Na een ontbijtje op de kamer (toostbrood met aardbeienconfituur en fruitsap) zijn we tegen half 10 's morgens terug vertrokken. Aymeric reed, maar omdat Agathe per se wou dat het voor hem een verrassing bleef mochten we niet hardop zeggen dat we op weg waren naar de Vikos-kloof. Deze kloof is een van de diepste van Europa en heeft een fantastisch uitzicht. Om er te geraken moesten we van de autostrade af gaan en zeker nog een uur over kronkelige bergweggetjes rijden. Maar het was de moeite waard! Onderweg zijn we verschillende keren uitgestapt om te genieten van de zuivere lucht, om foto's te trekken van het spectaculaire landschap, en om te wachten totdat kuddes geiten, schapen, of koeien op hun gemak de straat hadden overgestoken.
Na een zelfgemaakt slaatje en President als dessert (da hebt ge als ge met 3 Fransen op vakantie gaat he) gingen we verder richting Igoumenitsa, helemaal aan de Westkust van Griekenland. Daar hebben we met auto en al de ferry genomen naar Korfou, Kerkyra in het Grieks. We kregen bericht van onze vrienden in Athene dat het daar al 2 dagen non-stop aan het regenen was, maar gelukkig was het bij ons nog steeds t-shirtenweer en was er geen wolkje aan de hemel te zien! Zalig om op het dek te zitten en te genieten van het avondzonnetje. Vanop de ferry hadden we een prachtig zicht op het oude stadscentrum van Korfou.
Omdat de hotels in Korfou-city nogal aan de dure kant zijn, zijn we maar op zoek gegaan naar een slaapplaats buiten de stad. Na even zoeken zijn we terechtgekomen bij een mevrouwtje dat achter haar tankstation ook nog een aantal kamers verhuurde. Er was ook een keukentje, dus we hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt en gezelig samen gekookt. 's Avonds zijn we ook nog even teruggegaan naar Korfou-stad voor een avondwandeling in het oude centrum en een drankje op het marktplein.
Vandaag vertrekken we op reis! Ik ga samen met Agathe, haar vriend Aymeric die voor een week hier op bezoek komt vanuit Frankrijk, Juliette en Matthias een auto huren en het noorden van Griekenland verkennen. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet mag rijden (want ik ben nog geen 21), want het verkeer hier... da's een mannenjob! De meeste andere Erasmussers uit mijn gebouw maken van de gelegenheid gebruik om naar Athene te gaan, en sommigen gaan samen met een groep Spanjaarden mee naar Istanbul.
Onze eerst tussenstop: Meteora! Ik was er al eens geweest 3 jaar geleden, maar het blijft ongelooflijk indrukwekkend. Het draait er allemaal om het landschap: reusachtige, vreem-gevormde rotsblokken die als het ware uit het niets uit de grond oprijzen: wauw! Ook voor de middeleeuwse Grieken had deze plek een enorme aantrekkingskracht: om dichter bij God te kunnen zijn hebben ze een heleboel kloosters gebouwd op de hoogste toppen van deze rotsen. Die kloosters kan je ook bezoeken, maar... vrouwen moeten een lange rok dragen! Aan de ingang van elk klooster staat dus een bak met allemaal wikkelrokken in, die je dan mag lenen. De sfeer is er ook heel speciaal: het is er doodstil, iedereen zwijgt omdat ie verstomd is door het uitzicht, je ruikt de frisse berglucht,... 's Ochtends was het weer niet zo goed: het regende, en de wolken hingen heel erg laag waardoor ons zicht wat belemmerd was. Dat leverde wel speciale foto's op! Na de middag is het gelukkig wat opengetrokken.
Omdat het na de verschuiving van het winteruur al om 18u donker is en er dan eigenlijk niets meer te zien valt in Meteora, zijn we verder westwaarts gereisd naar Ioaninna, omdat dat dichter bij onze volgende bestemming was. We hadden geen hotel of niks gereserveerd, maar we dachten dat we makkelijk iets zouden kunnen vinden aagezien het toeristisch seizoen toch al voorbij is. Fout gedacht dus! Omdat het de nationale feestdag was maakten een heleboel Grieken zelf ook van de gelegenheid gebruik om familie te gaan bezoeken, of een uitstap te maken,... We hebben dus wat tijd nodig gehad om een slaapplaats te vinden, maar uiteindelijk hebben we toch een kamer gevonden in hotel Byzantio. Nog iets typisch Grieks: voor toeristen zijn ze niet zo vriendelijk! Als ze merken dat je niet uit Griekenland afkomstig bent durven ze je al gauw een pak meer aan te rekenen. In hotel Byzantio bijvoorbeeld zei de receptionist eerst dat er niets vrij was, dus ik in mijn beste Grieks: "wij zijn arme studenten, we hebben niet veel nodig, weet u misschien iets in de omgeving? Kan u ons helpen?" (we zijn aan de middellandse zee he, er moet onderhandeld worden!) De receptionist zucht eens, begint op zijn computer te typen en plots: "We hebben toch een kamer, kom maar mee"!!!! Gekke Grieken...
En nog iets wat gezegd mag worden: ondertussen ben ik al een volle maand hier!
Dag 25 - 29 (maandag 19 oktober - vrijdag 23 oktober)
Mijn lessenrooster is ondertussen zo goed als volledig. Maandag begin ik van 8u30-11u30 met Nieuw-Grieks, en in de namiddag van 16-19u heb ik een hoorcollege over de Batrachoi van Aristophanes. Dinsdag begin ik zelfs nog vroeger: 8-11: bloemlezing van Latijnse poëzie (Catullus, Vergilius, Ovidius, Propertius,...), en van 16-19u Griekse lyrische poëzie. Woensdag ga ik verder met de Metamorphosen van Ovidius, opnieuw van 8-11, en dan ben ik klaar met mijn vakken op de universiteit. Op donderdag en vrijdag heb ik telkens van 8u30-11u30 Nieuw-Grieks. Ge ziet het: de hele week vroeg opstaan dus... Ze geven hier ook altijd 3 uur aan een stuk les, in tegenstelling tot België waar het altijd 2 uur is. Alhoewel, "3 uur"... De prof arriveert meestal 20 tot 30 minuten te laat, en de les wordt minstens 1 keer onderbroken voor een pauze van 20 min, dus uiteindelijk valt de hoeveelheid geziene leerstof nog wel mee. Over het algemeen is het niveau van Latijn hier wat lager dan ik gewoon ben in België. De grootste moeilijkheid voor mij is dus het Nieuw Grieks... Qua oud-Grieks ligt het tempo wat hoger: ze spreken hier het oud-Grieks uit alsof het om Nieuw-Grieks gaat (= heeel snel!), en voorlopig vind ik het al moeilijk genoeg om gewoon het verschil te merken tussen wanneer de prof aan het voorlezen is en wanneer hij gewoon uitleg geeft.
Iedereen hier op kot is van dezelfde mening: we zijn maar één keer op Erasmus, dus we moeten er van profiteren! Natuurlijk zijn we in de eerste plaats hier als studenten, maar als we tegelijkertijd ook iets van Griekenland te zien kunnen krijgen: des te beter! Volgende week maandag en woensdag (26 & 28 oktober) zijn nationale feestdagen hier in Griekenland, en de Grieken kennende zullen ze op dinsdag ook wel de brug maken. Dat betekent: 5 opeenvolgende dagen om een reisje te maken! Er zijn veel opties: Athene, Istanbul, Meteora, de Olympus, Griekse eilanden,... Waar we naartoe gaan weten we nog niet, maar dát we gaan staat wel al vast.
Vandaag ben ik samen met Agathe, Juliette, Sarah, Lucille en Kasia op uitstap gegaan naar Vergina en Edessa! Eerst hebben we vanuit Thessaloniki de trein genomen naar Veria, en van daar de bus naar Vergina. Het openbaar vervoer is hier sowieso al niet duur, en omdat wij studenten zijn krijgen we ook nog eens 25 procent extra korting! Alle bedienden achter het loket zijn natuurlijk heel benieuwd wie we zijn en waar we vandaag komen, en meestal zijn ze ook heel gecharmeerd als ze merken dat ik een mondje Grieks kan spreken. Alle anderen hebben hun lessen op de univ in het engels en spreken geen Grieks, dus Sarah en ik worden er telkens bijgehaald als er iets moet gezegd worden.
In Vergina zijn er een aantal overblijfselen uit de Macedonische tijd opgegraven, waaronder de koninklijke graftombes. Er was een zeer indrukwekkend museum vol met gouden kronen, vazen, serviesstukken,... Alles wat nuttig kan zijn voor iemand in het hiernamaals. Hééél mooi, echt een aanrader! Jammer genoeg mochten er binnen geen foto's genomen worden, dus jullie zullen er zelf maar eens heen moeten gaan om het met eigen ogen te zien. Normaalgezien is ook het paleis open voor publiek, maar omdat het toeristisch seizoen stilaan voorbij is waren ze daar nu volop bezig met restauratiewerken. We hebben daar een hapje gegeten, en zijn daarna verder gegaan naar de watervallen van Edessa. Ook daar waren het aquarium en het openlucht watermuseum gesloten, maar gelukkig hebben de watervallen geen openingsuren! Ondertussen was het beginnen regenen, maar daar waren we natuurlijk op voorzien. Om op te warmen zijn we dan maar een warme choco gaan drinken. Op tafel zie je trouwens ook glazen staan, dat is omdat de Grieken, net als de Japanners trouwens, bij elke consumptie gratis water aanbieden.
Vanavond hebben we hier op kot een bescheiden (iedereen moest nog bekomen van gisterenavond...) feestje georganiseerd voor de 21ste verjaardag van Lucile. We hadden een heleboel slingers gekocht om in haar kamer op te hangen en een verjaardagstaart met kaarsjes op. De spectaculairste gebeurtenis van de hele avond was dat Mehmet het grappig vond om, bij gebrek aan champagne, een hele fles cola leeg te spuiten over de jarige en haar kamer... We hebben daarna nog goed gelachen toen hij met een dweil aan de slag moest om alles weer op te ruimen!
Vandaag was er de eerste échte Erasmus-party! Er is door de universiteit al wel eens een ontmoetingsmoment georganiseerd in een van de vele plaatselijke bars, maar toen was het zoo druk dat het niet meer gezellig was en zijn we vroeg naar huis gegaan... Maar deze keer was het dus een echte fuif, en een goede ook! Ik wou eerst niet gaan, omdat we op donderdag om 8u30 Griekse les hebben, maar heb me laten overtuigen door mijn kotgenoten =) en heb me goed geamuseerd! De fuif ging door in een kleine club, net groot genoeg voor alle erasmussers die in feeststemming waren (er zijn in totaal meer dan 200 erasmussers hier denk ik) en iedereen kreeg een gratis ouzo/pint bij het binnenkomen.
Dag 19 (dinsdag 13 oktober): Jep, sinds vandaag is ook de herfst hier in Thessaloniki begonnen... Het regent, het is nog maar 15 graden, en het waait. Ik denk dat Thessaloniki hierop niet voorzien is, want bij het kleinste regenbuitje onstaat er een ware rivier op straat, laten we zeggen van 1,5 meter breed en 10cm diep, die je onmogelijk kan passeren (tenzij je superlange benen of rubberlaarzen hebt). Staying in today...
Van ons kot tot op de universiteit is ongeveer 500 meter wandelen, en toch zijn we een dik kwartier onderweg om er op tijd te geraken. Het verkeer hier in Thessaloniki is namelijk CRAZY! Beeld je de volgende situatie in in België: De verkeerslichten voor voetgangers staat op rood, maar je ziet dat er op dat moment net geen auto's in de buurt zijn, dus je besluit om rap over te steken (ookal mag dat eigenlijk niet). Of: De auto's hebben rood licht dus die staan al stil, maar het licht van de voetgangers is nog niet groen. Toch steek je dan al over.
Awel, hier in Thessaloniki hanteren de automobilisten dezelfde filosofie. Groen licht voor voetgangers betekent helemaaaal niet dat je veilig kan oversteken! Op straat geldt het recht van de sterkste: wie eerst toeter/het sjiekste voertuig heeft krijgt voorrang:-p. Voetgangers hebben hier helemaal geen rechten; als een naderende automobilist iemand ziet aankomen die wil oversteken, toetert hij eens goed en geeft hij extra gas. Verkeersborden met snelheidsbeperkingen heb ik hier ook nog niet gezien. En die strepen op de grond om de rijstroken te markeren ziet niemand denk ik. Auto's staan overal geparkeerd, en dikwijls zo dubbel dat ik me afvraag hoe bepaalde mensen er ooit nog kunnen weggeraken... Chaos, chaos, chaos!
Dit weekend zijn we met z'n allen naar het strand gegaan! Het schiereiland met de 3 vingers waar Thessaloniki in de linkerbovenhoek ligt heet Chalkidiki, en is beroemd voor zijn mooie zandstranden. Na ongeveer 2,5u reizen met de bus kwamen we aan in Psakoudia, een klein dorpje langs de kust. Voor de Grieken was het waarschijnlijk al nét te koud om nog de ganse dag op het strand te liggen, maar voor ons was het nog meer dan warm genoeg om de hele dag in bikini/zwembroek rond te lopen! Het water was prachtig helder, het strand was rustig, en 100m verder was er een gezellig (en goedkoop) restaurantje. Perfect! Het enige mindere was misschien dat er een heleboel kwallen zaten...
Dag 13,14,15 (woensdag 7, donderdag 8 en vrijdag 9 oktober):
De rest van de week zijn we nog naar een aantal lessen geweest, o. a. over de Ilias, De Batrachoi van Aristophanes,... Waarschijnlijk gaan we onze learning agreement nog verschillende keren moeten veranderen, want niet iedere prof spreekt even duidelijk, sommigen hebben liever dat wij als Erasmussers een paper schrijven, van anderen mogen we het examen in het engels oplossen,... Ook onze Nieuw-Griekse lessen zijn volop aan de gang, dus veel tijd om de toerist te spelen hebben we niet meer tijdens te week.
Ik ben alleszinds fan van het Griekse systeem! Alle studenten moeten als ze aan de universiteit willen beginnen een zeer streng ingangsexamen afleggen, en naargelang hun uitslag mogen ze beginnen aan hun eerstekeus, tweedekeus, enz. -universiteit. Eens ze binnen zijn geraakt op de univ krijgen ze vanalle voordelen. Niet alleen het studentenrestaurant is gratis, maar ook alle boeken! Ik heb ondertussen al een gloednieuwe uitgave van de Ilias, alle werken van Vergilius, en vanaf volgende week waarschijnlijk ook de Batrachoi van Aristophanes en de Metamorphoses van Ovidius in mijn bezit. Schitterend toch?
Ook de campus hier is heel anders dan ik gewoon ben in Leuven. Alle universiteitsgebouwen van alle faculteiten liggen op dezelfde plaats, rondom afgezet met hekken. De rechtenfaculteit ligt vlak langs die van economie, en schuin daar tegenover ligt die van Letteren (hier de φιλοσοφική σχολή). Het is een enorme campus, want van onze faculteit naar de sportvelden (die helemaal aan de andere kant van de campus liggen) wandelen duurt een dikke 20 minuten.
Vandaag heb ik mijn allereerste les op de universiteit gehad! Om 16u: Latijnse Literatuur (Terentius): dit is een ander paar mouwen dan die les van Nieuw-Grieks! In Griekenland studeren enorm veel mensen klassieke filologie. De aula zat bijna helemaal vol, ik denk dat we met 150 man waren of zo, en dat was dan nog maar de eerste helft van het alfabet! (Deze les wordt namelijk twee keer per week gegeven) En dat academisch Grieks... Mmhm... Ik heb de grote lijnen ongeveer begrepen denk ik, maar heb nauwelijks iets kunnen noteren. Toen we tijdens de pauze aan de professor gingen meedelen dat wij Erasmus-studenten waren, zei hij wel direct dat we een paper mochten schrijven. Da's natuurlijk wel handig, maar op die manier denk ik niet dat ik veel Grieks ga leren. Moeilijke beslissing...
Door de naweeën van de verkiezingen was ook vandaag de universiteit gesloten. De School van de Moderne Griekse Taal was echter wel open, dus Sarah en ik moesten om 12u15 naar onze eerste taalles gaan. Vorige week hebben we een placement-test moeten doen, en op basis daarvan zijn we ingedeeld in groep b1 (intermediate level). We zitten voorlopig met 25 man in de les (maar de lerares hoopt dat ze ons nog gaan opsplitsen) waarvan en stuk of 5 Erasmus-studenten, een paar mensen die Grieks kunnen gebruiken voor hun job (reisleiders enz.), maar het grootste deel van de groep bestaat eigenlijk uit meisjes/vrouwen met een Griekse vriend/man! Amor vincit omnia :- )
De andere bewoners van onze residentie hadden nog geen les vandaag en hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een dagje naar het strand te gaan. Thessaloniki ligt dan wel aan de zee, maar om een zandstrand te vinden moet je 1,5 uur in de bus zitten! Sarah en ik waren pas om 15u30 uit de les, dus het was niet meer de moeite om nog na te gaan. Helaas, maar misschien gaan we volgend weekend met de hele groep naar Chalkidiki! (waar ze, volgens Google afbeelding, prachtige stranden hebben)
De dag van de verkiezingen! We hadden gehoopt dat enkele musea wel zouden open zijn, maar helaas... Dus hebben we de namiddag gespendeerd aan een fotoshoot op de dijk :- ) Agathe heeft achter de ruitenwisser van een geparkeerde auto een Griekse vlag "gevonden", en die moest natuurlijk mee op alle foto's. Het was prachtig weer, en ondanks de bewolking nog steeds een dikke 25 graden!
We hebben ook een toertje over de zee gedaan in een soort van bar-boot, genaamd Klio. Je moet een consumptie betalen (een koffie kost 5 euro), en dan vaart die boot dus gedurende een half rond in de haven van Thessaloniki. Prachtig zicht op de stad!
Vandaag heeft iedereen lang uitgeslapen, omdat we gisterenavond laat nog iets zijn gaan drinken in een van de plaatselijke bars. Als er één ding is wat Grieken goed kunnen, is het sfeer maken: om de drie huizen tref je hier wel een bar of café aan, sommigen zijn zelfs 24/24 open, en er zit altijd volk, op elk moment van de dag! Jammer genoeg regende het gisterenavond een beetje (eerste keer sinds ik hier ben), en ik denk dat veel Grieken daarom thuis zijn gebleven.
Tegen dat iedereen boven water was en iets had gegeten, zijn we naar de IKEA gegaan. Sarah, Wendy en ik waren maandag al gegaan, maar er zijn sindsdien nog een heleboel andere mensen gearriveerd die nog wat spullen nodig hadden, en omdat er toch niets anders te doen was zijn wij ook maar met de groep meegegaan. De IKEA ligt net buiten de stad en het duurt bijna 40 minuten om er met de bus te geraken, dus dat is bijna een hele daguitstap. Omdat we toch al daar waren, zijn we ook naar de grote supermarkt langs de Ikea geweest, en hebben we gegeten in de McDonalds.
Nu zit iedereen op zijn kamer, en ik denk dat we er een chill-avond van gaan maken omdat iedereen nog moet bekomen van gisteren
Vandaag ben ik samen met Agathe, Juliette, Sarah en Kasia de toerist gaan uithangen. We zijn naar het haven-gebied gegaan, waar er een aantal musea (moderne kunst en cinematografie) zijn. Onderweg zijn we ook de kerk van de Agios Dimitrios en het oude forum gepasseerd. Overal in Thessaloniki vind je kerken, ruines of andere culturele overblijfselen op je weg.
Op de formulieren stond dat vandaag normaalgezien de lessen zouden beginnen. Niet dus. Alhoewel, wanneer we het aan Griekse studenten vragen weten zij het zelf ook niet helemaal zeker. Zondag houden ze hier verkiezingen, en omdat iedereen in zijn geboorteplaats moet gaan stemmen (denk ik) en er dus een heleboel op en af gereisd moet worden, ligt alles op de univ voor enkele dagen plat. Maar dat is niet erg, want er moeten nog altijd een heleboel papieren in orde gebracht worden op de secretariaten, en we kunnen elke dag maar een klein deel doen omdat die secretariaten enkel open zijn van 11-13u. Sinds vandaag heb ik dus ook een stempel van de studentenclub op mijn passo (waarvoor die juist dient weet ik niet, maar ik denk dat het iets te maken heeft met sport).
Deze namiddag ben ik samen met Mehmet naar het geboortehuis van Ataturk geweest, wat op ongeveer 20m ligt van onze residentie. En het was goed dat ik hem bij had, want zomaar geraakt ge daar niet binnen! Het Turkse consulaat bevindt zich immers in het aangrenzende gebouw, en dat wordt goed bewaakt. Aanbellen aan een grote poort, persoonlijk toestemming vragen om binnen te mogen, metaaldetector passeren, paspoort afgeven,... En dat allemaal in het Turks natuurlijk. Het geboortehuis zelf is nu een museum over het leven van Ataturk, maar omdat dat helemaal niet zo touristisch is en wij de enige bezoekers waren, kregen wij onze persoonlijke bewaker die het licht in iedere kamer voor ons aandeed en wat uitleg gaf bij de foto's enzovoort.
Ik ben ondertussen al bijna een week in Thessaloniki, en... eerlijkgezegd is die eerste week voorbijgevlogen!
Ik woon hier op de eerste verdieping van een erasmus-residentie. Op elke verdieping wonen 5 of 6 mensen, en met 4 verdiepingen maakt dat dus een dikke 20 man, allemaal erasmussers. Bijna alle kamers zijn ondertussen volzet, maar ik denk dat er nog steeds enkele erasmussers moeten aankomen. Voorlopig bestaat de populatie van Odos Kassandrou 134 uit: Wendy uit Holland, Sarah uit België, een meisje uit Oost-Europa dat net is aangekomen, Mehmet, Ata, Merve en Fatma uit Turkije, Paolo uit Italië/Kroatië, Agathe, Juliette, Sandrine en Lucille uit Frankrijk, Daniela uit Roemenië, Melissa uit Spanje, Eddy uit Australië, Nina uit Zweden, Kasia uit Polen, Oeifa (of zoiets, maar je spreekt het uit als EVA) uit Ierland, Matthias uit Duitsland en mezelf natuurlijk. De meeste hebben een kamer per 2 of 3, maar ik heb het geluk (?) om een individuele kamer te hebben. Elke kamer heeft z'n eigen badkamer met douche en wc, een frigo een één kookplaat. Echt koken kunnen we hier dus niet, tenzij we samenwerken, maar da's niet erg want we kunnen gratis eten in het studentenrestaurant. Ik probeer om hier wat fotootjes van mijn kamer en het uitzicht uit mijn raam bij te steken, want beelden zeggen nog altijd meer als woorden he
Blitz-overizcht van wat er sinds mijn vertrek allemaal met mij gebeurd is:
Dag 1 (vrijdag 25 september): Opstijgen in zaventem om 5u50, Erasmusstudenten van univ Hasselt ontmoet die op weg waren naar Athene, 9u45 in Thessaloniki, bus 78 genomen naar Plateia Aristotelous (0,5 euro voor bijna 20 km!), vandaar een taxi naar ons kot, hier ontvangen door Gregory, het hulpje van onze kotbaas, kamer gezien en sleutel gekregen, Gyros-broodje met tzatziki gegeten in pita-zaak hierlangs, omkleden want het was hier 27 graden, inkopen doen in de plaatselijke supermarkt, alles uittasten, verkenningswandeling tot aan de zee en de Witte Toren, uit eten op restaurant, en om 21u gaan slapen want we waren heeeel moe.
Dag 2 (zaterdag 26 september): Uitslapen, op zoek naar Starbucks want daar hebben ze draadloos internet, op kot Mehmet leren kennen die vanaf dat ogenblik onze metgezel werd, wandeling door de buurt, uit gaan eten, film gaan huren.
Dag 3 (zondag 27 september): Afspraak met Mehmet, die uiteindelijk niet kwam opdagen omdat ie nog sliep, enkele authentieke kerkjes in de buurt bezocht, uiteindelijk weer terechtgekomen in Starbucks waar wonder boven wonder opeens Memmeth voorbijliep, terrasje gedaan op de dijk, zelf gekookt (pasta met zelfgemaakte tomatensaus van de mama van Mehmet).
Dag 4 (maandag 28 september): Afspraak op het Erasmus-office, CHAOS, veeeel mensen, lang aanschuiven, veel papieren gekregen die we moeten gaan laten afstempelen/handtekenen op het secretariaat van onze faculteit, verkennen van de campus, Wendy, rechtenstudente uit Maastricht ontmoet, samen inkopen gaan doen en zelfs de bus genomen naar de plaatselijke IKEA (waar ik een bedovertrek, 2 kussens, een klimop-plantje, kaartjes, keukenhanddoeken, een wekkertje en kaarsenhouders heb gekocht), op het lawaai in de gang afgegaan en verschillende andere Erasmussers ontmoet uit Polen, Frankrijk, Duitsland, Turkije.
Dag 5 (dinsdag 29 september): Naar het secretariaat van onze school. Iedereen moet daar zijn studenten-passo gaan halen, dus 't is daar echt heeel druk. Grieken kennen het principe "rij" niet denk ik, we moesten bijna vechten om aan het loket te geraken... Twee uur "aangeschoven" om dan te horen dat Erasmus-studenten niet aan het loket bediend worden maar rechtstreeks binnen mogen gaan! Daar was er een zeer slechtgezinde Griekse madam, die geen woord engels kon, en ons nog meer Griekse formulieren gaf om in te vullen. 's Middags gingen we naar het studentenrestaurant, waar we hadden afgesproken met de andere Erasmussers van ons gebouw. Dat restaurant bevindt zich aan de andere kant van de campus, wat hier gelijkstaat aan een dikke 20min stappen, maar da's de moeite wel waard want alle studenten mogen er gratis eten! De rest van de dag hebben we besteed aan socializen, samen in onze "tuin" zitten, en Erasmussers uit Australië, Ierland en Kroatië leren kennen.
Dag 6 (woensdag 30 september): Om 9u moesten Sarah en ik een placement-test gaan afleggen voor de Griekse taalcursus die we willen volgen. Luisteroefeningen, leesoefeningen, schrijfoefeningen,... alles kwam aan bod. Vrijdag zouden de uitslagen ergens moeten uithangen en weten we in welke groep we terecht komen. Daarna gingen we naar onze faculteit, in de hoop dat we daar een welwillende Griek zouden vinden die ons kon helpen met die verschrikkelijke (in het Grieks opgestelde) formulieren die we moesten invullen. We spraken in de hal dan maar zomaar een meisje aan, maar jammer sprak ze niet echt goed Engels... Maar Frans kon ze wel, en omdat wij Belgen nu eenmaal zeer flexibel en polyglot zijn ging het gesprek verder in het Frans. Zij snapte echter ook niets van die formulieren, en bracht ons naar een van haar Proffen (weer Frans dus), die er eigenlijk ook niets van snapte... We gingen dus maar terug naar ons eigen secretariaat, waar we een student Grieks uit Gent tegenkwamen die net een Griekse had gevonden die wel ongeveer begreep waar die formulieren over gingen. Hoera! (ondertussen waren we al 3 uur verder) Wij dus opnieuw langs de Erasmus-ingang naar binnen naar de slechtgezinde madam, en na een heleboel gezever en gepleit heb ik EINDELIJK mijn studentenkaart gekregen. Van mijn lessenrooster weet ik nog niets, maar de Grieken zelf weten eigenlijk ook niet goed wanneer de lessen juist beginnen. Sommigen zeggen morgen, anderen zeggen maandag. 't Zijn hier zondag namelijk verkiezingen, en omdat iedereen moet gaan stemmen in zijn geboorteplaats en daarvoor vaak ver moet reizen zou het wel eens kunnen dat er lessen worden geannuleerd. We zullen wel zien. Chill.
Ik ben Pecinovsky Sofie
Ik ben een vrouw en woon in Genk (België) en mijn beroep is Student aan de K.U.Leuven.
Ik ben geboren op 25/04/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lirica, festria, cello, scouts.
Dag 25 - 29 (maandag 19 oktober - vrijdag 23 oktober)
