Dag lieve bloggers! Hier ben ik weer met mijn verhalen van voorbije week.
- Maandag 3 oktober 2011 Vandaag moesten we al om 8u op school zijn, dat wil zeggen; opstaan om 6u30! En dat eigenlijk voor niets. We moesten naar school voor een Causcus Paper. Wat dat was wisten we niet precies. Vooraleer ik daar verder op in kan gaan, moet ik uitleggen wat hier de eerste schoolweken op ISCAP (mijn school) gebeurt. De laatstejaars lopen rond in een kostuum en een zwarte cape (een beetje à la Harry Potter) en de eerstejaars dragen allemaal een rode trui met in blauwe letters ISCAP op. Zij moeten enorm onderdanig zijn naar de laatstejaars toe. Het lijkt eigenlijk op een doop, het is alleen niet vrijwillig. Twee volledige weken moeten zij buigen voor de laatstejaars en alles doen wat zij hen vragen. En zelfs daarna gaat het nog verder voor het ganse jaar, alleen niet zo extreem.
Nu, maandagmorgen moesten wij één klas volgen. Helaas was dat net een klas die voor twee uur lang gewoon voor de school allerlei opdrachten moesten uitvoeren. Wij stonden dus braaf twee uur te wachten Maar daarna werd het wel interessant. We kwamen bijvoorbeeld te weten dat de laatstejaars die capes voor twee weken lang dragen, en de weken erna enkel op woensdag en donderdag. Het hele jaar lang worden die capes niet uitgewassen, omdat ze vol herinneringen zouden hangen, en die zouden verloren gaan wanneer je de cape wast. Niet alleen de studenten op ISCAP dragen deze capes, maar elke school heeft nog een extra. Er is bijvoorbeeld een school die helmen dragen. ISCAP herken je steeds aan hun rode en blauwe kleuren. Elke student draagt zijn leerstof en persoonlijke spullen in een zwart mapje. De studenten van ISCAP hebben rond hun map een rood met blauw lint hangen. Wanneer je een student in zwarte cape én met een soort van soeplepel ziet rondlopen, dan kan je maar best heel vriendelijk zijn, want dit is namelijk het teken van een heel belangrijke persoon. Ik weet wel niet precies wat die persoon zo belangrijk maakt
s Avonds maakte Annelies een heerlijk spekslaatje voor ons, dat ik nog vaak zal proberen na te maken! Echt enorm lekker, volgende week is het mijn beurt om te koken!
- Dinsdag 4 oktober 2011 Vermits al onze Belgische vrienden al enorm lang in de rij hadden aangeschoven voor hun abonnement bij de metro, wilden wij deze lange rij te slim af zijn. Ik kwam met een vrij waterdicht plan; enorm vroeg opstaan en er voor openingstijd zijn! We waren ongeveer de 10de persoon die werd verder geholpen en op exact 30 minuten waren we met zn drie buiten met een abonnement in ons pollekes. Helaas was het nog maar 8u30 toen We zijn dan maar op het strand gaan liggen om al slapend een kleurtje te krijgen.
s Avonds waren we uitgenodigd bij Nam (een Belg uit Wallonië, met roots in Vietnam) om iets te komen drinken, daarna ging nog een deel van de klas weg, maar ik was te moe van s morgens zo vroeg uit mijn bed te moeten. Het Erasmusleven moet ik nog gewoon worden
- Woensdag 5 oktober 2011 Vandaag ben ik twee jaar samen met Toon. Dat is wel even minder aangenaam om dat hier alleen te vieren, ik kijk al uit naar half november wanneer hij op bezoek komt!
We zijn dan ook maar gewoon naar het strand geweest, en s avonds stonden Eva en Maria voor onze deur. Blijkbaar hadden ze een bericht naar Tine gestuurd of ze mochten langskomen. Tine had dat echter niet gezien, en ze insinueerden dan maar dat het oké was. Even met zn allen in pyjama boven gezeten, maar ze hadden snel door dat we eigenlijk wilden gaan slapen
- Donderdag 6 oktober 2011 Vandaag stond er outdoor activities op de planning van ISCAP. Heel benieuwd trokken Tine en ik naar school. Samen met Stijn en Bob waren wij de enige vier Erasmus-studenten die aanwezig waren, van 65 studenten in het totaal! Niemand vond het blijkbaar de moeite om even langs te komen. Maar de school had er wel veel tijd in gestoken. Het was ook een activiteit voor de eerste- en laatstejaars, dus we voelden ons niet echt op ons gemak omdat we de enige waren in normale kledij. Er was vanalles te doen; je kon leren vuur spuwen, je kon een karikatuur van jezelf laten maken, er stond een levensecht tafelvoetbal-spel (of hoe noem je dat?), waarin je dan zelf werd vast gemaakt aan touw zodat je niet veel kon bewegen. Er was ook een groepje aanwezig dat de bekendste Portugese nummers aan het zingen waren, We zijn alles eens gaan bezichtigen, maar we voelden ons met ons twee echt niet op ons gemak dus zijn we maar naar huis gegaan.
s Avonds organiseerden Annelies en ik een cocktailavond. Annelies maakte Mojito en ik wou de Strawberry Delight van in de Vliegende Schotel maken (wel met mijn eigen touch), maar omdat ik de basisingrediënten (aardbeien en de likeur 43) niet terug vond in de supermarkt, zocht ik maar naar alternatieven. Ik heb wat gemixt en iedereen vond het lekker. Annelies en ik beslisten om deze cocktail de naam Strawberry Sky te geven.
- Vrijdag 7 oktober 2011 Enkele dagen geleden kregen we een mailtje aan om de school te representeren via sport. En jawel, volleybal stond ook in de lijst, dus ik ben mij vandaag gaan opgeven en volgende week woensdag beginnen we met trainen. Ik hoop wel dat het gaat lukken, want ik heb mijn trainster (jawel, hier heb ik een trainster! J) al ontmoet en ze spreekt geen Engels
Ik heb trouwens ook al even een Portugese nummer; 93 715 0005. Als je vanuit België belt, moet je er nog +351 voorzetten, en dan kan je me (normaal gezien) bereiken. Ik steek nog wel elke zondag mijn Belgische simkaart in mijn GSM, dus ik lees jullie SMSjes elke zondag en probeer dan ook te antwoorden Het is trouwens een heel goed systeem. De simkaart die ik hier in Portugal heb hoort bij een soort abonnement (TAG Erasmus), en je kan naar iedereen die ook zon simkaart heeft (alle Erasmussers dus) gratis bellen en SMSen!
- Zaterdag 8 oktober 2011 Bob kwam met niet zon goed nieuws naar beneden; Tine voelde zich blijkbaar echt niet goed. Ze had al een paar keer moeten overgeven en er was zelfs een keer een beetje bloed uitgekomen. We besloten om langs de apotheker (twee huizen naast ons) te gaan en hij raadde aan direct naar het ziekenhuis te gaan, en dat deden we dus ook. Met de taxi naar de spoedafdeling, want Tine had de kracht niet meer om ver te wandelen. Er mocht maar één persoon met haar mee binnen, en ik kreeg een gouden bandje aan om aan te tonen dat ik die persoon was. Heel lang hebben we moeten wachten, maar uiteindelijk werd ze onderzocht en kreeg ze pilletjes tegen haar hoge koorts. Ze voelde zich al meteen beter en had ook al zin in eten! Een voorschrift voor vier verschillende soorten medicijnen, dus met de taxi naar de apotheker die nog open was, want het was ondertussen al 20u. Een hele ervaring, maar we weten al welk het dichtstbijzijnde ziekenhuis is, dat er altijd een apotheker van dienst in de buurt is en ik heb een goedkope taxi gevonden waarvan ik het nummer heb opgeslagen in mijn GSM.
Daarnaast heb ik zaterdagmiddag ook nog een postpakket opgestuurd, maar naar wie?!
- Zondag 9 oktober 2011 Een typische luie zondag, waar ik mijn was deed en een blunder beging. Ik stak mijn rode short en mijn rood kleedje samen met mijn zwarte onderbroeken en sokken. Alleen staan er op mijn zwarte sokken ook witte strepen/bolletjes. Ja, die zijn dus nu roze, heel erg aantrekkelijk! Maar een slim persoon (lees: mijn mama) vertelde me ooit; Übung macht den Meister! Dus ik trek me er niets van aan en ben al blij dat het over mijn sokken gaat, en niet over mijn beige broek!
Tine voelde zich trouwens al heel wat beter dankzij haar medicatie, en ze wilde graag in de McDonalds gaan eten. Annelies en ik waren al blij dat ze wilde eten, dus stemden toe (na lang zagen hoor ). Maar toen het zover was, had Tine net haar medicatie genomen en voelde ze zich te moe om mee te gaan, dus gingen Annelies en ik. Ik bestelde een cheeseburger en een klein portie frietjes waarop het meisje achter de kassa vroeg of ik een Magic Box wou hebben Bizarre vraag, maar blijkbaar is het dan goedkoper, dus ging ik maar in op haar vraag. Annelies vond het alvast hilarisch om me zien aan te komen met mijn Magic Box en een big smile op mijn gezicht!
s Avonds keken we lekker gezellig met zijn drie een film, maar kropen we op tijd in bed, want morgen is het de eerste echte lesdag!
En hoe die precies verlopen is, lees je dan weer volgende week!
x Sophie
ps; op de foto's zie je trouwens het volgende; Foto 1; een avondje aan Ribeira met de grote cocktails (ik, Yasmin, Lenny, Tine, Maria, Annelies en Eva) Foto 2; mijn gebouw Foto 3; mijn keuken Foto 4; mijn slaapkamer Foto 5; mezelf, al etend
10-10-2011 om 22:29
geschreven door Sophie Keyenberg
03-10-2011
Een tweede week vol Portugese verhalen!
The second week has ended. En daarombreng ik jullie weer op de hoogtevan wat er tijdens die tweede week allemaal gebeurd is. Veel leesplezier!
- Maandag 26 september 2011 To all the waves; here we come! Of dat was toch de bedoeling. Gisteren stuurde Wendy (een meisje van België) ons een bericht of we mee wilden gaan surfen. Voor 4 lessen zouden we 25 moeten betalen, swimsuit en alles inclusief. Strak plan dachten we, dus gingen we eens een kijkje nemen. Helaas zat het weer een beetje tegen. Over het strand hing er een mist, je zag amper de rest lopen. We hebben dan maar gewoon even gezwommen (want het was wel warm!) en zijn dan maar naar huis gegaan. Misschien zaterdag meer geluk!
s Avonds gingen we naar Ribeira (dat is langs de Douro, de rivier die door Porto stroomt). Op maandagavond is het daar echt cheap. Je koopt voor 5 twee cocktails van een halve liter! Dat wordt waarschijnlijk onze vaste plek op maandagavond.
- Dinsdag 27 september 2011 De eerste schooldag! Zo spannend Het welkomstcomité was alvast aanwezig en zeer vriendelijk. Zoals Mevr Vanhout (onze contactpersoon in België) ons al vertelde is Mevr Monteiro (onze contactpersoon in Porto) een zeer vriendelijke en toffe vrouw. Maar ook de rest, zoals onze Tutor Teacher. Dat is een leerkracht van de school waar ik (samen met Tine en Stijn van België) met al mijn vragen over Porto terecht kan. Prof. Fernandes is trouwens zelf op Erasmus geweest, en dat in Antwerpen! Ze wou ons met alles helpen en ze stelde zelfs voor om samen uit eten te gaan
Daarnaast leerden we uiteraard ook nog enorm veel studenten kennen. Drie Griekse meisjes; Maria, Eva en Thalia. Een meisje uit Brazilië, Nathalia. En wat we helemaal vergeten waren; een meisje van het Duitse deel van België. Haar naam is Sophie en zij herinnert ons er af en toe aan dat België nog een beetje meer ingewikkeld is dan we iedereen al hadden doen geloven. Leg het maar eens uit he; België bestaat uit een Vlaamse gemeenschap, een Franse én een Duitse. Ahja, en het heeft geen regering
Nog belangrijker is natuurlijk mijn lessenrooster. Voorlopig kregen we de volgende (maar of hij volledig klopt, weet ik dus niet): Maandag;8u30 10u:Marketing Communications 10u 11u30:Marketing 11u30 13u:Translation and New Technologies I 14u 15u30:Information Technologies 15u30 17u:Portuguese Language and Culture I
Dinsdag;15u30 17u:Statistics I 17u 18u30:Introduction to Management
Woensdag; VRIJ! (heel goed, want op dinsdagavond zijn de Erasmusfeestjes J)
Donderdag;8u30 10u:Marketing Communications 10u 11u30:Translation and New Technologies I 14u 15u30:Information Technologies 15u30 17u:Portuguese Language and Culture I 17u 18u30:Introduction to Management
Vrijdag;8u30 10u:Marketing 15u30 17u:Statistics I
- Woensdag 28 september 2011 Enrolment Session and Moodle Training stond er op de planning. Het kwam er gewoon op neer dat we ons online moesten inschrijven en moesten leren werken met Moodle. Dat is een soort van leerlingenplatform (zoals Blackboard op Plantijn, of Tolero elders). Leerkrachten zetten daar hun leerstof op en dan kan je online gaan en alles opslaan in je eigen documenten, taken inleveren, Op zich zou dit heel snel voorbij kunnen zijn, maar scholen zouden geen scholen zijn moest alles vlotjes verlopen. We zaten vrij lang vast op school, en deden dus ook niets anders.
- Donderdag 29 september 2011 Vandaag moesten we allemaal iets typisch klaarmaken van ons land. Ik en Uschi maakten verloren brood, Tine had wafels bij, Annelies koekjes van Jules de Strooper en Bob Côte dOr. Veel hebben we wel niet kunnen proeven van de andere landen, alles wat er lekker uitzag was al snel opgegeten door mede-studenten.
Daarna kreeg ook elk land een opdracht. Het is duidelijk dat België aanwezig is, wij zijn met zon 15 studenten (van Brazilië is er bvb. maar één meisje). Vele landen kregen de opdracht op een typische dans uit te voeren of een lied te zingen, heel leuk om te zien/horen! Wij moesten een plaats uitkiezen in heel België wat de moeite was om te bezoeken. We kozen voor Brugge, omdat het ons een beetje deed denken aan Venetië met alle bruggetjes en rivieren. Stijn maakte er ook nog een mopje bij en zei dat we het ook gekozen hadden omdat het in Vlaanderen lag Iedereen kon er gelukkig mee lachen, we zijn dan ook in de meerderheid.
- Vrijdag 30 september 2011 We konden vrijwillig met enkele van de klas mee voor een rondtoer in het centrum, maar vermits ik hier al in april ben geweest, vond ik dat niet meer nodig. Ik voelde me trouwens ook niet al te best (ja, ik ben nog steeds ziek) en wou rustig in mijn bed blijven liggen. Dat deed ik ook heel de dag om s avonds mee te kunnen naar de Erasmus Welcome Party. Bob had de klasgenoten uitgenodigd op kot en daarna gingen we met zn allen naar Club Vila voor het feestje. Het was daar zo ontzettend warm dat ik rond 4u naar een koeler plekje ging, samen met Yasmin en Lenny (twee Belgische meisjes). Ik dronk daar een flesje water in één keer leeg en we besloten te vertrekken. Lenny ging haar spullen uit de vestiaire halen en ik en Yasmin stonden even te wachten toen ik plots heel draaierig werd. Ik zei dit tegen Yasmin en zij nam mij ook meteen stevig vast. Ik weet nog dat ik dacht allez seg, dramaqueen, ça va ze maar ik viel wel degelijk flauw Voor een volledige minuut ben ik buiten bewustzijn geweest. Al een geluk dat er net iemand van de Club passeerde met een ijsemmer, en hij duwde meteen iedereen achteruit en begon met een ijsblokje over mijn gezicht te wrijven. Lenny zag dit allemaal gebeuren en riep naar Yasmin dat ze mijn benen omhoog moest houden. Ze deed dit dan ook en begon tegelijkertijd tegen mijn billen te kletsen om me wakker te krijgen. Lenny was iets zekerder van haar stuk en sloeg me gewoon in mijn gezicht terwijl ze Sophie! riep. Daar werd ik terug wakker van. Heel erg bizar, want voor mij leek het alsof ik Yasmin vastgreep, mijn ogen voor twee seconden sloot en ze weer opendeed. Het was heel bizar om te beseffen dat ik op de grond lag. Lenny vertelde ook dat het heel vies was, want blijkbaar had ik mijn ogen wel open, maar waren die helemaal wit. Gelukkig konden we snel naar buiten en door de frisse lucht werd ik snel terug beter. Lenny was ondertussen Tine gaan roepen en zij was zo bezorgd dat ze me, samen met Louise (het Franse meisje van ons gebouw), naar huis heeft gebracht. Ik ben dan maar braaf in mijn bed gaan liggen. Amai, wat een ervaring!
- Zaterdag 1 oktober 2011 Normaal gingen we vandaag met de hele klas naar het strand om te leren surfen. Maar opeens stond Tine lichtjes hysterisch voor mijn deur te wenen. Allerlei scenarios gingen door mijn hoofd, en ik kon opgelucht adem halen toen ze me vertelde dat het enkel om haar laptop ging. Die was helaas kapot. Dat moet echt een enorme last zijn. Ik zou niet weten wat te doen! Dus ik heb haar proberen te troosten en we zijn dan rustig even door de winkelstraat gegaan in plaats van gaan surfen. Ik heb daar trouwens al een leuk koopje gedaan; een rode broek!
Omdat vrijdag al zon heftige avond was, bleven we zaterdagavond rustig thuis en keken we met zn drie naar Rundskop, maar Jezus, wat een bizarre film!
- Zondag 2 oktober 2011 Omdat we gisteren niet naar het strand zijn geweest, gingen we dan maar vandaag. We wilden eerst vroeg vertrekken, maar er kwam telkens iemand bij die ook nog mee wilde en daar moesten we dan nog even op wachten. Uiteindelijk waren we pas om 13u30 weg en moesten we ook nog eten aan het strand. Om het een beetje vooruit te laten gaan, gingen we naar Pizza Hut, maar we moesten daar zo lang op ons eten wachten dat we uiteindelijk niet echt lang op het strand hebben gelegen. Ook konden we daar niet surfen, want je hebt hier in Porto een strand met veel rotsen, daar kan je enkel even in het water gaan en op het strand liggen. Daarnaast heb je een echt zandstrand (zonder rotsen dus) waar je kan surfen en zwemmen. Vermits Pizza Hut dichtbij het eerste strand was, zijn we dus niet meer tot in Matosinhos geraakt om te surfen, misschien iets voor volgende week?!
Zo, dat was mijn week weeral, ik moet precies eens leren om alles wat beknopter te beschrijven, want wat een tekst! Hopelijk genieten jullie er een beetje van om op de hoogte te blijven!
Groetjes, Sophie
03-10-2011 om 20:35
geschreven door Sophie Keyenberg
26-09-2011
De eerste week Porto met mijn liefje
Hallo iedereen! En welkom op mijn blog!
Hier ga ik af en toe een bericht posten, zodat jullie kunnen volgen wat ik allemaal doe in Porto. Mijn eerste week in Porto heb ik doorgebracht met Toon, en dat was enorm leuk! Wat hebben we allemaal gedaan;
- Maandag 19 september 2011: We waren nog niet vertrokken, en het eerste stressmoment brak al uit! Mijn koffer woog maar liefst 37kg. Het wereldwijde maximum is maar 32kg, dus moest ik op een hele korte tijd beslissen wat ik niet meer ging meenemen. Zo, mijn valies woog nu 31kg. Helaas heb je een maximum van 20kg bij Ryan Air en moesten we een boete van 220 betalen, schan-da-lig!
Net op tijd op de vlieger en dan bijna 3u onderweg naar Porto. Mijn kot vinden was peanuts (ik was er al geweest!). Ik begon alles uit te pakken terwijl Toon het internet testte. Helaas werkt dat hier niet fantastisch, en ik verlies vaak mijn internetverbinding...
Voor de mensen die mijn adres nog niet via Facebook te weten zijn gekomen, hier is het nog eens; Sophie Keyenberg Rua de 31 de Janeiro, 181 4000 542 Porto Portugal -> Ja, ik verwacht post J
En dan een heel verrassend weetje; Bob, Tine en Annelies van mijn klas wonen hier ook in het gebouw! Bob en Tine delen het appartement boven en Annelies en ik hebben een kamer in het kot Echt heel bizar, maar wel leuk!
- Dinsdag 20 september 2011: Vandaag de warmste dag van de week, dus we trokken naar het strand. We gingen naar Mathosinhos, dat is eigenlijk het strand voor de surfers, maar je geraakt er vrij snel met de metro Jammer genoeg staat er op dit strand wel een fel windje, maar door het zonnetje hadden we er weinig last van
We zijn ook voor de eerste keer inkopen gaan doen, en dat in de supermarkt Pingo Doce. Omdat ons kot zo centraal gelegen is (aan metrostation São Bento), was ook de supermarkt vlakbij.
We hebben ondertussen ook wat kotgenoten leren kennen. Er zijn twee Italiaanse meisjes (Chiara en Valentina), drie Franse meisjes (Sara, Louise en Margot), een Belg (Pierre uit Wallonië) en een Pool, Carlos (die heb ik nog altijd niet gezien trouwens). We zitten dus met 9 mensen op kot en met de mensen van het appartement erbij geteld zijn we met 11. Een hele leuke bende!
Dinsdagavond zijn we ook gaan uit eten. Voor een spotprijsje kregen we allebei voor- en hoofdgerecht. Toon kreeg zelfs twee hoofdgerechten, omdat de bazin van zijn gezicht kon lezen dat het eerste hoofdgerecht hem niet aanstond. Ik vond dat wel super vriendelijk van haar, we hebben er ook niks extra voor moeten betalen.
- Woensdag 21 september 2011 Mercado Do Bolhão is een overdekt marktje waar oude vrouwtjes hun fruit, groenten, vis, vlees en prulletjes verkopen. Het is echt super gezellig en ligt (weeral) vlakbij ons kot. Toon en ik waren er in april al geweest (toen we hier in Porto op vakantie waren) en wilden er nu terug naartoe. Eén en al nostalgie toen we binnenkwamen en de overweldigende geur van vis roken. We dronken daar trouwens een gigantische cola en een water voor maar 1,5!
In de namiddag trokken we met enkele kotgenoten naar ESN (Erasmus Student Network). Daar kan je een lidkaart gaan halen om goedkoop (lees: gratis) op feestjes etc. binnen te mogen.
s Avonds hadden we met alle kotgenoten afgesproken om samen te eten in de keuken. Na het eten zijn we allemaal nog even blijven zitten om iets te drinken. Het was heel erg gezellig en ik hoop dat de sfeer die er nu hangt zo zal blijven tot eind januari!
- Donderdag 22 september 2011 Bob, Alina (zijn vriendin), Tine en Nathalie (haar vriendin) waren al in het museum Serralves geweest en vonden het een echte aanrader, dus Toon en ik wilden ook een kijkje gaan nemen. Het was inderdaad een aanrader! In het begin van het museum stonden allemaal doe-opdrachten. Je moest bijvoorbeeld in een ronde gaan staan die dan begon te draaien en je moest zo lang mogelijk recht blijven staan. Die ronde ging wel niet heel ver, want er lagen zandzakjes om het terrein af te bakenen. Er waren ook evenwichtsoefeningen etc., heel erg plezant! Serralves is het museum voor hedendaagse kunst, dus er waren heel wat bizarre projecten. Aan het museum was ook een grote tuin met fontein, daar hebben we een romantische picknick gehouden.
We gingen ook weer naar de supermarkt en daar botsten we op een superpromotie. Bier, limonade (gele + witte), bruiswater en fruitsap voor 19,07 nu voor 10. Oké, normaal drinken we geen gele limonade, bruiswater en fruitsap, maar voor dit koopje wilden we een uitzondering maken!
s Avonds gingen we uit eten aan de Douro (rivier die door Porto stroomt) om daarna even tot aan de Ponte Luiz (dé brug van Porto) te gaan.
- Vrijdag 23 september 2011 Sophie is ziek Toen we naar het strand Mathosinhos gingen (en er een fel windje stond) heb ik een valling en keelpijn opgelopen. Heel erg lastig!
We zijn gaan ontbijten bij La Boulangerie de Paris. Je zou denken; hola, en dat was het ook, maar de reden erachter was minder leuk. Omdat we vrij laat waren opgestaan gingen we meteen inkopen doen om middag te eten. We kochten brood, kaas en hesp om croque monsieur te maken. Het brood is hier echter anders dan bij ons, en ze bakten twee keer aan in het croque monsieurmachine (zelfs toen we ze met boter insmeerden). Met de laatste boterhammen probeerden we het dan maar in de pan, maar ook daar bleven ze plakken. Super gefrustreerd en met een grommende maag op zoek naar eten
Daarna zijn we over het hoogste stuk van de Ponte Luiz gewandeld, om aan de andere kant van de Douro te dalen en over het laagste stuk terug te wandelen naar Ribeira (het gedeelte dat langs het water ligt). Jammer genoeg staat er altijd wel een windje als je dichtbij het water komt, en mijn keel begon enorm pijn te doen. We zijn dan maar naar huis gegaan en Toon stopte mij onder in bed en ik moest van hem een dutje doen. Terwijl ik dat deed, keek hij uiteraard naar een actiefilm J.
Er hing uiteraard nog iets vast aan zijn liefdoenerij. Vanavond was er een ESN-feestje. Daar wou hij heel graag naartoe zodat hij wist wat voor soort feestjes er hier altijd te doen waren als ik er met hem over zou spreken. Dus, slapen maar en uitgerust zijn voor een avondje stappen.
- Zaterdag 24 september 2011 Vandaag is het de laatste dag dat Toon in Porto is, ik kijk al op tegen zijn vertrek morgenvroeg. Vandaag zouden we alles op ons gemak doen, nog eens over de brug wandelen, iets gaan eten en een avondje met zn twee in bed een filmpje kijken. Enkel het uit eten is er niet van gekomen. De wandeling hadden we gemaakt en de bedoeling was even te gaan douchen en ons klaar te maken, maar we hadden allebei absoluut geen honger, dus bleven we gewoon thuis De hele avond in mn liefje zijn armen gelegen, beter kon niet!
- Zondag 25 september 2011 Afscheid nemen bestaat niet. Toon ging weg, maar ik vergeet hem niet. NOOIT, NEVER, JAMAIS! Manneke, wat een jankmoment!
In de namiddag hadden Tine en Annelies gevraagd of ik mee naar het strand wou. Dat heb ik maar gedaan om mijn gedachten te verzetten, anders was ik gewoonweg de hele dag een hoopje miserie geweest! Het was enorm goed weer en het was heel erg gezellig. Het enige waar ik niet naar uitkeek, was die eerste nacht alleen slapen na ongeveer 3 maanden.
Zo, dat was mijn eerste week in Porto, die ik heb mogen delen met Toon. Wat er vandaag allemaal al gebeurd is, lees je dan volgende week maar!
x Sophie
26-09-2011 om 19:52
geschreven door Sophie Keyenberg
