Mijn stage zit er bijna op! nog een dagje te gaan En dan volgende week stage in het buitengewoon onderwijs.
Het is echt met pijn in het hart want de vriendschapsband met de kinderen en de juffen is enorm. Vandaag hebben Gwen en ik van onze juf een set juwelen gekregen (oorbellen + ketting) echt heel mooi, en van de kindjes hebben we beiden een dromenvanger gekregen. Ik kreeg het er helemaal warm van binnenin. Dat je op zo een korte tijd zo een intens gevoel kan opbouwen is echt enorm het voelt echt zo goed.
Dit is echt al één grote ervaring geweest met ups en downs maar de gedachte dat dit de tijd van mijn leven is kan niemand me nog afnemen.
Ik ben hier morgen net een maand, niet te geloven bijna ik kan alleen maar zeggen dat de tijd hier vliegt. Ik hunker enorm naar het terug zien van iedereen maar het zal enorm veel pijn doen ook om alles hier te moeten achter laten.
Maar geen paniek ik kom zeker nog terug naar hier en dan neem ik gewoon iedereen die ik lief heb mee Want hier moet je echt eens geweest zijn. We hebben ook ons adressen geruild met de juffen zodat we zeker contact kunnen houden.
Tof tof tof!!!
We hebben nog steeds geen brievenbus en onze post is nog steeds niet toegekomen.
Dus was ik heel boos woensdag omdat we hier dan net een maandje waren. Gelukkig was er mijn lieve Gwennetje die mij een verassing heeft bezorgd! Er lag een super mooi briefje op ons bedje voor mij!
Tis echt raar hoe goed we het met elkaar kunnen vinden. We kenden elkaar bijna niet voor we vertrokken en nu zijn we al twee handen op één buik. Ik weet echt niet wat ik zonder haar hier zou doen hoor.
We gaan proberen volgende week een bezoek te brengen aan het postkantoor om na te gaan of het daar soms niet ligt dus hopelijk ligt er dan échte post voor ons!
Knuffelkes van mij xxx
PS: Ik heb vandaag Lotus speculoos gevonden in de winkel! Dus speciaal voor Karel, deze foto!
Eerst en vooral wil ik even vertellen dat ik het super leuk vind om al die leuke reacties en mailtjes te lezen. Het zorgt er echt wel voor dat de tijd hier nog vlugger voorbij vliegt. Dus super bedankt hiervoor en doe zo verder ;-)!
Woensdag zijn we hier een maandje en de tijd is echt al vooruit gevlogen. Ook deze week ging het opnieuw allemaal heel snel.
Ik heb gewerkt rond het thema " de vrachtwagen" met mijn kinderen.
De thema-uitwerking zelf is natuurlijk totaal niet vergelijkbaar als die van ons maar we proberen toch om met de kinderen zoveel mogelijk leuke activiteitjes te doen die passend zijn.
Ik begin eigenlijk steeds meer en meer aan de kinderen te wennen ( en zij aan mij) en de juffen zijn echt zon schatten.
Elke dag krijgen we hier wel iets typisch van eten om te proeven of worden we uitgenodigd om bij iemand thuis te gaan eten ofzo.
Woensdag zijn we zo uitgenodigd bij één van de kleuterjuffen om lasagne te gaan eten bij haar thuis. Eerst hebben we samen inkopen gedaan in de grootste supermarkt die we hier reeds hadden gezien. En daarna zijn we dan aan de slag gegaan om de lasagne te maken. Ze maakten hem wel anders en eenvoudiger dan dat ik hem thuis maak dus ik ga dit recept denk ik zeker thuis nog een keertje overdoen!
Dan daarna hebben we ook nog typische "Bakabanas" leren maken. Dit zijn een soort bakbananen in een gefrituurd. Heel lekker en zeker een aanrader om op kot ook keertje te proberen.
Maar we doen natuurlijk ook nog een heleboel buitenschoolse activiteiten. Zaterdag scheen de zon hier heel hard en hebben we besloten om hiervan optimaal gebruik te maken door een dagje te gaan zwemmen. We voelden ons even helemaal terug de westerse meisjes die toch wel hard kunnen genieten van even luxe.
S avonds zijn we dan gaan dansen in de ZAZAZOU samen met de andere Belgische stagiaires die we hier hebben leren kennen. Daar bleek dat dit echt wel dé plaats is voor alle blanke stagairs om samen te komen. Dus het werd opnieuw een vrij blank dansfeestje.
Vandaag, zondag, staat er vooral werken voor school op het programma. Deze week is de laatste week dat wij in onze gewone stageklasjes lesgeven. Vanaf volgende week staan we in het bijzondere onderwijs en daarna trekken we naar het binnenland.
Ohja voor ik het vergeet, normaal kan je als je wil ook enkele fotos bekijken op de link die hier links staat. Het heet " mijn fotosite" site. Het zijn wel nog niet zoveel fotos maar dit is omdat het internet hier ongelofelijk traag werkt. Als ik terug ben moeten jullie allemaal maar eens komen kijken naar de vele fotos die ik reeds genomen heb.
Het is weer tijd om even onze belevenissen te komen vertellen.
We hebben een heel fijn weekend gehad! Zaterdag zijn we naar de speelgoedwinkel geweest om speelgoed te kopen voor onze kinderen.
Aangezien de klassen hier vrij leeg zijn wouden we graag enkele spullen aanschaffen om de kinderen volop de kans te geven om zich goed te kunnen ontwikkelen.
In de speelgoedwinkel heb ik autos, vrachtwagentjes en blokken gekocht voor de kinderen. Zaterdag namiddag hebben we dan voor school gewerkt.
Zaterdagavond zijn we dan even gaan eten naar De Waag dit is een vrij Westers restaurant met een Italiaanse keuken. Het eten was super lekker en we hebben heel wat afgepraat met ons 4-tjes. Zondag hadden we een uitstap naar Republiek samen met onze huisbaas en vrienden van hem. Dit was echt super leuk. Stel je voor, een hele dag zwemmen in de kreek, lekker eten en daarna gaan varen met de korjaal. Natuurlijk had ik eerst schrik in het bootje maar eens ik me veilig voelde was het fantastisch. We hebben ook heel veel gerust want we zijn hier wel moe na zon drukke schoolweek.
Maar zondag was natuurlijk weer te vlug voorbij en vandaag maandag hadden we een klein probleempje. We hadden zaterdag heel veel materiaal gemaakt om vandaag in de klas te gebruiken dus hadden we gisterenavond besloten om met de taxi naar school te gaan. Wij vanmorgen dus een taxi gebeld om ons te komen halen en de mevrouw vertelde dat ze iemand ging sturen. En wij maar wachten en wachten en wachten uiteindelijk besloten we te voet te gaan naar het taxibedrijf en daar dan te kijken wat er aan de hand was. Het probleem was wel dat het vanmorgen super hard regende dus ons gerief en onze kleren waren al helemaal nat toen we in het garagebedrijf toekwamen. Uiteindelijk bleek dat veel mensen hetzelfde idee hadden als ons om ook met dit hondenweer een taxi te nemen dus we moesten nog even wachten.
Na een kwartiertje was het aan onze beurt. Wij al helemaal in paniek dat we te laat op school gingen aankomen en dat we de school niet konden verwittigen. Uiteindelijk wonder boven wonder zijn we net om 8uur aangekomen in de klas en konden we direct van start gaan met onze les.
De helft van de kinderen was wel niet aanwezig in de klas dus het was eigenlijk wel een vrij rustige dag vandaag.
Ziezo nu zijn jullie weer op de hoogte van mijn avonturen.
Nu nog een beetje reflecteren over mijn dag en dan vroeg naar bed.
Ons eerste weekje lesgeven is reeds voorbij. Wat een ervaring! Niet normaal. De kinderen hebben hier zo ongelofelijk veel energie dat het echt moeilijk is om steeds hun volledige aandacht te krijgen. Daarom moeten we echt al onze trucjes uit de kast halen om het klas gebeuren zo rustig mogelijk te laten verlopen.
De juffen krijgen meestal de aandacht van de kinderen door hard op te treden wanneer de kinderen niet betrokken zijn. Deze harde manier van werken ligt ons minder goed dus wij zijn volop aan het zoeken naar andere manieren van werken om de kinderen zo betrokken mogelijk bezig te houden.
We hebben natuurlijk ook nog vele andere dingen gedaan dan lesgegeven. Vrijdagavond hebben we een klein pannenkoekenfeestje georganiseerd voor onze huisbaas en zijn familie. Daarna zijn we gaan poolen met zijn zoon en nog enkele vrienden van hem. Daar zijn ze hier echt wel heel goed in.
Zaterdag was echt een super dagje. We zijn vroeg opgestaan om te vertrekken op uitstap naar de plantages. Daarna zijn we op een bootje gestapt en zijn we van de ene plantage naar de andere gevaren. Nu viel het ons echt op hoe een mooie natuur ze hier hebben.
Op het water zagen we ineens iets bewegen. Het waren dolfijnen!
Super leuk om hier hier dolfijnen te zien! We waren natuurlijk al opnieuw helemaal in de toeristische stemming met ons fototoestel in aanslag.
De combinatie van een fris windje en het zonnetje deed ons zon deugd dat we even alles vergaten. Maar de zon deed haar werk goed dus zijn we even een beetje roder dan anders.
Onze juf van onze stageschool had gevraagd of we even een eucharistieviering wouden bijwonen hier in Suriname. Zij geeft hier in een plaatselijke kerk een neven viering voor de kinderen. Dus wij als vlijtige stagiaires na onze uitstap vlug gedoucht en daarna op naar de kerk! De nevenviering was heel interessant en de juf kon zalig vertellen. Na de viering ontmoeten we hier ook een Belgische broeder. Dus wij nog even bijgepraat.
Daarna zijn we samen met onze juf nog naar een trouwbeurs geweest! Super grappig! We weten nu natuurlijk wel al hoe onze trouwjurk er moet uitzien en welke taart we willen!Één ding staat vast Alles is hier veel goedkoper dan in België!
Daarna zijn we nog een Javaanse soep gaan eten en daarna was het voor ons al laat genoeg om te gaan slapen.
Vandaag, Zondag, staat er vooral werken voor school en klasboeken maken op ons rooster dus veel spectaculairs zullen we over vandaag niet echt kunnen vertellen.
Nog even een kort berichtje op ons blog tussen ons vele schoolwerk door.
Deze week hebben we reeds kennis gemaakt met onze stageklasjes. wij staan samen op de Estourtonne-school. Maandag was het nog niet zeker op welke school we stage mochten lopen maar uiteindelijk in de loop van de voormiddag konden we toch reeds gaan observeren in onze stageklasjes. Gwen heeft gekozen voor de 5-jarige en Sofie heeftde 4-jarige kinderen onder haar goede genomen. Na deze eerste dag vol emoties en verschillende indrukken hebben we samen besloten om met ons 4 nog iets kort te gaan eten. We hadden van enkele Nederlandse studenten die we hier hebben leren kennen een tof adresje gekregen om iets te gaan eten. En het was inderdaad super lekker. Even alles van de voorbije dag verwerken en onze batterijen opladen voor de volgende dag. We kozen voor echt vlees want dat missen we hier echt wel!
Daarna vroeg gaan slapen want voor ons is het echt wel vroeg dag! s morgens moeten we telkens om 5u45 opstaan. Een ware marteling en nu weet ik natuurlijk waarom ik een Azalea-angel ben want in Gent moet ik maar om 8u opstaan natuurlijk (Sofie)We moeten dan nog een half uurtje te voet en dan nog een halfuurtje met de bus naar onze stageschool.
De bus nemen is hier ook echt een groot avontuur voor ons. De bussen vertrekken niet voor ze helemaal volzet zitten. Maar gelukkig is er s morgens veel volk op de been en zat de bus aardig vol. Eens we de stageschool bereikt hebben mochten we gaan kijken naar stagiaires van de hogeschool waar we les volgen die een leergesprek of waarneming gaven met de kinderen.Dit was op zn zachtst gezegd een beetje verschillend van bij ons. Maar later vertellen we je in geuren en kleuren over deze ervaringen.
Vanaf vandaag was het aan ons om halve dagen les te geven en vanaf maandag gooien we ons terug volledig in het juf- zijn
Nu ons nog even voorbereiden op onze stagedag van morgen en daarna vroeg onder de wol.
Ondertussen heb ik me al een beetje kunnen inwerken in het Surinaamse leven.
De grootste aanpassing was vooral de tijd. Iedereen doet hier alles heel langzaam en alles kan wachten wat als zenuwachtig belgske soms echt moeilijk is. Maar aan rust ben je snel gewoon haha. Heel leuk is hier dat we heel goed worden opgevangen door de huisbaas en zijn zoon. Als we metproblemen zitten staan ze altijd voor ons klaar.
We werden dus gisteren door hen naar school gebracht heel onwennig hebben we onze eerste stappen op de nieuwe schoolbodem gezet. Iedereen keek ons aan en dacht wat doen deze blankskes hier. Maar we werden heel vriendelijk ontvangen. De lessen werden stilgelegd in alle klassen om iedereen aan ons voor te stellen. Dit heeft de hele voormiddag geduurd je kan je dus voorstellen hoe snel alles daar gaat. Maar we voelden , ons wel onmiddellijk thuis mooi weer, open klassen en toffe studenten en leerkrachten. Het was de bedoeling dat we die dag gingen weten waar we stage konden lopen dit lag echter nog niet echt vast dus nog steeds een vraag maar maandag weten we meer. Gelukkig!!!!!
Eens terug in ons huisje kregen we zin in iets lekkers om te eten, onze missie was iets plaatselijk zoeken. Maar onze zoektocht was toch niet zo makkelijk dat bleek later want we kwamen terecht in een soortgelijke mac donalds. Typisch eten was dus voor een andere keer gepland. Dan besloten we om s avonds naar een straatfeest te gaan wat bleek weinig muziek en veel gepraat. Niets voor ons dus dan zijn we maar iets gaan drinken.
En dan een lange nachtrust .
Vandaag wordt het leuk want we zijn uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van een werknemer van onze huisbaas. Het wordt een rustige avond met eten, een unieke kans dus om de plaatselijke mensen en hun gewoonten beter te leren kennen. Ik kijk er echt al naar uit!!!!! Ziezo nu zijn jullie al weer op de hoogte van mijn gebeurtenissen hier.
Maar jullie willen misschien ook wat meer te weten komen over Suriname zelf wel hier volgen enkele wist je datjes .
Wist je dat
-ze hier met hun vogel gaan wandelen (in de kooi)
-de pompelmoezen hier zo groot zijn als bij ons een watermeloen en ze super lekker zijn
-de matrassen hier de vorm aannemen van je lichaam en die vorm nooit meer weg gaat (tip leg drie matrassen op elkaar voor een goed enachtrust)
-we als een leeuw achter tralies zitten in ons huisje zelf in de voortuin.
Overmorgen is het zover! Eindelijk vertrekken... Hopelijk gaat de tijd echt wel beetje vlug vooruit.
Vandaag nog een mailtje ontvangen van Mijnheer Tjoen uit Suriname. Alles komt dus normaal in orde! Hij komt ons aan de luchthaven opwachten dus geen stress meer!
Hoogestraat 73, Paramaribo, Suriname.
Dit is het adres van ons huisje waar we verblijven! Nu ga ik nog beetje verder werken aan mijn koffer! de volgende berichtjes komen hopelijk vanuit Paramaribo!
Eindelijk is het zover! We zijn van die examens vanaf! Wat de uitslag wordt deel ik jullie later wel mee.
Nu kan ik mij dus volledig concentreren op valies maken en allerhande bijkomend papierwerk nog in orde brengen. Morgen hebben we afgesproken met de meisjes die vorig jaar zijn vertrokken. Hopelijk kunnen ze veel nuttige tips en info geven over dingen die we zeker niet mogen vergeten!
Eindelijk goed nieuws in deze donkere blok-tijden! We hebben ons vermoedelijk adres gekregen van ons huisje in Suriname!
Hoogestraat 73, Paramaribo, Suriname (Misschien kan je het wel op mappy opzoeken om ons te komen bezoeken! )
Voor de rest niet zoveel meer te vertellen eigenlijk... Alleen dat het vandaag juist nog één maandje is voor dat we vertrekken! Dus... begin maar af te tellen in mijn plaats want hier is het nog even blokken!
Na lang aarzelen, heb ik eindelijk de stap gemaakt om mijn eigen blog te maken ( dank u Joyca!)
Het is denk ik de bedoeling dat ik probeer om wekelijks een berichtje te zetten over mijn positieve ervaringen die ik hopelijk zal opdoen tijdens mijn buitenlandse stage naar Suriname.
Mijn bloopers zullen natuurlijk hier ook op te vinden zijn!
Even concreet: Ik vertrek op 30 januari 2008 om 12u05 in Schiphol!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
)
