Ik kan niets zinnigs zeggen over rouwen, alleen dat het vreselijk veel pijn doet. Soms heb ik het gevoel dit is te hevig, deze pijn kan ik niet aan'. In het begin heb ik alles geprobeerd om minder pijn te voelen. Op een bepaald moment ging ik gewoon op de grond liggen, in de hoop dat het dan minder pijn zou doen. Mensen zeiden tegen me: ' Je doet het goed, je bent sterk'. Maar... zij hebben me nooit op de grond zien liggen hé!
Ook wij konden het niet beter verwoorden gevonden op de website van seppe*
Onze laatste gezinsfoto 11 mei 2008
Dagboek aan mijn allerliefste ventje
Adjudant ontmijner Vanpeteghem is gestorven op 3 september tijdens zijn eerste buitenlandse missie in Libanon.
29-09-2009
Vandaag in de krant
'Je bent constant met gevaar bezig'
Ontmijner Patrick Demeyere
LANGEMARK-POELKAPELLE - Adjudant Patrick Demeyere nadert zijn pensioen. Van de laatste twintig jaar bracht hij er acht jaar door in het buitenland: Rwanda, Laos, Kroatië, Afghanistan, Kosovo... Hij denkt nog geregeld aan Stefaan Vanpeteghem: 'Stefaan zou normaal gezien met mij mee geweest zijn naar Kosovo. Maar het heeft niet mogen zijn. Een dag als vandaag is een moment van bezinning, maar als je bezig bent op een buitenlandse missie mag je daar niet bij stilstaan.'
Voor Patrick is de lange afwezigheid van thuis niet het moeilijkste. Hij was vroeger bij de para's en is dat gewend. 'Op buitenlandse missie ben je constant met gevaar bezig. Je moet voortdurend op je qui-vive zijn. Een andere mogelijkheid heb je niet. Het is goed dat er veel en hard getraind wordt. Dat is nodig om het risico aanvaardbaar te maken.'
De ontmijners denken nog vaak aan hun verongelukte collega Stefaan. Het bezoek van Yves Leterme en de brief van Ban Ki-Moon doen deugd. Op zo'n plechtigheid wordt iedereen heel stil, beseffend dat hun opdracht nooit een routineklus mag worden.
Zoeteke , we missen jou allemaal zo ontzettend erg. Bedankt mannen in stef zijn naam Zoals we petie kennen met een glimlach op zijn gezicht mogen wij ons nu aan iets grappig verwachten. Zo kennen jullie petie en zo zullen jullie hem blijven herinneren
Schatje, Vandaag ben ik even terug naar Dovo geweest. De Minister van Buitenlandse zaken Yves Leterme kwam op bezoek. Hij vloog deze nacht vanuit New York en rechtstreeks kwam hij naar Dovo waar hij een bedankingsbrief overhandigde van de VN secretaris generaal Ban Ki-Moon. In deze brief loonden ze de ontmijners voor hun verdienstelijke activiteiten tijdens ontmijningsopdrachten bij buitenlandse zendingen.Hij stond erop dat ik in jou naam aanwezig was. Schatje deze brief is ook voor jou bedoeld. Een reportage daarvan is te zien op www.wtv.be
Het was heel emotioneel maar ben trots op mijn ventje en zal dat ook altijd blijven.Daarom moest ik er staan , deze keer voor hem. Hopelijk kon jij van hierboven het hele gebeuren een beetje volgen. Slaapwel mijn zoeteke xxxx
Sarah en Lisa sparen de pixar kaartjes Hun collectie is bijna volledig aangevuld enkel volgende nummers ontbreken : 24,44,67,69,104,108,126,131,167,168,169,170,184,188,189,205,207,209,210,212,213,215 Kan iemand de kids hieraan helpen Lijstje ondertussen even aangepast
Grjtes en alvast bedankt
Zoeteke, Ik ben al paar weken in de ban van dit liedje en weet dat jij dat ook heel graag zou horen. Daarom speciaal voor jou http://www.youtube.com/watch?v=TEE72TWavhc
Schatje, Weet dat hier af en toe stilletjes is maar daarom denken wij niet minder aan jou hoor, integendeel. Soms ontbreekt ons gewoon de kracht om iets te vertellen. Vooral omdat de reactie uitblijft, zo graag zouden wij iets van jou horen. Is er daar boven echt geen communicatiemiddel? Gelukkig heb ik nog onze twee schatjes . We slaan er ons wel door hoor. Tenslotte hebben we geen keuze. Alleen het besef doet enorm veel pijn. Zaterdag is er terug de jaarlijkse duathlon in Langemark waar jij verschillende keren aan deelnam. Ik ging dit jaar ook deelnemen maar de moed ontbreekt mij. Terwijl ik vorig jaar wel ben gaan supporteren maar toen besefte ik nog niet dat ik je voorgoed kwijt was, nu besef ik maar al te goed dat ik moet vechten als een soldaat die vooraf weet dat hij deze oorlog niet kan winnen. Zondag is een goeie vriend en steun tijdens mij moeilijke periode overleden ten gevolge van een tragisch ongeval.Amper 36 jaar oud en ik weet dat ook jullie het hierboven goed zullen vinden. Andy je was en bent een toffe gast , bedankt voor alles en rust nu maar uit Waarom ???? Slaapwel sterretjes waar je ook bent.
Hier zijn we dan terug na een druk kermisweekend. Vrijdag was er weer de afspraak met alle lieve koorleden. Vele vertrouwde gezichtjes maar ook vele nieuwe gezichtjes. Dit jaar werd er beslist om de grote groep in twee groepen te verdelen. Lj 1,2,3 keken naar de aflevering junior eursosong om zo vertrouwd te komen met de liedjes voor een latere optreden en Lj 4,5,6 oefende alvast voor een eerstkomend optreden op 10 oktober . Op deze dag wordt er een tank ingehuldigd op de markt van Poelkapelle en samen met het volwassenkoor zorgen zij voor de muzikale omkadering. Het is een moeilijk liedje waarbij ze moeten marcheren gelijk soldaten en sarah had het even moeilijk, daarbij werd er nog eens gerepeteerd in de klas van meester ( het klasje was niet vrij door de kermis) waar nog steeds een grote foto van jou aan de muur hangt. Zaterdag heb ik overlegd met sarah of ze dit eventueel wel aankan en ze wil het proberen , ze wil het doen voor haar papa en dat zal haar wel lukken hoor want ze zal de nodige kracht wel krijgen van haar papa om door te gaan. Zaterdag was er dan voor de eerste maal een ludieke wielerwedstrijd voor parochianen en ex-parochianen in onze gemeente. Gezien vele bekenden meereden besloten wij om eens te gaan supporteren. 's Avonds zijn we dan richting kermis getrokken waar de kids mochten kiezen wat ze wilden doen Moe maar voldaan keerden we weer richting huis , de zondag namen ze deel aan de optocht van de school Met versierde fiets reden ze door de straten van de gemeente om daarna terug naar de kermis te gaan Maandag werden we om 9u verwacht in de kerk voor de herdenking van alle parochianen in het afgelopen jaar. We mochten daar het kruisje afhalen dat bij jou uitvaartplechtigheid vanboven op je kist lag en na de dienst bleef het hangen in de kerk tot de volgende kermismaandag. Je staat bovenaan het kaartje van alle overledene want eigenlijk moesten we het vorig jaar halen maar we besloten samen met de priester om het te laten hangen tot dit jaar omdat het anders slechts 1 dag in de kerk ging hangen. Gisteren zijn we dan nogmaals voor de laatste maal naar de kermis geweest, hebben oliebollen geëten en voor de eerste maal gekeken naar het vuurwerk vanop de markt. Gezien wij in het centrum woonden keken we andere jaren steeds vanuit het raam naar buiten. Lisa had een beetje schrik van het lawaai en van al dat rook . Het was even schrikken voor haar , helemaal anders dan veilig in huis. Vandaag zijn de kids terug naar de muziekschool geweest en sarah kan al aardig dwarsfluit spelen. Haar ingeoefend stuk was heel goed volgens de leerkracht. Daarna werd ook het dansjaar terug ingezet . Zo zie je maar onze dagen zijn rijkelijk gevuld. Vorig week vrijdag stond er een foto van de herdenking in dovo in de krant , ik zal hem binnenkort eens inscannen en op deze blog plaatsen
Nog dit bij aanvang van het koor kwam een meisje uit het eerste leerjaar vragen Mis je de papa , je mist hem verzeker heel erg. Ik antwoordde heel erg missen we hem was en blijft ons schatje. Ja he zei ze. Simpele woorden uit een kindermondje maar toch zo gemeend als was het op dat ogenblik even slikken.
Slaapwel zoetje en ja we missen jou ontzettend en vele lieve kindjes ook die af en toe praten of iets vragen over jou Dat zegt welk schatje je bent xxx
Schatje, Er komt een heel emotioneel tweede weekend eraan met de jaarlijkse kermis. Vorig jaar werd je begraven de zaterdag van de kermis, heb ik de kermiskraampjes in de verte zien staan . De kids zijn alleen geweest en hebben al gevraagd Mama dit jaar ga je toch wel mee zeker. Hoe kan ik ze dat ontzeggen , al zal het verdorie heel moeilijk zijn. Hopelijk schijnt de zon want een zonnebril kan heel wat verdriet verbergen. Morgen beginnen we ook terug met het kinderkoor . Het zal mijn zinnen afleiden van het weekend dat in zicht komt . Maandag wordt het weekend afgesloten met een viering als herdenking aan alle overleden parochianen . Bij het overlijden hangt de priester een kruisje aan de muur en vorig jaar besloten we om jou kruisje een jaar te laten hangen anders hing het er maar een paar dagen. Ik heb de kinderen de vrije keuze gelaten maar vastbesloten willen ze allebei meegaan om het kruisje.
Toen ik gisteren de auto in de garage reed speelde dit liedje op de radio Eén uit onze jonge jaren met zoveel herinneringen Speciaal voor mijn allerliefste schat en alle andere lieve sterretjes
Deze 03 september 09, een delegation van BELUFIL 9, de Corps Commandant, Lt-Colonel SBH Frederic Goetynck, de NCC, Colonel SBH Peter Hubrecht en de burgemester van Aitarun hebben een krans gezetten en in stilte bieden voor de monument opgericht in memorandum van Adjt Van Peteghem, overleden, een jaar geleden in zuid-lebanon, in de oefening van zijn functie. BELUFIL 9 betuigt zijn deelneming aan zijn familie
Schatje, Ik weet dat al paar dagen beloof om jou blog aan te vullen maar vond de kracht niet . De afgelopen week hebben we iedere dag van vorig jaar terug beleefd en dat doet pijn onbeschrijfelijk veel pijn. Vele mensen vragen zich af hoe doe je dat toch en eerlijk ik weet hierop ook het antwoord niet . We leven van dag tot dag en proberen er het beste van te maken en voor de rest zien we wel. We weten niet wat morgen ons zal brengen maar we weten alleen dat morgen nooit meer hetzelfde zal zijn . Jou verlies liet een diepe wonde na bij ons en deze wonde zal nooit genezen , zal altijd aanwezig zijn. We vragen ons telkens weer af waarom moest dat gebeuren ? Waarom toch ? Maar helaas het antwoord kregen we niet na een jaar en zullen we ook nooit krijgen . Ondertussen gaat het dagelijkse leven gewoon zijn gangetje. Kids naar school, mama gaan werken, terug ritme en stiptheid in ons leven. Gedaan met de laksheid van de grote vakantie. De kids hebben deze week op eigen verzoek op school blijven eten en dat vonden ze fijn. Denk dat ze vooral mama beetje willen ontlasten maar op zo'n momenten mis ik ze verschrikkelijk, ik mis de middagdrukte . Ik wil nooit niemand meer moeten missen zoals ik jou nu mis . De straatwerken evolueren verder en het is telkens weer kijken hoe we het beste en veiligste thuis geraken. Hopelijk blijft het nog een paar weken droog want dan wordt het pas echt leuk. De kids vinden de werken wel plezant hoor zeker toen ze gisteren avond op stap mochten met de kruiwagen om de vuilniszakken op het einde van de straat te brengen . En dan lekker in het stof in midden van de straat rond lopen , ondenkbare zaken deze tijd. Maar tijdens de werken komen er natuurlijk ook veel oorlogmunitie naar boven en dan bij het zien van een bom dwarrelen onze gedachten weer verder af naar jou. Hoe je ons zou inlichten over de aard van de bom, hoe je ons zou gerust stellen want ze is onschadelijk. Nu kunnen we alleen maar voorbijwandelen en proberen om verder te gaan. De draad van het leven op te pikken al is veel moeilijker dan het lijkt. Eerlijk zijn we blij dat we alweer een stuk verder zijn in de maand september al komt dit weekend natuurlijk de kermis terug in het dorp. De kermis heb ik vorig jaar enkel in de verte gehoord. Nu willen de kinderen dat ik meega en ja lieve mensen zij zijn de drijfkracht om verder te gaan. Daar haal ik de kracht en natuurlijk heb ik een superlieve , grote engelbewaarder die over ons waakt. Al had ik hem verdorie veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel liever hier naast mij. Nog even dit zondag was er de jaarlijkse loopwedstrijd van AC Guynemer en ja hoor ons lisa was de 6 de op 38 deelnemers. Ze was verdorie trots met het goeie resultaat. Vanaf het vierde leerjaar moet men meerdere meters lopen en daardoor liep Sarah 600 m . Moet zeggen ze heeft het er ook heel goed van afgebracht. Jullie papa zal verdorie heel fier zijn op jullie. Ik kan voorstellen dat dit niet zo evident was voor hun, papa ' s zien meelopen en weten dat hun papa dit ook wil maar niet kan doen voor hen. Ik probeer de kids zo zorgeloos verder te laten leven en ja daardoor verwen ik ze wel een beetje teveel , dat weet ik zelf ook wel maar hun papa kan ik ze niet terugbezorgen en dat doet pijn.
Schatje , ga je nu laten want subiet wordt het ons allemaal teveel I love you Probeer de eerst volgende dagen nog wel een update na te laten
Schatje, Wou eigenlijk iets schrijven maar momenteel vind ik de kracht niet We willen even bekomen van de afgelopen dagen die emotioneel heel geladen waren. Dagen met zoveel herinneringen aan het ongeval, jou terugkomst , jou begrafenis die we moesten regelen. Dagen die er plots helemaal anders uitzagen . Schatje, Binnenkort vertel ik jullie er wel meer over wat we de laatste week hebben uitgespookt en hoe we dit beleefd hebben Tot binnenkort Dikke knuffel
Binnen enkele ogenblikken veranderde een jaar geleden mijn hele leven. Zoveel dromen zoveel toekomstplannen waren in een seconde verdwenen.Al besefte ik dat niet op dat ogenblik , het besef is pas veel later gekomen alhoewel ik me soms afvraag of ik het wel besef. Jou nooit meer te kunnen zien, knuffelen, te zeggen hoe graag ik je zie, hoeveel je voor ons betekende dat doet enorm veel pijn.
Gisteren starten Lisa en Sarah in de muziekschool. Lisa volgt daar haar eerste jaar notenleer en Sarah haar tweede jaar notenleer en dwarsfluitles. Het was met gemengde gevoelens dat we gisteren de kids afzetten aan de muziekles want vorig jaar had ik sarah gebracht maar nooit vermoed dat ik ze niet ging terughalen . Want toen kwam men vertellen dat ik mijn allergrootste schat verloren was. Het begin van een strijd, van een drukke periode waarin we eigenlijk werden geleefd. Als ik lees hoe andere mensen nog exact weten wat er deze namiddag is gebeurd, hoe ik daar zat hoe verweesd we achter bleven. De kids zetten door in hun muzieklessen want jij wou dat ze hierin hun best deden en je vond dat belangrijk .
Vanmorgen waren we verwacht in Dovo waar het het momument van de overleden colllega's gingen inhuldigen en alsook een korte herdenking hielden voor Petie. Zo was je gekend onder je collega als Mega Petie, klein van gestalte maar groot als mens. Na een ingetogen en serene plechtigheid werden er bloemen neergelegd bij het momument waar een grote foto stond van mijn ventje De laatste foto getrokken in Libanon een paar dagen voor je overlijden. Hoewel die foto tweemaal in huis staat en ik hem dagelijk zie heb ik daar bewust niet gekeken ik kon het niet. Uit handen van de korpscommandant kreeg ik een medialle met jou naam erop , iedere militair die sterft in een buitenlandse missie krijgt deze medialle. Het is eigenlijk een glazen ovale bal met daarop zijn naam en datum van overlijden. Sarah heeft deze mee naar school, ze wou zo graag, hopelijk breekt hij niet maar kon haar dat niet ontzeggen. Ze hebben al zo moeilijk en moeten al zoveel mensen met name hun allerliefste papa we maken er ons geen zorgen over ik vertrouw haar en gun haar dit. Het is een manier om verder te verwerken op hun jeugdige leeftijd.
Deze namiddag zijn we zoals gewoonlijk kids naar school en ik ben gaan werken. Dat laatste verliep heel stroef kon er echt mijn gedachten niet bij houden. Maar alleen thuis zitten zag ik ook niet direct zitten, de plaats waar vorig jaar zo'n chaos was. Lisa is samen met haar klas tot bij haar papa geweest , de juf had voorgesteld maar ik zei dat ze beter aan lisa zelf vroeg en kennelijk had ze er behoefde aan. Volgens ons Lisa zijn alle kindjes heel braaf en stilletjes geweest. Vele zijn nog steeds geraakt want voor je vertrek was je leespapa bij hen en ze kenden jou ook maar al te goed. Nu gaan we stilletjes de avond verder laten verlopen , blij dat deze afgelopen is maar met tegenzin morgen tegemoet. Een jaar geleden kwam je terug thuis maar in andere omstandigheden
Schatje, Stefke, Petie, mijn allergrootste schat, Waar je ook bent het ga je goed Uit heel ons hart willen we je zeggen dat we jou ontzettend missen jou enorm graag zien Een mega dikke knuffel en mega dikke zoen van je drie schatjes Frieda, Sarah en Lisa http://www.youtube.com/watch?v=axMzfQ2PMRE
ps bedankt iedereen voor alle extra steun vandaag , lieve smskes, lieve mailkes maar vooral bedankt dat jullie stefke, mega petie nog niet vergeten zijn
Schatje Gisteren zijn we met een grote groep mensen bij jou gekomen Vele mensen waren tijdens dit ogenblik in gedachten bij ons Bedankt lieve mensen voor alle steun, alle lieve woordjes en vooral omdat ook jullie mijn allerliefste schat , de allerliefste papa nog niet vergeten zijn Hieronder vind je de tekstje dat de kinderen hebben voorgelezen bij het graf van hun papa en ook padre André. Ikzelf heb er lang over getwijfeld maar besloot om dit keer te passen schatje want ik wist dat na het aanhoren van de kids hun tekstje het mij allemaal teveel ging worden. Lieve mensen ik probeer deze week het verloop van deze eerste september week neer te pennen zodat jullie weten hoe het met ons gaat.
tekst Lisa:
Lieve papa
Soms vraag ik me af wat ik hier doe Ik wil zo graag naar je toe Ik wil je weer in mijn armen sluiten Alleen met jou, geen mensen van buiten Als ik dan mijn ogen open Dan zie ik ons weer lopen Zo hand in hand, wat we altijd deden Het word tijd dat ik me richt tot het heden Het is zo moeilijk om je los te laten Ik wil gewoon weer met je kunnen praten Het laatste wat ik zou wil geven is een zoen Helaas kan ik dat nooit meer doen Met alleen de herinnering zal ik moeten leven Al die mooie dingen die we beleven Is dat nu allemaal voorbij Ik wil je weer zien lopen aan mijn zij Lieve papa, wil je nog een keertje terug komen Dan kan ik je zien, en hoef ik niet alleen maar over je te dromen
tekst Sarah:
Liefste papa Een jaar geleden vertrok je naar het verre libanon om de mensen te beschermen van de gevaarlijke bommen, een begin van een langer zomer zonder jou. Nooit hadden we durven dromen dat na die langer zomer ook een herfst, winter en lente zonder jou zouden komen. Op 3 september vorig jaar beslistte er een bom heel anders over toen werd mijn papa een lieve ster. Papa, ooit hoop ik dat ons gezinnetje voor altijd terug samen zal zijn. Papa, tot die tijd proberen wij er het beste van te maken , wil jij ons beloven met alle andere lieve sterretjes die ons helaas ook veel te vroeg zijn ontnomen er het beste van te maken. Je bent en blijft de allerbeste papa We missen je verschrikkelijk.
tekst Padre:
Ik wil graag voor Stefaan nog een kort gebed bidden.
Het is een Joods gebed dat ik toegepast heb op Stefaan.
In het opgaan van de zon en in haar dalen
gedenken wij Stefaan.
In het spelen van de wind en de kilte van de winter
gedenken wij Stefaan.
In het openspringen van de knoppen
en in de wedergeboorte van de lente
gedenken wij Stefaan.
In het azuur van de lucht
en in de warmte van de zomer
gedenken wij Stefaan.
In het ruisen van de bomen
en in de schoonheid van de herfst
gedenken wij Stefaan.
Wanneer wij vermoeid zijn
en behoefte hebben aan sterkte
gedenken wij Stefaan.
Wanneer wij verlaten zijn en ziek van hart
gedenken wij Stefaan.
Wanneer wij vreugde voelen die we willen delen
gedenken wij Stefaan.
Zolang wij leven, zal ook Stefaan leven.
Want Stefaan is een stuk van onszelf,
als wij hem gedenken.
Ikzelf kon het niet beter verwoorden want bij alles denken wij aan mijn allerliefste ventje dat voor altijd in ons hartje woont Schatje, wil je de kids morgen door hun eerste schooldag loodsen want ze gaan er met gemengde gevoelens naar toe. Je drie allergrootste schatjes
Vandaag herdenken we ons liefste ventje ons allerliefste papa.
Vorig jaar werd voor het kinderkankerfonds UZ Gent waar Sarah in behandeling was voor leukemie het bedrag van 3204 ingezameld als nagedachtenis voor Stefke*.
Je zou ons een groot plezier doen als jullie een storting doen op volgende rekening nummer 285-0305382-55 met als mededeling nagedachtenis Stefaan Vanpeteghem
Alvast heel hartelijk bedankt Stefke*, Frieda, sarah en lisa
Ondertussen is onze straat herschapen tot een echte bouwwerf.
Deze nacht slaapt sarah op het speelplein tijdens de 24 uren van het speelplein. Lisa is echter nog een jaartje te jong. Met lisa ben ik naar de dokter geweest want maandag had ze een beet toen ze blootsvoets over ons gras liep. Vanmorgen stond het helemaal rood en daarom ben ik even naar de dokter geweest . Nu moet ze zalf opdoen en siroop nemen en hopelijk is vlug beter. We kregen al veel reactie op zondag en zijn blij dat zoveel mensen samen met ons jou willen herdenken lieve schat . Zorg jij voor een stralende zon mijn allerliefste ventje
Onze allerliefste schat dat we nu ontzettend missen en nooit zullen vergeten
Zondag 30 augustus om 14 u 30 worden jullie allemaal verwacht in onze tuin
Daarna trekken we met zijn allen tot onze allerliefste schat waar de kids hun papa even zullen toespreken ter nagedachtenis
Een herdenkingsmoment samen met hun papa in ons midden.
Een moment waar we ook willen stilstaan bij onze vele vrienden die we hebben verloren , die nu samen met Stefke een sterretjes zijn geworden .
Indien er nog mensen zijn die iets willen zeggen, even iets kwijt willen of een foto willen meebrengen van een lieve sterretje laat het ons weten of breng het gerust mee.
Mail dit gerust door naar vrienden of kennissen want echt iedereen is welkom.
Dagelijks hadden we afspraak iets na de middag op de pc voor een kortere chat. Terwijl ik wachtte op een reactie van jou besloot ik nog eens de verschillende blogs van onze vrienden na te lezen. Helemaal onverwachts las ik dat Emily-Grace een engeltje was geworden. Niks vermoedend kwam jij op de chat en moest je mij erdoor helpen want ik was helemaal van de kaart. Vanuit het verre Libanon bleef jij mij steunen de volgende dagen , alsook de dag van de uitvaartplechtigheid stuurde je verschillende smskes om te horen hoe ging. Weet je nog wat ik toen zei: schatje, we slaan er ons wel door, ik vind het verschrikkelijk wat Kathleen , François , haar broer en zus moeten doormaken en ik hoop echt dat we dit nooit moeten meemaken en dat we altijd met zijn vieren samen kunnen zijn. Zoetje ik hoop dat ook en ben daar zeker van , wij horen voor altijd bij elkaar was je antwoord.
Emily-Grace, liefste prinsesje, ons allerliefste engeltje We zullen je nooit vergeten
Schatje, Vandaag zijn we met Fluffy naar de kapper geweest. Helemaal kort geknipt brachten we haar deze avond terug mee naar huis tot groot jolijt van de kids. Eerst schrokken ze want ze dachten dat een ander hondje was maar toen ze begon te likken wisten ze direct dat het wel degelijk Fluffy was. De volgende kapbeurt is al genoteerd op 23 november. Ondertussen gaan de straatwerken verder en pendelen we tussen ons huis en de markt waar we onze auto laten staan. Er werden reeds verschillende bommen gevonden en die liggen nu te wachten op Dovo. Vrijdag vroeg er iemand of die bom nog schadelijk was en wat ze moesten doen om ze te laten weghalen. Plots spookte er door mijn hoofd ga vlug stefke halen maar zoetje toen besefte ik maar al te goed dat ik jou niet meer om raad kon vragen. Plots zag ik een beeld van jou waarbij je honderduit kon vertellen over de soort bom, ( voor mij waren ze allemaal zelfde hé), of hij onschadelijk was of niet, of het een franse of een engelse bom was. Vol trots probeerde je ons iets bij te brengen. Ontmijnen was je leven, ontmijnen ontnam je je leven.
Vandaag kwam de juf van Sarah op bezoek voor volgend schooljaar schatje. Daarbij besef ik dat september steeds dichter bij komt. Steeds komen alle herinneringen aan vorig jaar dichter bij. Voor 30 augustus heb ik al veel overlegd met de kinderen en eigenlijk wil ik gewoon simpel hier allemaal verzamelen om dat tot bij jou te komen. De wegen werken zullen ons niet tegenhouden. De kids willen het liefst hier doen en ik kan ze enkel groot gelijk geven . Je wens was om thuis te zijn, je was hier het liefst van al , waarom zouden we dan alle mensen uitnodigen op een andere plaats dan op jou lievelingsplek onze thuis met tuin. De komende dagen vertel ik nog wel meer hierover. Iedereen maar ook iedereen is welkom en voor iedereen onder jullie die ons adres niet kennen mail gerust ik stuur dan het juiste adres door.
Juist een jaar geleden kreeg ik van jou het volgende mailtje met bijhorende foto : Keppe hier zie je foto van het misbezoek van vandaag die persoon int wit is de bisschop van, hier Dikke knuffel Je ventje
Wie had ooit kunnen denken dat deze foto zou bewerkt worden voor op jou gebidsprentje.De foto was zogoed gelukt dat we reeds verschillende malen gebruikt hebben gemaakt van deze foto. ZOals iedereen omschreef het toont de petie, stefke, zoals we hem kennen met zijn eeuwige brede glimlach als een trotse ontmijner.
Schatje, Vandaag vernam ik dat de militair uit afghanistan gestorven is aan hersenvliesontsteking. Plots stond mijn wereld stil en moest ik denken aan 3 september . De kids weten hierover niks en wil zo laten want weet begod hoe ik mij voelde toen ik nieuws vernam. Ik wil vermijden dat ze deze pijn en verdriet voelen. Ik wil alleen de ganse familie heel veel sterkte toewensen want ik weet door welke moeilijke periode ze moeten.
Waarom ? Waarom opnieuw een lieve man ? Waarom opnieuw een lieve papa? Waarom opnieuw een lieve zoon ? Waarom opnieuw een goeie vriend ?
Waarom ?
Ik heb nog enkel een vraag Wanneer stopt het want niemand verdient dit !!! Laat het a.u.b.stoppen
Vanmorgen was ik aan het strijken toen Lisa ( ja ons sprotje is al wakker) in grote paniek naar de veranda kwam.Mama , mama er is een auto ongeluk gebeurd in Libanon met militairen.Samen met Lisa ben ik komen kijken op tv maar het nieuwsberichtje over het ongeval was al ten einde. Lisa zat met vele vragen en samen met haar keer ik op teletekst op zoek naar meer informatie. Nu is ze gerust gesteld dat de militairen enkel gewond zijn. Die blik in haar ogen deed bij mij vele herinneringen oproepen. Lisa kwam op dezelfde manier iets vertellen zoals jij dat ging doen. En vooral het deed ons terug denken aan vorig jaar het nieuws van je overlijden op tv, jou thuiskomst , afscheid nemen van jou. Wat ben ik opgelucht dat deze mensen enkel gewond zijn en laat ons hopen dat alles goed meevalt , ik blijf het zeker volgen de komende uren en dagen. Nu kan ik enkel niet meer bellen om te vragen of alles oke is met jou en kan jij mij niet meer gerust stellen zoals we altijd deden.
Ik kan alleen maar wensen en hopen dat niemand ooit nog het zelfde moet doorstaan wat wij hebben meegemaakt. Ervaring is de beste leerschool om het te begrijpen maar hopelijk is deze school volzet en is er voor niemand nog plaats .
Schatje,
Gisterenmorgen zijn ze begonnen aan de lang geplande werken in onze straat Door veelvuldig wateroverlast besloten ze om de straat helemaal opente breken en nieuwe rioleringsbuizen te plaatsen. De straat kwam de eerste keer blank te liggen in mei 2000 zoals jij wel weet. De kids hebben gisteren op de straat eventjes gefietst en dan in de inrit van ons huis want auto zien we voor ogenblik niet en het is heel heel maar dan ook heel stil .
Grtjes en vele lieve kusjes Wil jij waken over alle militairen in het buitenland want de week kwam er niet zoveel positief nieuws uit Libanon , Afghanistan , ...
Mijn drie weekjes verlof zitten erop en ze zijn eigenlijk voorbij gevlogen. Deze week ben ik paar dagen weg geweest met de mobilhome . Sedert ons laatste reisje in mei 2008 waar we een weekendje naar Westende zijn geweest ben ik niet meer in de mobilhome geweest. Het was jou droom en jou dada en nu ontbreekt er daarin een heel belangrijk stuk . Daarom koos ik bewust om niet naar Frankrijk te gaan, daar zijn we paar keer samen geweest. Maandag besloot ik op allerlaatste moment om naar Duitsland te gaan richting Moezel. Gewoon weg van alles , weg van alle drukte, even tot rust komen om daarna terug voor een moeilijke periode te staan. Steeds komt 30 augustus onze trouwdatum waarbij we elkaar eeuwig trouw beloofden in goeie en kwade dagen, 1 september begin van een nieuw schooljaar, 3 september. Zoals sarah en lisa tijdens jou afscheidsplechtigheid zeiden de eerste herfst, de eerste winter, de eerste lente en de eerste zomer zonder onze papa . Iedere dag opnieuw besef ik meer en meer dat ons leven samen hier op deze wereld eindig is, geen leuke dingen komen er bij enkel herinneringen die steeds meer en meer vervagen steeds verder van ons komen te staan. Maar jou vergeten dat zullen we nooit. Jou eindeloze liefde, jou eindeloze drang naar een normaal en gelukkig leven met je gezin , hoezeer ik dit ook wil ik kan jou en de kids dat nooit terug bezorgen. Ik kan alleen deze woeste storm proberen te doorstaan zo goed mogelijk al is dit verdorie moeilijk omdat ik weet dat deze storm nooit zal gaan liggen. Het enige wat ik wil is samen gelukkig zijn maar ik weet ik kan nooit meer gelukkig zijn want ik mis de liefde van mijn leven zo ontzettend. In tegenstelling tot vele ben ik blij dat ik terug mag gaan werken , terug onder mensen, terug bij mijn fijne collega's, weg uit dit leeg en kil huis. Weg van alle vragen die door mijn hoofd spoken, vragen waarop we nooit een antwoord zullen krijgen. Want ik vrees dat niemand mij ooit een antwoord zal kunnen geven op de waarom vraag? Ik kan alleen naar hopen dat alle sterretjes hierboven gelukkig zijn want ze werden zoveel afgenomen. Mijn liefste ster bezorgde mij een verlof met vele zonnige dagen, want op mijn ster kan ik altijd rekening zelfs in de zwaarste storm. Dikke kus en tot morgen
Lieve schat,
