De volgende stap in het proces. Na veel praten en overwegen toch naar de chirurg. Het gesprek begon al goed: "Mevrouw, we weten allebei dat je teveel weegt dus ik ga het u niet aandoen om weer op de weegschaal te gaan staan." Dank u dokter, amaai nu voel ik mij echt goed. Na het gewoonlijke gesprek krijg ik een hele hoop verwijsbriefjes, één voor de cardioloog, één voor de longspecialist, één voor de psycholoog, één voor de maag-en darmspecialist. Allé vooruit we weten wat te doen de komende 3 weken, want de assistente van de dokter laat er geen gras over groeien, maakt direct voor mij al de afspraken met de desbetreffende dokters. De volgende afspraak met de chirurg is voor 6 augustus, dan ga ik weten wat de uitslagen van de onderzoeken zijn en of de chirurg de operatie goedkeurd. Met de tranen in mijn ogen en een serieuze krop in mijn keel vertrek ik die dag naar huis, eigenlijk kwaad op alle mensen die mij ooit gekwetst hebben, op slanke mensen omdat zij het figuur hebben dat ik wil en dan durven zagen tegen MIJ over een kiloke of 2 dat ze teveel wegen, ze moesten eens weten! Laat hun eens 2 dagen wisselen met mij of iemand anders met overgewicht! Maar nog het meeste kwaad ben ik op mezelf :( En boos zijn op jezelf is een akelig gevoel, kwaad omdat ik niet eerder heb ingegrepen, kwaad omdat ik de moed niet heb om tegen mezelf NEE te zeggen, kwaad omdat ik dit ook mijn kinderen en Filip aan doe, kwaad omdat ik het zover heb laten komen, kwaad, kwaad kwaad!
Hallo iedereen, welkom op mijn blog. De reden waarom ik dit "dagboek" ben begonnen is omdat er nog niet zoveel te vinden is over de sleeve operatie.
Laat ik starten bij het begin:
Begin juni, alweer ontzettend veel last in beide knie's laten we maar alweer eens bij de huisdokter lopen met dit probleem.De huisdokter schrijft dan maar een mri voor. Na deze onderzoeken blijkt dat de rechterknie al behoorlijk wat versleten is. Operatie hier blijft uit. Volgens de dokters is dit toch wel voor een stuk te wijten aan mijn overgewicht. Alweer.....Dan maar terug naar dokter Petra, na een jaar en een half in de vaste nacht te hebben gezeten blijk ik bijna 20 kilo te zijn bijgekomen, gezien de familiale voorgeschiedenis van schildklierproblemen, diabetes e.d,....lijkt het haar toch aangewezen mij door te sturen naar een endocrinoloog, een moeilijk uit te spreken woord voor eigenlijk te zeggen dat deze artsen eigenlijk alles onderzoeken dat met hormonen te maken hebben.
Dan maar naar daar, bij dokter Massaad. Na bloedonderzoeken blijk ik dus prediabeet te zijn, wat wil zeggen dat ik diabetes aan het ontwikkelen ben, door mijn voorgeschiedenis en mijn overgewicht,alweer...
Ben het echt beu, alles wordt daaroop gestoken, de dokters zijn denk ik blij als ze iemand zien met overgewicht, dan kunnen ze alles daarop steken, moeten ze niet lang zoeken naar een diagnose.Uiteindelijk besef ik wel dat mijn gewicht meer slecht dan goed doet maar na al een heel leven sporten en dieeten ben ik die commentaar echt beu!
