Gisteren was kantje boordje en vandaag voel ik me ook niet super. Af en toe speelt de gedachte van opgeven en toch kan ik die voorlopig bijsturen. De weegschaal meldde zopas niet veel goeds. Amper afgevallen. Een mens zou voor minder de moed laten zakken, maar toch: toch mag ik dit niet aan mijn hart laten komen. Het uiteindelijke resultaat zou in mijn hoofd moeten zitten. Dat ideaalbeeld dat ik zo nodig heb om mijn doelen te bereiken.
Misschien moet ik wat meer drinken. Voorlopig doe ik het met kraantjeswater en dat stimuleert niet echt. Misschien morgen eens om flessenwater gaan.
Vandaag wat lastige momenten. Er lagen snoepjes in de wagen, ik reed voorbij een frituur ( die geur alleen al) Toch op geen enkel moment een onweerstaanbare drang gevoeld. Ook al verliep de rest niet zo vlekkeloos ( beetje tegenslagen mogen incasseren). Ik sloeg er wonderwel in mezelf op te peppen. Dit is een test. Ik mag mij nog zo strikt een de regels houden, als ik mijn emoties niet de baas kan, hebben zelfs de strengste regels geen vat op me.
Morgen zaterdag: een nieuwe test. De weekend zijn sowieso het zwaarst. Je wordt voortdurend blootgesteld aan verleidingen....Misschien bekijk ik morgen wel een filmpje. Heb nood aan afleiding en wat motiveert me beter dan het kijken naar perfect afgetrainde hollywoodsterren? Juist ja, niets!
als ik tussen nu en een uurtje niet meer zondig, is ook dag 4 een succes. Het lukt wel, al betrap ik mezelf erop dat ik de eerste maaltijd zo lang mogelijk uitstel: kwestie van 's avonds niet teveel tijd tussen de maaltijden te laten. Ik probeer hier voor mezelf niet te streng in te zijn. Belangrijker is dat ik volhou, me aan regels onderwerp en geen zonde bega. Door mijn maaltijden uit te stellen, zal ik geenszins minder afvallen. Morgen de laatste weekdag en dan weekend, zou zwaar worden, maar ik ga ervoor.
Was gisteren vergeten bloggen, had een afspraak bij de tandarts en er bijgevolg niet meer een gedacht. Wel handig zo'n verdoofde mond om je hongergevoel te onderdrukken. Ik ben op 2 dagen tijden maar liefst 3 kg afgevallen. Dat is heel normaal in het begin, maar in elk geval een opsteker. Ben deze avond een wandeling gaan maken, voelde me onderweg toch wat slap. Ik had me voorgenomen minstens 6, maximum 8 maaltijden per dag te benuttigen. De voorbije dagen waren er dat telkens 6. Ik heb mezelf verplicht om vandaag tot 8 te gaan. Kwestie van niet ondervoed te raken.
De echte grote emodip kan ik voorlopig vermijden. De gedachte aan een pizza of zak friet is momenteel aanlokkelijker dan wanneer ik niet op dieet sta. Maar dat is normaal.
tot hiertoe 3 proteïnemaaltijden benuttigd. Toch wel effe een dipje gehad. Niet zozeer gecreveerd van de honger, maar andere onzekerheden geven mij zoveel stress dat ik er het nut niet altijd van inzie. Het nut om te diëten wel te verstaan. Ik hoop in de komende weken een antwoord te vinden op mijn vragen daaromtrent. De weegschaal gaf vanmiddag 109,9 aan. In december zat ik even onder de 100. De vorige keer dat ik me aan het proteïnedieet waagde, stonden de kerstdagen voor de deur. Dat heeft meegespeeld, wetende dat ik met kerst ergens was uitgenodigd en moest zondigen. Bij het proteïnedieet raak je uit ketose als je zondigt, dus je hebt er alle belang bij je strikt aan de regels te houden.
Weet je wat mij vandaag heeft gered? Het feit dat ik weet dat er een grote bestelling op komst is. Zou zonde zijn van het geld. Ik ben alleen bang van negatieve gedachten. Bij dat soort emoties begon ik te vreten en voelde ik troost. Nu moet ik het zonder doen, en dat is een test, ik wil ze doorstaan. Met alle wil van de wereld.
