Steven Defour trok van KV Mechelen naar KRC Genk. In zijn eerste maanden bij de club verbleef Steven er in een gastgezin. Sportief gezien liep het er ook voor de wind. Reeds na enkele maanden werd Steven overgeheveld naar de beloftenkern onder leiding van Ronny Vangeneugden. Steven speelde qua positie vooral op de nummer 10, achter 2 spitsen. Ook in de beloftenploeg liep het uitstekend. Het debuut van Steven in eerste klasse, was er op 30 oktober 2004 in een thuiswedstrijd tegen STVV. In het seizoen 2005-2006 verscheen Steven voor het eerst in de basis bij KRC Genk, en dit in een uitwedstrijd in Beerschot. Dit jaar was het jaar van de definitieve doorbraak van de voetballer die Steven Defour momenteel is. Steven werd er aan het eind van het seizoen door de fans verkozen tot beste speler van het seizoen.
Mooiste moment bij KRC Genk? Mijn debuut tegen Stvv en wedstrijd tegen Roeselare. En het feestje na de testwedstrijden.
Van welke ploeggenoot heb je er het meest geleerd? Orlando Engelaar, momenteel bij Schalke aan de slag. Ook Sunday Oliseh heeft vooral met zijn ervaring tips gegeven.
Steven Defour werd in het seizoen 1996-1997 naar KV Mechelen gehaald. Hier zou hij spelen tot het seizoen 2002-2003. Steven werd bij KV Mechelen geen kampioen, en speelde en doorliep er 7 jaar de jeugdreeksen van de club. KV Mechelen is de tevens de club waar Steven nog steeds groot respect krijgt van de fans. Zo mocht hij er al meermaals de aftrap geven. De reden van zijn populariteit bij de fans van Mechelen is dat Steven nog steeds groot respect heeft voor zijn ex-club. Zo speelde Steven bij KRC Genk met hun rugnummer 25, het stamnummer van KV Mechelen. U kan ook terecht op de officiele site van KV Mechelen als u meer info wilt over deze club. Klik hier voor er naar toe te surfen.
In welk jaar en op welke leeftijd naar KV vertrokken? Op mij negende en dat was in het seizoen 1996-1997.
Welke positie speelde je daar? Als tweede spits en als rechtsmidden.
Speelde je nog bij andere bekenden ? Bij Marvin Ogunjimi en David Hubert
Mooiste herinnering? De vele tornooien waar we ons telkens amuseerden
Kampioen geworden? Neen, jammer genoeg hebben we dat niet kunnen halen.
Wanneer naar Genk vertrokken? In het seizoen 2002-2003 ben ik naar KRC Genk vertrokken
Bij hombeek heb ik vooral het begrip voetbal onder de knie gekregen. Kappen, draaien, bal controleren, in een bepaalde positie lopen, balletje controleren. In het begin hadden we het heel moeilijk, te meer omdat we bijna elke week verloren en niet met de minste cijfers. Maar het plezier ging nooit weg en samen met mijn vrienden amuseerde we ons te pletter. Toen ik 6-7 jaar was kreeg ik uitnodigingen van Lierse, KV Mechelen en RSC Anderlecht in de bus maar omdat ik mijn vrienden niet wou achterlaten ben ik toch bij Hombeek gebleven. Een jaar later ben ik dan toch vertrokken naar KV Mechelen. Wat daar gebeurde kunnen jullie verder lezen bij het onderdeel van KV Mechelen
Steven werd op 18-jarige leeftijd voor het eerst geselecteerd voor de Rode Duivels voor de wedstrijd Saudi-Arabië tegen België, een oefenduel dat in Sittard werd gespeeld. Steven speelde meteen 89' minuten en kreeg in de slotminuten door René Vandereycken een applausvervanging. Dit was meteen de start voor een heel aantal interlands. Wegens blessure werden er nadien 4 wedstrijden gemist. Zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg scoorde Steven op 6 september 2008. In een kwalificatie-wedstrijd voor het WK 2010 tegen Estland scoorde Steven in zijn eigen Sclessin de 2-1 in de 70' minuut.
Rode Duivels
Steven werd op 18-jarige leeftijd voor het eerst geselecteerd voor de Rode Duivels voor de wedstrijd Saudi-Arabië tegen België, een oefenduel dat in Sittard werd gespeeld. Steven speelde meteen 89' minuten en kreeg in de slotminuten door René Vandereycken een applausvervanging. Dit was meteen de start voor een heel aantal interlands. Wegens blessure werden er nadien 4 wedstrijden gemist. Zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg scoorde Steven op 6 september 2008. In een kwalificatie-wedstrijd voor het WK 2010 tegen Estland scoorde Steven in zijn eigen Sclessin de 2-1 in de 70' minuut.
Steven werd op 18-jarige leeftijd voor het eerst geselecteerd voor de Rode Duivels voor de wedstrijd Saudi-Arabië tegen België, een oefenduel dat in Sittard werd gespeeld. Steven speelde meteen 89' minuten en kreeg in de slotminuten door René Vandereycken een applausvervanging. Dit was meteen de start voor een heel aantal interlands. Wegens blessure werden er nadien 4 wedstrijden gemist. Zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg scoorde Steven op 6 september 2008. In een kwalificatie-wedstrijd voor het WK 2010 tegen Estland scoorde Steven in zijn eigen Sclessin de 2-1 in de 70' minuut.
'Op kwaliteit staat geen leeftijd', nam Steven Defour begin dit jaar met een straatlengte voorsprong op Ahmed Hassan de Gouden Schoen in ontvangst. Een bekroning voor een jaar waarin hij bij Standard de van Conceiçao geërfde kapiteinsband alle eer aan deed en onmisbaar werd bij de Rode Duivels. Defour, op Van Himst, Kompany en Scifo na de jongste Gouden Schoen ooit, koppelt geniale ingevingen en een mateloze inzet aan een enorme maturiteit, zowel op als naast het terrein. Als een echte regisseur op het middenveld schoof hij zijn doelgerichtheid opzij om de aanval in te luiden en vaak de voorlaatste pass te trappen. Het goudhaantje wordt door zijn kleine gestalte, éénvoudige manier van voetballen en alomtegenwoordigheid hier en daar vergeleken met Wilfried Van Moer. Drie dagen na de uitreiking van de Gouden Schoen belandde hij echter van de hemel in de hel toen hij zich opnieuw blesseerde aan de dij en anderhalve maand buiten strijd was. Zijn wederoptreden, thuis tegen Cercle, ging niet toevallig gepaard met de miraculeuze kwalificatie van de Rouches voor de halve finales van de Beker. Even leek een schouderontwrichting hem nog het slot van de titelstrijd te doen missen, maar Defour was tijdig terug om Standard kampioen te helpen maken. Van de voetbalsupporters kreeg hij ook nog de 12de Man Trofee. Die landstitel leverde deelname op aan de voorronde van de Champions League. Standard maakte zich op voor het grote treffen met FC Liverpool. Thuis werd er, onder andere na een gemiste penalty 0-0. Ook op Liverpool gebeurde dat. Tot de 119e minuut. Kuyt kegelde Standard eruit. Uefa-cup dus. Maar ook daarin schitterende Standard. Overwinningen tegen Sevilla, Sampdoria, Belgrado, Everton. Standard beleefde glorieuze momenten. Er volgde ook opnieuw een titel, en een nieuwe troffee als speler van het jaar van de supporters. Steven won in België al alles, op één ding na: de beker van België. Wij zijn benieuwd wat Standard in die competitie kan doen.