Toen ze Jeffrey zagen, hadden ze besloten in opstand te komen en
te zwijgen.
Ik heb hier drie messen, meisjes en weten jullie wat jullie
daarmee mogen doen ? glimlachte hij. Julie maakt een portret van mij op Cindy haar rug, Cindy bij Freya en Freya bij Julie.Die dat het lelijkst tekent, moet haar 2 kleine tenen afstaan.
En mooi krassen hé, niet buiten de lijntjes, ik zal mijn beste
gezicht trekken zei hij terwijl hij op een stoel voor hun ging zitten, zijn
ogen tot spleetjes kneep en een tanden ontblotende glimlacht
toonde.
Aangezien het pistool binnen handbereik lach, was er niet veel
aan te doen. Ze moesten het wel doen tenzij ze liever dood wilden. Er waren
veel pijnlijke gezichten en tranen te zien. Het was een vreselijk uur vol pijn, Jeffrey was de enige die er ook maar enige plezier in had.
Pijn
Nog pijn
Nog meer pijn
Een stukje Pijnlijker
Veel pijnlijker
Pijnlijkst
En pijn..
Pijn
Pijn
Zo ging het uur voorbij. En laat me is zien lachte
Jeffrey.
De tekeningen leken helemaal niet op Jeffrey, het enige wat te
zien was was een hoop bloed, vlees en bij Julie zelfs botten. Het was
afschuwelijk, een verminking voor het leven.
Mooi, mooi zei Jeffrey,
Het lelijkste getekende portret was die van Cindy, die dat
Julie dus getekend heeft. Julie, hierheen komen, zeg maar vaarwel aan je 2
kleine teentjes, terwijl Cindy en Freya daar tegen de muur mogen
toekijken.
Iedereen begon te snikken.
Kunnen wij anders niet een teen afstaan? Vroeg
Cindy.
Geen sprake van! Zij tekende niet mooi, zij gaat
boeten!
AUUUWWWWW!!!!Snikte Julie.
Na 10 minuten waren haar kleine tenen weg en bleef er allen een
klein botje van over.
Freya scheurde een stuk van haar pull om het rond haar teen te
draaien.
Eens zien hoe jullie reageren als ik opdracht 2 vermeld
