|
(97) Tot de bouw van het Willy Vanden
Berghecentrum was het Verloren Uurke een hoevetje dat uitgebaat werd door de
gezusters Baudewijns. Julia Baudewijns
was de laatste. Daarachter lag een grote
weide die van het kerkfabriek van St.-Martinus Meise was. De jeugd gebruikte het als speelplein. Herman Boon pr. liet er in de jaren 60
speeltuigen plaatsen tot in de Jeugdraad overeen gekomen werd het af te staan
aan de gemeente voor de bouw van het Willy Vanden Berghecentrum.
Toen werd afgebroken het af te breken om plaats te maken voor een grote
parking. Er zou een doorgang komen op de
voetweg die parallel loopt met de Boechtstraat.
De achtertuinen zouden gedeeltelijk onteigend worden. Dat alles gebeurde niet, met een dagelijkse
verkeerschaos tot gevolg. De autos die
naar het Willy Van den Berghecentrum komen rijden vast in een flessenhals. Agalev blokkeerde destijds de mogelijke
doorgang naar de Brusselsesteenweg, tussen het Verloren Uurke en De Snipper,
door er een tuintje in te richten die ontaardde in een schijtweide voor honden!
Mevrouw Cécile Chabert Boon nam het initiatief om het Verloren Uurke op te
richten tijdens haar schepenambt (1976 1982) en liet de omgeving op de
Brusselsesteenweg klasseren).
|
