'Het wordt tijd dat je jezelf herpakt, dat je iets gaat doen met je leven'. Als een scherp mes dat je hart doorklieft, zo hard kwam deze sms aan. Niet omdat de woorden zo hard zouden kunnen zijn, nee. Omdat ze de waarheid alle eer aandoen. Zeg nu zelf, hoe zou jij de leefomgeving van een doordeweekse gemiddelde jongeman, een dertiger, gaan omschrijven? Een job, een gezin met een fantastische vrouw, kindje(s), vrienden waar hij al es ene mee gaat pakken, een sociale kalender, een huis misschien? Goed ok, een klassiek voorbeeld, het kan ook moderner. Verzin zelf maar wat. Maar toch niet dit. Het leven waar hij nu in zit. Herpakken..
Daarover gaat dit verhaal. Geleidelijk aan zal de evolutie neergepend worden. Met een beschrijving van het heden, aangevuld met het verleden en overgoten met een zicht op de toekomst. Situaties en emoties, emoties en situaties. Wat het wordt is vandaag niet bepaald. Maar dat het een noodzaak is lijkt me duidelijk.
