Wij zijn Goele en Roland, we zijn sinds 30/1/2012 de trotse ouders van Janne Nardos, een Ethiopisch dochtertje. Na 5 jaren wachten, mochten we ze eindelijk in onze armen sluiten! Ons geluk is nu compleet!!
Op een bureau, hier ver vandaan, liggen wat dossiers al klaar, en met nog een laatste handtekening, zijn we verbonden met elkaar.
Jij, die nog niets weet van mijn bestaan. Ik, nog onwetend over jouw leven. Toch is onze toekomst, daar, op papier, al zo innig met elkaar verweven.
De dagen kruipen om, spanning loopt op, het is soms moeilijk te verdragen, al weet ik dat het niet lang meer duurt, voor het antwoord komt op mijn vragen.
Ik hou van je, je hoort al zo bij mij, mijn lieve, kleine, nog onbekende kind. Maar heel binnenkort wordt het onbekende bekend, waarna eindelijk ons leven samen begint!
Er komen weer moeilijke momenten aan.... weer een moederdag zonder kindje... Al het tiende jaar op rij... Dit jaar had ik echt gedacht dat het zo ver zou zijn! Ten minste een toewijzing... maar het geluk is me niet gunstig gezind!
En de hoop maar weer opschuiven!
Goele
Adoptie is.... je hart openstellen voor andere cuturen.
De nieuwe lijst staat sinds vorige week online... Er zijn drie toewijzingen geweest deze maand, een sibling en twee kindjes ouder dan een jaar... Dus alweer geen baby's Hoe erg kan het zijn... al 4 maanden op nummer 1, al 3 jaar op de wachtlijst, al 4.5 jaar procedure in het totaal.... Wanneer zou het eens aan mij zijn... De moed zakt me in de schoenen, het hoofd koel houden wordt moeilijk! Maar ja, ik ben terug aan het werk, dus ik kan mijn gedachten goed verzetten op het moment...
De nieuwe lijst staat online! Er zijn toch 5 toewijzingen geweest in maart! Maar jammer genoeg niet in mijn voorkeur! Maar 7 in één maand maakt me toch gelukkig! Het is toch positief! Goele X
Gisteren is Lieve, journaliste voor het Laatste Nieuws hier geweest om een interview af te nemen over de terugschroeving van de adoptiedossiers door het MOWA in Ethiopie. Hier vind je het interview.
Vandaag hebben we officieel bericht gehad van Ray of Hope dat het MOWA (ministerie van vrouwenzaken in Ethiopië) de adoptiedossiers gaat terugschroeven van 50 dossiers naar 5 dossiers per dag! Het gaat dus nog veel langer duren vooral eer we een toewijzing zouden hebben! Zeer slecht nieuws voor alle wachtenden en ook voor mij dus! Ik weet niet of ik het nog aan kan! In 2001 mijn eerste ivf-poging, dus nu wacht ik al 10 jaar op een kindje!
Ik heb vandaag een mail gehad van roh met de vraag om mijn dossier (dat nu drie jaar oud is) opnieuw samen te stellen! Gelukkig had ik dit zien aankomen en is al alles perfect in orde! Morgen ga ik het aangetekend opsturen naar Lokeren! Zou dit een goed teken zijn? Zou er een match zijn tussen mij en een kindje? Zou er een toewijzing op til zijn?
Ik had een mailtje nr roh gedaan om te vragen waarom de toewijzingen zo lang uitbleven. Ze hebben me een mail terug gestuurd met als antwoord dat er zeker niks aan de hand is, en dat het soms wat langer duurt eer er toewijzingen zijn... Ben gisteren opnieuw geopereerd en weer drie weken thuis... jammer genoeg veel te veel tijd om te piekeren! Hopelijk heb ik toch een toewijzing eer die drie weken om zijn! Dat wil dus zeggen dat er niet maar één toewijzing mag komen van een meisje, maar meerdere (want voor een meisje sta ik op twee) en dat wil ook zeggen dat er maar één jongentje hoeft te zijn (maar het liefst meerdere, ook voor andere wachtenden )... en... de baby's mogen voor mij ook niet komen uit het MOC (geeft geen tw aan alleenstaanden)... dus vele voorwaarden, maar ik heb toch hoop!
Nog geen toewijzing, maar toch al foto's van een voorlopig babykamertje! Mijn petekindje slaapt hier als hij komt logeren! Nog een kleur op de muur en geen accesoires omdat ik het geslacht nog niet weet
Wat zal februari brengen? Mogen we, ondanks de dossierproblemen, nog toewijzingen verwachten? Het zal weer afwachten zijn, zoals de voorbije vier jaar alleen maar "wachten" was....
Hoe erg kan het zijn... al 4 maanden op nummer 1, al 3 jaar op de wachtlijst, al 4.5 jaar procedure in het totaal.... Wanneer zou het eens aan mij zijn... De moed zakt me in de schoenen, het hoofd koel houden wordt moeilijk! 
