Om 11.uur25 stipt vertrekt onze vlucht naar Dakar, waar we om 16.30 uur plaatselijke tijd landen. We moeten niet lang op onze bagage wachten, alles verloopt vrij vlot en buiten staat onze gids: Abou Ba ons op te wachten. We maken vluchtig kennis en hij neemt ons mee naar de parking waar zijn grote 4x4 op ons staat te wachten. We zijn nog niet ingestapt of er komen al direct een aantal jonge gasten naar ons om geld te wisselen en dankzij onze gids bekomen we een zeer goede koers.We verlaten Dakar via de enige autostrade en het duurt niet lang of we staan in de file. De autostrade lijkt hier wel omgetoverd tot 1 grote kleurrijke markt, er lopen massas verkopers tussen de autos. Men kan hier gewoon alles kopen, van zonnebrillen, gasvuren, oorstokjes, nootjes, ondergoed, matrassen, water, keukenapparaten enz. Dit hebben we nog nooit gezien. Afrika maakt nu reeds een grote indruk. De bedoeling is dat we vandaag nog naar het lac Rose rijden. Onze chauffeur-gids neemt een aantal binnenwegen waarbij hij meer naast de weg rijdt dan erop , we passeren de eerste typische dorpjes en uiteindelijk komen we aan ons hotel Le Palal, waarvan de ingang geblokkeerd wordt door een troep koeien.We krijgen een welkomstdrankje en gaan naar onze kamer. Dit is een hutje, zeer primitief, ook binnen, doch wel proper en een vrij goede badkamer.Het hotel heeft een bar en terras aan het meer ( Lac Rose). We worden door onze gids getrakteerd op onze eerste Senegalese Pint La Gazelle. Onze gids krijgt het wat koud ( voor ons is het prima van temperatuur) hij gaat naar zijn kamer en we geven afspraak in het restaurant tegen 20 .uur. We lijken hier wel de enigeg asten in het hotel. Er is verder niemand. Als diner krijgen we een mager kippebilletje met rijst, en als deseert een banaan met ijs. We drinken nog een biertje en gaan naar ons hutje.
Deze morgen hebben we om 8.30 uur afspraak met onze gids om samen te ontbijten. We krijgen frans boord met confituur, nescafé, en fruitsap.Na het ontbijt gaan we even naar het plaatselijk dorpje wat eigenlijk bestaat uit een aantal barakken met winkeltjes die namen dragen als Louis De Funes, Carrefour, Johny Halliday enz. Uiteraard worden we al direct aangesproken doch we wimpelen deze man vriendelijk doch kordaat af. We maken verder een tocht met een open 4x4 in de duinen rond het Lac Rose. We rijden tot aan de zee, maken een wandeling langs het strand doch we moeten noodgedwongen te voet terug want onze auto heeft het ondertussen begeven en men krijgt hem niet direct aan de gang. Terug aan ons hotel vertrekken we met onze gids. We rijden rond het Lac Rose, waar men vooral aan zoutwinning doet en onderweg stoppen we bij een klooster van Benedictijnen, wat bekend staat om zijn gregoriaanse gezangen. De mis is hier bezig, hier zijn veel blanken en kloosternovicen in lange witte gewaden, we wanen ons precies op de missies. We volgden de mis iet of wat, en na de mis gaan we , zoals iedereen, naar de plaatstelijke winkel, waar de kloosterlingen wafels, fruit, en muziek verkopen. We rijden verder tot in Thiès, de tweede grootste stad van Senegal. We stoppen in een restaurant om te eten ( visbrochette met rijst), waarna we wat rondwandelen in Thies. De winkels bevinden zich hier in een soort van souk en hier is het soms wel wat genant om zomaar fotos te nemen. We zien winkels met slangehuiden, tanden, hoorns enz Op zeker ogenblik krijgen we toch last met iemand omdat we geen toestemming hebben gevraagd om te filmen en fotos te nemen. Gelukkig is onze gids erbij om een en ander te arrangeren.We drinken nog een koffietje en rijden verder richting Lompoul. Onderweg stoppen we nog enkele keren om fotos te nemen. Bij onze aankomst in Lompoul hebben we een platte band en blijkbaar is er ook een probleem met de koppeling van de auto. We stoppen om de band te laten maken, en trekken grote ogen , de wijze waarop dit hier allemaal gerepareerd wordt is voor ons middeleeuws. Dit alles duurt toch wel even, doch we vervelen ons geen moment.Ondertussen bewonderen we de plaatselijke bevolking, zij proberen ons van alles te verkopen en onze eerste kleurpotloden worden aan kindjes uitgedeeld. Nadat de auto gemaakt is moeten we overstappen in een andere terreinwagen die ons naar de woestijn van Lompoul zal voeren, waar we in authentieke Mauretaanse tenten zullen overnachten. Hoe meer we naar het noorden rijden, hoe meer echte afrikaanse dorpjes we tegenkomen. Onze tenten zijn gewoonweg prachtig gelegen, midden in de duinen. Onze tent heeft matten op de vloer en in de tent liggen 3 matrassen met lakens en een pillamp. Onze badkamer is buiten en is eigenlijk een plaatsje afgemaakt met bladeren waarin men een douche en W.C heeft neergezet, kortom verschrikkelijk primitief. Doch we zijn hier in Afrika en dit stoort ons niet, dit is gewoon een zeer aparte ervaring. Ook hier zijn we blijkbaar de enige gasten. Plots komt er iemand aan met 2 dromedarissen die we mogen bestijgen voor een rit door de woestijn. Dit is zeer leuk doch wel vrij vermoeiend, het is niet zo simpel om hierop lang comfortabel te blijven zitten. We gaan nog naar de plaatstelijke bar, installeren ons in de duien met onze aperitief en hebben een wondermooi uitzicht. Tegen 20 uur gaan we in een andere tent eten. Vandaag is het soep met couscous. We gaan op tijd slapen en hopen s nacht niet te moeten opstaan om naar onze badkamer te moeten .
We zijn wakker om 7.30 uur, nemen een koude douche, gaan ontbijten met confituur en nescafé en tegen 8.30 uur komt een terreinwagen ons terug ophalen om ons terug naar onze auto te brengen. Onderweg hebben we echter .. problemen met de koppeling van de wagen en stoppen in een dorp. Gelukkig is het hier juist markt, zodat wij hier onze ogen uit onze kop kijken terwijl onze gids de wagen probeert te laten fixen. We spreken terug af en .. iets later . inderdaad weer problemen met de auto. We stoppen naast de weg vlak naast een tent wat een café blijkt te zijn. We bestellen een café Touba ( met zeer veel kruiden) en reinigen alzo onze binnenkant. Plots komt hier een zeer vriendelijke oude man tevoorschijn, die spontaan met ons op de foto wil. Hij gaat voor ons zelfs zijn vrouw halen, die even later eveneens in groot ornaat verschijnt. Ook zij is zeer vriendelijk en geeft ons zelfs 3 kussen. Als de auto gereparaard is gaan we gerug op weg ,maar .. uiteraard weer problemen. Onze chauffeur moet steeds in 4e blijven rijden en zo geraken we tot aan de Phare Gandiole, waar we normalerwijze de overzet moeten nemen naar ons hotel.Toeval of niet maar er komt juist een mechanieker aan die probeert op zijn beurt de auto nogmaals te repareren, wat hem echter niet lukt. Wij nemen ondertussen de boot naar Océan et Savannne ( ons hotel) terwijl onze gids naar St Louis gaat om stukken voor zijn auto te zoeken. We steken de rivier over naar ons hotel We logeren hier in een bungalow op palen boven de rivier, gewoon prachtig! We verkennen het campement , alles is hier prachtig gelegen, mooi ingericht enz. We gaan iets drinken op het terras, waar het krioelt van allerlei kleine vogeltjes die zelfs onze nootjes komen pikken. S middag eten we onder een grote tent, sla, garnalen, rijst, banaan met eeen zurige pudding. We zitten op ons terras van de bungalow tot een uur of 4, zien prachtige vogels in de buurt en dan komt een gids ons halen voor een wandeling naar de plaats waar de zee en de river samenkomen. Dit een wandeling van 6 kilometer heen, met links van ons de zee en rechts de rivier met op het einde een zeer mooi strand wat bevolkt wordt door massas pelikanen, andere vogels, krabben,enz. Onbeschrijflijk! We gaan terug langs de zee , doch het is ondertussen hoog water geworden onze broek en schoen worden kletsnat, doch we doen zoals de echten dit kan ons niet deren. Zo langs het strand verder lopen is wel vrij vermoeiend, en sommige stukken strand zijn eerder gewoon een stort. We zijn pas tegen 19 uur terug bij ons hotel. Hier is maar gedurende enkele uren electriciteit zodat we ervan profiteren om alles op te laden. We nemen een goede douche,en aan aperitieven ( Gin Tonic) savonds eten we weer in de gezellige tent waar eveneens plaatstelijke dansen worden opgevoerd. We kunnen hieraan niet ontsnappen en moeten meedoen ( ook de Jean-louis!) Het is blijkbaar de verjaardag van onze gids en hij mag Djembé spelen. Het is wel een geslaagde avond, we hebben zeer lekker en veel gegeten met zelfs een pannekoek als dessert.
We staan vrij vroeg op want om 7.30 uur vertrekken we naar Djoudj, een groot vogelreservaat. We rijden langs St Louis, we komen langs wegen die gewoon een groot stort zijn, we rijden vele kilometers langs ongelooflijk slechte wegen en rijden eigenlijk meer naast de weg dan erop. In Djoudj stappan we in een piroque( boot). Het is hier prachtig! Zien massas vlgels van vrij dichtbij, visarenden, pelikanen, egyptsiche gansen, kraanvogels, ijsvogels, lepelaars, krokodillen, wilde zwijnen, varanen enz enz Onbeschrijflijk! Terug op weg. Onderweg stoppen we aan de grens met Mauretanie en onze gids vraagt aan de poltie toestemming om de grens over te steken om in Mauretanie suiker te gaan komen, doch dit wordt hem geweigerd. We gaan dan maar gewoon te voet de brug over richting Mauretanie, en ook hier wordt ons toegang geweigerd .. Dan maar terug richting St. Louis.We eten in een restaurant het nationale gerecht van Senegal en na het eten wandelen we wat door de straten van St Louis, wat eigenlijk een vrij vervallen doch kleurrijke stad is. Tegen 14.30 komt een paardenkoets ons oppikken en rijden we lans prachtige koloniale gebouwen, die spijtig genoeg wel vrij vervallen zijn, doch die een aparte sfeer uitstralen. We komen in de vissersbuurt. Dit is ongelooflijk!! Massas volk massas gedroogde vissen, zeer aparte sfeer, het is spijtig maar het is hier zeer moeilijk om zomaar fotos te nemen. De mensen hebben dit niet zo graag en we durven het ook niet zo goed, we hebben een soort van natuurlijke gène. We rijden nog door ander buurt van Saint Louis die eveneens een enorme indruk achter laten. Het is bijna niet te geloven dat mensen zo leven Hierna rijden we verder naar ons hotel , hotel Cap Saint Louis, waar we onze intrek nemen in een vrij groot appartement, en waar er een vrij groot en mooi zwembad is.Een enorm kontrast met wat we deze namiddag gezien hebben. We rusten wat bij het zwembad, drinken wat, s avonds eten we dorade, we drinken nog een koffie met borrel en gaan vroeg slapen want we moeten weer vrij vroeg opstaan.
Opstaan om 5.30 uur, ontbijt om 6 uur en vertrek om 6.30 uur. We zijn nog niet zo lang onderweg als onze gids stopt aan een kraampje langs de weg waar we een broodje bestellen besmeerd met een soort van haricots met een cafe touba. Dit is iets waar we zelf nooit zouden stoppen we zouden ook niet weten wat we hier moesten bestellen, maar het is eigenlijk heerlijk en het smaakt. Onderweg zien we gieren op de weg en stoppen nog aan een beestenmarkt ,een andere markt, waar we wat rondkijken, en wat allemaal toch zeer typisch is. Als we in Touba komen, rijden we onder een poort en wordt ons gevraagd om alle sigaretten uit onze zakken te deen want dit is een heilige stad die volledig rookvrij is. We stoppen aan de moskee, waar ik een sluier en een lange rok aankrijg. Dit is de grootste moskee van West Afrika. Deze is inderdaad enorm groot, zeer mooi en zeer proper, ziet er vrij nieuw uit. Na de moskee rijden we verder en . het was lang geleden maar onderweg krijgen we terug problemen met de koppeling van de auto. We stoppen en er komt een 4e mechanieker bij die alles wat oplapt met een garendraad. Ondertussen zijn we in een plaatstelijk café wat gaan eten en drinken, een soort van kebab met frieten en ui erin. Laat ons zeggen speciaal . Na ongeveer twee uur wachten lijkt de auto toch gemaakt en kunnen we verder. We rijden ricting Palmarin. Onderweg stoppen we nog aan een klein schooltje en gaan er een klas binnen, waar we onze doos met stylos geven en nog wat ander gerief. Er zijn 30 leerllingen in deze klas , zij staan allemaal recht voor ons om hetv aderlandslied te zingen. Het bord is volledig versleten, het is mij onduidelijk hoe men hier nog op kan schrijven en in de hoeken liggen gewoon wat boeken en bloem op de grond. Dit is voor de kinderen die dikwijls vrij ver te voet naar school moeten komen. Dit alles is toch wel vrij aangrijpend. We worden te woord geseaan door een leraar die amper Frans spreekt en die dan nog doddelt, alhoewel het verplicht is in het Frans les te geven . Zij zijn wel zeer blij met ons bezoek , we moeten onze naam en adres in een boek schrijven. Ik ben wel zwaar onder de indruk .We rijden verder en iets verderop zien we allemaal vrouwen langs de weg staan die graan aan het stampen zijn voor couscous. Wij stoppen en hier geven we de kleren, zeep, en het speeelgoed dat we bij hebben. Het hele dop komt kijken en iedereen is heel blij. We mogen meestampen ( doch we worden wel uitgelachten) en de vrouwen beginnen zelfs spontaan voor ons te dansen. We zien wel veel kinderen met impetigo( krentenbaard) en hebben spijt dat we geen zalf bijhebben. Onderweg stoppen we nog voor een terrasje langs de kant van de weg en onze gids last ook nog een mangostop in . We rijden verder via zandwegen die kris kras door elkaar lopen richting Sine Saloum waar we onze intrek nemen in de Colinnes de Niassam in een bungalow op palen. We zitten hier prachtig hebben een ongelooflijk zich op de delta. Hier zijn ook kamers in Baobab bomen, alles is mooi aangelegd en er is een ecologisch zwembad. Er is wel geen warm water, als we morgenvoroeg warm water willen moeten we dit op voorhand resereveren en dan brengt men een emmer. Dit is wel een zeer magische plaats, onbeschrijflijk We zitten wat op ons terras genieten van het uitzicht , gaan wat zwemmen.We gaan naar de bar voor onze aperitief en ook daar hebben we weer een grandioos zicht. Ook het avondeten is hier subliem, zeer lekker, zeer mooi gepresenteerd en na het eten worden door iemand met een pillamp naar ons huisje begeleid.
We worden wakker met een prachtig zicht! We zien op de lagune die vol zit met pelikanenen dit tot vlak bij ons deur . We ontbijten met baobab sap en na het ontbijt wandelen we naar het dichtstbij gelegen dorp aan zee. Een vrij mooie wandeling en komen uit op een vismarkt. We zien vrouwen diehier de gevangen vis laten drogen en iets verder zien we de boten met vis die aankomen. Onderweg worden we veelvuldig aangesproken, men wil van alles weten. Ter plaatste krioelt het van de kinderen die de vis uit de netten halen, doch er wordt ons gezegd dat ze niet graag hebben dat er gefilmd en gefotografeerd wordt, wat we dan ook niet doen. Op de terugweg worden we echt lastig gevallen door schooiende kinderen, ze vragen onze horloges, geld , verrekijker enz. ze zeggen gewoon dat wij rijk zijn omdat we blank zijn en dat we gewoon maar ander gerief kunnen kopen. We wandelen terug richting hotel waar we weer lekker eten. In de tuin van het hotel zitten prachtige vogletjes in allerlei kleuren en we houden ons dan ook geruime tijd bezig met het spotten van vogels. We zwemmen nog wat in de lagune en het is al gauw17 uur. Na de douche nog eeen wandelingetje in de Savanne waar we weer prachtige vogels zien. We aperitieven, eten weer zeer lekker en bestellen het ontbijt voor morgen vroeg op ons terras in de hoop dat de pelikanen weer van de partij zullen zijn.
We ontbijten op ons terras in het gezelschap van tientallen pelikanen. Wat is het hier toch mooi! Tegen 9.30 uur komt onze gids ons hier terug oppikken en onze eerste stop vanddaag is het schelpeneiland Joal Fadiouth.We stappen hier eerst in een pirogue en varen naar ronde hutjes die dienen als opslagplaats voor graan. We stoppen aan het kerkhof waar katholieken en islamieten samen begraven liggen en hierna gaan we naar het eiland zelf. Het is gezellig, kopen nog enkel souvenirs voor het thuisfront en rijden verder richting Mbour. Hier stoppen we aan een enorme visrokerij en vismijn. Dit is gewoon enorm, we rijden hier maar door want zelfs onze gids die van hier is, wil niet zomaar uitstappen om fotos te trekken. In Mbour zelf stoppen we ook aan de rechtbank. Onze gids mag hier niet binnen omdat hij een korte broek draagt doch onze aankomst wordt gemeld en wij worden voorgesteld aan de Voorzitter van de rechtbank. Hij vraagt aan iemand om ons het gebouw te tonen, wat zeer bereidwillig gedaan wordt, elke deur wordt voor ons geopend, tot zelfs de WC van de voorzitter . We gaan ook naar de zittingszaal, doch het meeste volk is al weg want het is vrijdag ( islam) Onze gids nodigt ons uit om deze middag bij hem thuis te komen eten. We worden verwerkomt door zijn vrouw die zich, voor de gelegenheid toch wel wat opgesmukt heeft is onze indruk. We nemen plaats in het salon waar een tafeltje met wat plastieken stoelen staan, een matras op de grond ligt, met daarnaast een gordijn, waarachter zich zijn bureau bevindt. We krijgen gembersap te drinken en maken ook kennis met de kinderen. Zij wonen toch wel heel erg primitief, en wanneer we onze handen gaan wassen krijgen we ook zicht op de slaapkamer en badkamer, wat er allemaal toch zeer groezelig bijligt. Plots wordt op de salontafel een ander tafelkleed gelegd en verschijnt er een zeer grote schotel met rijst en vlees en groenten. Dit is wel ongelooflijk lekker. Wij krijgen een lepel om te eten, doch de anderen eten met hun handen . Als dessert krijgen we nog een warme banaan en een soort van yoghourt en ook nog touba koffie. We zijn hier zeer goed ontvangen en het is al vrij laat wanneer we terug vertrekken. We stoppen eest in het dierenreservaat Bandia. Er komt een gids bij ons in de auto zitten en we verkennen het park. We zien giraffen antilopens, apen, neushoorns, gazelles enz .. het is wel leuk de dieren leven hier in het wild doch het doet toch iet of wat parkachtig aan. We moeten verder richting Dakar. We moeten goed doorrijden want we moeten de boot van 18.30 hebben richting Gorée. Onderweg komen we weer in files terecht en het is 18.30 uur als we aan de boot komen, die we maar zeer nipt halen. Op de boot worden we ontvangen door iemand van het eiland Gorée zelf die ons ter plaatste zal rondleiden. We steken over en nemen onze intrek in Hotels des Boufflers. We hebben een vrij oude kamer , alles doet hier zeer koloniaal aan doch het is wel proper en het ademt toch wel een aparte sfeer uit. We verkennen de buurt nog wat en eten aan de rand van de haven, zeer lekker en vooral heel gezellig.
We staan vroeg op want onze gids wil ons Gorée laten zien nog voor de toeristen aankomen.Het eiland Gorée ligt op 1,5 km van Dakar vandaan. Het is één van de belangrijkste historische monumenten omwille van de Westafrikaanse slavenhandel die hier plaats vond. Er wonen nu ongeveer 1.000 mensen op Gorée. Er zijn geen asfaltwegen en geen auto's. Men vindt er huizen in koloniale stijl met smeedijzeren balkonnen, Onze gids laat ons heel Goréé zien, het slavenhuis, het museum enz het is hier zeer mooi en enorm gezellig. Tegen de middag is er een massa volk veel kinderen zwemmen in de zee aan het kleine strand van de haven. We eten op een terras in de haven, doen nog een wandeling, nog een terrasje en moeten wachten tot 16 uur om de boot terug te nemen richting Dakar. Een massa volk neemt de boot terug. Terug in Dakar staat onze gids Abou ons op te wachten voor een tour van Dakar. We rijden langs het paleis, de ambassades, passeren verschillende markten, we rijden tot het uiterste puntje van Afrika enz. Tot slot rijden we naar het standbeeld dat werd neergezet voor de 50 jaar onafhankelijkheid. Dit is wel enorm groot. We beklimmen de vele trappen en hebben van hieruit een prachtig zicht op Dakar. Het wordt al wat later en Abou neemt ons mee naar een hoekje in een soort van achterbuurt waar een soort van barak staat. Hier zouden we nooit binnengaan. Hij bestelt voor ons een of andere specialiteit, een soort van ribbetjes die we met onze handen oppeuzelen. We moeten eerst in een emmer onze handen wassen voor we ons aan een tafeltje installeren. Hetg ebed begint evenwel juist, iedereen stopt en begint voor onze neus zich te wassen en te bidden. Het smaakt ons! Het is ondertussen al vrij laat en onze gids brengt ons naar de luchthaven waar we met een nachtvlucht terug naar huis gaan. We nemen afscheid van onze gids-chauffeur die deze reis toch wel onvergetelijk heeft gemaakt en die ons hoekjes heeft laten zien waar we normalerwijze noooit zoude komen. West Afrika heeft een zeer diepe indruk op ons acher gelaten.
