|
Vandaag was D-day! Courtdate!!!! We zijn om 9u door het busje naar de rechtbank gebracht! Mijn maag keerde, ik kreeg buikpijn enz
zenuwen overal!!!
Mimi stond buiten op ons te wachten, samen gingen we naar binnen in een wachtzaal waar alleen adoptiezaken zitten. Wat een pijnlijk tafereel
. Adoptieouders en ouders die hun kind afstaan door elkaar L
.We waren spannend aan het afwachten wanneer wij aan de beurt waren. Ineens riepen ze de naam Gelgela, het weeshuis waar al onze kids verbleven alvorens ze in het ROH-huis kwamen. We moesten allemaal samen naar binnen. We moesten ons paspoort afgeven en gaan zitten. Ze vroegen ons enkele vragen en als laatste vroeg ze: jullie weten toch dat deze adoptie onomkeerbaar is en dat jullie zich dus niet kunnen bedenken? Iedereen zei natuurlijk volmondig JA!!!!!!!!!
We moeten nog officieel wachten op het advies van Mowa, en dan kunnen we de volgende afreis plannen.
Toen we buiten kwamen begon iedereen te wenen en vielen elkaar in de armen! Wat een ontlading!
Na de courtdate zijn we naar het weeshuis gereden! Ture voelde zich al weer een beetje beter, maar hij rochelde toch nog wat, maar minder dan de eerste dag. We hebben hem weer veel knuffels en kusjes gegeven. Ik heb hem ook zijn flesje mogen geven
wat een moedergevoel toen in me naar boven kwam is niet te beschrijven!
Ik heb hem daarna laten boeren en in slaap gewiegd en in zijn bedje gelegd. En afscheid genomen voor een paar weken
. Ik mis hem nu al!
Bruk heeft me nog een foto van Ture zijn mama laten zien en hij zou ze ook doorsturen. Ture zal er later blij mee zijn.
Na het weeshuis zijn we gaan eten in het Top View! De chauffeur die ons zo goed begeleid heeft de voorbije dagen, hebben we ook uitgenodigd om mee te eten. Hij was zo trots dat hij in een echt restaurant aan de tafel kon zitten! Na het eten zijn we nog eens gaan wandelen door de buurten achter het hotel. We hebben een terrasje gedaan, zijn een kerkje en een schrijnwerkerij gaan bezoeken en hebben een misviering mee gevolgd van de anglicaanse kerk! Dat was een belevenis, alleen maar zang en dans, de hele viering!
s Avonds hebben we één van de koppels uitgewuifd, die een dagje eerder vertrokken!
Daarna pizza gaan eten en nog maar eens vroeg in bed gekropen voor onze laatste nacht hier!
|
Het was zonder twijfel de mooiste reis van mijn leven! Hopelijk komt het papier van het Mowa snel in orde, zodat we kunnen afreizen. Maar het Mowa ligt hopeloos achter 
