Ik heb de eerste 75 bladzijden van "Een weeffout in onze sterren" door John Green gelezen. Het boek gaat over een meisje, Hazel, dat ongeneeslijk ziek is, ze heeft kanker. In haar praatgroep ontmoet ze een jongen, Augustus. Hij heeft een been verloren, maar kanker overleefd. 

Het eerste hoofdstuk was nogal religieus getint, er werden bijvoorbeeld gebeden van in de praatgroep geciteerd. Dit was voor mij overbodig. In de volgende hoofdstukken kwam religie minder aan bod. 

Regelmatig waren er ook stukken waar wat te diep in detail werd gegaan. Zo krijg je bijvoorbeeld een heel gedetailleerde beschrijving van Augustus die een computerspelletje speelt, dat interesseert mij niet zo. Het verhaal mag van mij wat sneller gaan.

Dit zijn nu twee negatieve punten maar ik vind het boek zeker niet slecht. Ik vind het interessant om over de gedachtes en gevoelens van een ongeneeslijk ziek meisje van mijn leeftijd te lezen.

Ik ben benieuw naar de rest van het verhaal!