De
Champions League valt terug te bewonderen op de beeldbuis.
En wat werden we meteen verwend met de kaskraker Real Madrid tegen Manchester
United. Twee absolute voetbalgrootheden die het beste van zichzelf gaven, elk op
hun eigen manier.
Manchester
groef zich, vooral in de tweede helft, wel wat in maar met open vizier spelen
tegen een uitgekookt Real Madrid met super-counterspelers als Cristiano Ronaldo
en Özil... Je zou voor minder proberen de rangen gesloten te houden.
De eerste
kansen waren dan ook voor Real maar De Gea hield de afstandsschoten van vooral een
furieus gestarte Di Maria uit doel. Even later ontbond Cristiano Ronaldo zijn
dancing shoes en zijn afgeblockte voorzet kwam bij de iets mindere rechter van
linksback Coentrao. Die plaatste hem desalniettemin met een mooie boogbal tegen
de binnenkant van de verste paal, helaas voor Real en de Koninklijke spatte de
bal terug het veld in.
Aan de
andere kant was het plots wel raak: tegen de gang van het spel in knikte de
jonge Danny Welbeck op corner van Rooney de bal met een mooie kopstoot in de
verste hoek. Daar waar even daarvoor Di Maria nog stond vastgekluisterd aan de
paal. Maar blijkbaar was het vertrouwen in zijn nieuwbakken keeper Diego Lopez
niet zo groot en besloot hij maar om in het midden van de goal plaats te nemen.
Sir Alex Ferguson opteerde trouwens voor een ietwat eigenaardige opstelling met
verrassende keuzes Evans vanachter in plaats van ouwe rot Vidic en Rooney
rechts op het middenveld en Kagawa eerder op links. Vanvoor namen Welbeck en
Van Persie de honneurs waar.
Toch stond het dus 0-1 in het voordeel van de Reds, hetgeen Fergie uiteraard
had gehoopt.
Dat was
dan ook het sein voor Cristiano Ronaldo en co om een tandje bij te steken: Di
Maria (weer maar eens hij) probeerde het nog eens van ver met een lage schuiver
maar De Gea ging goed plat in zijn korte hoek. En ook de rebound-vrijeschop van
CR7 mocht er wezen: eerst knalde hij met rechts in de muur om vervolgens de
rebound met een linkse volley net langs de linkerpaal te knallen.
Kans na
kans kregen de Madrilenen maar de nul bleef op het bord staan totdat diezelfde
Di Maria een prachtcross afleverde vanop links richting tweede paal waar
Cristiano Ronaldo een indrukwekkende hangtime etaleerde: de bal verdween
vervolgens enig mooi in het verste zijnet na diens rake kopslag: 1-1 en het kon
weer alle kanten uit.
Nog net
voor de rust kregen beide ploegen nog een uitstekende mogelijkheid: Van Persie,
die tot dan toe nog niet veel in het spelbeeld voor gekomen was, centerde
richting de volledig vrijstaande Welbeck die de bal nipt voorbij een
grabbelende Diego Lopez en helaas voor United ook voorbij de verste paal tikte.
Aan de overkant controleerde Özil een lange bal alsof het niets was om
vervolgens met zijn mindere rechter in de korte hoek te volleyen. Ook nu weer zorgde
De Gea, een ex-Atletico Madrid-jeugdproduct, ervoor dat de schade beperkt bleef tot één tegendoelpunt.
De stand
was bij de rust 1-1 en de eerste helft was er eentje om vingers en duimen van af
te likken: de Champions League op een uiterst hoog niveau.
In het
begin van de tweede helft was het wederom Real dat het wedstrijdbeeld bepaalde:
een zoveelste langeafstandsraket van Di Maria verdween maar nipt langs de
verkeerde kant van de rechterpaal en een cross vanop rechts van Khedira werd
dankzij een ultieme vliegende tackle van Coentrao aan de tweede paal nog
richting doel gekatapulteerd, ware het niet dat daar een eveneens vliegende De
Gea met een fantastische (doch ietwat onorthodoxe) beenreflex de bal nog uit
zijn doelvlak hield.
De Gea
kreeg de voorbije maanden veel kritiek te verduren, van supporters alsook criticasters
en zelfs zijn eigen manager Ferguson beweerde openlijk dat ze op zoek waren naar
een nieuwe eerste doelman voor volgend seizoen. Maar De Gea bewijst eens te
meer dat hij een ongelooflijk goede shotstopper is, alleen ontbreekt het hem
aan de fysieke kracht die nodig is bij een ploeg in de Premier League. Bij hoge
ballen graaide hij, ook in deze match, te veel langs de bal voor een keeper van
zulk een topteam.
Vervolgens
slaagde Cristiano Ronaldo er bijna in om zijn tweede van de avond tegen de
netten te prikken, maar een puik optredende Rio Ferdinand, nog zo een veteraan,
slaagde met een ultieme tackle om CR7 zijn inzet te blocken.
Manchester
United kwam er tot dan in die tweede helft bijna niet meer uit totdat plots RVP
zijn moment gekomen achtte: eerst racete hij op volle snelheid op rechts
voorbij zijn tegenstander om vervolgens via de vingertippen van de Madrileense
goalie de bal met zijn eveneens mindere rechter tegen de dwarsligger te
torpederen.
Nog geen
minuut later bezorgde Di Maria zijn trainer José Mourinho bijna grijze haren
toen hij van achteren uit een laterale bal recht op de knikker van een Mancunian-speler
speelde die de bal meteen voor de goal dropte. RVP doorzag het
steek-kopballetje en stond plots pikalleen voor de keeper. Helaas miste hij
onbegrijpelijk zijn volley met zijn goede linker en de bal botste tergend traag
over de keeper. Gelukkig voor Real kon Xabi Alonso de bal nog net voor de
doellijn wegvegen.
Na
geharrewar voor het bezoekende doel kon uiteindelijk Sami Khédira nog een
keertje afdrukken maar de afgeweken bal belandde via een uitgestoken been van
Evans in de handen van het sluitstuk van United.
Ook
Cristiano Ronaldo liet zijn traptechniek nog eens bewonderen: een vrijetrap van
30 meter belandde via een bananencurve op het dak van het doel, voorbij een
zichzelf gelukkig prijzende ijssculptuur van De Gea die er alleen maar naar kon
kijken.
De
ingevallen Modric serveerde Ronaldo de laatste kans van de match: helaas stond
de goed spelende Phil Jones tot tweemaal toe in de weg.
Een 1-1 gelijkspel waar vooral Manchester United tevreden mee zal zijn en een
ontzettend interessant kijkstuk waarmee de neutrale voetballiefhebber absoluut
verwend werd.
In die
andere wedstrijd van gisteren schonk ook Shakhtar Donetsk en Borussia Dortmund
een doelpuntenspektakel: 2-2 werd het in het koude Oekraïne. Dat beide ploegen
goed kunnen voetballen wisten we al langer. De sublieme Brazilianen bij Shaktar
(o.a. Fernandinho, Alan Patrick, Alex Texeira) en Duitsers bij Dortmund (o.a. Götze,
Reus, Hummels, Gundogan) maken daar al langer het mooie weer.
Dus als
de volgende wedstrijden ook van het kaliber gaan zijn van deze twee matchen,
gaan we ons de komende dagen nog serieus kunnen verwarmen aan voetbal van het
hoogste niveau.
