Ik keek al lang uit naar deze schoonheid in mijn humidor. Hoyo is een van mijn favoriete merken met zijn typische smaak en verrassende aroma's. De geur en tast waren meer dan ok, Cuba was ineens heel dichtbij. Mooie nerven en een zacht soepel dekblad maakten het geheel compleet. Hij werd vakkundig aangestoken en trok onmiddellijk erg lekker. View taste en burn meer dan ok dus!
Smaak: de essentie. Bij aanvang erg zacht en vrijwel direct daarna mooi geprononceerd zonder er 'leder', 'noten' of 'cacao' op te plakken. Echt lekker in de mond, ik was aangenaam verrast dat ook deze Hoyo mij kon bekoren. Een concurrent voor de Lusitanias? Dat nog niet, maar in dezelfde prijsklasse is ook deze Hoyo de Monterrey een beauty! Well done Jose Gener!
Er werd uitgekeken naar een eerste test van de San Cristobal familie.
Hij rook veelbelovend en het aansteken verliep vlot. De verbranding was egaal, mooi en de tabak zelf rook goed. De sigaar trok wel niet zo goed, een beetje haperig en soms werden de zuignappen van ondergetekende (zijn lippen) wel erg op de proef gesteld. Voor een sigaar toch. De smaak was ook niet helemaal mijn ding, hoewel je na de geur onmiddellijk een Cubaanse swung herkende.
Over het algemeen geen topper die ik opnieuw zal kopen, tenzij om ze een tweede kans te geven. Hij eindigt in mijn mentale ranking wel ver voor elke Davidoff tot nu toe! En terecht.
Elk merk heeft zijn vlaggeschip. De Millennium van Davidoff was voor mij een slag in het water, maar een nieuwe kans deed zich voor met deze puros Dominicana. Deze sigaar is op voorhand al een "rare treat" omdat er, raar maar waar, op de Dominicaanse Republiek weinig mogelijkheid bestaat dekbladeren te laten groeien. De meeste dekbladeren die een Dominicaan omhullen zijn van het Amerikaanse Connecticut. Deze Puros is 100% Dominicaans, en dus een kleine zeldzaamheid.
De verwachtingen waren reeds ietwat getemperd na de Millennium, maar toch keek ik uit om het merk van de grootmeester een nieuwe kans te geven. De geur voor aansteken was zacht en ietwat zoet. Het aansteken zelf gebeurde geheel in stijl mét Davidoff lucifers. Deze bevatten naar ik kon ruiken geen sulfer en beschadigen zo het aroma van de sigaar niet of nauwelijks. Het aansteken verliep niet te vlug en niet te traag, net goed.
Maar dan.
De eerste trek was alsof je gewoon inademde. Alsof er geen weerstand was van de 15 cm tabaksbladeren die je met je zuigkracht doorklieft. Alsof er niets was. Dat was een eerste schok. Een goede 'draw' kan ik dat niet noemen. Het deed me denken aan een goedkope Braziliaanse sigaar die ik samen met mijn broer eens rookte. De smaak was opnieuw scherp van bij aanvang. Het eerste derde deel (een sigaar heeft in het algemeen drie smaakdelen) was dus voor mij vrij onaangenaam... Ik vloekte een beetje omdat deze sigaar niet goedkoop is (net als Millennium trouwens) en opnieuw niet aan de verwachtingen kon voldoen. In het tweede deel kwam de kat op de koord: aroma's kwamen vrij. Het was aangenaam eens wat tabak te proeven... Maar de mooie aanvangsverbranding zette zich niet door. En dat kan je nauwelijks op de roker afschuiven eens de sigaar goed is aangestoken. Zeker niet als je dit zelden voorhebt... Dus: 3/4e verbranding van de kroon en niet meer. De euforie was van korte duur.
Het derde deel bracht opnieuw de scherpte die niet eens lekker te noemen is.
Davidoff stelde opnieuw teleur, maar in mindere mate dan de Millennium.
Draw: 6 (overdraw) Burn: 6 View: 6 Taste: eerste deel 4, 2e 7, 3e 4
Na een kort maar leerrijk bezoekje aan onze hoofdstad, keerde ik tevreden terug met het beste van Davidoff. Mijn dank gaat uit naar de Davidoff winkel aan de Louisalaan. De service en kennis was meer dan behoorlijk!
De Davidoff Millennium werd gerold, u raadt het al, ter ere van het nieuwe millennium. Ze is een melange van tabak uit verschillende landen wiens namen me even ontsnappen.
Na de plichtplegingen (tasten, ruiken, knippen) was het tijd om even weg te dromen bij deze gouwe ouwe. Niet al goud wat blinkt, echter.
De 'draw' en 'burn' waren zeer goed. En daar hield het wat mij betreft bij op. De smaak was scherp en ietwat bitter. Niet het leuke bitter van een schweppes of een citroen, neen, dat vieze bittere van een te oude noot. Deze smaak overheerste de hele tijd. Het is een schande om het te moeten bekennen maar ik heb deze parel aan de zwijnen gegeven en de sigaar een langzame eervolle dood gegund, voor dat ze ten einde was...
via deze blog wil ik in de eerste plaats mijn eigen kritieken over Cubaanse sigaren met de wereld delen. Ik bespreek wekelijks minstens één sigaar op een zeer grondige en kritische manier. Dat is de core-activiteit van de blog. Verder probeer ik je zoveel mogelijk rand informatie te geven over het wel en wee van de sigaar. Van haar ontstaan tot aan de bewaring bij je thuis. Geenszins streef ik hierbij volledigheid na. Voor de 'die hards' zal ik regelmatig naar standaard literatuur verwijzen.
Ben je zelf een aficionado en wil je je mening delen? Mail me je eigen bespreking en dan publiceer ik die zo snel mogelijk. Ben je een beginneling en heb je vragen? Aarzel niet me te contacteren!
Ik wens je veel plezier met het rondsnuisteren op de blog.
Aficionado Enrique
"A woman is only a woman. But a cigar is a smoke."
Ik rookte deze sigaar op aanraden van meneer Caluwaerts, sigarenexpert bij Caron te Gent. Ik vroeg hem naar een goede Churchill (voor de beginners: een dubbele corona oftewel een lange dikke sigaar). Hij verwees me onmiddellijk naar de groten van Partagas, het wereldberoemde Cubaanse sigarenmerk gesticht door Jaime Partagas in de 19e eeuw. De prijs is vrij normaal voor een Churchill: 15,30 euro. Als je bekijkt dat je voor een Cohiba Esplendido al gauw 28 euro mag neertellen, en deze sigaar aan laatstgenoemde moeiteloos kan tippen, dan heb je het er voor over! De meeste Churchills bevinden zich overigens in deze prijscategorie.
The test of the pudding is in the eating. Dus genoeg economisch gezwets.
Eerst voel ik de sigaar. Je doet dit best blind. Je gaat met je vingers langs het zijdezachtige en liefst vettige dekblad. Je voelt de nerven van het blad en je laat de sigaar door je handen glijden. Vervolgens kijk ik. En ruik ik. Ik ruik niet alleen aan het dekblad, maar ook aan de tabak aan de kroon (vooraan). Dan kan je, indien gewenst, het achtereind licht bevochtigen. Dan knip ik de sigaar met mijn Solingen Wolf (25 euro). Nu kan ik twee dingen doen: 1. Fumar Crudo ofwel even aan de sigaar trekken zonder dat ze is aangestoken 2. Deze stap overslaan.
De eerste stap is geenszins verplicht, net als het bevochtigen van het uiteinde voor het knippen. Het geeft wel een aparte sensatie in je mond. Proberen is de boodschap, zeker bij deze Lusitanias.
Vervolgens verwarm ik de kroon op een gelijkmatige manier, zodat het dekblad en de tabak na het aansteken gelijkvormig branden. Zo vermijd je kraters of kegels. Dan het moment suprême: aansteken die handel!
Zino Davidoff zei over dit magische moment:
"Un cigar ne doit être allumé ni trop vite ni trop lentement, mais régulièrement, à petite bouffées."
En hij had gelijk.
Een sigaar kent over het algemeen drie 'smaakmomenten', die gelijk zijn aan de drie delen die het lichaam van een sigaar behelzen. Het eerste moment, net na het aansteken, was zacht en soepel van smaak. Als u van mij verwacht dat ik, zoals zovele "kenners", de smaken zal terugbrengen naar gekende smaken zoals koffie, leder, noot, chocola of iets dergelijks, dan bent u aan het verkeerde adres. Dit is zeer dikwijls sigaarstoerdoenerij. Doe maar gewoon. En geniet. Tijdens het tweede deel komt meestal de sigaar helemaal tot zijn recht. En dat is bij deze Partagas niet anders. Smaak kan je niet anders dan verfijnd noemen. Exquise zelfs. Alsof iemand je met aroma's bewierookt, zo wisselen verschillende smaken en geuren zich af. Werkelijk zeer speciaal. Het derde deel wordt nog ietwat pittiger maar nergens gaat deze sigaar over the top. Ze neemt je een uur lang mee naar een grote kruidenmarkt waar allerlei geuren en kleuren je tegemoet komen, en waar je misschien zelfs even van duizelt...
Kortom: een echte wereldtopper die naar mijn mening zijn gelijke niet kent (ik heb hem althans nog niet gerookt).
