Niemand begrijpt wat ik bedoel, niemand begrijpt hoe ik me voel, niemand begrijpt wat ik heb meegemaakt, diep vanbinnen zit ik met een groot verdriet, een wonde die niet heelt, daarom zit ik langs de kant, en niemand grijpt men hand, niemand heelt mijn wond, niemand merkt dat ik eigenlijk heel erg ongelukkig ben...
Niemand is perfect, zels God niet, maar sommige mensen willen zo perfect zijn dat ze vergeten wie ze écht zijn ze doen maar mee met de 'populaire groep' terwijl ze eigenlijk alleen maar doen alsof, diep vanbinnen voelen ze zich ongelukkig maar ze willen liever ongelukkig zijn dan te moeten toegeven dat ze eigenlijk heel anders zijn ze doen liever alsof dan te genieten van het leven en ik snap niet waarom mensen voor zo'n leven kiezen...
1. Een traan wordt geboren in men oog, om te leven op men wang, en te sterven op men lippen, een traan van verdriet, wat heb ik je toch misdaan, dat je me verliet?
2. Een traan vloeit uit men oog, als je zegt: "het is over, het is voorbij, men liefde voor jou is er niet meer, ik weet het, dat doet zeer. Maar je moet wel weten, dat ik je nooit zal vergeten." Een traan vloeit uit men oog, terwijl je weggaat, steeds verder, verder weg van mij.
