Nemen twijfels weg over wie ik ben geven me mijn ware ik
terug
2 ogen zien wat niemand anders ziet zien zorgen, angsten,
verdriet vreugde, hoop, geloof maar zien vooral dat ik eindelijk gezien
durf te worden
(Sjattie)
08-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:schrijfsel, Lief(de)
Voor mijn Y
Dit (Bart Moeyaert)
Van alles wat ik schreef zijn dit het minste woorden. En tel ze na, het zijn er nog te veel: zelf hou ik van mijn mond vol tanden, het aaien van dit blad, de woordenschat van mijn twee handen, het stokken van mijn adem als ik zeg dat ik je hier niet kan vertellen wie of wat ik voor je ben, omdat papier me in de weg zit, en ik het juiste woord niet ken
08-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:Lief(de)
Verhuisperikelen part elvendertig
Gisteren dus naar een huisje gaan kijken in Turnhout, allez, dat was de bedoeling want een half uur voor we er verwacht werden was het blijkbaar net verhuurd :s Jammer, want zeker qua ligging kon niet idealer geweest zijn. Ondertussen hebben we alweer iets anders op 't oog, ligging is wat "verder van alles" maar gelijkaardige afstanden "tot alles" als ik hier gewend ben dus op zich wel haalbaar met de fiets. Groot voordeel is wel dat ze ginder openbaar vervoer kennen, in tegenstelling tot hier in W *roll* Soit, Y is er vandaag de hele dag niet, die is zich met zijn vriendjes gaan amuseren op fosdem :p dus zullen we 't er pas vanaaf goe over kunnen hebben en als hij het ziet zitten maak ik een afspraak voor hem zodat hij komende week na z'n werk 's kan gaan kijken. Hij let nl meer op dingen als vochtigheid, scheuren in muren etc, terwijl ge mij een huis kunt verkopen omdat er een schoon papierke tegen de muren hangt *bloos* Zijn mening is dus net ietske "beter" dan de mijne dus ik vertrouw volledig op hem, is da nu nie schoon van mij :p
Maar goed, bibi is weer "peirden te lope aan 't beslaen", effe dimmen nu en terug afwachten, altijd dat eeuwige afwachten en tarten van mijn groot ongeduld... ;-)
08-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:verhuis
06-02-2009
Dit maakte me blij vandaag
Parkingactie" vanochtend op school
Situatie: op het schoolterrein ligt een grote parking mét vakjes.
Probleem: 3/4 van de ouders denkt dat die vakjes daar als decoratie liggen en parkeert pal voor de ingang naar de speelplaats
Frustratie: kindjes die tevoet/per fiets komen, ouders met fiets (en
fietskar) moeten daar maar tussen manoevreren, worden soms bijna hun
hielen afgereden én krijgen vuile blikken van de chauffeurs omdat ze
het lef hebben in een straal van een halve meter rond hun gouden kalf
te komen
Actie: leerkrachten stonden op de parking deze ochtend en spraken alle foutparkeerders persoonlijk aan op hun gedrag De "goeie" chauffeurs gaven ze een letterlijke pluim maar de school verdient wat mij betreft ook een dikke pluim
06-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:kinderen
04-02-2009
Rapport - beetje stoefen ;-) -- update verhuis
Vandaag was het eindelijk rapportendag. Alhoewel we er allemaal redelijk gerust in waren was de nieuwsgierigheid er toch wel. Vooral voor B, zijn eerste "echt" rapport, weer een mijlpaal genomen, hij wordt groot ;)
B'tjes rapport was dus echt schitterend: 89.77% (klasgemiddelde 82.87%) en hij is de vierde van de klas. Zijn gedrag in de klas is nog voor verbetering vatbaar maar hij stoort al veel minder dan enkele maanden geleden. Juf geeft hem ook regelmatig extra taakjes in de klas want mijnheerke schijnt zich soms te vervelen en heeft wat meer uitdagingen nodig.
D's rapport was - naar aloude gewoonte - ook weer dik oké: 81.93% (klasgemiddelde 76.78%). Oudercontact kon voor hem niet doorgaan want zijn juf was ziek. Maar het zou me sterk verwonderen als er iets bijzonders te melden viel. Allez, iets anders dan dat hij zo goed meewerkt en zo beleefd en ... is. 't Begint bijna saai te worden op deze manier ;)
Beetje "off topic" trouwens maar nog even dit: deze week hebben we besloten dat we naar Turnhout gaan verhuizen ipv Geel. Dit omdat Y's bureau vanuit T toch makkelijker te bereiken is dan uit G. En we gaan zaterdag al een huisje kijken, in 't centrum, op wandelafstand van scholen, station, 1.5km van 't KTA (waar D volgend jaar heen zou kunnen), ziet er vrij goed onderhouden uit, drie slaapkamers én een tuin(tje)... Komt vrij op 1/5 dus als we met de huisbaas nog een maand kunnen skippen betalen we gewoon 1 maand dubbele huur, hebben dan alle tijd om op ons gemakske te verhuizen... Tsss, geen "paarden te lope beslaan" isa, maar eeh, is 't al bijna zaterdag :p
04-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:kinderen, verhuis
02-02-2009
Over ooh en aah en pseudosmetvrees
Ook hier sneeuwde het deze ochtend lichtjes - maar toch voldoende om een mooi laagje wit over de aarde te leggen. De foto's zijn om 10u genomen en op dit moment is er nog niks veranderd. Het fietstochtje naar school ging wat trager dan gewoonlijk maar verse sneeuw is gelukkig alleen maar wit en koud en mooi maar niet glad :) Maar volgens S'je is sneeuw blijkbaar vooral "vuil", mijnheerke vond sneeuw op mijn zadel vuil, vond sneeuw op zijn jasje vuil,... Kortom, mijnheerke was hier de enige van ons vijf die niét enthousiast ooohde en aahde, zal de zoon van zijn vader zijn zeker ;-)
Diezelfde zoon van zijn vader mocht trouwens vandaag terug naar school. Terug ja, want nadat hij eerst zooooo lang had moeten wachten voor hij éindelijk mocht gaan dacht 'm na een weekje dat 'm wel ne keer superman of zo kon spelen bij de mama. Gevolg: gebroken arm. Grapjes over scherven die geluk brengen hebben we er maar niet over gemaakt want hij was toch zeker wel de eerste 24u superzielig. Om daarna hier doodleuk weer op stoelen te klimmen. Enfin, S'je mocht dus drie weken niet naar school en de traantjes vloeiden dan ook rijkelijk toen ik hem meenam om de broertjes af te zetten maar hij weer mee met mij naar huis moest. Ik was om één of andere bizarre reden ineens zijne vriend niet meer ;-) Maar vrijdag kreeg 'm dan eindelijk groen licht van mijnheer doktoor - maar wel nog rood licht voor trampolines ed - en er kwam van heel 't weekend amper iets anders uit dan "schooltje gaan". Vanochtend dus ook ons junior bij juf Hilde afgeleverd, die twee waren echt wel content om elkaar terug te zien :D
02-02-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:kinderen
31-01-2009
Cadeautje van schoonmama (en eigen
- Vandaag Y op pad gestuurd om mijnen nieuwjaar van moekie te gaan ophalen: een echt snijmasjien, ideaal dus om mijn zelfgebakken brood tot op 't einde op te snijden (tot nu toe sneden we met een mes, ging ook wel maar de laatste "boterham" was altijd 5cm dik), om gebraad in mooie dunne sneetjes te kunnen snijden... Ik ga hier zo hard van genieten :) Het eerste dat er trouwens mee gesneden zal worden is morgenochtend het koekebrood à la façon d'Isa dat straks in de oven gaat: gewoon boereluxe van den aveve met een restje kwakies (soort ontbijtgranen met chocolade van de Naldi) erdoor ;-)
In ieder geval: ook langs deze kant nog ne keer dikke mercie voor de schoonmama :D
- Y had trouwens zijn bezigheden met winkelen voor bibi: in de Naldi (waar ze ook kwakies verkopen, jaja) stonden vanaf vandaag nep-kenwoods te koop. Ik heb serieus getwijfeld (150 voor mezelf uitgeven is niet echt mijn ding - even niet aan denken dat een echte kenwood rap het dubbele kost *shock*) maar ben ervan overtuigd dat ik dat ding echt wel regelmatig ga gebruiken. Ik ga er nl vanaf vandaag (lees: koekebrooddeeg) mijn brooddeeg mee maken. Mijn gewone keukenrobot heeft geen kneedhaak, een te kleine kom én te lichte motor daarvoor (nieuw en oud masjien gaan elkaar perfect aanvullen in mijn keuken want nieuw masjien kan dan weer bepaalde dingen niet dat oud masjien wél kan). En ik was het een beetje beu om altijd maar de broodbakmachine te gebruiken voor mijn deeg. Bakken in het masjien doe ik niet omdat ik niet hou van brood met gaten in en de vorm van de bbm me tegenstaat. Ja ge moogt me allemaal een raar geval vinden ;-). Maar tot nu toe ging het dus als volgt: ingrediënten in de bbm, 1.5u wachten tot deegcyclus rond was, deeg in de vorm storten, 30 à 60 minuten laten rijzen (soms boven de kachel in de keuken en als die niet brandt op 50° in de oven), oven voorverwarmen op 180° en 45minuten afbakken. Dan ben je al vlug een paar uur bezig. Nu gaat het het wat minder omslachtig: tien minuutjes laten kneden, uurke laten rijzen, nog tien minuutjes kneden, in de vorm, uurke laten rijzen en afbakken. Plus dat masjien in tegenstelling tot bbm nie zoveel elentriek verbruikt, bbm vindt het nl nodig om 1.5u zijn temperatuur op een graad of 45 te houden terwijl ik daar het nut niet van inzie om gewoon deeg te maken.
- Maar er kwam ook een pakje aan voor Y: de lange jas die 'm al zolang wou (alleen in antraciet en niet het zwart dat 'm zo graag wou, da was niemeer in voorraad :s ) en die nu just in solden stond bij neckermann *jesj* Hij staat er echt magnifique mee, nen echte meneer en 't doet zijn lijn nog mooier uitkomen :D Meneer Y gaat peis nogal indruk maken maandag op zijnen baas ;-)
En nu is 't voor effe gedaan met geld smijten - langs den ene kant eindemaandkeuken en langs den andere kant "decadente" cadeautjes voor ons eigen, tsss Isa da ga zo nie é :p ('t is maar dat ge sommige kansen gewoon niet moogt laten schieten)
31-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:diversen
Einde-van-de-maand-keuken, of het mirakel van het vispannetje
Einde van de maand is voor mij altijd gelegenheid om mijn voorraadkasten en diepvries op te ruimen. De onderste dingen boven halen en plaats maken voor nieuw. Ik hou wel van de uitdaging om zelf iets te verzinnen ipv klakkeloos een recept te volgen, en meestal zijn mijn verzinsels best eetbaar ;-)
Mijn verzinsel van vandaag was - gezien een grote zak pangasius, een paar doosjes zalmfilet en een zak scampi in de diepvries - een vispannetje:
- stoom de vis en de scampi (ik heb een stomer, handig ding - bevroren vis was op 35 minuten klaar - maar het kan ook in een vergiet boven een pan water met deksel op) - stoof ondertussen een handje of twee voorgesneden soepgroenten in een klontje boter en een scheutje olijfolie - week wat gedroogde paddestoelen (of snij verse in stukjes/schijfjes) - als de paddestoeltjes klaar zijn voor gebruik laat je ze nog even meestoven met de soepgroenten - overstrooi met maïzetmeel - blus met het weekwater van de paddestoelen en het opgevangen stoomvocht van de vis (in geval van stomer) ofwel met warm water waar je een bouillonblokje bij voegt. - leng aan tot je voldoende saus hebt (bind ev. wat bij), ik heb voor een volle kom saus 1 groentebouillonblokje gebruikt en 1 blokje vis - gooi er een scheut room bij (facultatief) - roer een blikje tomatenpuree door - kruid af - ik heb er p&z, curry, paprika, dille, marjolijn, tijm, knoflookpoeder door gedaan - voor de liefhebbers kan er ook wat cayenne of zo bij maar ik ben zelf niet voor pikant en de kinderen moesten het ook nog kunnen eten - doe de vis in een ovenschotel, overgiet met de saus, bestrooi met kaas en warm op in de oven (half uurtje op 200° of zoiets) - ik heb er pasta en maïs bij geserveerd
Ik liet D het meeste werk doen, hij genoot zichtbaar en ik was blij met mijn paar 'reservehanden' Zowel Y als ik vroegen ons wel af hoe B zou reageren op het avondeten. B die fel verbeterd is in 'lustikniet' maar vis in alle mogelijke variaties tot nu toe ronduit als oneetbaar beschouwde. Maar toen 't eten op tafel stond gebeurde zowaar het mirakel: meneerke vroeg nie eens "wat is da?" maar at gewoon gelijk ieder normaal mens, zei na zijn eerste bord 'de vis was echt lekker, mama' (wij dachten eerst nog effe dat hij niet door had dat 't vis was) en vroeg doodleuk een tweede portie en at ook die zonder gezever op. Wat natuurlijk zorgde voor een heel ontspannen sfeer aan tafel, E en S laten zich nog wel 's meesleuren door B's aversie van bepaalde voeding, vandaag moesten we gewoon niét ingrijpen, van ons oren maken... Zàlig gewoon en zeker voor herhaling vatbaar :D
PS: dessert was trouwens luiewijvenchocoladetaart (lees: mix uit een pakske ;-)) ook al grotendeels door de puber des huizes gefabriceerd. Hier zou ik echt wel aan kunnen wennen... hmm, toch niet :p
31-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:kinderen, experiment
Quote of the day
Vanochtend bij 't ontwaken gesprekje tussen Y en mezelf, over onze gsm die we als wekker gebruiken en waar ge de snooze kunt bepalen hoeveel minuten 'm tussen laat voor 'm weer lawaai begint te maken. Waarop Y laconiek "ge kunt da ook op 59 zetten" Bibi lag strijk (en vergat even dat 't errug vervelend is 's nachts wakker te worden van de pijn en te beseffen dat de dafalgans beneden liggen ;-) )
31-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:Lief(de)
30-01-2009
To rust or not to rust...
Deze ochtend vijf uur moeten werken, heel even onderbroken door nen daffalgan forte. Ellebogen zorgden ervoor dat ik wel kon janken van de pijn. Begin oktober begonnen die "een beetje" pijn te doen, ging van kwaad naar erger. Begin vorige maand foto's laten nemen, twee keer tenniselleboog, één keer golfelleboog - ne mens zou bijna gaan denken dat ik echt wel sportief ben - en een doos ontstekingsremmers. Doos al lang leeg maar de pijn ging van kwaad naar erger. Apotheose dus deze ochtend, ik was op, het kon niet meer verder op deze manier. Dus naar de huisarts gegaan die me half zot verklaarde dat ik zo lang was blijven lopen. Twee spuiten cortisone (o gruwel) en verplichte rust zeker heel 't weekend - ik mag niks doen wat pijn doet, maw, een glas water opheffen voorlopig ook maar achterwege laten. Donderdag terug voor tweede reeks spuiten ("en ge gaat er echt wel nog een paar nodig hebben hoor") en tot eind volgende week ziekteverlof. Wordt een leuk weekend: alle kinderen zijn er, dus alles komt op Y's nek terecht :s 'k Heb D en B wel al aangesproken, dat zij me veel gaan moeten helpen de komende dagen, want je dacht toch niet dat ik - controlefreak - zomaar heel mijn huishouden uit handen ga geven zeker. D vraagt al lang om te leren koken, die gaat dus morgen nie weten wat hem overkomt want ik heb me voorgenomen om hem voor eten te laten zorgen, onder mijn strenge supervisie weliswaar ;-) Verder vrees ik dat ik me zwaar ga vervelen, internetten lukt nog wel maar breien - tweede sok is gelukkig af, foto's volgen nog - of wat dan ook doet PIJN. Zelfs mijn vlees snijden was er deze avond teveel aan, frigo opentrekken moest ik ook al door de jongens laten doen :s Soit, ze zijn hier alle vijf goe verwittigd: bibi moet rusten en commanderen, gelukkig mag ik dàt nog wel :p
30-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:diversen
28-01-2009
Op kousevoeten
Allez, op één kousevoet dan toch, want eerste kous is af *jeuj* Een
modeprijs ga ik er niet direct mee winnen, da's een feit. Maar met dit
probeersel heb ik wel den truk ontdekt hoe een hiel gemaakt wordt én ze
is knuffelzacht :D Tweede kous staat op de naald, ik verwacht ze
morgenaaf af te hebben ;-) Voor de geïnteresseerden: patroontje is te vinden http://garnstudio.com/lang/nl/kategori_oversikt.php Over die naald valt trouwens ook nog iets
te vertellen: toen ik er nog maar aan dàcht te gaan rondbreien kreeg ik
instant nachtmerries van het gepriegel met vier naalden uit mijn lagere
schooltijd. Bleek dat de moderne vrouw rondbreit met 1 naald, een
heerlijk flexibel ding - al was het wel even wennen. Maar goed, met dit
ding kan zelfs ik rondbreien en geloof me dat wil héél wat zeggen :p
*Lopen: ik ben trots op mezelf, want ik slaag er nu toch al bijna twee weken in om trouw mijn toerkes te lopen. Niks spectaculairs zenne (bedenk dat Bibi tot nu toe enkel aan bed-en denksport deed, dus conditie nul komma nul), ben begonnen met een toerke van een minuutje of tien (waarbij ik mezelf moet inhouden om niet te gaan sprinten) en langzaam aan 't opbouwen. Na een paar dagen (ik loop een dag niet een dag wel etc) mijn toerke een paar tientallen meterkes groter gemaakt met als doel tegen deze zomer naar school heen en terug te kunnen lopen (da's samen een 3km). Ik heb sporten altijd als een moeten gezien, maar ik begin nu wel te merken dat ik ervan geniet, tijdens het lopen oortjes in en muziek luisteren en thuis komen en ineens veel meer energie hebben dan toen ik vertrok. Dit smaakt naar meer :D Na een half jaar geleden gestopt te zijn met roken ga ik misschien ooit nog een keer écht gezond worden :p
*Sokken breien: stond al een tijd op het verlanglijstje en gisteren aan begonnen. Bijna een héle sok gebreid en niet één keer met glazen of zo beginnen gooien ;-) De modeprijs ga ik niet direct mee winnen maar ik ben weer aan 't "bouwen" en dat voelt goed. :D
*Broodpaté: omdat ik regelmatig een paar korsten oud brood over heb, omdat ik te gierig ben (geworden) om dat altijd maar weg te gooien én omdat de broodpudding hier nog net niet de strot uitkomt wordt oud brood nu dus weggewerkt tot broodpaté. Niét om op de boterham te doen - zooo gierig ben ik nu ook nog niet geworden :p - maar als hapje 's avonds voor bibi. Lekker en wrs redelijk calorie-arm, wat wil ne mens nog meer ;-) Voor wie er zich ook aan wil wagen: http://www.receptueel.nl/hoofdgerechten/5217/Pate+van+oud+brood.html
28-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:diversen
27-01-2009
Misselijk...
... word ik van wat er vrijdag gebeurde in Dendermonde....
... maar minstens even misselijk word ik van de reactie van Jan Modaal. Ik werk in een winkel, hoor en zie dus nogal veel Jannen Modaal en hun roep om wraak is hemeltergend. De doodstraf is blijkbaar het minste wat er nu moet gebeuren, elke vorm van redelijk nadenken lijkt verloren gegaan... Als je daar dan weerwerk op biedt (doodstraf heeft nul preventieve werking, gekken kun je nooit tegenhouden, doodstraf verlaagt ons tot hetzelfde niveau als dader...) krijg je te horen dat je wel anders zou piepen als het je eigen kind overkwam. Tùùrlijk zou ik dan wel anders piepen en tùùrlijk zou ik de eerste die mijn kind aanraakt levend villen, er wordt denk ik op zo'n moment niet verwacht dat je als slachtoffer logisch nadenkt. Maar mag onze rechtstaat, onze maatschappij dat dan wél even doen aub?
Misselijk word ik van het feit dat men mij ervan verdenkt de gruwel te accepteren, enkel en alleen omdat ik geen deel neem aan de massahysterie die nu de agenda bepaalt. Misselijk word ik van het feit dat vrijdag niet alleen drie mensen gedood zijn maar blijkbaar - en hopelijk slechts tijdelijk - de rede...
27-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:diversen
26-01-2009
Wuloksen
Gisteren met D en B naar zee geweest, hun vader was ze - nog maar een keer - niet komen halen dus moest er een beetje gecompenseerd worden. En aangezien bibi al een hele tijd zin had in "wuloksen" - wulken in 't schoon Nederlands - werd het dus Oostende. 't Was ruim een half jaar geleden dat we de zee gezien hadden, van hieruit is het toch een drie kwartier rijden. Maar het idee dat we op "aanvaardbare" tijd daar kunnen zijn, dat mijn geliefde wuloksen in feite binnen handbereik zijn, dàt ga ik wel missen in de kempen. Mijn schoonvader ga ik ook missen, 't was tussen hem en mij liefde op 't eerste gezicht ('t zit blijkbaar in de familie) en ik weet dat het hem pijn doet dat we "zo ver" gaan wonen. Maar verder denk ik niet dat ik veel westvlaamse dingen ga missen. Er is dan ook veel om naar uit te kijken: een (hopelijk) minder kortzichtige kijk op de wereld (mensen vinden het hier raar dat ik mijn stiefzoons van school haal *zucht*), de nabijheid van "natuur" (allez, toch wat meer dan de vijf bomen die hier een bos genoemd worden) en langs de andere kant Antwerpen dat ineens niet meer aan de andere kant van de wereld lijkt te liggen, afstand tot beste vriend W en mijn vader die een stuk korter wordt en vooràl - en de hoofdreden van de verhuis - het feit dat Y's werk een stuk dichterbij zal zijn. Als we uitrekenen hoeveel tijd hij op een dag zal winnen kan ik er alleen maar blij om worden. Tijdens de zomer kan hij in principe zelfs met de fiets gaan (allez, als hij geen klantenbezoek heeft). Mijn lieve Y gaat zich niet meer elke dag steendood moeten ergeren aan de files :D En ik, ik kijk stilletjes uit naar dat nieuwe leven, vol nieuwe kansen, een toekomst die ineens weer alle mogelijkheden in zich heeft... Maar langs de andere kant ben ik stiekem een beetje bang, bang voor het onbekende, bang om in een wereld te komen waar ik, controlefreak pur sang, weinig invloed op heb,... Maar ik weet één ding zeker: wat er ook gebeurt, met Y en de kinderen aan mijn zijde krabbel ik altijd wel weer recht - ook zonder wuloksen ;-)
26-01-2009 om 00:00
geschreven door Sjattie
Tags:kinderen, verhuis
Ik ben Isa, 32, heb een Y (Heerlijke Lief) een D (prépuberende zoon - 12j), een B (mirakeltje - 6j), een E (stiefzoon, nemo fan, 4.5j) en een S (stiefzoon en "baas in 't kot" - 2.5j). Temidden van 't mannelijk geweld probeer ik me staande te houden, met wisselend succes ;-)
Gisteren met D en B naar zee geweest, hun vader was ze - nog maar een keer - niet komen halen dus moest er een beetje gecompenseerd worden. En aangezien bibi al een hele tijd zin had in "wuloksen" - wulken in 't schoon Nederlands - werd het dus Oostende. 
