Burkina Faso, "het land van de eerlijke mensen" (hoe ironisch als je Puts achtergrond kent), telt ruim 17 miljoen inwoners. Dat is 7 miljoen minder dan Ghana, buurland en eveneens de tegenstander uit de halve finale in de Africa Cup.
Burkina Faso heeft niet zo een rijk verleden als andere Afrikaanse grootheden zoals Nigeria, Egypte en Ghana. Burkina Faso behaalde in 1998 als gastland zijn grootste succes met een vierde plaats als gevolg. Ghana daarentegen was reeds 4x winnaar van de Africa Cup, de laatste weliswaar in 1982. Wel werd het de voorbije drie edities respectievelijk derde, tweede en vierde.
Maar toch werd ook deze voetbalgrootmacht door het Burkina Faso van Paul Put aan de kant gezet. En hoe!
En dat ondanks een ietwat partijdige scheidsrechter. Dat Paul Put na de match kritiek had op die leiding was niet meer dan terecht. Diezelfde Tunesische referee Slim Jdidi is intussen reeds voor onbepaalde tijd
geschorst door de Afrikaanse voetbalbond, zo snel kan het daar dus gaan. De leiding was zeker niet goed, abominabel zelfs maar om hem dan al meteen aan de schandpaal te nagelen door hem onmiddellijk te schorsen, tekent toch het iets te impulsieve karakter van de Afrikaanse voetbalbond, mijns inziens.
De ref gaf eerst een lichte strafschop aan Ghana die uiteraard werd binnen getrapt, keurde nadien een loepzuiver doelpunt van Burkina Faso af om nadien sterspeler Jonathan Pitroipa met een tweede gele kaart van het veld te sturen voor een vermeende schwalbe. Vincent Kompany, onze grote Belg, sprong meteen in de bres voor Pitroipa en hoopt, samen met heel Burkina Faso, dat de rode kaart en de daarbij gepaard gaande schorsing wordt opgeheven zodat hij alsnog in de finale kan aantreden.
De "schwalbe" die de in de Burkinese hoofdstad Ouagadougou (what's in a name?) geboren
speler van Rennes
beging was overigens wel degelijk een penaltyfout, ook al is het contact
door de Ghanese verdediger niet overdreven zwaar. Pitroipa scoorde eerder in het toernooi overigens de winning goal in de kwartfinales tegen het Togo van de grote Adebayor.
Nog een oude bekende voor het Belgische voetbal was uiteindelijk matchwinnaar Aristide Bancé. Hij deed dit door de gelijkmaker in de reguliere speeltijd te maken en eveneens de beslissende penalty om te zetten. De geblondeerde bonkige ex-spits van onder meer Lokeren en Germinal Beerschot (op huurbasis) kleurde onze competitie enkele jaren geleden. In de verlengingen van deze halve finale verkwanselde hij overigens nog wel meerdere goede mogelijkheden maar het feit dat hij ze kreeg, wilt ook wel al wat zeggen.
Nu komen de Burkinezen in de finale terug uit tegen het Nigeria die ze eerder in de groepsfase op 1-1 hielden waardoor Burkina Faso zelfs groepswinnaar werd. Toch blijft Nigeria torenhoge favoriet voor deze finale met overbekende namen als John Obi Mikel (Chelsea), Victor Moses (Chelsea) en Ikechukwu Uche (Real Betis). Maar de Burkinezen kunnen daar ook enkele ronkende namen tegenover zetten: Bakary Koné (Olympique Lyon), Alain Traoré (Lorient), Charles Kaboré (Olympique Marseille) en uiteraard de eerder vernoemde Pitroipa en Bancé die nu het mooie weer maken bij respectievelijk Rennes en Augsburg. Het zal er dus om spannen, zoveel is zeker.
Toch zullen er altijd twijfels blijven rijzen bij Paul Puts integriteit, het was namelijk deze jonkheer die de "gokchinees" Zheyun Ye introduceerde in de Belgische voetbalwereld. Hij mag zich over enkele jaren weer beschikbaar stellen om lid te worden van de KBVB al mag deze laatste hem nog steeds weigeren.
Laten we hopen voor hem dat de sjamanen en andere tovenaars hem gunstig gezind zullen zijn, net zoals de (voetbal)goden. Wie weet hangt hij dan behalve aan de schandpaal in België nog aan een andere schandpaal te bewonderen, ondanks de meer dan fantastische resultaten die hij op deze Africa Cup realiseerde. Het kan immers snel gaan in voetbal en zeker in de Africa Cup.
Trouwens, weet je wie er nog op de bank zit bij Puts ploegje? Moumouni Beli Dagano! Deze "Genkse legende" zorgde mee voor de titel in 2002 waarna hij ook de Ebbenhouten Schoen kreeg voor beste Afrikaanse speler in de Belgische competitie. Samen met Sonck werd hij overigens omgedoopt tot "Songano" in navolging op de "Stroulare" die het eerdere koningskoppel Strupar en Oulare omschreef.
België-Slovakije was aangekondigd als een oefenmatch zonder inzet. Die inzet zagen we hoedanook, bij iedere Belg, terug. De ene al wat gelukkiger in zijn acties dan de andere.
De eerste helft ging nochtans aarzelend van start en van die eerder vermelde inzet was hoegenaamd geen sprake. De Belgen liepen achter de bal aan, zette nagenoeg geen pressing op de speler in balbezit en lieten de Slovaken maar wat aanmodderen. Want het dient gezegd: veel soeps kregen de bezoekers ook niet klaar.
Vervolgens besloten de Rode Duivels toch wat meer spel op te eisen en dat loonde, met hier en daar een kansje maar vooral met afstandsschoten die onschadelijk gemaakt werden door onder andere een goed verdedigende Skrtel.
Toch kwamen de Slovaken op achterstand: Hazard trapt een voorzet tegen de arm van een wegdraaiende Hubocan en de scheids legt de bal pardoes op de stip: Hazard blijft ijzig koel en schiet de bal - zonder ernaar te kijken - voorbij de keeper: 1-0.
Ietwat gelukkig voor de Belgen en vooral ongelukkig voor de bezoekers. Maar die Hubocan kreeg eigenlijk waar ie recht op had: dat de scheids na een half dozijn fouten van diezelfde Hubocan op vooral Hazard weigerde om een geel karton te geven, is me nog steeds een raadsel. De enige twee gele kaarten uit de match kwamen er overigens na een "zet uwe bril op"-gebaar van de bonkige Durica richting lijnrechter in minuut 84 en voor Driesje Mertens die een tegenaanval onschadelijk maakte in de extra tijd.
Die Dries Mertens zorgde overigens voor de winning goal in de 90ste minuut, iets waar de Belgen zeker voor gestreden hadden, maar toch zagen we ook weer dat "Oude België" terug: 1-0 voorkomen, de voorsprong niet kunnen uitdiepen, terugzakken, beginnen te klooien en vervolgens een (lelijke) tegengoal binnen krijgen. Het leek eerst alsof Gillet die bal makkelijk kon pakken, maar na enkele herhalingen te hebben bekeken, lijkt het ons toch wel dat de bal lichtjes gedevieerd werd door een Belg. Dat Thomas Buffel balverlies leed bij de tegengoal, typeerde helaas zijn korte invalbeurt. De Genkie wou wel maar het lukte niet. Net zoals voor Van Damme in het begin en ook Nainggolan had last van enkele momenten van onoplettendheid.
Dat Wilmots ook Simons nog wat speelminuten gaf, was mooi, maar deed niets terzake. Witsel is de vaste nummer één op de verdedigende mid-positie en verdiend. Dembélé was weer balvast als vanouds maar moet nog wat werken aan zijn schot om écht beslissend te kunnen worden. De Bruyne daarentegen speelde zich weer in de kijker, zijn vista en werkkracht zijn stilaan legendarisch te noemen. Zonder meer verdient deze jonkheer een vaste plaats in de eerste elf.
Hazard daarentegen begon al in minuut 1 met een hakje, puur en alleen maar voor de show, en waarom eigenlijk? Moet je er immers eerst niet voor zorgen dat er ook een reden is dat je zulke hakjes kan geven, m.a.w. dat je genoeg voor staat? In ieder geval heb ik hem daarna nog wel enkele leuke dingen weten doen: dat hakje waar hij aflegde op Witsel was trouwens wel geniaal, alsook die penalty die hij ijzig koel binnenschoot. En ik heb hem zelfs zien teruglopen, heeft ie blijkbaar geleerd bij Chelsea.
Mirallas heeft 2 mooie dingen laten zien (de opwippertjes over de linksback) en de puike aanname uit de lucht en de daaropvolgende kapbeweging achter het steunbeen. Helaas kwam er tweemaal geen vervolg. Voorlopig enkel maar matige voorzetten en eigenlijk gewoon een matige voortzetting. Dan heeft een Dries Mertens daar zeker ook zijn plaats alhoewel die uiteraard links beter tot zijn recht zou komen.
Tenslotte komen we nog uit bij de diepe spits: Benteke had zeker geen topdag maar kreeg toch meer klaar tegen de robuuste verdedigers dan Lukaku. Die had teveel ruzie met de tegenstander om zich ten volle te kunnen concentreren op zijn spel. Uiteraard hielp het niet dat de hele Belgische ploeg plots wegzakte en ze met lange ballen begonnen te spelen, maar Christian heeft toch zeker een klein streepje voor op Romelu.
In ieder geval hoop ik dat we in maart minstens 4 op 6 halen en uiteraard liever 6 op 6, maar die Macedoniërs hebben blijkbaar Denemarken losjes met 3-0 het bos ingestuurd. Dus toch maar opletten geblazen!
