1. Jij bent die ene fonkelende ster, die aan de hemel staat, die ene ster waarvoor men hartje sneller staat, jij doet me altijd lachen, je maakt me altijd blij, en dan denk ik wel eens och, was er maar een wij...
2. Jij bent altijd zo vrolijk, jij bent altijd zo lief, jij hebt mijn hart gestolen, telkens als ik naar jou kijk, krijg ik vlinders in men buik, ik denk elke avond aan jou, och, wist je maar dat ik van je hou...
3. Ik wil geen zilver, ik wil geen goud ik wil enkel jou, de rest laat me koud, ik wil geen geld, ik wil geen poen, ik wil jou liefde, daar kan ik meer mee doen ik wil geen pot, ik wil geen pan, ik wil een kus, daar word ik blijer van
4. Als ik mijn oren sluit, hoor ik je nog gaan de lichten uit, zie ik je nog, een stukje van mijn hart dat is voor jou, en wat er ook gebeurt, dat zal altijd zo blijven, vandaar dat ik dit gedicht wil schrijven, omdat ik ontzettend van je hou.
5. Als ik vlieg door de poorten van mijn dromen, dan zie ik je lachende gezicht voor me, en dan glimlach ik, maar als ik je wil aanraken lukt dat niet, alsof er een glazen plaat tussen ons staat, maar dat belet me niet, om ontzettend van je te houden.
Niemand begrijpt wat ik bedoel, niemand begrijpt hoe ik me voel, niemand begrijpt wat ik heb meegemaakt, diep vanbinnen zit ik met een groot verdriet, een wonde die niet heelt, daarom zit ik langs de kant, en niemand grijpt men hand, niemand heelt mijn wond, niemand merkt dat ik eigenlijk heel erg ongelukkig ben...
Niemand is perfect, zels God niet, maar sommige mensen willen zo perfect zijn dat ze vergeten wie ze écht zijn ze doen maar mee met de 'populaire groep' terwijl ze eigenlijk alleen maar doen alsof, diep vanbinnen voelen ze zich ongelukkig maar ze willen liever ongelukkig zijn dan te moeten toegeven dat ze eigenlijk heel anders zijn ze doen liever alsof dan te genieten van het leven en ik snap niet waarom mensen voor zo'n leven kiezen...
1. Een traan wordt geboren in men oog, om te leven op men wang, en te sterven op men lippen, een traan van verdriet, wat heb ik je toch misdaan, dat je me verliet?
2. Een traan vloeit uit men oog, als je zegt: "het is over, het is voorbij, men liefde voor jou is er niet meer, ik weet het, dat doet zeer. Maar je moet wel weten, dat ik je nooit zal vergeten." Een traan vloeit uit men oog, terwijl je weggaat, steeds verder, verder weg van mij.
