Iedereen zal wel een beetje met de toekomst bezig zijn. En ik de laatste tijd wel erg veel. Ik denk dat ik eindelijk mijn weg gevonden heb, het doel en de passie die ik al mijn hele leven met me meedraag: dieren! 

Van mijn ouders mocht ik vroeger niet studeren, laat staan een richting met dieren en nu is mijn motto: "het is nu of nooit". Niet dat ik al zo oud ben  maar ik voel gewoon aan dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en dat ik een heel nieuwe weg ga inslaan. 

3 weken geleden ben ik begonnen met de 2de module van hondengedragstraining en vorige les overviel de lerares mij met een heel bijzondere vraag. Of ik klaar was om les te geven over konijngedrag !!! Aanvankelijk was ik verbouwereerd, ik wist ook niet of ze het meende. Maar nu ik de tijd heb gehad om er over na te denken, weet ik het: "dit is het, dit is mijn doel waar ik al zo lang op wacht en waar ik al zolang naar toe werk." Door ervaring en opzoekingen weet ik ontzettend veel van konijnen (als ik zo vrij mag zijn om dat te zeggen, valse bescheidenheid heeft geen zin ) en ik zou het fantastisch vinden als ik deze kennis mag delen met anderen. 

Sowieso doe ik dit al via mijn knagers website maar op deze manier kan ik nóg meer mensen bereiken en dat is de bedoeling. Mensen laten inzien dat konijntjes geweldige dieren zijn die ook intelligent zijn, gevoelens hebben en heerlijke huisgenootjes kunnen zijn. 

Natuurlijk is er ook de twijfel, kan ik wel lesgeven? Want het is toch een vak apart. Maar die twijfels moet ik aan de kant zetten. Ik doe niets liever dan spreken over konijntjes en doe dit volgens vrienden met zeer veel passie maar hoe kan het ook anders  ? Ook twijfel ik nu weer of de lerares het wel meende, maar waarom zou ze het anders vragen terwijl de hele groep erbij zit? De lessen over honden zijn trouwens ook weer razend interessant, beduidend moeilijker dan de 1ste module maar ik ben er zeker van dat ik het er goed vanaf ga brengen. Als ik op mijn gevoel afga en dit combineer met mijn kennis moet dat gewoon lukken. 

En dan komt mijn kinderdroom misschien toch nog uit…