Na een bezoekje bij Dr Kris Peeters om te kijken hoe het met de knie gesteld was konden we met een gerust hart terug keren. Een overbelasting gehad maar was niet zoveel meer van te zien, nog een klein beetje water aan de achterkant. Hiervoor moet ik 5 dagen een ontstekingsremmer nemen, morgen de laatste dag.
Door dit nieuws, de goeie prestatie op de Ekiden en het mooie weer dat ze voorspellen heb ik de knoop doorgehakt. We lopen de marathon. Ik ben benieuwd want de laatste weken niet zoveel meer getraind en weet dus niet waar ik sta op zo'n lange afstand. Kan ik nog genoeg teren op de trainingen van Keulen? Gaan we het halen binnen de verwachtingen?
In ieder geval ga ik niet starten zoals in Keulen, ga het wat rustiger aanpakken, bedoeling om goed te eindigen en zo weer vertrouwen te hebben in de marathon afstand. Het doel is om te starten voor een tijd van 3u30' en ongeveer halverwege te gaan versnellen, hopelijk nog uit te komen op 3u25' , als we goed genoeg zijn....
2 weken na de teleurstellende prestatie op de marathon van Keulen kunnen we ons nog eens uitleven
We gaan met 9 ploegen van ALVA naar de Ekiden Marathon van Brussel. Het is steeds een leuk treffen, veel ambi en toffe sfeer. Ook wil iedereen het beste van zichzelf geven om zijn team niet teleur te stellen. Ikzelf moet als startloper aan de bak en nestel me aan de start net achter de toplopers. Eenmaal Tia Hellebaut het startschot geeft begin ik er direct vollebak aan en kan goed het hoge tempo aanhouden. Het is een vrij zwaar parkoer maar toch lukt het om door blijven te gaan. Ikzelf loop de 5km in een fantastische 19'25" en het team haspelt de marathon af in een tijd van 3u17'.
Na deze wedstrijd heb ik slechts 2u30 om in Tervuren aan de start te komen mijn eerste veldcross onder de Spiridon-vlag. Deze zware wedstrijd loop ik verdienstelijk mee, met de verzuring in de benen van de eerste wedstrijd. Ik loop de 5,3km in een tijd van 24'35" en kan zo tevreden naar huis keren.
Met deze goede 'moral' kunnen we terug beginnen dromen
Vandaag zaterdag bijna 2 weken na de marathon van Keulen gaan we terug wedstrijd lopen Niet 1 staat er op het programma maar 2 wedstrijden.
Eerst lopen we in teamverband de Ekiden marathon in Brussel waar ik als startloper 5km op mijn teller ga zetten. Daarna (slechts 2u30 later) ga ik naar Tervuren om mijn eerste crosswedstrijd te lopen van het seizoen.
Graag zou ik de teleurstelling kunnen weglopen met een goed resultaat. Ook kijk ik uit naar hoe de linkerknie het gaat uithouden want die heeft me de laatste 2 weken wat kopzorgen bezorgd. Woensdag heb ik in ieder geval afspraak met Dr. Kris Peeters.
Indien alles goed gaat staat er morgen nog een leuk dessertje op tafel, dan ga ik Els (van ALVA) zo'n 30km hazen op haar marathon. Ze wil onder de 3u40 uitkomen en ik hoop dat ik haar daar ga bij kunnen helpen, dit enkel wanneer de knie vandaag het uithoudt.
Zaterdagmorgend vertrekken we om 8u richting Keulen, eenmaal aangekomen verkennen we een beetje de stad en gaan we naar de loopexpo die rechtover ons hotel ligt. Alles wat een loper verlangt kan hij daar vinden, ik koop me een band om meer gellekes kunnen mee te nemen met de wedstrijd.
Na een lekkere maaltijd kruipen we ongeveer om 21u in ons bed. Ik lig met Peter op de kamer en gedurende een ganse nacht liggen we beide te draaien en te keren. Is het door het bed of de stress dat we niet zo goed slapen?
Zondagmorgend 8u gaan we ontbijten en spreken we even met de Kenianen die daar het parkoerrecord willen breken. Vol goede moed geef ik ze daar mee dat ik voor een tijd van 2u00 ga een nieuw wereldrecord, ze bekijken mij maar eens raar
Om 11u30 zijn we klaar om te starten, mijn tijden die ik moet lopen staan genoteerd op mijn arm. Het doel is heel duidelijk, 12,7km/u = 3u20 De start verloopt behoorlijk en al snel zitten we in de goeie kadans, alles op schema. Op km 9 ga ik voorbij Luc die iets voor mij gestart was. Rond km 18 voelde ik zo stilletjes aan dat er iets niet juist is, pols was aan de hoge kant ook, dan besef ik dat het moeilijk zal worden om mijn tijd te realiseren, toch besluit ik van vol te houden, klein beetje gas terug nemen, blijkt dat ik op halve marathon nog op schema zit en doorkom op 1u40. Eigenlijk was dat toch het keerpunt want eens daarna moet ik serieus gas terug nemen en wordt ik opgeraapt door ontzettend veel deelnemers. Leuk is ook anders, dan besef ik dat het geen toptijd meer zal worden en op die manier laat ge het kopke wat hangen ook. Het gaat hoe langer hoe slechter... Op een gegeven moment denk ik aan opgeven, wat voor zin heeft het nog om toe te komen denk ik bij mezelf. Maar ja, opgeven staat zo niet in mijne woordenboek en ik strompel dan maar verder naar de finish.
Tijd 3u 51' 40" (teleurstellend)
Maar goed, als ge op de grond geslagen wordt kruipt ge terug recht en vecht ge nog harder terug, dat is wat ik ga doen
Na de terugkomst uit Oostenrijk stond het trainen op een laag pitje, telkens na een training speelde de linkerknie mij parten. De voorbije dagen stond er dus zoveel mogelijk rust op het programma en de knie kreeg geregeld een ijspak als cadeau
Vandaag eerst een goede massage gehad, daarna met enkele clubgenoten 10km gelopen aan een heel rustig tempo en het was een opluchting dat de knie niet teveel last bezorgde. We kunnen rustig toeleven naar zondag....
De weersverwachtingen zien er wel niet zo goed uit.... 23° in de schaduw en aangezien we op de middag lopen zal het dus bakken worden. Normaal gezien is dit nefast om goede tijden te lopen, maar we mogen de moed niet laten zakken. Toch is het zo dat iedereen al niet meer rekent op een supertijd met deze vooruitzichten.
Woensdag heb ik nog eens bloed laten afnemen en morgen zal ik de resultaten hebben, dan kan ik vergelijken of de hoogtestage een positief effect heeft gehad op de bloedwaarden, ik ben benieuwd en zet al de gegevens op de blog.... wordt vervolgt
Vrijdag 23 september was er s'avonds om 20u de start van de stratenloop van Lede. Om 18u30 begonnen de kleinsten aan hun wedstrijd, de kindjes van mijn zus liepen daar ook mee en dus was er de eerste opdracht, supporteren
Aangezien ik na de langeduur training van zaterdag wat met een overbelasting zat op de linkerknie was het nog twijfelen wat ik zelf zou doen. Buiten een lichte training van ongeveer 6km was er van lopen nog niets in huis gekomen en de schrik om te forceren zat er dus goed in. Ik beslis om dan toch maar de 14km te lopen met de bedoeling het tempo van de marathon te lopen (12,5km/u a 12,7km/u)
Michael start met hetzelfde doel en dus vertrekken we volle goede moed. De start is te snel en we lopen direct aan 14km/u, waarop we het tempo bewust wat laten zakken. Ook Peter die gekomen is voor een rustige duurloop training blijft bij ons maar het is Michael die zich ijzersterk voelt en steeds het tempo de hoogte in jaagt.
Uiteindelijk komen we aan in een tijd van ong. 1u 04' (niet officiele tijd) maar voor mij is het belangrijkste dat de knie het heeft uitgehouden en ook achteraf niet echt veel last heb. Wel zal er nog goed moeten gerust worden de komende week om echt uitgerust aan de start te komen.
Na een lange tocht van zo'n 1000km ben ik gisteren veilig en wel thuis geraakt. Vandaag stond er direct wat werk te wachten, zo wisten ik direct wat te doen
Deze week en volgende week staan in het teken van rustig onderhouden en na een telefoontje met mijn petekind Volkwin heb ik nog een wedstrijdje in het vooruitzicht. Namelijk in Lede de stratenloop gaan lopen vrijdag 23 sept, zot doen is niet meer aan de orde dus het zal niet voluit gaan zijn, voor haas spelen of iets in die aard, nadien maken we er nog een gezellige avond van.
Morgen een kilometerke of 10 wat loslopen, training geven aan de kleinsten en s'avonds gaan we bij de kine om alles eens goed laten te behandelen...
Vandaag stond er nog een heel belangrijke training op het programma. Lange duurtraining van 35km aan een rustig tempo. 80% van de overslagpols. Aangezien de batterij van mijn hartslagband plat is kan ik het moeilijk controleren en dus lopen we op gemiddelde snelheid om een idee te hebben.
Ik loop uiteindelijk vrij gemakkelijk 36,3km in 3u23 wat betekend 10,7km/u gemiddeld. Wou eigenlijk iets trager trainen maar het is nu zo.
Nog een laatste nacht op 2315meter hoogte slapen in de hoop nog wat extra EPO aan te maken en dan keren we morgenvroeg terug naar ons apenlandje
Op 28 sept wordt mijn bloed nog eens getrokken om dan het vergelijk te kunnen maken voor en na...........
Vandaag stond er een trainingske van 15km op het programma, niet zoveel maar het was uitkijken hoe het met de linkerknie gesteld was. Voor te slapen had ik een kussen onder de knie gelegd om hem zo wat meer te sparen en dat heeft toch wat effect gehad. De 15km verliepen zeer goed, de knie speelde weinig tot geen parten meer.
Eens terug boven besloot ik nog een tocht naar de gletsjer te maken. Ongeveer 1u15 omhoog stond er op het bordje, aangezien ik me in form achtte heb ik me dan op een half uurtje naar boven gehaast Het kon dus weer niet op, tenslotte moet ik morgen maar een kleine training doen van 36km.
De kok heeft vandaag ook weer lekker gekookt en zo hebben we goede krachten opgedaan, straks nog een goede nachtrust en dan vliegen we er morgenvroeg eens in op de laatste training hier in Uttendorf.
Vandaag stond er 16,5km op het programma met 3 versnellingen van 3km. De training is goed verlopen, maar heb de interval niet gedaan wegens last aan de linkerknie. Zal een overbelasting zijn en volgens mij komt het van met de fiets te rijden een paar dagen geleden.
Heb mijn ijspacks al goed kunnen gebruiken, zal morgen maar een afspraak maken voor maandag bij Rehab te kunnen gaan. Nog 51km moet de knie het volhouden en dan mag hij een dagje of 2 rusten
Verder was het een vrij overtrokken dag maar voor morgen ziet het er goed uit. Daarbuiten heb ik nog goed nieuws ontvangen: "we zijn erbij om aan de Roparun deel te nemen"
De goesting was vandaag zeer ver te zoeken net zoals de zon. Had alle moeite om me op te laden voor mijn training van vandaag. Met veel blazen en zuchten vertrek ik toch maar voor een tocht van 18km en na 1 rondje van 3,6km heb ik veel zin om de schoenen in het kabbelend riviertje te smijten dat naast de auto loopt.
Goed, ik zet wat muziek op de oortjes en besluit maar wat sneller te lopen, zo ben ik er vlugger vanaf Het tempo gaat de hoogte in en geraak in een zeker ritme dat ik kan volhouden tot het einde van de training.
Iets daarna gaan de hemelsluizen open en trek ik tussen de wolken naar boven, tijd voor wat welness Een stoombad en sauna, met bijhorende relaxerende stoelen kunnen dan toch voor voldoende ontspanning zorgen.
Vandaag reeds de 4de dag in Oostenrijk en er stond de 3de training op programma. Heb mijn schema wat door elkaar gehaald, en heb de training van donderdag afgewerkt. 18km in plaats van 16,5km, op die manier wil ik de dagen voor de langeduurtraining van zaterdag het minst kilometers lopen om zo toch een klein beetje meer uitgerust eraan te beginnen.
Na de 18km lopen heb ik nog met de fiets zo'n 35km gaan rijden met onderweg 2 cols De beentjes vallen goed mee en de ademhaling begint ook normaal te verlopen.
Het was een regenachtige nacht en morgend, maar tegen 10u was het droog en ben ik eens aan bergbeklimmen gaan doen. De top lag op iets meer dan 2700 meter, helaas was het boven erg bewolkt maar onderweg wat kleine watervallen voorbij gewandeld. Het was wel zwaarder dan ik dacht, sommige stukken was echt klimmen, niet gewoon een wandelpad volgen. Totaal onderweg geweest zo'n 5uurtjes
Morgen geven ze terug beter weer en ik denk dat ondertussen de ademhaling al beter gaat alsook de hartslag dat zijn ritme heeft gevonden, weliswaar hoger dan thuis maar bon, dat is logisch.
Kijk uit naar een zonnige rustige dag, maar eerst lekker slapen.
Na een nachtrust van om en bij de 10uur kon ik eerst het maagje vullen met uitgebreid ontbijt. Alles wat ik s'morgens nodig heb was aanwezig, het was lekker.
Rond 9u30 komen de liften toe om naar beneden te gaan, we trainen in het dal, de liftreis duurt een half uurtje en dan moeten we nog 17km rijden naar het dorp waar ik de training doe.
Vol goede moed start ik voor een tocht van 34km en ik denk bij me zelf "dit gaat vlotjes". Moest me zelfs inhouden om niet te snel te lopen, bedoeling was rond de 10km/u maar al snel zit ik aan 10,5km/u. Mijn wagen is de bevoorrading, in de auto staat mijn frigobox met drank, dat is nodig want achteraf kijk ik in de wagen en zie dat het 33,5° is in de zon, ik loop op een parkoer met bijna geen schaduw, het is dus zweten geblazen.
Vanaf kilometer 17 gaat de plos de hoogte in en wordt de ademhaling moeilijk te controleren, ik ondervind de aanpassingsverschijnselen, wat eerst een gemakkelijk tochtje leek werd plots een zware beproeving. Na 6 toeren (=32km) hou ik het voor bekeken, volledig leeg, ik ben diep moeten gaan maar ben tevreden. Geen 34km kunnen volbrengen maar ik denk niet dat die 2km mijn tijd op de marathon zal kelderen.
Terug lekker avondmaal nadat ik een uurtje op mijn bed heb gelegen. Hierboven op de berg staat er vandaag heel veel wind en morgen zou het wat slechter weer worden, maar in de bergen kan het op de ene top goed zijn en de andere slecht. We zien wel. Ik ben van plan om een wandeling van 3u te doen, naar een top op 3000m. dan nog terug ook natuurlijk
Eerst een soepje lekker heet Dan was er de keuze tussen kip met groetjes en pasta of vegitarische tagliatelle.
Het lijkt erop of ze wisten dat er een sportman kwam logeren
Het dessert heb ik vriendelijk overgeslaan kwestie van het serieus te houden maar geen paniek ik heb van thuis koeken en andere zaken meegebracht die ik als tussendoortje kan eten.
Ze hebben ijszakjes dat ik heb meegebracht in de diepvries gelegd voor morgen zodat ik de ijs kan leggen daar waar nodig.
Na een lange tocht van ong 950km en een nachtrust van amper 2 uurtjes ben ik veilig en wel in Uttendorf geraakt. Eerst het dorp even verkennen en dan de loopkledij aandoen om een verkenningstocht te lopen van ong 13km.
Ik vind een mooi toerke van iets meer dan 5km en het is vrij vlak Hier ga ik morgen mijn lange duurtraining lopen (34km).
Prachtig landschap en een stralende zon, tis vakantie
Vanavond nog eens zwemmen in het hotel en dan vroeg bed in maar eerst eens kijken of den 3-gangen menu op iets trekt.
Naar het einde van 2006 heb ik terug de loopschoenen aangetrokken. Vol goede moed begonnen we wat te trainen. 2 a 3 keer per week liep ik tussen de 8km en de 12km, rustig trainen, geen hard labeur. Op die moment werkte ik nog bijna 7 op 7 en had dus niet de energie om wat meer te lopen.
Pas in 2008 kwam er wat verandering in het looppatroon. Ik ging hier en daar eens een jogging gaan meelopen. Dat lukte vrij aardig, laat ons zeggen dat we bij de betere helft waren. Het was eigenlijk de start om wat meer te trainen, proberen te verbeteren. Zo liep ik onderandere de wedstrijd te Liedekerke (15km) in een tijd van 1u12' 25". Het is de enige tijd die ik van dat jaar bij heb gehouden.
Het jaar 2009 begint het dan nog wat meer te kriebelen en de goesting (kriebels) om te verbeteren zijn nu pas echt aanwezig. Ik laat mijn eerste loopanalyse doen bij Foncé, olé Ook al trekt we op niet veel. Ook ga ik op zoek op internet naar trainingsschema's, die ik vind op de site "My Asics". Op deze manier probeer ik het wat serieuzer aan te pakken. Wat het lopen dat jaar betreft is mijn grootste wedstrijd de 20km van Brussel en dit in een tijd van 1u47' 02" Geen toptijd maar was daarmee ergens rond de 7000ste van de 30.000, niet zo slecht maar wel afgezien op het zware parkoer. Toch was dat jaar voor mij de belangrijkste gebeurtenis het stappen van den Dodentocht. De 100km van Bornem, met mijn peter dicht bij mij die ik eerder dat jaar verloren had. Hij was een drive om niet op te geven en door te zetten. Het is eigenlijk het grootste kantelpunt geweest. Na het herstel van de Dodentocht gaan we er voluit voor.
De winter van 2009/2010 train ik echt heel goed en zo rond februari ga ik op zoek naar een club. Eerst kom ik in aanraking met Spiridon waar ik een paar keer ga mee trainen. Toch vind ik er mijnen draai niet direct en beslis toch om alleen verder te doen. Begin april 2010 kom ik dan in aanraking met ALVA waar ik me half april bij aansluit en vanaf dan begint het serieuze werk.
Mijn naam is Tom, ik ben een vrijgezel van het bouwjaar 1977 Ik woon te Aalst en werk als Sales Engineer.
De bestaansreden van deze blog is mijn hobby "lopen" wat zo stillekes aan gegroeid is tot mijn passie en dit verhaal wil ik met jullie delen. Maar vooraleer het zover gekomen is is er veel water naar de zee gestroomd Ik ben altijd wel sportief ingesteld geweest maar de laatste jaren was dit niet meer echt aktief. Naar het einde van 2006 kwam daar wat verandering in.
Via deze blog wil ik dan ook mijn verdere ervaringen met jullie delen. de kwetsuren die ik op mijn pad ben tegen gekomen. De doelen die ik mezelf vooropstelde, de verbeteringen,....
2mijl piste Aalst in 12' 46" 5km te Brussel in 19' 19" 10km te Gent in 41' 43" 21,1km te Sluis in 1u 32' 41" 42,195km te Etten-Leur in 3u 25' 100km te Bornem in 13u 24'
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Maandag = Rustdag 
