belgian (een bietjie (spreek uit bikkie) melted) chocolates
Op dinsdag is Dorien aangekomen vanuit Belgie. Zij doet onderzoek naar de wallpapers en het is voor haar dat we die 600 surveys per week moeten doen. Zij had er een reis van 40 uur opzitten omdat zij haar aansluiting had gemist in Frankfurt door het slechte weer daar. Gelukkig had ze belgian chocolates bij voor het hele surveyteam: van die zeevruchten van Guylian. Mjam mjam, Is baie lekker !!!!! Barmhartig als ik ben heb ik besloten om mijn zuurverdiende chocolaatjes (600 surveys per week is echt baie veel) te delen met Sanne. Ik heb haar dan ook gebeld met het heuglijke nieuws en ben na mijn werk naar daar gereden. Omdat we samen gingen eten 's avonds zei Sanne dat we ze mss beter konden houden als dessert. Aangekomen bij het restaurant besluit ze dan ook om de chocola in het handschoenkastje op te bergen. Toen we terugkwamen van het restaurant deden we vol verwachting en chocolagoesting het handschoenkastje open om tot de vaststelling te komen dat ze allemaal gesmolten waren. Ge kunt da natuurlijk nie zomaar wegsmijten en dus hebben we gelijk kleine kindjes elk kotteke waar een gesmolten zeevrucht in lag ziten uitlekken met onze vingers. Ik hoef er niet bij te vertellen dat dit natuurlijk kuitgedraaid is in een heus chocoladegevecht. Als we maar kunnen smossen zijn we content !!!
Het is weer lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blogje geschreven heb, maar jullie moeten niet ongerust zijn, ik ben niet ontvoerd door de bosjesmensen. Het is gewoon megaduk geweest op het werk en de server van de hele universiteit lag plat door een powercut, waardoor we pas vandaag terug internet hebben. Het is hier per slot van rekening nog steeds Afrika. Hier volgt dan ook een verslag van de gebeurtenissen van de afgelopen weken. Op vrijdag 22 februari was het Sanne haar verjaardag en hebben we voor haar een braai georganiseerd. Het was echt ongelofelijk gezellig en leuk en ik vermoed dat de megagrote kom Mojito daar voor iets tussenzat. We hebben gefeest en gepraat tot in de vroege uurtjes en zijn allemaal bij Mel blijven slapen. De volgende dag hebben we dan ook niet echt veel actiefs gedaan. Na de middag zijn we naar de Campus gereden om een Gatsby te eten. Dat is iets typish Capetonian en ziet er uit als een megadikke Durum. Net zoals een durum is het een soort pannekoek met frietjes en vlees in, alleen doen ze er hier geen pittavlees in, maar kan je kiezen tussen Worstjes of kip of beef. Wij zijn voor de worstjes gegaan. Een gatsby is zo groot dat die verdeeld wordt over 3 personen. Na mijn stuk gatsby zat ik echt propvol !!! En voelde ik mij ook een beete schuldig voor al het vet dat ik binnengekregen heb. Straight to the hips !!! Ik heb me dan ook voorgehouden om vanaf maandag terug gezond te eten en een beetje meer te gaan joggen!!! Mel haar vriend Wiza heeft trouwens een keicoole auto: een oude blauwe VW Beetle. I love that car !!! Hij heeft die voor bijna geen geld gekocht en helemaal terug opgelapt. Hij heeft haar ook een naam gegeven: Mona Lisa. Ik zie mij al door Kaapstad cuisen in de Mona Lisa... Alleen moet hij tegen dan we gerepareerd zijn, want nu produceert zij zoveel rook en stinkt zij zo hard dat ik vermoed dat zij een niet onbelangrijke bijdrage levert aan de global warming !!! Zoals papa zou zeggen: F**ck Kyoto !!!
Donderdag 28 februari was het Tamsyn haar verjaardag. Ik was uitgenodigd om die s avonds bij haar familie te gaan vieren. In Kaapstad worden verjaardagen wel lichtelijk anders gevierd. Het conept is wel hetzelfde (eten en taart), maar de uitwerking is verschilend. Er wordt hier niet gewacht tot iedereen er is om te beinnen eten, maar iedereen krijgt gewoon eten wanneer hij binnenkomt. Naast de eettafel staat een grote tafel gevuld met snoepjes en hapjes en chocoladetaart en wanneer je zin hebt kan je daar van nemen. Er worden wel kaarsjes uitgeblazen en de jarige moet als eerste van de taart snijden en mag een wens doen wanneer het mes de boden raakt. Maar vanaf dan mag iedereen gewoon taart nemen wanneer hij wil. De taarten hier zijn echt enorm. Deze bestond uit 5 lagen chocoladecake met daartussen crême fraiche en chocolamousse. Heavenly !!!! Mijn dieetplannen zijn dan ook uitgesteld tot volgende week. Vrijdagavond was het dan haar verjaardagspartijtjie (spreek uit ver-jaar-dachs-parteij-kie). Aangezien haar vader bevriend is met de manager van een superhippe nightclub in Cape Town, konden we daar gratis gebruik maken van de VIP-room. Nice !!! Mijn eerste keer in een discotheek en dan heb ik nog niet eens ingang moeten betalen !!! Sanne was ook meegekomen en we hebben ons echt megahard geamuseerd. Tamsyn had ons gemake-uped en we zagen er uit als echte divas. We hebben verschillende interessante cocktails en andere niet nader te omschrijven drankjes uitgeprobeerd. Eén ervan was een flaming sambuka. Ze steken dat in brand en dan moet je keisnel met een rietje alles opdrinken. Jooh!!! (spreek uit: Jauhh. Is een veel gebruikte uitroep hier. Betekent vanalles en niks eigenlijk ene beetje zoals tjonge (indien er nog een levende ziel is die dit gebruikt) of het meer bekende put**n.) Mijn heel ingewandensysteem stond in brand. Na die sambuka hebben sanne en ik ons even teruggetrokken van de dansvloer, want we konden de wereld rondom ons voelen draaien. We hebben ons daarna dan ook beperkt tot Mineraalwater voor de rest van de avond. Ook nu hebben we ons bedje pas in de vroege uurtjes gezien. Gelukkig konden we bij Tamsyn blijven slapen, want ik denk dat ik nooit meer tot in Stellenbosch geraakt zou zijn !!!
Op dinsdag is Dorien aangekomen vanuit Belgie. Zij doet onderzoek naar de wallpapers en het is voor haar dat we die 600 surveys per week moeten doen. Zij had er een reis van 40 uur opzitten omdat zij haar aansluiting had gemist in Frankfurt door het slechte weer daar. Gelukkig had ze belgian chocolates bij voor het hele surveyteam: van die zeevruchten van Guylian. Mjam mjam, Is baie lekker !!!!! Barmhartig als ik ben heb ik besloten om mijn zuurverdiende chocolaatjes (600 surveys per week is echt baie veel) te delen met Sanne. Ik heb haar dan ook gebeld met het heuglijke nieuws en ben na mijn werk naar daar gereden. Omdat we samen gingen eten 's avonds zei Sanne dat we ze mss beter konden houden als dessert. Aangekomen bij het restaurant besluit ze dan ook om de chocola in het handschoenkastje op te bergen. Toen we terugkwamen van het restaurant deden we vol verwachting en chocolagoesting het handschoenkastje open om tot de vaststelling te komen dat ze allemaal gesmolten waren. Ge kunt da natuurlijk nie zomaar wegsmijten en dus hebben we gelijk kleine kindjes elk kotteke waar een gesmolten zeevrucht in lag ziten uitlekken met onze vingers. Ik hoef er niet bij te vertellen dat dit natuurlijk kuitgedraaid is in een heus chocoladegevecht. Als we maar kunnen smossen zijn we content !!!
Donderdag 28 februari was het Tamsyn haar verjaardag. Ik was uitgenodigd om die s avonds bij haar familie te gaan vieren. In Kaapstad worden verjaardagen wel lichtelijk anders gevierd. Het conept is wel hetzelfde (eten en taart), maar de uitwerking is verschilend. Er wordt hier niet gewacht tot iedereen er is om te beinnen eten, maar iedereen krijgt gewoon eten wanneer hij binnenkomt. Naast de eettafel staat een grote tafel gevuld met snoepjes en hapjes en chocoladetaart en wanneer je zin hebt kan je daar van nemen. Er worden wel kaarsjes uitgeblazen en de jarige moet als eerste van de taart snijden en mag een wens doen wanneer het mes de boden raakt. Maar vanaf dan mag iedereen gewoon taart nemen wanneer hij wil. De taarten hier zijn echt enorm. Deze bestond uit 5 lagen chocoladecake met daartussen crême fraiche en chocolamousse. Heavenly !!!! Mijn dieetplannen zijn dan ook uitgesteld tot volgende week. Vrijdagavond was het dan haar verjaardagspartijtjie (spreek uit ver-jaar-dachs-parteij-kie). Aangezien haar vader bevriend is met de manager van een superhippe nightclub in Cape Town, konden we daar gratis gebruik maken van de VIP-room. Nice !!! Mijn eerste keer in een discotheek en dan heb ik nog niet eens ingang moeten betalen !!! Sanne was ook meegekomen en we hebben ons echt megahard geamuseerd. Tamsyn had ons gemake-uped en we zagen er uit als echte divas. We hebben verschillende interessante cocktails en andere niet nader te omschrijven drankjes uitgeprobeerd. Eén ervan was een flaming sambuka. Ze steken dat in brand en dan moet je keisnel met een rietje alles opdrinken. Jooh!!! (spreek uit: Jauhh. Is een veel gebruikte uitroep hier. Betekent vanalles en niks eigenlijk ene beetje zoals tjonge (indien er nog een levende ziel is die dit gebruikt) of het meer bekende put**n.) Mijn heel ingewandensysteem stond in brand. Na die sambuka hebben sanne en ik ons even teruggetrokken van de dansvloer, want we konden de wereld rondom ons voelen draaien. We hebben ons daarna dan ook beperkt tot Mineraalwater voor de rest van de avond. Ook nu hebben we ons bedje pas in de vroege uurtjes gezien. Gelukkig konden we bij Tamsyn blijven slapen, want ik denk dat ik nooit meer tot in Stellenbosch geraakt zou zijn !!!
