Dag lieve bloggers! Hier ben ik weer met mijn verhalen van voorbije week.

- Maandag 3 oktober 2011
Vandaag moesten we al om 8u op school zijn, dat wil zeggen; opstaan om 6u30! En dat eigenlijk voor niets. We moesten naar school voor een Causcus Paper. Wat dat was wisten we niet precies. Vooraleer ik daar verder op in kan gaan, moet ik uitleggen wat hier de eerste schoolweken op ISCAP (mijn school) gebeurt. De laatstejaars lopen rond in een kostuum en een zwarte cape (een beetje à la Harry Potter) en de eerstejaars dragen allemaal een rode trui met in blauwe letters ‘ISCAP’ op. Zij moeten enorm onderdanig zijn naar de laatstejaars toe. Het lijkt eigenlijk op een doop, het is alleen niet vrijwillig. Twee volledige weken moeten zij buigen voor de laatstejaars en alles doen wat zij hen vragen. En zelfs daarna gaat het nog verder voor het ganse jaar, alleen niet zo extreem.

Nu, maandagmorgen moesten wij één klas volgen. Helaas was dat net een klas die voor twee uur lang gewoon voor de school allerlei opdrachten moesten uitvoeren. Wij stonden dus braaf twee uur te wachten… Maar daarna werd het wel interessant. We kwamen bijvoorbeeld te weten dat de laatstejaars die capes voor twee weken lang dragen, en de weken erna enkel op woensdag en donderdag. Het hele jaar lang worden die capes niet uitgewassen, omdat ze vol herinneringen zouden hangen, en die zouden verloren gaan wanneer je de cape wast. Niet alleen de studenten op ISCAP dragen deze capes, maar elke school heeft nog een extra. Er is bijvoorbeeld een school die helmen dragen. ISCAP herken je steeds aan hun rode en blauwe kleuren. Elke student draagt zijn leerstof en persoonlijke spullen in een zwart mapje. De studenten van ISCAP hebben rond hun map een rood met blauw lint hangen. Wanneer je een student in zwarte cape én met een soort van soeplepel ziet rondlopen, dan kan je maar best heel vriendelijk zijn, want dit is namelijk het teken van een heel belangrijke persoon. Ik weet wel niet precies wat die persoon zo belangrijk maakt…

’s Avonds maakte Annelies een heerlijk spekslaatje voor ons, dat ik nog vaak zal proberen na te maken! Echt enorm lekker, volgende week is het mijn beurt om te koken!

- Dinsdag 4 oktober 2011
Vermits al onze Belgische vrienden al enorm lang in de rij hadden aangeschoven voor hun abonnement bij de metro, wilden wij deze lange rij te slim af zijn. Ik kwam met een vrij waterdicht plan; enorm vroeg opstaan en er voor openingstijd zijn! We waren ongeveer de 10^de persoon die werd verder geholpen en op exact 30 minuten waren we met z’n drie buiten met een abonnement in ons pollekes. Helaas was het nog maar 8u30 toen… We zijn dan maar op het strand gaan liggen om al slapend een kleurtje te krijgen.

’s Avonds waren we uitgenodigd bij Nam (een Belg uit Wallonië, met roots in Vietnam) om iets te komen drinken, daarna ging nog een deel van de klas weg, maar ik was te moe van ’s morgens zo vroeg uit mijn bed te moeten. Het Erasmusleven moet ik nog gewoon worden…

- Woensdag 5 oktober 2011
Vandaag ben ik twee jaar samen met Toon. Dat is wel even minder aangenaam om dat hier alleen te vieren, ik kijk al uit naar half november wanneer hij op bezoek komt!

We zijn dan ook maar gewoon naar het strand geweest, en ’s avonds stonden Eva en Maria voor onze deur. Blijkbaar hadden ze een bericht naar Tine gestuurd of ze mochten langskomen. Tine had dat echter niet gezien, en ze insinueerden dan maar dat het oké was. Even met z’n allen in pyjama boven gezeten, maar ze hadden snel door dat we eigenlijk wilden gaan slapen…

- Donderdag 6 oktober 2011
Vandaag stond er ‘outdoor activities’ op de planning van ISCAP. Heel benieuwd trokken Tine en ik naar school. Samen met Stijn en Bob waren wij de enige vier Erasmus-studenten die aanwezig waren, van 65 studenten in het totaal! Niemand vond het blijkbaar de moeite om even langs te komen. Maar de school had er wel veel tijd in gestoken. Het was ook een activiteit voor de eerste- en laatstejaars, dus we voelden ons niet echt op ons gemak omdat we de enige waren in ‘normale kledij’. Er was vanalles te doen; je kon leren vuur spuwen, je kon een karikatuur van jezelf laten maken, er stond een levensecht tafelvoetbal-spel (of hoe noem je dat?), waarin je dan zelf werd vast gemaakt aan touw zodat je niet veel kon bewegen. Er was ook een groepje aanwezig dat de bekendste Portugese nummers aan het zingen waren, … We zijn alles eens gaan bezichtigen, maar we voelden ons met ons twee echt niet op ons gemak dus zijn we maar naar huis gegaan.

’s Avonds organiseerden Annelies en ik een cocktailavond. Annelies maakte Mojito en ik wou de Strawberry Delight van in de Vliegende Schotel maken (wel met mijn eigen touch), maar omdat ik de basisingrediënten (aardbeien en de likeur 43) niet terug vond in de supermarkt, zocht ik maar naar alternatieven. Ik heb wat gemixt en iedereen vond het lekker. Annelies en ik beslisten om deze cocktail de naam ‘Strawberry Sky’ te geven.

- Vrijdag 7 oktober 2011
Enkele dagen geleden kregen we een mailtje aan om de school te representeren via sport. En jawel, volleybal stond ook in de lijst, dus ik ben mij vandaag gaan opgeven en volgende week woensdag beginnen we met trainen. Ik hoop wel dat het gaat lukken, want ik heb mijn trainster (jawel, hier heb ik een trainster! J) al ontmoet en ze spreekt geen Engels…

Ik heb trouwens ook al even een Portugese nummer; 93 715 0005. Als je vanuit België belt, moet je er nog ‘+351’ voorzetten, en dan kan je me (normaal gezien) bereiken. Ik steek nog wel elke zondag mijn Belgische simkaart in mijn GSM, dus ik lees jullie SMSjes elke zondag en probeer dan ook te antwoorden… Het is trouwens een heel goed systeem. De simkaart die ik hier in Portugal heb hoort bij een soort abonnement (TAG Erasmus), en je kan naar iedereen die ook zo’n simkaart heeft (alle Erasmussers dus) gratis bellen en SMSen!

- Zaterdag 8 oktober 2011
Bob kwam met niet zo’n goed nieuws naar beneden; Tine voelde zich blijkbaar echt niet goed. Ze had al een paar keer moeten overgeven en er was zelfs een keer een beetje bloed uitgekomen. We besloten om langs de apotheker (twee huizen naast ons) te gaan en hij raadde aan direct naar het ziekenhuis te gaan, en dat deden we dus ook. Met de taxi naar de spoedafdeling, want Tine had de kracht niet meer om ver te wandelen. Er mocht maar één persoon met haar mee binnen, en ik kreeg een gouden bandje aan om aan te tonen dat ik die persoon was. Heel lang hebben we moeten wachten, maar uiteindelijk werd ze onderzocht en kreeg ze pilletjes tegen haar hoge koorts. Ze voelde zich al meteen beter en had ook al zin in eten! Een voorschrift voor vier verschillende soorten medicijnen, dus met de taxi naar de apotheker die nog open was, want het was ondertussen al 20u. Een hele ervaring, maar we weten al welk het dichtstbijzijnde ziekenhuis is, dat er altijd een apotheker van dienst in de buurt is en ik heb een goedkope taxi gevonden waarvan ik het nummer heb opgeslagen in mijn GSM.

Daarnaast heb ik zaterdagmiddag ook nog een postpakket opgestuurd, maar naar wie?!

- Zondag 9 oktober 2011
Een typische luie zondag, waar ik mijn was deed en een blunder beging. Ik stak mijn rode short en mijn rood kleedje samen met mijn zwarte onderbroeken en sokken. Alleen staan er op mijn zwarte sokken ook witte strepen/bolletjes. Ja, die zijn dus nu roze, heel erg aantrekkelijk! Maar een slim persoon (lees: mijn mama) vertelde me ooit; Übung macht den Meister! Dus ik trek me er niets van aan en ben al blij dat het over mijn sokken gaat, en niet over mijn beige broek!

Tine voelde zich trouwens al heel wat beter dankzij haar medicatie, en ze wilde graag in de McDonalds gaan eten. Annelies en ik waren al blij dat ze wilde eten, dus stemden toe (na lang zagen hoor…). Maar toen het zover was, had Tine net haar medicatie genomen en voelde ze zich te moe om mee te gaan, dus gingen Annelies en ik. Ik bestelde een cheeseburger en een klein portie frietjes waarop het meisje achter de kassa vroeg of ik een Magic Box wou hebben… Bizarre vraag, maar blijkbaar is het dan goedkoper, dus ging ik maar in op haar vraag. Annelies vond het alvast hilarisch om me zien aan te komen met mijn Magic Box en een big smile op mijn gezicht!

’s Avonds keken we lekker gezellig met zijn drie een film, maar kropen we op tijd in bed, want morgen is het de eerste echte lesdag!

En hoe die precies verlopen is, lees je dan weer volgende week!

x Sophie

ps; op de foto's zie je trouwens het volgende;
Foto 1; een avondje aan Ribeira met de grote cocktails (ik, Yasmin, Lenny, Tine, Maria, Annelies en Eva)
Foto 2; mijn gebouw
Foto 3; mijn keuken
Foto 4; mijn slaapkamer
Foto 5; mezelf, al etend

10-10-2011 om 22:29 geschreven door Sophie Keyenberg