De winter lijkt nu zeer veraf. De tijd dat je vingers bijna afvrozen is een tijd geworden van continu zweten. De humiditeit maakt dat de warmte de hele tijd aan je lijf blijft kleven. Je kan douchen maar na 5 minuten zweet je toch weer opnieuw. De medidaties worden er niet makkelijker op. Ik word snel moe en concentreren wordt veel moeilijker met dit weer (ik ga vaker wegdromen over de dingen die ik dan normaal in de zomer deed). Geef mij maar een koude winter. Daar kon ik mij tenminste verwarmen en de meditatie ging stukken beter.
Na een paar weken komt de volgende kotai (nieuwe trainingsperiode en jobherverdeling, zie terug). Na de laatste O-sesshin heb ik besloten om mij voor deze volgende trainingsperiode in te schrijven en hier dus een jaar langer te trainen. Met de ervaringen die ik dit jaar gehad heb, ben ik benieuwd hoe diep ik nog kan gaan. Om mij voor honderd
procent voor deze training in te zetten moet ik veel van mijn vrije tijd
opofferen. Ik heb dit jaar ervaren dat ik weinig tijd heb om deze blog aan te
vullen. Daarbij merk ik dat hoe langer ik de training doe, hoe minder ik er kan over vertellen. Dit wordt dus ook mijn laatste bericht.
Bedankt voor jullie interesse en ook voor jullie vele reactie! Sommige
waren echt een steun om er weer volledig voor te gaan.
Hieronder volgen nog enkele losse onderwerpen die ik leuk vond om over te schrijven: takahatsu.
Drie keer in de maand gaan we op bedeltocht. Dan doet iedereen monikgewaden
aan en hangt een bedelzak rond onze nek. Aan onze voeten hebben wij sandalen
die we zelf uit touw hebben gemaakt .
Om de mensen te laten weten dat wij op bedeltocht zijn gaan we de hele tijd
'HO' zeggen (elk op zijn eigen manier). We stoppen aan elke deur en daar zeggen we opnieuw 3 maal
'HO'. Als er mensen een donatie geven dan zeggen we de sutra "negawakuwa
kono kudoko omote...". Met deze sutra wens je dat met deze donatie de
vrijheid van alle bewuste wezens wordt geholpen.
De eerste takahatsu is in de buurt rond het klooster, dit is dan ook de
kortste. De tweede takahatsu is in het
oude gedeelte van Okoyama. En op het eind van de maand sluiten we met de
takahatsu in het centrale deel van de stad. We eindigen hier in een
winkelcentrum. Voor de twee laatste takahatsu's nemen we telkens de bus om ons
te verplaatsen. Ze duren alle twee ongeveer 3 uur en een half.
toiletdumping
De meeste toiletten hier hebben geen riolering. Als de reservoirs vol zijn
dan moeten een stuk of 5 leden van de sangha alle pis en stront transporteren
naar een put die we dan eerst nog zelf moeten graven. Per 2 krijgen we een stok
en twee grote emmers voor het transport. Na een tiende keer op en af te lopen wegen die stokken
zwaar door op je schouders.
Roshi vindt dit de beste samu in het verlengde van onze training. "No
body, no nose , no eyes", de beste
manier om ons te onthechten van onze aardse geneugden.
sesshin kokoho
Voor elke sesshin is de avond ervoor kokoho. Dan moet iedereen om kwart
voor acht op zijn kussen in de zendo zitten en dan wachten we tot de Roshi
komt. Vooraf is het nooit zeker wanneer hij komt, soms kan je wel een uur of op
hem wachten. Eens hij uiteindelijk op zijn kussen zit moet iedereen zijn kussen
achteruit schuiven en dan gaat iedereen met zijn blote knieen op de matten gaan neerknielen. Als hij begint te praten dan brengen ons hoofd naar beneden op onze handen.
Zo blijven we zitten tot hij volledig is uitverteld. Dit kan ook soms een uur duren. Voor de Osesshin is
het altijd wat langer omdat hij eerst begint met de strenge regels die helden
voor de hele week. Daarna verteld hij altijd een verhaal van een of andere
meester die op zijn manier tot verlichting is gekomen. Het kan zo lang
duren dat mensen in slaap vallen en beginnen te snurken, die worden dan
onmiddelijk wakker gemaakt. Zodra Roshi is gedaan, gaat iedereen rechtop
zitten, dan doen we een sutra.Direct erna moet iedereen rechtstaan om 3
buigingen te maken. Vaak zijn er veel mensen die dan niet kunnen rechtstaan
omdat hun benen nog slapen.
Bij het begin van de trainingsperiode moeten we zelfs twee keer op onze
knieen zitten(eerste keer in het sutra gebouw en een andere keer in de zendo). Dan
kan je een uur tot een uurenhalf op je knieen zitten.
sarei
s'avonds tijdens de sesshinperiode, eindigen we de zazen met thee en een
koekje (geschonken door een van de sanghaleden). Alweer moeten we daarvoor
wachten op de Roshi. Hij komt meestal op het laatste moment. Gelukkig leer je veel geduld hebben na vele uren zazen.
|