Ondertussen is Lucca het slachtoffer geworden van hevig overgeven en diarree, het was een nachtje met weinig slaap. Gelukkig hebben we ors bij, als hij dat nu ook nog eens zou kunnen binnen houden zou het helemaal fantastisch zijn. Ipv een busrit van 4 tot 6 u hebben we er voor gekozen om een chauffeur met auto te nemen voor de verplaatsing van vandaag, zo kan hij toch een beetje rusten.
Luna had een zeer onaangename ontmoeting met een gemene termiet, na een zalfje en wat traantjes was dit opgelost.
Om de ergste hitte te vermijden, vertrokken we vroeg naar de 3 heuvels van Mihintale. Het was een stevige klim van enkele honderden trappen in de rotsen, weeral op blote voeten. Hier zijn overblijfselen van kloosters voor monniken te vinden maar enkele vertrekken zijn nog steeds in gebruik. Ook een prachtige plek om te mediteren.
Ik had er ook een ontmoeting met mijn BFF van de dag, een reuze eekhoorn die mij ( en misschien vooral mijn bananen ) erg leuk vond. Tegen de middag vertrokken we naar het kuststadje Uppuveli, prachtig maar met zeer hoge temperaturen ( rond de 38 graden in de schaduw met windje). We hadden gehoopt om onderweg een kudde wilde olifanten te zien, maar we hadden helaas geen geluk. Zodra Lucca beter is, gaan we op jacht naar een rifhaai die zo vriendelijk is om even op de foto te poseren😆
Vandaag al iets beter met de maag (bedankt voor de lieve reacties) , water drinken lukt al min of meer 😕 Weer een mooie dag, heel erg heet, maar gelukkig vroeg begonnen aan ons bezoek. We bezochten enkele paleizen, dagoba's, de tweelingbaden, kloostercomplex met maansteen enz... Natuurlijk mocht een bezoekje aan de oudste boom ter wereld ( de boom van boeddha ) niet ontbreken. Deze werd ook druk bezocht door boeddhisten vanuit de hele wereld. Het was dan ook mooi om de vele pegrims, hun offers en de prachtige lotusbloemen te zien die ze meebrachten. Overal kom je vreselijk ondeugende aapjes tegen die voor kinderen al de helft van het plezier zijn. De tempels moeten worden bezocht op blote voeten en zonder hoofdbescherming wat soms erg pijnlijk kon zijn voor de voetjes vanwege de hitte. Wazige foto's zijn dus te danken en trappelende Pieter die geen 2 sec kon blijven stilstaan op de hete grond😎
Deze nacht kennis gemaakt met het toilet in alle mogelijke posities en meestal in combinatie met de vuilnisbak. Het duurde tot de middag voor ik mijn eerste slokje water kon binnen houden en een ander geluid maakte dan een brulkikker. Gelukkig hadden Pieter en de kindjes er geen last van. Blij dat we voor de eerste keer voor een kamer met airco gekozen hadden in een hotel met zwembad. Dan maar een dagje genieten van de zon en waterpret voor hen. Tijdens mijn lange verblijf in het toilet heb ik wel ontdekt hoe ik foto's kan plaatsen op de blog😵, alle berichten zijn ondertussen aangepast met enkele sfeer beelden.
Deze morgen vroeg uit de veren, lekker ontbijt met tropisch fruit en met de tuk tuk naar het busstation. Onze bus zag er op het eerste zicht wel ok uit. Vooraan stonden 7 beeldjes van beschermgoden, die je uiteindelijk wel nodig beek te hebben om heelhuids op je eindbestemming aan te komen. De deuren bleken niet te werken, waardoor ze de hele rit open bleven staan. We vonden het al verdacht dat de zitplaatsen naast de deur de enige waren waarvan de zitting min of meer voledig was en ook vrij bleven. Vering was niet aanwezig, waardoor we Lucca toch wel een beetje moesten vasthouden zodat hij niet naar buiten wipte. Na een tijdje begin je je wel af te vragen hoe je ooit met 4 en rugzakken van die bus raakt, want echt stoppen deed hij nooit. Je springt er gewoon op of af 😰 Uiteindelijk hielden ze wel rekening met die Belgische slakken. Weetjes over de bus; De bus zit nooit vol, mensen stapelen mag, desnoods op het dak en als het echt moet ook aan de zijkant. Zitje achter de chauffeur is voorbehouden voor monniken
Toen op de trein, ook met open deuren en ramen. Door prachtige landschappen gereden; grote poelen vol bloeiende waterlelies, rijstvelden, ... de rit duurde een 2 tal uur langer dan verwacht en tegen de avond kwamen we aan in ons hotel waar we warm werden ontvangen.
Vandaag hadden we alle 4 een dipje, het begint fysiek lastig te worden doordat we nog niet helemaal aangepast zijn aan het klimaat en de voeding. Het eten is echt pittig, wat ze hier mild noemen voel je van op je lippen tot in je maag en verder branden. Dankzij de gouden tip van Eef laten de muggen mij voor de eerste keer met rust! Op zich een wonder gezien deet 50% meestal zelfs weinig of geen zin heeft. Gewapend met geimpregneerde muskietennetten, deet en vit B zijn we alle 4 al 3 dagen vrij van muggenbeten. Dus voorlopig nog geen dengue en malaria Vandaag bezochten we een lokale vismarkt, een belevenis apart. Allen vrees ik ervoor dat het veel overtuigingskracht zal vergen om Luna en Lucca ooit weer vis te laten eten 😨 Je hoefde de weg niet te kennen, alleen de geur te volgen. Eigenlijk moet je het meegemaakt hebben, het is onbeschrijfelijk. Duizenden vissen in het zand in de felle zon.... Afval en visresten worden gewoon op een hoopje gegooid om op te rotten. Een spectaculaire geur dus. Morgen verlaten we de frisse 30 graden van Negombo om te gaan bakken in het binnenland. Honden kom je hier ook overal tegen, meestal erg mager, meer kaal dan behaard van de schurft en overal beestjes. Ideale omstandingheden om een fobie van wc rolletjes op te lopen ( tip: onderzoek altijd eerst wat er zich eventueel in verschuilt voordat je deze vastneemt of gebruikt' spinnen blijken erg flexibel te zijn) Voorlopig lukt het niet om foto's te plaatsen op deze blog wegens te groot, maar we werken aan een oplossing als de verbinding het toelaat (tips zijn welkom)
Vandaag deden we een leuke boottocht, we hadden het geluk om veel mooie blauw met bruine ijsvogels te zien. Ook een heleboel andere vogels te zien, die enkel hier leven. Zowel kleine als grote varanen zwommen langs de boot, of lagen lekker te zonnen langs de kant. Tot grote verrassing van Lucca werd de rivier ook voor andere dingen gebruikt; mensen gebruiken het om te vissen, kleren te wassen, zichzelf te wassen, er de afwas in te doen,.... enkele weetjes van Luna voor de regenboogjes; Ze rijden hier langs de andere kant van de weg. Het is hier 3,5 uur later dan thuis.
Na een lange reis zijn we gisteren eindelijk aangekomen. Helaas hadden we nogal vertraging door slecht weer en hevige turbulentie in een behoorlijk klein vliegtuig. Na enkele traantjes moest Luna toch even bekomen van de schrik en de oorpijn. Gelukkig heeft Lucca door alles heen geslapen. Nog een snelle wandeling naar het strand waar ze behoorlijk onder de indruk waren van de woeste zee (daar ga je zelfs niet tot aan je knieen in zonder te verdrinken) en de nogal vuile omgeving volgens Luna Het is wennen aan de vochtige hitte, vooral voor de kindjes. Ook tijdens de nacht koelt het niet af. Vandaag eerst even enkele praktische dingen regelen en Negombo verkennen. We blijven nog 2 nachtjes hier om de kindjes verder te laten wennen aan het klimaat en de voeding. Dan keren we terug naar Colombo om daar de trein te nemen naar Anuradhapura, we verwachten dat dit een hele dag in beslag zal nemen en ook een avontuur op zich zal worden. Anuradhapura is de heilige stad van de Singalese boeddisten. Deze stad werd al 5 eeuwen voor onze jaartelling bewoond. We zullen er grijze apen ontmoeten ( blijkbaar een grote dieven familie ) en enkele prachtige dingen bezoeken.
Vandaag is het zo ver, we kregen een lift van oma en opa naar Lille, gingen we met de tgv naar Parijs, vertrekken we om 21.35 met het vliegtuig naar Oman ( ligt naast Jemen), om daar over te stappen op een ander vliegtuig naar Sri Lanka. Daar zullen we eerst een 2 tal dagjes bekomen in de stad Negombo om dan verder te trekken. Lucca mist de kikkertjes en zijn lieve juf nu al, en zal zeker een poging doen om samen op de foto te staan met een leuke rifhaai. Ook al hebben we een fototoestel voor onder water, vrezen we er toch een beetje voor dat die haaien nogal snel zijn. Maar misschien lukt het wel met een mooie zeeschildpad 😏 Vele groetjes van Luna aan juf Saar en de regenboogjes. Ook luna kijkt er naar uit om walvissen te zien en hopelijk ook wilde olifanten en jachtluipaarden. Ook nogmaals een dikke merci aan de mensen die op ons huis passen en voor de dieren zorgen.😄