Tante Nicole, dit is een berichtje speciaal voor u zodanig dat ge al een beetje ingeburgerd geraakt in de Zuid-Afrikaanse gewoonten. Struisvogels noemen ze hier ook struisvogels en geen kippen. Toen ik de eerste keer van Stellenbosch naar mijn werk reed zag ik struisvogels in de wei langs de weg staan. Ik vond dit uitermate amusant en zeg dus aan mijn collegas dat dat voor mij raar is om struisvogels te zien want dat die bij ons alleen in de Zoo leven. Zeggen ze mij: Anouk, dat zijn geen struisvogels, dat zijn gewoon grote kippen. Struisvogels is nog iets anders. Aangezien mijn kennis van het dierenrijk net ver genoeg reikt om het onderscheid te kunnen maken tussen een goudvis en een olifant, geloof ik dit dan ook. Hilariteit alom, ik moet het nog steeds horen !!! Als je gaat tanken, blijf dan in je auto zitten !!! de eerste keer dat ik hier ging tanken ben ik (op een uiterset elegante manier trouwens) uit mijn auto gestapt en begonnen met de naftdop los te draaien. Ik greep net naar de naftpomper (of hoe noemt ge dat ding) om mijn (toen nog rode) ferrari beginnen vol te tanken, wanneer ik vanuit mijn ooghoeken een woedende Zuid-Afrikaan op mij af zie komen. Miss miss what are you doing ?!!Dus blijf gewoon zitten, geef je sleutels en laat hun alles doen (ze kuisen hier zelf u ruiten en controleren water- en oliepeil) en geef daarna een kleine (of grote als het ne knappe is !!) fooi. Maak je niet te veel zorgen om te vertrekken, het is echt een prachtig land en de mensen zijn hier supervriendelijk. Hopelijk zie ik je snel in Kaapstad !!! k heb nog een paar foto's hieronder gezet om je al warm te maken voor de prachtige landschappen die je hier ziet. vergeet zeker geen zonnecreme mee te nemen, factor 50+ is hier meer dan welkom de eerste dagen. Ik geef je ook mijn Zuid-Afrikaans nummer van me selfoon en dan moet je maar skakel als jy is in die omgewing: 0714364230 tot binnekort !!!
Beste Uilekotters, jullie Afro-Cuban night is nu dus officieel geïntroduceerd in Kaapstad. We hebben vrijdag een verjaardagfeestje georganiseerd voor Sanne (die hier op uitwisseling is en die ik ken van op NBC, cfr. vorige berichtjes) en het wordt een Afro Cuban party. Ik ben verantwoordelijk voor de Mojitoos en iedereen die op Leslie haar veraardagfeestje was zal zich mijn onwaarschijnlijk lekkere mojitoos wel herinneren (of toch de mensen die nuchter genoeg waren!). Deze keer heb ik er wel voor gezorgd dat ik munt heb !!! Ik kijk er echt naar uit, want ik heb een lange en zware week achter de rug. We gaan morgen naar Mels huis voor een traditionele Zuid-Afrikaanse braai en daarna kan het feest losbarsten !!! Gisteren was het Jim zijn verjaardag en hebben we een Indisch gerecht gegeten dat de nicht van Inshaaf (andere collega) gemaakt had. Het was echt superlekker, maar ik weet niet meer hoe het noemt. Het is iets in de air van Akmi of zoiets??? Anywhay het was gewoon zo lekker dat ik een deel van de leftovers mee naar huis genomen heb. Dat bespaarde mij trouwens het plezier om achter een kookfornuis te staan terwijl het buiten 40 graden is !!! Gisteren is er ook één van de vroegere peer educators langsgeweest om haar baby te showen. Het was echt een megacute dingske !!! Voor de rest is alles hier in orde. Mijn witte auto rijdt nog steeds, dus dat is al een geruststelling. Ik heb ook nieuws gekregen van de VLIR dat mijn beurs toegekend is. Dat zal morgen dus gevierd worden met een paar mojitoos !!! Aangezien we allemaal bij Mel kunnen blijven slapen hoef ik geen BOB te zijn. En dat zullen ze hier in Zuid-Afrika geweten hebben!!!
Even snel een berichtje, want ik sta op het punt om naar huis te gaan. Ik had dus een rode auto en daar was ik uitermate trots op. Mijn collega's noemden hem de "red ferrari" aangezien hij rood was. Logisch !!! (sorry, maar het is een lange dag geweest). Zaterdag is mijn rode ferrari echter in panne gevallen. Ik was naar sanne haar huis gereden en we waren van plan om samen naar de mall te gaan, maar dat was dus buiten mijn auto gerekend. Hij wou niet meer starten. Ik heb dus de roadside assistance van de verhuurfirma gebeld en die hebben mij een nieuwe auto gebracht. Nu heb ik dus een witte auto. Ongeveer drie uur later dan voorzien kon ik dan eindelijk vertrekken met sanne. Ik was dan ook pas heel laat thuis in Stellenbosch en ik had tante Heidi niet meer gezien. De volgende morgen wanneer ik buiten kom zie ik haar heel verbaasd rond mijn auto lopen. Vraagt ze mij: "Was your car always white? Becouse I thaught it was red, but I don't have a very good memory anymore at my age." Ik heb haar gerustgesteld dat haar geheugen nog prima is en dat mijn auto inderdaad rood was, maar dat die in panne staat en dat ik nu dus een witte heb. Het is wel even wennen aan de kleur. Toen ik zaterdag avond laat met sanne uit de mall kwam kreeg ik even een lichte paniekaanval toen ik geen enkele rode auto op de parking zag staan. Gelukkig kon sanne nog net zeggen dat mijn auto nu wit was voordat ze in de slappa lach uitbarstte. Thank god for that !!!