Het is weer zondag en ik vind het weekend tegenwoordig niet zo aangenaam. Mijn ex heeft van de rechter het voordeel van de twijfel gekregen tot aan het eindvonnis ( eind deze maand ) en hij mag mijn kindje dan elk weekend 24u zien. vind dit super erg want ik weet dat hij mijn kindje helemaal niet wilt maar dit enkel doet om mij te kraken hij heeft dit trouwens zelf gezegd. Het is dus elk weekend een heel drama als hij hier voor de deur staat en mijn kindje al een 15 min op voorhand aan het wenen is omdat hij niet naar papa wil!! Hier in Belgie weet ik ondertussen dat er ( spijtig genoeg ) eerst iets ergs moet gebeuren voor er iets aan wordt gedaan. Meestal als mijn kindje naar huis komt is hij ofwel super moe ofwel heel aggresief, ik vermoed dat hij bij de papa dat ziet want ik ben tegen roepen en hardhandig aanpakken. Ik ben van het standpunt dat je met goed te babbelen met elkaar veel verder geraakt dan dat je tegen je kind roept of in het ergste geval pijn doet , mag er niet aan denken!!
Dus om nu te spreken over de leuke hobby, als mijn kindje dan weg is heb ik iets te doen om mijn zinnen te verzetten door aan deze blog te werken en zoals Kathleen zegt, het is ook heel goed om te verwerken omdat je op deze manier alles van je afschrijft. want ik begin het nu echt super zwaar te krijgen met alles.
Er begint EINDELIJK een einde aan alles te komen, woensdag is de maatschappelijk assistente geweest bij mij thuis en het zou er allemaal goed uitzien voor mij.
De laatste 1.5 week had ik van mijn ex niets meer gehoord ik was natuurlijk heel blij dat ik eindelijk van die vervelende telefoontjes vanaf was. Wel , het heeft niet lang mogen duren want vanaf gisteren is het weer erg bezig. Het erge aan deze zaak is dat ik weet dat ik volledig recht in mijn schoenen sta maar toch kan hij me altijd klein krijgen door uitspraken te doen waarvan ik echt zwaar onder de indruk ben. Heb dan zoals al vele nachten , deze nacht niets geslapen. Ik hoop dat dit ooit eens stopt maar ik vermoed dat er eerst iets ergs moet gebeuren en zoals hij het zegt " ik stop er pas mee als ik u klein heb gekregen".
Nu ik weet dat er eind deze maand een eind vonnis komt zie ik wel licht aan het eind van deze lange tunnel maar de vraag is , gaat hij er zich aan houden en gaat hij na het eind vonnis eindelijk stoppen met mijn leven tot een ware hel te maken??
Ik zal me maar proberen rustig te houden en nog wat geduld te hebben zeker, maar ik akn je wel zeggen het begint echt zwaar door te wegen!!
