Ons toertjes door Senegal zit er alweer op! We hebben het 'toeristische' Saint-Louis bezocht: een tochtje op de calèche (paard met kar) heeft het ons allemaal op 2 uur getoond dus hadden we nog ruimschoots de tijd om van het zwembad en het zonnetje te genieten! Na het toeristische deel trokken we naar het natuurrijke Siné Saloum waar we met een perrogue door de mangroves gevaren hebben, een vislijn in ons handen genomen hebben (en ervaren hoe slecht wij dat kunnen) om onze vangst daarna met een stuk brood op te eten. Doordat onze vangst zo schaars was, hebben we uiteindelijk de vangst van een team plaatselijke vissers opgekocht. Ons reisje hebben we afgesloten terug in Dakar, waar we het slaveneiland met de boot (ha ha ha) bezocht hebben en ons in de Senegalese geschiedenis en musea gesmeten hebben. Buiten een klapband met de taxi, een gevechtje in de bus en een paar braakbeurten is alles dus vlekkeloos verlopen.
Nu wonen we reeds 2 dagen in ons nieuwe (veel kleinere) gastgezin en stelt Afrika ons terug voor wat uitdagingen ==> - Slapen in 35°C omsingeld door 4.850.621 muggen, - Douchen met een emmertje water, - Leven in een onbemeubeld kamertje van 3m op 3m, met weeral roze muren (oja zalmroze..) - Eten met the big momma die ons weer 35 kilo zwaarder probeert te maken (O WEE als het haar lukt!). Maar nee, niet alles is veranderd: we poetsen ons tanden nog steeds in het toilet (die nog altijd stinkt en uiteraard nog altijd in de grond zit), we eten nog steeds op de grond met ons rechterhand en ze kijken nog altijd met een vreemde blik wanneer we met een wc-rol naar het toilet trekken.
May the force be with us!
Van jullie schatten XXX
P.S. Het gemis naar het thuisfront begint te vergroten dus zijn we stiekem aan het aftellen naar 4 mei.
Onze blog zal tijdelijk platliggen ten gevolge van een 9-dagendurende vakantie. We hebben gehoord dat het bij jullie paasvakantie is dus verdien we ook wel eens een rustpauze, nietwaar? Maandag 20 april begint onze stage in Thiès dus dan komen we terug met meer verhalen en vertelsels.
Eventjes een kort berichtje om te laten weten dat alles goed gaat met ons. Dit weekend hebben we eventjes van wat meer luxe geprofiteerd in het toeristische Saly. We hebben daar een huisje afgehuurd met een warmwaterdouche!, zachte zetels en een normaal, proper toilet. 't Is te zeggen, proper, onze Senegalese metgezellen wisten niet goed hoe ze de sas moesten gebruiken, en een wc-bril, dat was ook een grote ontdekking. Het was daar minstens 15° graden warmer dan in Guédiawaye (onze verblijfplaats voor het moment), het velleke van Ruth heeft het geweten..En zij heeft het gevoeld.. 's Nachts hadden we twee opties: oftewel buiten slapen en opgegeten worden door de muggen oftewel binnen slapen en smelten van de warmte (de ventilator in onze kamer hadden we iets te laat ontdekt). Bij deze willen we onze beschermengeltjes bedanken voor hun goede werk tijdens de terugrit. Waar onze imbiciele chauffeur zijn rijbewijs gehaald heeft, het is voor ons een groot vraagteken. We hebben een paar keer onze tweede adem nodig gehad om te bekomen van een dolle rit. We hebben hierjuist een droog, rond broodje gekocht, ons op de grond gezet tegen een muurtje, en het natuurlijk opgegeten... Kent ge de scène van Alladin en Abou die op de grond onder een brugske een armoedig broodje deelden? Ewel, zo voelden we ons. Maar wa wilt ge voor 0.10/broodje. Donderdag nemen we hier afscheid van onze relais en hebben ze ons een groot feest beloofd (we moeten het wel zelf betalen natuurlijk)...
Het wordt tijd dat we eens beraadslagen... Bij deze verklaar ik de vergadering voor geopend. Punt 1 op de agenda: Wij dulden het niet langer dat jullie reacties achterwege blijven. Het gevoel dat we voor Janneke Maan en zijn Mieneke aant schrijven zijn bekoort ons niet! Bij deze sluiten wij een akkoord: indien jullie het niet nodig achten om ons wekelijks te verwennen met zoete woorden en zoute berichten dan vertikken wij het om naar huis te komen.
Punt 2: hieronder een korte Wat-doet-een-Senegalees-quiz voor jullie kennis van Senegal te testen.
Vraag 1: Wat doet een Senegalees als het toilet bezet is?
a)Wachten tot het toilet vrijkomt.
b)In de douche plassen.
Vraag 2 : Wat doet een Senegalees als hij zin heeft in een koek ?
a)Dan koopt hij er één.
b)Dan steelt hij die uit de kamer van Ellen & Ruth.
Vraag 3: Wat doet een Senegalees wanneer hij geld nodig heeft om zijn studies te betalen?
a)Geld aan zijn ouders vragen.
b)Geld aan Ellen vragen.
Vraag 4: Wat doet een Senegalees wanneer hij een auto-ongeval heeft gehad? (*)
a)Een gevarendriehoek plaatsen.
b)Wachten tot een tweede in zijn gat rijdt.
Vraag 5: Wat doet een Senegalees als hij met 4 blanke meisjes iets gaat eten?
a)Eten wat de meisjes eten.
b)Het duurste van de spijskaart bestellen.
Vraag 6 : Wat doet een Senegalees als hij eigenlijk de weg niet kent ?
a)Zeggen dat hij het niet weet.
b)Doen alsof hij het weet en iets uit zn duim zuigen.
Vraag 7: Wat doet een Senegalees met vogeltjes?
a)Niets.
b)Verkopen met een verhaaltje dat je een wens moet doen terwijl je het vrijlaat.
Vraag 8 : Wat doet een Senegalees wanneer therapeuten naar haar kind komen kijken?
a)Bij hen blijven.
b)Naar de markt gaan.
Vraag 9: Wat doet een Senegalees wanneer hij met Ellen wil trouwen?
a)Aanvaarden dat ze niet wilt.
b)Nooit opgeven en blijven proberen.
Vraag 10: Wat doet een Senegalees als het tijd is om te slapen?
a)Slapen.
b)In een micro liedjes brullen voor de hele straat zodat niemand voor 1u. zou kunnen slapen.
(*) Ons eerste taxi-accident is geschied. Tijdens een file begon de auto voor ons spontaan achteruit te rijden tegen onze neus. Nog niet heel bekomen kwam een tweede auto in ons gat rijden. Een heerlijk kermisgevoel. We hebben dan maar midden de autostrade een andere taxi gezocht.
Punt 3: Beaucoup de salutations! Rix Vesyn & Allam Von Dachan Sei
Met blijdschap stellen wij jullie voor aan onze nieuwe vrienden: de kakkerlakken. Oh ja, u leest het goed, al enkele dagen terroriseren deze kleine duiveltjes niet alleen ons eten, maar ook onze nachtrust en ons gevoel van we overleven het hier wel. Ze zijn groot, doen geen moeite om op hun tippen te lopen, maar zetten hun volledig voet plat op de grond waardoor het echt een onmogelijke opdracht is om doorheen dat helse lawaai zoete nachtdromen te vangen. Donderdag hebben we onze eerste Senegalese privéles dansen gehad. Volgens onze leraars namen we het niet serieus genoeg op, we waren al tevreden dat we in het juiste ritme zaten, maar zij wilden van ons echte Afrikanen maken. Om duidelijk te zijn, ze zijn niet in hun opzet geslaagd! Bij ons terugkomst op 4 mei wordt een demonstratie gepland om 9h20 op de luchthaven van Zaventem (handtekeningen achter de show). Na een drie kwartier hebben we naar een smoesje gezocht om naar huis te kunnen gaan, we deden alsof onze mama belde, terwijl we stiekem zelf naar elkaar zaten bellen. Hilarische momenten. Thank God dat ze hier geen woord Nederlands verstaan. Zaterdag zijn we met Odette naar de mis geweest, dat was ons weer wat. De kerk zat pleinvol, zelfs tot buiten, een koor om u tegen te zeggen, vol overtuigende diepgelovige toespraken van meneer de paster en zijn jonge, soms ietwat Chinese volgelingen. Het was wel eventjes moeilijk om de lachspieren onder controle te houden wanneer we plots op ons knieën moesten gaan zitten en voorover buigen. Het is hier ook de gewoonte om de hostie in de mond aan te nemen, toch prefereerden wij de moderne versie van linkerhand boven de rechterhand te leggen, of was het nu omgekeerd? Dit weekend waren er verkiezingen in Senegal en we hebben het geweten hoor. Parades op de straat die files veroorzaakten, alle mensen die buitenkomen om te supporteren voor hun favoriet met aangepaste T-shirts, flyers. Je snapt het wel. Ze maken er in Senegal de gewoonte van om het hele boeltje een beetje te saboteren door enkele dagen voor de stemdag om 8h de elektriciteit uit te zetten, na de voorstelling van de favoriet van de president op tv, zodat de andere kandidaten naar hun voorstelling mogen fluiten.. Maar wie er nu uiteindelijk gewonnen is, voor ons blijft het een raadsel!
Voor de voetbalfanaten onder jullie, zondag zijn we eens naar een lokale wedstrijd gaan kijken waarbij we terug een aantal opvallende verschillen hebben ontdekt. Arbiters kunnen hier op 50 meter afstand zien of het nu binnen of buitenspel is, ze hoeven écht niet mee te lopen want dat gaat nogal moeilijk met een kopje koffie in de handjes nietwaar? Tussen al onze belevenissen door zitten we natuurlijk niet stil, elke dag zijn er bezoeken naar de kindjes gepland. Momenteel zijn we bezig aan communicatieboekjes. Deze week is er terug een dag gepland om samen met de relais speelgoed/therapiemateriaal te fabriceren.
Omwille van een kortsluiting in het creatieve deel van onze hersenschors, ook wel eens een writersblock genoemd, waren we tijdelijk jullie geduld op de proef aan het stellen. Maar hier een kort overzichtje van de voorbije week: vrijdag zijn we begonnen met het maken van het therapiemateriaal. Het is eigenlijk allemaal goed verlopen. 7 van de 8 relais waren aanwezig (hetzij om ons een handje te helpen, hetzij om te kijken hoe goed wij het wel doen). Na een vermoeiende werkdag zijn we nog eens uitgeweest. Niet naar één van de lokale boîtes, maar we zijn naar bigcity Dakar getrokken voor een exclusieve overprijste loungy r'n b club waar we tot in de vroege uurtjes onze benen op de dansvloer hebben gesmeten. De volgende ochtend zijn we met kleine oogje naar de Dakarse winkelstraten geweest om ons te voorzien van wat souvenirs zodat we bij onze thuiskomst niet alleen met open armen, maar ook met open handen ontvangen worden. Bij terugkeer hebben we 2 keer mogen uitstappen om de taxi verder te duwen -> hij zat vast in't zand.. Stel jullie voor... Zondag zijn we dan het roze meer gaan bezoeken, al hebben we vre naar het roze moeten zoeken. Denk dat je het roze alleen kan waarnemen als je het leven van een zeer rooskleurig kantje ziet en wanneer de zon op juist 48° van de nulmeridiaan staat... Gisteren hebben we nog eens een dag aan het speelgoed gewerkt en vanaf morgen gaan we het testen bij de kindjes..
We zijn bijna halverwege, gaat het voor jullie ook zo snel? Groetjes van jullie trouwe schrijfsters..
hier zijn we weer met wat senegalverkeer.. We hebben deze week weer veel oh-my-god-wat-is-dat-hier-momenten gehad! Zo zijn we naar een schoolfeest geweest waar een bekende Senegalese groep kwam optreden. Enkel de meisjes gingen daar naartoe, als een jongen daar binnen ging was het 'schaamtelijk' zeiden ze. Ieder meisje kwam één voor één naar voor en deed een kort dansje, onvoorbereid, gewoon helemaal losgehen. Zoals altijd, werden we terug in de schijnwerpers geplaatst en werden we vriendelijk uitgenodigd door de zanger om naar voor te komen en een dansje te doen. Was het nu belachelijk of stoer => ze hebben allesinds vreed gelachen! We hebben ook naar een opening van een school geweest die opgericht werd door 'Bonjour Afrique', een belgische organisatie.Dus we hebben hier een woordje Vlaams kunnen klappen :D Er was een aangekondige receptie nadien met beloofde cocktails, helaas noemen ze hier afrikacola, fanta,.. cocktails! Vrees niet, we hebben ook gewerkt! We zijn in actie geschoten en onze eerste naaikunsten bovengehaald om aan het therapiemateriaal te beginnen. Voor de rest hebben we gewoon genoten van waar jullie in België nog een tijdje zullen moeten op wachten: le soleil!!!!
Onze eerste maand in Senegal zit er al op, die ging voorbij al een sneltrein. De voorbije dagen hebben we terug stage gedaan en CP-kindjes weest bezoeken. Eéntje had een beentje ingeslikt en kon al 4 dagen niet eten en moeilijk ademen. De mama wou ermee naar het ziekenhuis maar ze had geen geld. 't Was echt zielig om te zien. We hebben de mama dan geld gegeven, maar we gaan't terugkrijgen van de organisatie.. 't Was toch een beetje een goede daad he? Zondagmiddag hebben we een senegalese familie laten genieten van onze heerlijke, ik bedoel overheerlijke belgische pannenkoeken. En maandag zijn we naar een repetitie geweest van een balletles. Stel je maar geen pliées, grand pliées, pirouttes voor.. Ze dansten gelijk dolgedraaide tollen en zwierder hun heupen in alle richtingen die de zon uitgaat :) Volgende week krijgen we privé les.. Gisterenavond is een meisje gekomen die onze voeten met henna heeft betatoeërd (spelling van dit woord is een pure gok) en hebben we leren warme melk maken op z'n senegalees: 4 blauwe muntspekskes, 10 groene muntspekskes, 2 blikskes melk, 4 scheppen poedermelk en kokend water mengen... Wat peisde? Komde keer proeven?
Ici en Sénégal, tout va bien avec nous. Le vendredi, nous avions un jour libre et on a profité de cela pour aller à Dakar pour visiter des choses. On a visité le Paleis de Dakar, une grande église et le ville artisanale. On a beaucoup acheter. Trop beaucoup selon nous.. Mais ainsi on aide les africains dans leurs pauvreté.. Ne pense tu pas? Et ne pense tu pas que notre francais doit encore un peu améliorer parce que c'est encore un peu difficile pour former des grandes phrases. Daarom terug in ons moedertaaltje.. Gisteren zijn we met een bootje naar een eiland gevaren (hoe geraak je anders op een eiland ewaar?) 't Noemde Ile de Ngor, héél klein want Ruth eef het helemaal rondgekluiterd in een dik halfuur. Ellen is al een heel negertje geworden, ze kan hier gerust al doorgaan als een echte Senegalese, alleen nog een gordijn op haar hoofd, ene paar sluiers rond haar middel en een 50-tal vlechtjes in haar haar en zister klaar voor.. Daarnet was de papa zich in de gang aan het scheren, met een spiegeltje van 5cm-5cm, écht goddelijk om te zien. De kindjes zaten allemaal op een rijtje tegen de muur een stukje brood te eten, want ze eten hier altijd op de grond. Het zal wennen worden wanneer we terug ons pootjes onder tafel mogen steken :) Ze waren trouwens gisteren met koeienogen naar ons verbrande benen aan't kijken want dat kennen ze hier écht niet hé.. Ook zonnecreme is volgens hen maar iets raar, net zoals een waslap en waspoeder (ze wassen hier met een soort dreft -> onze was is wel nog wit en 't riekt nie slecht) Salutations, les filles
we hebben ons al enkele dagen niet laten horen omdat we 4 dagen een Bobath-opleiding gevolgd hebben. Een Belgische man (toevallig een lesgever van op ons school) kwam hier een cursus geven aan de vrouwen die hier de CP-kinderen behandelen. In de voormiddag kregen we theorie (van 10h30 tot 13h), om 14h30 kregen we eten (plaatselijke schotels uiteraard) en dan rond 15h30 tot 18h was er een praktijkgedeelte waar de CP-kindjes geobserveerd werden en getoond werd hoe je ze best behandeld. 't Was allemaal zeer interessant, maar vooral grappig de manier waarop de lessen doorgingen. De Senegalese vrouwen kwamen één na één toe wanneer het hen uitkwam, een gsm afleggen in de les -> waarom is dat nodig? Baby's thuislaten-> aja neen want de man die dient daar niet voor, de vrouw moet op het kind letten hé.. Zelf borstvoeding is toegelaten in de les. Vandaag was het écht geweldig hoe de vrouwen zich optutten terwijl de les nog bezig was. Na de les was er een diploma-uitreiking, dus zaten ze zich te schminken, crèmekes voor de handjes, crèmekes voor de voetjes, 5 soorten deodorant, 7 soorten parfum en 9 lagen font de teint te smeren :D Op den duur waren wij de enige die nog aan het luisteren waren. Maar ze waren allemaal heel erg trots op hun diploma, net zo trots als wij zouden zijn na een 3 jaar durende opleiding, veeel stage, veeel examens en nog veeeel meer lessen.
Sorry dat het niet zo indrukwekkend is wat we nu vertellen, maar het kan heus niet altijd feest zijn :) Groetjes, de tubappen (wandelende portemonnees)
We dachten dat we allicht eens uitgeschreven zouden zijn maar er is de laatste 2 dagen weer veel gebeurd. Eerst en vooral, ons Ellen is al veel beter, maak jullie niet ongerust. Gisterenavond zijn we voor de eerste keer op senegalese wijze uitgeweest.Om 9h stonden we al gereed met onze partyschoenen en feestkleren aan, maar ze kennen al de belgische gewoonten om maar om 12h naar fuiven te gaan.. Met 10 volwassen man in één taxi (heus niet al te groot), gingen we richting 'la boîte'.. Daar toekomend was nog geen kat, enkel ene paar zwarte ratten. Omdat iedereen toch al keek, hebben we maar beginnen dansen, waardoor ze nog met atomiumbologen naar ons keken. Na een tijdje was er toch wel ne man of 20 die met ons meedansten. En mannen, het spijt ons, maar jullie danstechnieken kunnen écht niet tippen aan die van de Senegalezen.. Hoe die met hun lijf shaken, ne milkshake ist er niets tegen! Wat ook opmerkelijk was, de meisjes kon je daar op je 2 handen tellen. En als ze er waren, heel kortgerokt, om maar over de boustier te zwijgen... Terug kerend, terug met 10 in een nog kleinere taxi, dachten we het wel gehad te hebben, was het niet dat onze relais, ARAMA, zin had om tussen ons tweetjes te slapen. In een bed met een moussen matras, al snurkend gelijk den grootsten olifant van de zoo, lag die dus in ons bed. Ze begreep niet waarom we niet bijkwamen van lachen.. Al bij al, de nacht overleefd, hebben we vandaag een échte chilldag gehad. Vanmiddag weest eten bij de computervent, FRIETEN MET KIP EN TOMATEN EN SLA EN KOMKOMMER, mmmmmmmmmh :)
Daaa'aaaaaaaag Allam en Rieks (zo spreken ze dat hier uit)
Hier een kort verslag van onze laatste 2 dagen: we hebben eindelijk door hoe de vork aan de steel zit in ons gastfamilie, hier een 'kort' overzicht met leeftijd: we hebben 10 broers en zussen (Sada36, Fatu34, Saly32, Pape30, Boussu27, May27, Jipiter24, Ndeye22, Ibou20, Rochei16) 5 schoonzussen en schoonbroers (Garmy16!!!, Mndou, Modou, Soukay, One) 7 neven en nichten (Mouri, Ahmed, Yassin, Asou, Babacar, Sada, Ndey Fatou) en een vader (Mouri Thiam65) en een moeder (Magou Diop55). Ze wonen allemaal in 1 huis, eten uit 1 pot, schijten in dezelfde wc en hangen hun kleren aan dezelfde wasdraad. Er is wel een ietwat 'hebberig' zusje bij die continue achter geld en 'bonbons' vraagt. Zolang het bij vragen blijft is dit oké voor ons. Qua trouwaanzoeken gaat het hier van kwaad naar erger: een vrouw vroeg vandaag of we niet met haar man zouden trouwen in ruil dat zij ook mee naar belgië mag verhuizen. We hebben even getwijfeld maar besloten om haar verzoek toch af te slaan. Eergisteren hebben we een mormeltje van een paar uur in ons handen gehad. Het was de vriendin van ons lief maar hebberig zusje die bevallen was. Ruth was al aan het fantaseren van een klein nickje. Vandaag hebben we even een Paris-Dakar-gevoel gehad toen we terugkeerden van een huisbezoek. Hoe de senegalezen aan hun rijbewijs geraken, het is ons een raadsel. Gisteren de eerste zieke gevallen en de winnaar was........................................................... Ellen! Hoe kan het ook anders, we moeten hier gelijk klaren olie drinken...
Hier beginnen ons dagen een structuur te krijgen.. Wakker gemaakt worden door het gebed van Alibaba, stilletjes terug in slaap vallen en terug gewekt worden door een stel blijters om daarna terug gewekt te worden door vrouwen die in de keuken elk om beurt iets laten vallen... De wekdienst kan maw wel wat beter. Opgestaan, nemen we een zalig grondtoiletje (onze biceps zijn in form), daarna een zalig koude douche (nog kouder dan het belgisch weertje), daarna een zalig ontbijt (lekker frans brood, lekkere choco, lekkere koffie). Na het ontbijt poetsen we onze tanden in het toilet (een lavabo is hier niet gekend), met een heerlijk geurtje uiteraard. Erna nemen we al onze courage in een zakje en gaan we ons vertonen op de zanderige senegalwegen waar 2 minuten buiten zijn gelijk staat aan een gemiddelde van 7 trouwaanzoeken.. De rest van de dag gaan we kindjes bezoeken voor onze stage, slenteren we door het zand, zand, zand en genieten we van het heerlijk zonnetje :D Iemand jaloers??????? Aja ons familie, we vrezen dat we tegen binnen 2 maand nog niet gaan door hebben hoe het boeltje ineen zit. We gokken op 8 broertjes, 15 zussen, 85 tantes en nonkels, om maar te zwijgen van de neven en de nichtjes. Het probleem is dat zij ons wel kennen en we dus soms in de problemen zitten als ze beginnen babbelen :) We stellen gelijk altijd dezelfde vragen aan dezelfde, want we hebben het dan niet door dat het dezelfde zijn.. Ja ze zijn dan ook allemaal zwart hé zeg.... Allé houd under goed en tot blogs xxxx groetjes Ellen en Ruth
we zijn al aan dag 12, wat gaat het hier snel.. De dagen vliegen hier voorbij, misschien ook omdat de dagindeling hier geheel onlogisch in mekaar zit. We ontbijten om 10h, eten voor middag om 14h, eten voor avond om 19h.. Dus de dag is dus vlug om.. Vanmorgen hebben we ons banaan gelachen terwijl we met ons handen onze was aan het doen waren, die senegalese kon dat gelijk even effectief als onze supervernuftigtechnologischformidastische wasmachines, wij stonden er maar gelijk dutsen met open mond naar te kijken.. Maar binnen 3 maand zullen we het jullie allemaal wel kunnen leren.. We worden in ons gastgezin op ons wenken bediend, ze brengen ons eten op onze schoot, als ze mochten zouden ze ons eten al voorkauwen, en mocht het niet stinken, ze zouden ons gat afkuisen.. Gisteren zijn we Dakar gaan bezoeken, en hebben we in een redelijk europees restaurantje pizza en frietjes gegeten (wel geteld 9 frieten). We hebben veel marktjes gedaan, het vakantiegevoel was zeker aanwezig. Wel spijtig dat ze poogden Melanie haar centjes te stelen, gelukkig bleef het bij een poging tot. Als we hier buiten komen, voelen we ons als echt BV's, of BS'en. De kindjes komen met hun handje reikend naar ons toe gelopen, al roepende tubab, tubab, hopend op een aanraking van ons. Zelfs de jongens nemen spontaan hun gitaar en beginnen 'no woman, no cry' te spelen en noemen zichzelf graag Bob Marley.. Gelukkig weten wij beter. Bereidt jullie er dus maar op voor dat we gewoon zullen zijn om aanbeden te worden, dat belooft binnen drie maanden... Volgende week hebben we een stageweek, we zullen die senegalezen eens tonen wat echt werken is.. Groetjessss tot de volgende.. X Ellen en Ruth
Het is zover, we zijn in ons gastgezin belandt. Het is niet zo ver van waar we voorheen sliepen, en het is dicht bij een internetcafé die gratis is, dus we kunnen jullie nog regelmatig op de hoogte brengen van hoe het met ons gesteld is. Het gastgezin ziet er tamelijk goed uit, we hebben een kamer met een tweepersoonsbed gekregen van een 21jarig meisje. Het eten, dat zullen we nog gewoon moeten worden. Idem met de hygiene en de toiletten. Vanacht werd onze rust gestoord door een aantal muizen die van Ruth haar koeken kwamen smullen. Gelukkig had Ruth het gehoord zodat we de hele nacht hebben kunnen waken over de andere koeken.. Uiteindelijk hebben we de muizen met een koek naar de gang gelokt en heeft ze daar haar buikje rond gegeten. We hebben al inspectie gedaan in ons gastgezin, de kust lijkt veilig.. Gisteren hebben we ook naar een marktje geweest en naar de zee. Groetjesss
Hier zijn
we weer met meer.. Eerst en vooral een rechtzetting van voorgaand verslag, het
was heus niet de eerste keer dat we pipi gedaan hebben, het was de eerste keer
in het grondtoilet.. Waar we nu verblijven hebben we een normaal toilet (dus
hielden we het altijd op tot s avonds). Maar toen was het te dringend. Tot
hier ons intieme mededelingen. Dinsdag hebben we onze eerste stagedag gehad,
allé laat ons zeggen uren (van 10h tot 13h).. We zijn elk met een Senegalese
meegegaan op huisbezoek bij CP-kindjes. We mochten vragen stellen en
kennismaken met het kind en familie. Dinsdagnamiddag hadden we vrij-af, dolce
far niente! Aja, DE ontdekking van de dag, de kindjes verzamelen hier karton en
geven het aan de schapen, blijkbaar vinden ze dat lekker! Misschien kan dit de
oorzaak zijn waarom het vlees hier niet echt in de smaak valt.. Wie weet..
Nog
goed nieuws, we hebben voor het eerst iets lekker gegeten, spaghetti!
Vandaag hebben we met een familie (waar we
moesten eten, en trouwens al na een uur thee drinken durfden zeggen dat we
genoeg hadden) scrabble int Frans gespeeld, soms keken ze eens raar naar onze
woordvormingen, maar al bij al hebben we het er goed vanaf gebracht. Morgen
gaan we naar ons gastgezin.. Hopelijk hebben we een jacuzzi, saunatje, een
waterbed, een dressing, plasma-tv, airco, satijnen lakens, haardroger,
stijltang, een persoonlijke meid, permanente internetverbinding .. en niet te
vergeten frietjes, bicky burgers, mayonaise, ketchup, pizzas, scampis, kroketjes..
Voor de
rest hebben we geen verwachtingen! Zonnige groetjes voor het regenachtige
thuisfront! Xxxx
