Helaas werd Lucca deze nacht opnieuw ziek. Hopelijk voelt hij zich snel iets beter. We vertrokken deze morgen naar Mirissa, deze keer naar een "echt hotel" met iets meer luxe zodat we allemaal een beetje kunnen uitrusten. Onderweg stopten we even langs een tempel waar ze 2 tempel olifanten hebben. 1 van de olifanten kreeg net een bad en natuurlijk was het grote vreugde toen we mochten helpen. De olifant was weer netjes, wij weer iets vuiler 😩 Voorlopig ziet de zee er woest uit, we hopen dat die de komende dagen toch iets rustiger wordt zodat we nog eens kunnen snorkelen.
Na ons nachtelijk avontuur hadden we een heerlijke nacht. Vanuit onze kamer horen we de golven beuken tegen de rotsen en het strand. We hebben wel ramen, maar zonder glas. We hebben een gedeelde badkamer zonder warm water en douchen doe je nooit alleen. De kikkers en padden komen er gewoon lekker bij 😍, daarnet kwam ook nog en gekko gluren. Terwijl ik in de spiegel kijk, staart een kikker terug, je kan niet anders dan glimlachen . dit alles is gewoon perfect in zijn eenvoud. We maakten opnieuw een strandwandeling van enkele uren, slechts af en toe kom je iemand tegen. Maar je hebt altijd gezelschap van verschillende dieren. Je ziet werkelijk het ene schildpaddennest na het andere. Deze morgen bezochten we ook een Blow Hole. Onderweg passeerden we een stadje waar de restanten van de tsunami nog zichtbaar zijn.
Deze morgen vertrokken uit Ella naar Rekawa om de natuurlijke broedplaats van een 7 tal verschillende zeeschildpadden te bezoeken. We kwamen met de bus, die zoals gewoonlijk veel te snel en erg gevaarlijk reed. De vriendelijkheid van de locals blijf ons verbazen. We stapten op een overvolle bus in een broeiende hitte, maar binnen de 2 mins hadden er enkele mensen hun plekje afgestaan zodat wij konden zitten. Enkele uren later kwamen we aan, de ene zag er al groener uit dan de andere. We vonden er een pizzahut, die eigenlijk geen pizza verkocht 😂 Nog snel even met een tuk-tuk naar onze Homestay. Het is adembenemend, echt ver weg van de bewoonde wereld. Er is helemaal niets, behalve de prachtige natuur. Eenmaal op het strand gekomen waren we ook weer helemaal alleen, zo ver je kon kijken ongerept strand. We beleefden een hoop plezier met enkele duizenden schelp krabjes en vonden ook hele mooie schelpen. Rond 21u vertrokken we opnieuw naar het strand. We hadden het geluk om 2 reusachtige zeeschildpadden uit de zee te zien komen, een kuil te zien graven, eitjes leggen, kuil weer zorgvuldig dichtgraven om weer naar zee te zien vertrekken. Aan de hemel stond een volle maan waardoor het strand goed verlicht was. Helaas geen duidelijke foto's van de zeeschildpadden, want die worden afgeschrikt door fel licht. We mochten enkel met infrarood werken. Rond 01u vertrokken we richting bed.
Vandaag besloten we om Little Adams Peak op te gaan. Natuurlijk wou Lucca ook een berg beklimmen, dus deze leek ons ideaal. Luna is vorige nacht terug behoorlijk ziek geweest, dus ze had er eerst niet zo veel zin in. Gelukkig hebben we deze tocht toch gedaan, want 1 van Luna's grote wensen kwam uit. We waren nog niet zo erg lang onderweg toen we een dansende cobra zagen. Deze cobra bleek niet zo aaibaar te zijn, maar we hadden wel een leuke tijd met een python. We kwamen ook verschillende wilde apen tegen, af en toe een koe op de weg en we speelden even met een klein wees aapje. Natuurlijk wil Lucca nu graag ook een aapje thuis, misschien wel bij oma en opa 😆 Na de klim nog even genieten van een verse kokosnoot om dan de lekkerste pizza ooit te gaan eten. Het was weer een dag vol leuke verrassingen. Morgen vertrekken we met de bus naar de zuidkust, Rekawa beach. Dit zal voor mij 1 van de hoogtepunten van deze reis zijn.
Deze morgen vertrokken we richting Ella met de trein, deze rit wordt beschreven als 1 van de mooiste ter wereld. Zoals gewoonlijk was tickets reserveren onmogelijk, maar deze ochtend konden we toch nog tickets bemachtigen. De trein zat propvol en het was duwen en trekken om op de trein te raken. Niet iedereen kon mee ( en dat wil veel zeggen als ze hier vinden dat de trein vol is ), je zag letterlijk mensen uit de deuren hangen (waaronder Pieter ). 4 uur stonden we als sardientjes in een blik tegen elkaar tussen 2 wagons in. We leerden er wel een leuk Nederlands koppel kennen die zowat tegen ons aan geperst werd. Uiteindelijk blijk Ella wel een leuk stadje te zijn, we blijven 2 nachten en gaan dan richting zuidkust
Eindelijk was het zo ver, Adams Peak. We hadden eigenlijk allemaal uitgekeken naar deze zware pelgrimstocht. Om 22u vertrekken zodat we toch een extra uurtje hadden om deze klim te doen met de kinderen. Lucca loopt een beetje op reserve en is al een behoorlijk vermagerd, dus besloten we op het laatste moment dat deze toch te veel zou zijn voor hem. Hem achterlaten bij een vreemde is hier ook geen optie, dus besloten Pieter en Luna om alleen te gaan. Midden in de nacht, gewapend met een zaklamp begonnen ze aan de klim van Adams Peak. 😥 Om 1u gestart, helemaal alleen (want dit is niet het seizoen) zonder andere mensen in de duisternis. Normaal zijn er lichtjes en kraampjes maar nu was helemaal niets. Bij het begin kwam er een roedel honden op hen af, die besloot hen gezelschap te houden tot de top, deze roedel bleek ook nog eens een goede gids te zijn. Al snel kreeg Luna pijn aan haar voeten, dankzij enkele bloedzuigers die zich vast gezogen hadden. Na wat traantjes en ontsmetting konden ze terug verder in de gietende regen. Onderweg kwamen ze nog een grote pad tegen, bromvliegen, een reuze vlinder, motten enz... Door de regen en de mist leek er geen einde aan te komen. Tijdens een korte pauze kwamen ze ook een monnik tegen, die blij was hen te zien, ze waren de allereersten op de berg. De tocht ging vlotter dan verwacht en zo kwamen ze een uurtje te vroeg aan op de top, nat tot op het vel en bibberend van de kou. Gelukkig mochten ze even in een vertrek van een monnik verblijven tot zonsopgang. Pas op de top zagen ze ook voor het eerst andere mensen. Helaas was alles mistig en konden ze zonsopgang niet zien, dan begon de tocht terug naar beneden, om tegen de middag terug aan te komen in onze guest house. Luna verdient een dikke pluim omdat ze dit gedaan heeft op haar leeftijd in zo'n omstandigheden, ook de andere pelgrims waren onder de indruk. Nog even genieten van een warme douche en een warme maaltijd, om deze avond vroeg in bed te kruipen. Morgen vertrekken we alweer met de trein richting Ella.
Deze morgen om 4u uit bed om aan een pittige wandeling/klim te beginnen. Rond zonsopgang kwam een kudde wilde buffels op ons pad, ze waren niet echt gehaast om van de weg te gaan, dus dan kan je alleen maar even geduldig wachten en de kudde bewonderen. Zodra we de Horton plains betraden, zagen we ook verschillende soorten wilde herten. Deze bleven eigenlijk ook gewoon staan terwijl we voorbij gingen. We wandelden ( lees klimmen tussen de takken door ) door één van de oudste onaangeroerde bossen ter wereld, klauterden langs rotsen omhoog, zagen watervallen enz.... We kwamen bij de klif "Worlds End", met ons hoofd in de wolken. We wandelden door vochtige koude bossen en over vlaktes in de schroeiende zon. Hier worden wolkjes gemaakt en kun je door de fijne nevel wandelen. Op onze terugweg hadden we nog een korte ontmoeting met een groepje hongerige en sociale apen. Helemaal onder de indruk en vreselijk moe, kwamen we enkele uren later weer aan. Vlug iets eten, een koude douche en snel even slapen want om 22u vertrekken we voor Adams Peak.
Deze morgen vertrokken we met de trein naar een nieuwe locatie. Het is altijd een heel gedoe om een ticketje te bemachtigen. Ook al heb je een reservatie, als je de eerste bent heb je geluk, de rest heeft pech. Zoals we het hier gewoon zijn, reed de trein met open deuren en ramen. Na 4 uur door elkaar geschud te worden, kwamen we aan op onze locatie. Zoals gewoonlijk reden we door prachtige landschappen met watervallen en thee plantages. Het was even wennen aan de temperatuur, hier kun je echt wel een trui gebruiken. Tijdens onze wandeling door dit stadje kwamen we enkele oaarden tegen die hier blijkbaar ook gewoon los lopen. Die keken ons vreemder aan dan wij hen 😆
Vandaag bezochten we een groot park vol inheemse planten. Ergens midden in het park kwamen we bij enkele bomen terecht waar duizenden vleerhonden inzaten 😍. Prachtig om te zien, super mooie dieren die veel lawaai maken samen. We konden ook traditionele dansen bijwonen, Luna en Lucca waren behoorlijk onder de indruk. Vooral de vuurdans en het vuurlopen vielen in de smaak. We zagen ook een stekelvarken aan een roze leiband die op stap was met zijn baasje , geloof het of niet, maar deze had betere manieren dan de gemiddelde hond 😂 Stilaan beginnen we echt wel te geloven dat de buschauffeurs hier suïcidaal zijn als je ze bezig ziet. Morgen trekken we weer verder met de trein, richting bergen.
Wat een onbeschrijfelijke dag weer vandaag. We begonnen in een olifantenweeshuis, daar konden we een olifant scrubben en een badje geven. Daarna nog een heerlijke fruitmand en koekjes voor de olifant en iedereen was gelukkig. Ondertussen ook een aantal drukpunten leren kennen bij olifanten, benieuwd of Dominique dit wil vermelden op mijn certificaat 😇, alhoewel ik betwijfel of ik veel extra klanten mee zal hebben in België. Daarna een korte workshop ivm lokale kruiden en massage olie, ideaal om in mijn praktijk toe te passen. We bezochten ook een fabriek waar ze papier maken van olifanten stoelgang en een thee fabriek. Onderweg kregen we heerlijke maïskolven van een local, gekookt in zout en kruiden. We leerden er ook heerlijke vruchten kennen waarvan we da naam niet kunnen uitspreken. Staks een afspraak voor een authentieke ayurvedische massage, die ik natuurlijk beroepshalve wel verplicht ben te ondergaan 😋 We doen een poging om foto's te plaatsen maar helaas hebben we geen goede verbinding hier. Mocht het niet lukken plaatsen we de foto's binnen enkele dagen bij dit bericht.
Deze morgen trokken we weer verder. De eerste bus lieten we aan ons voorbij gaan wegens te vol (het dak was nog vrij maar daar hadden we niet echt zin in met de kinderen, bleek een goede beslissing te zijn want enkele mins later begon het te regenen ). Op de volgende bus konden we allemaal een plaatsje bemachtigen. Pieter mocht een sprintje doen om ook nog op de bus te raken, maar uiteindelijk zat iedereen op z'n plekje. Na enkele haltes zat ook deze bus propvol. Uiteindelijk werd het een wilde rit, veel bochten en hoge snelheden. Op een bepaald moment werd Pieter zelfs geraakt op zijn hoofd door rondvliegende bagage. Gelukkig hield hij er enkel een bult aan over. Al snel werden we uitgenodigd om deel te nemen aan een maaltijd van een lokale bewoner. Heel erg leuk, maar ik had geen zit om opnieuw enkele dagen boven de wc te hangen, dus toch maar vriendelijk bedankt 😥. Hier verblijven we in een Homestay bij mensen thuis. Vriendelijk ontvangen geweest door en gezin van enkele generaties samen. We aten eindelijk nog eens een maaltijd zoals we die kennen, de eerste in 2 weken. Onze grote plannen van de dag hebben we laten varen, we zijn eigenlijk allemaal te vermoeid. Morgen komt nog een dag, dan zien we wel weer wat op ons pad komt.
Vandaag was de grote dag voor Lucca, hij keek er zo naar uit om de Lion Rock te beklimmen. Om 6u uit bed, zodat we vroeg aan onze tocht konden beginnen. Het is ons samen gelukt, alle 4 nat van het zweet op de top. De kindjes stonden te trillen op hun benen, maar het was de moeite waard. Ook in de namiddag hadden we weer een leuk avontuur, we konden een ritje maken op Radja de olifant die erg graag komkommers at. We begonnen netjes op de rug, maar natuurlijk zaten de kibderen al snel in de nek van Radja. Na de toch nog een grote knuffel, en even uitrusten. Morgen vertrekken we voor een 3 tal nachten naar Kandy. Vanuit Kandy bekijken we dan wat onze volgende halte zal zijn.
Vandaag voelde Luna zich al een pak beter, nog wat slapjes maar het overgeven is toch al voorbij. Vandaag bezochten we de stad Polsonnaruwa. Op de terugweg zagen we 2 wilde olifanten, helaas reed de bus te snel om een leuke foto te maken. Na een lange dag, namen we nog een frisse duik samen met enkele kikkertjes die naast ons zwommen en vleermuizen die wel erg dicht boven ons hoofd vlogen.
Vandaag was er een nieuw slachtoffer, het is Luna's beurt om ziek te zijn. Ook al proberen we voorzichtig te zijn met voeding of drank, er is geen ontkomen aan. We zijn tegen woordig al blij als er maar er 3 tal mieren zijn die er met de suiker vandoor gaan tijdens het ontbijt 😷 Overal zijn er beestjes, controle van bed en lakens voor je erin kruipt is ondertussen de normaalste zaak geworden, ook voor de kinderen . Deze morgen toch gebeten geweest door een reusachtige sprinkhaan omdat ik de rugzak niet gecontroleerd had voor ik er mijn hand instak. 😠 Vandaag had ik de eer om zowat de hele dag de emmer van Luna vast te houden, terwijl Pieter en Lucca de grotten van Dambulla bezochten. Natuurlijk waren weer veel schattige aapjes aanwezig
Vandaag vertrokken we met de bus naar Habarana. Vanuit deze plek zullen we gedurende een 4 tal dagen enkele dingen bezoeken. Deze plek is eigenlijk niet meer dan een rond punt, maar wel een belangrijk knooppunt. Deze keer hadden we een bus die net iets beter was. De zittingen waren intact en de beschermgoden vooraan waren zelf verlicht (leek wel een discobar ) Deze middag gingen we op zoek naar wilde olifanten, met groot succes. We zagen wilde olifanten, water buffels, vele soorten vogels ...
Gisteren avond zijn we nog even naar het strand geweest om af te koelen. We hadden het geluk dat de lokale vissers net hun netten aan het binnen halen waren. Weeral enkele fantastische momenten dus. Dit wordt gewoon met de hand gedaan, zonder boten of moderne technieken. Na iedere vangst worden de netten bekeken en naaien ze de gaten terug dicht. We konden vissen helpen sorteren, vissen die niet nodig waren werden terug in zee gegooid en de kleinste vissen die het niet overleefd hadden werden aan de vogels gegeven. De kwallen ( vele prachtige blauwe en roze soorten) werden aan de kant gegooid, de vis werd gewassen in de zee en de krabjes terug in het water gezet ( natuurlijk slaagde Pieter erin om tussen de scharen van een krab terecht te komen). Hard werk dus voor Luna en Lucca 😰 Dan nog even afkoelen in het water er al snel kregen we gezelschap van enkele koetjes.
Deze morgen waren onze kleine piraten vroeg uit de veren voor een nieuw avontuur. Vandaag varen we naar een onbewoond eiland om er tussen de koraalriffen te gaan snorkelen. Uiteraard was het prachtig, super mooie en kleurrijke vissen gezien. We hebben een poging gedaan om er enkele op foto te zetten, maar de kleuren zijn niet zo duidelijk te zien. De meesten hadden ook niet zo'n zin om te poseren 😆. Helaas waren de rifhaaien niet thuis vandaag, dus geen foto van Lucca met een haai. Vooral Luna deed dit super goed, samen met mama diep in de zee tussen al die mooie vissen. Zelf werd ze constant meegezogen door de stromingen, maar na wat instructies en vast gemaakt aan mama hebben we wonderlijke dingen gezien. Na enkele uurtjes terug naar de bewoonde wereld, Luna heeft de smaak te pakken. Binnen een kort misschien gaan duiken met mama. Lucca en Pieter zijn hier minder voor te vinden 😓
Nog een hete dag in Uppuveli. Lucca is al iets beter en kan al enkele hapjes eten, maar is nog te zwak om iets te doen. We zitten zo'n 5 mins van het strand, zodra de temperatuur haalbaar is kunnen ze toch nog wat in de zee spelen. Ondertussen kreeg Luna ook wat last van haar buikje, laten we hopen dat het enkel van de hitte is.
Daarom moest Pieter er vandaag dus alleen op uit. Hij bracht een bezoekje aan fort frederick en een lokale tempel.
Op strand hadden Luna en Lucca veel plezier in de zee met een heleboel prachtige zeedieren. Het water is erg warm en redelijk helder. Op deze plek is het relatief haalbaar om in zee te zwemmen. We zagen er enkele mooie roze kwallen, veel zeeslakken, grote vissen, baby haaitjes, .....
Ondertussen is Lucca het slachtoffer geworden van hevig overgeven en diarree, het was een nachtje met weinig slaap. Gelukkig hebben we ors bij, als hij dat nu ook nog eens zou kunnen binnen houden zou het helemaal fantastisch zijn. Ipv een busrit van 4 tot 6 u hebben we er voor gekozen om een chauffeur met auto te nemen voor de verplaatsing van vandaag, zo kan hij toch een beetje rusten.
Luna had een zeer onaangename ontmoeting met een gemene termiet, na een zalfje en wat traantjes was dit opgelost.
Om de ergste hitte te vermijden, vertrokken we vroeg naar de 3 heuvels van Mihintale. Het was een stevige klim van enkele honderden trappen in de rotsen, weeral op blote voeten. Hier zijn overblijfselen van kloosters voor monniken te vinden maar enkele vertrekken zijn nog steeds in gebruik. Ook een prachtige plek om te mediteren.
Ik had er ook een ontmoeting met mijn BFF van de dag, een reuze eekhoorn die mij ( en misschien vooral mijn bananen ) erg leuk vond. Tegen de middag vertrokken we naar het kuststadje Uppuveli, prachtig maar met zeer hoge temperaturen ( rond de 38 graden in de schaduw met windje). We hadden gehoopt om onderweg een kudde wilde olifanten te zien, maar we hadden helaas geen geluk. Zodra Lucca beter is, gaan we op jacht naar een rifhaai die zo vriendelijk is om even op de foto te poseren😆
Vandaag al iets beter met de maag (bedankt voor de lieve reacties) , water drinken lukt al min of meer 😕 Weer een mooie dag, heel erg heet, maar gelukkig vroeg begonnen aan ons bezoek. We bezochten enkele paleizen, dagoba's, de tweelingbaden, kloostercomplex met maansteen enz... Natuurlijk mocht een bezoekje aan de oudste boom ter wereld ( de boom van boeddha ) niet ontbreken. Deze werd ook druk bezocht door boeddhisten vanuit de hele wereld. Het was dan ook mooi om de vele pegrims, hun offers en de prachtige lotusbloemen te zien die ze meebrachten. Overal kom je vreselijk ondeugende aapjes tegen die voor kinderen al de helft van het plezier zijn. De tempels moeten worden bezocht op blote voeten en zonder hoofdbescherming wat soms erg pijnlijk kon zijn voor de voetjes vanwege de hitte. Wazige foto's zijn dus te danken en trappelende Pieter die geen 2 sec kon blijven stilstaan op de hete grond😎
