Na een kort maar leerrijk bezoekje aan onze hoofdstad, keerde ik tevreden terug met het beste van Davidoff. Mijn dank gaat uit naar de Davidoff winkel aan de Louisalaan. De service en kennis was meer dan behoorlijk!
De Davidoff Millennium werd gerold, u raadt het al, ter ere van het nieuwe millennium. Ze is een melange van tabak uit verschillende landen wiens namen me even ontsnappen.
Na de plichtplegingen (tasten, ruiken, knippen) was het tijd om even weg te dromen bij deze gouwe ouwe. Niet al goud wat blinkt, echter.
De 'draw' en 'burn' waren zeer goed. En daar hield het wat mij betreft bij op. De smaak was scherp en ietwat bitter. Niet het leuke bitter van een schweppes of een citroen, neen, dat vieze bittere van een te oude noot. Deze smaak overheerste de hele tijd. Het is een schande om het te moeten bekennen maar ik heb deze parel aan de zwijnen gegeven en de sigaar een langzame eervolle dood gegund, voor dat ze ten einde was...
via deze blog wil ik in de eerste plaats mijn eigen kritieken over Cubaanse sigaren met de wereld delen. Ik bespreek wekelijks minstens één sigaar op een zeer grondige en kritische manier. Dat is de core-activiteit van de blog. Verder probeer ik je zoveel mogelijk rand informatie te geven over het wel en wee van de sigaar. Van haar ontstaan tot aan de bewaring bij je thuis. Geenszins streef ik hierbij volledigheid na. Voor de 'die hards' zal ik regelmatig naar standaard literatuur verwijzen.
Ben je zelf een aficionado en wil je je mening delen? Mail me je eigen bespreking en dan publiceer ik die zo snel mogelijk. Ben je een beginneling en heb je vragen? Aarzel niet me te contacteren!
Ik wens je veel plezier met het rondsnuisteren op de blog.
Aficionado Enrique
"A woman is only a woman. But a cigar is a smoke."
Ik rookte deze sigaar op aanraden van meneer Caluwaerts, sigarenexpert bij Caron te Gent. Ik vroeg hem naar een goede Churchill (voor de beginners: een dubbele corona oftewel een lange dikke sigaar). Hij verwees me onmiddellijk naar de groten van Partagas, het wereldberoemde Cubaanse sigarenmerk gesticht door Jaime Partagas in de 19e eeuw. De prijs is vrij normaal voor een Churchill: 15,30 euro. Als je bekijkt dat je voor een Cohiba Esplendido al gauw 28 euro mag neertellen, en deze sigaar aan laatstgenoemde moeiteloos kan tippen, dan heb je het er voor over! De meeste Churchills bevinden zich overigens in deze prijscategorie.
The test of the pudding is in the eating. Dus genoeg economisch gezwets.
Eerst voel ik de sigaar. Je doet dit best blind. Je gaat met je vingers langs het zijdezachtige en liefst vettige dekblad. Je voelt de nerven van het blad en je laat de sigaar door je handen glijden. Vervolgens kijk ik. En ruik ik. Ik ruik niet alleen aan het dekblad, maar ook aan de tabak aan de kroon (vooraan). Dan kan je, indien gewenst, het achtereind licht bevochtigen. Dan knip ik de sigaar met mijn Solingen Wolf (25 euro). Nu kan ik twee dingen doen: 1. Fumar Crudo ofwel even aan de sigaar trekken zonder dat ze is aangestoken 2. Deze stap overslaan.
De eerste stap is geenszins verplicht, net als het bevochtigen van het uiteinde voor het knippen. Het geeft wel een aparte sensatie in je mond. Proberen is de boodschap, zeker bij deze Lusitanias.
Vervolgens verwarm ik de kroon op een gelijkmatige manier, zodat het dekblad en de tabak na het aansteken gelijkvormig branden. Zo vermijd je kraters of kegels. Dan het moment suprême: aansteken die handel!
Zino Davidoff zei over dit magische moment:
"Un cigar ne doit être allumé ni trop vite ni trop lentement, mais régulièrement, à petite bouffées."
En hij had gelijk.
Een sigaar kent over het algemeen drie 'smaakmomenten', die gelijk zijn aan de drie delen die het lichaam van een sigaar behelzen. Het eerste moment, net na het aansteken, was zacht en soepel van smaak. Als u van mij verwacht dat ik, zoals zovele "kenners", de smaken zal terugbrengen naar gekende smaken zoals koffie, leder, noot, chocola of iets dergelijks, dan bent u aan het verkeerde adres. Dit is zeer dikwijls sigaarstoerdoenerij. Doe maar gewoon. En geniet. Tijdens het tweede deel komt meestal de sigaar helemaal tot zijn recht. En dat is bij deze Partagas niet anders. Smaak kan je niet anders dan verfijnd noemen. Exquise zelfs. Alsof iemand je met aroma's bewierookt, zo wisselen verschillende smaken en geuren zich af. Werkelijk zeer speciaal. Het derde deel wordt nog ietwat pittiger maar nergens gaat deze sigaar over the top. Ze neemt je een uur lang mee naar een grote kruidenmarkt waar allerlei geuren en kleuren je tegemoet komen, en waar je misschien zelfs even van duizelt...
Kortom: een echte wereldtopper die naar mijn mening zijn gelijke niet kent (ik heb hem althans nog niet gerookt).
