Zoals de rivier in de zee uitmondt, komen alle dingen samen in de weg.

De Soefi leeft in nauw contact met de natuur en op het ritme van het leven. Zijn vriendschap met de natuur is zowel lichamelijk als geestelijk. Het is een ongedwongen en vrij samenzijn. Zelfs in de drukte van de stad houdt de Soefi contact met zijn natuurlijk instinct. Zijn aangeboren goedheid leidt hem naar de Weg opdat hij nooit deel zou gaan uitmaken van de maatschappelijke dwang om steeds maar weer te streven naar aanzien, macht en prestige.

De Soefi voelt zich vrij in de natuur, in de grootsheid van de bossen of bovenop de mistige bergtoppen. Ver weg van de intriges en het kunstmatige voelt hij zich het meest thuis.

Wanneer hij zich in al teveel bedrijvigheid en drukte moet begeven, blijft de Soefi trouw aan zijn natuurlijke impulsen. Hoewel hij zich niet thuisvoelt in een omgeving van afgunst en hebzucht, laat het hem onberoerd, hij blijft op een veilige afstand van de destructieve, negatieve invloeden rondom hem.

19-09-2008 om 08:47 geschreven door Soefi

18-09-2008 om 21:15 geschreven door Soefi

18-09-2008 om 21:08 geschreven door Soefi

Je komt tegenwoordig maar heel zelden een echt mens tegen, iemand die boven zijn eigen oppervlakkigheid is uitgestegen en leeft vanuit zijn kern. Iemand die het onderscheid kan maken tussen bijkomstigheden en dat wat essentiëel is. Iemand die voorbij de conditioneringen durft te kijken en in vraag stelt wat voor anderen vanzelfsprekend lijkt. Veel mensen bezitten daarentegen de eigenschappen van een toneelspeler: ze dreunen de regels op die ze voorgelegd krijgen en handelen ernaar alsof ze het werkelijk menen. Een Soefi is iemand die dit 'mechanisch' handelen tracht te doorbreken. Hij doet dat door aandachtig te zijn voor wat er in hem leeft en door te handelen naar de waarheid die hij na lang zwoegen in zichzelf ontdekt.

18-09-2008 om 20:57 geschreven door Soefi