Het was me nogal een weekend... Vandaar hier een uitgebreid verslagje:
We vertrokken vrijdag met het 'busje' naar Ndangane. Daar zouden we vrijdagnacht slapen. Na vier uur rijden kwamen we eindelijk aan, hunkerend naar stromend water. Helaas, geen stromend water, zelfs geen water in een kom... Zware teleurstelling. Maar kom, we stonken allemaal, dan is dat zo er niet .
We zijn dan maar gaan eten (biefstuk met friet, maar je moet je hier niet te veel bij voorstellen...), maar Hanne heeft niks gegeten. Het Frans toilet daarentegen was wel voldaan... Het was duidelijk dat haar buikje niet in orde was. Later zou blijken hoe erg niet in orde.
Toen we gingen slapen en al een tijdje probeerden de muggen van ons weg te slaan, begon Hanne pas echt ziek te worden. Extreme buikpijn, uitdroging, koorts, geen kracht,... We besloten er een dokter bij te roepen (het was 2uur 's nachts), maar die zei dat we naar zijn praktijk moesten komen. Dus Tashje in haar geweldig mooie pyjama (Cannavaro bloesje) mee en op naar de dokter. Nuja... dokter... Hij besloot dat Hanne moest blijven, ze kreeg een baxter en een bende zakjes hier aan. Was het ene leeg, kreeg ze een ander. Het was ondertussen zo'n 3/4uur en we waren best wel moe, maar de dokter dacht er blijkbaar anders over. Ik weet nu verdacht veel over zijn leven (en nee, ik hoefde dat allemaal niet te weten...). Ook het feit dat hij lachte omdat Hanne wat schrik had van de spuit (je zou voor minder als je de hygienische toestand daar zag), was niet bepaald meelevend te noemen. Maar kom, nadat alle zakjs leeg waren en de dokter was uitgepraat, ging ie toch slapen. Wij ook. Of toch niet, want Hanne moest om de tweevoet naar toilet. En als echt vriendin hield ik haar natuurlijk gezelschap Nu hebben we geen geheimen meer voor elkaar, HAHA
Veel geslapen hebben we niet (gemakkelijk gezegd: niet geslapen), zeker niet toen we iets te veel diertjes ontdekten... 8 spinnen boven mijn hoofd (JA reuzespinnen en JA heb ze laten hangen!! Ik word groot ), enkele kakkerlakken over de grond, minidiertjes (vlooien?) tegen de muur en op de koop toe een megamot. Maar die is niet meer... Na enkele keren kloppen en missen, vloog het ding in m'n broek en TOEN HAD IK ER GENOEG VAN 1 minuut stilte voor het beesje...
's Morgens ging ik dan terug naar het logement, toen Kim en Joke me aflosten. Krijg ik even later het bericht dat de dokter Hanne niet wil laten gaan. En ik ken Hanne, die ging daar niet blijven. Inderdaad, na een bericht van Kim dat hij verantwoordelijk is, mocht ze vertrekken. Ze zou wel naar een privéziekenhuis in Kaolack gaan, terwijl wij de bootjes naar Toubacouta zouden nemen. Dat is er niet ver van af en dan zou ze tegen de avond naar ons komen (we bleven in Toubacouta slapen).

Verder op de dag draaide het iets anders uit, maar nu even apart verslag. Want de zaterdag was voor ons wat verschillend.

TASH: We vertrokken naar de boot (Pyroc. Stel hier maar een grote kano bij voor met motor) en met z’n allen er in. Heel tof (toen de motor besloot te starten ). We voeren op de Sine Saloum en daar zijn zo'n 300 eilandjes in. We zouden er een viertal bezoeken. Het eerste eilandje was 'Ile de Diable'. Veel schelpen, veel armoe (het artisanaal marktje bestond uit welgeteld 3 kraampjes...), nog meer krabben (die lopen hilarisch!! En Ineke loopt er hilarisch tussen, want ze had reuzeschrik ). De duivel hebben we echter niet gezien. Wel een klein 'vakantiedorpje', bestaande uit 4 hutjes MET STROMEND WATER. Opgericht door de zoon van de vorige president. Hoera!

Op naar het volgende eilandje. Djirnda genaamd. Niet veel te zien, buiten een bende kindjes die je direct komen begroeten, geld vragen, handje geven,... Heel gek wel: ze wachten je op de aan de kade, precies of je bent de prinses van t een of t ander. TUBAAB TUBAAB TUBAAB... Of hoe het voelt als je een attractie bent...
Volgende eilandje: Fambine. Kade opgelopen, tafel vol met dooie vissen gezien (stinkeeeuuuhhh) en dit is ook het eiland waar de pyrocs worden gemaakt (foto's volgen ). We waren het ondertussen wel beetje beu in de boot en we wilden zo snel mogelijk naar Toubacouta (er was ons tenslotte lopend water EN een zwembad beloofd).
Op naar het laatste eilandje, een onbewoond. Hmm... niet echt interessant, maar wel mooi: beetje groen, beetje zand,...
En dan de laatste lijn naar het zwembad.

HANNE: Hele dag in de bus geslapen en iets gaan drinken in een restaurant met een miljoen vliegen aan je glas. Tot hier toe mijn verslag.

Aankomst in Toubacouta: Hanne wacht ons op en wat zie ik als ik een bende trapjes neem??? EEN ZWEMBAD. Dus kleren uit (had bikini onderaan hoor, niet geschokeerd zijn...), douche nemen (lopend water, manman, LUXE) en SPRINGEEUUHHHH
Even echt genieten dus, zoals we het gewend (en verwend) zijn.

's Avonds begon ik me dan niet goed te voelen (als je drie keer op een halfuur naar het toilet gaat, is er iets mis, hè), dus antibiotica genomen en gaan rusten. Alhoewel ik snel terug uit bed was... De eigenaar van ons hotelletje (ook huttencomplexje) had speciaal voor ons voor een 'spectacle' gezorgd. Djembés, danseressen (voelde me even in Toast Kannibaal), vuurspuwer, 'glasligger',... Naar die laatste twee heb ik amper gekeken... Vuur in je oog, rollen in glas... Nee dankje. Blijkbaar hadden ze ook al opgetreden op Couleur Café.

De volgende dag naar het marktje gegaan, busje terug naar Pikine genomen. 7 uur rijden (rijden is hier relatief...), dus enkele keren gestopt: iets gaan eten (in een pizzeria, zonder pizza, zonder fruitsla, zonder pannenkoeken, maar MET spaghetti) en in Mbour even het strand bezocht.
Dan eindelijk aangekomen bij ons 'thuis'. Nog nooit zo blij geweest ons potje met water te zien

Besluit: Tof weekend, extreem vermoeiend en alles is terug ok (ja mama, dit is tegen jou, niet ongerust zijn )
Nog een besluit: er zitten hier te veel muggen (17 beten op 1 been...), te veel vliegen, en naar mijn gevoel nog te veel ander ongedierte Maar zoals eerder vermeld: ik word groot (al kan je me soms wel horen roepen tot in België denk ik - hoe zou je zelf zijn als er een kakkerlak over je voet loopt...)

Tot het volgende verslagje!!

PS Meter: Bedankt voor de toffe berichtjes, meer van dat! En de friet komt er aan (nuja, echt friet is dat hier niet....), maar de boulet moet ik nog zoeken en andalouse hebben ze hier niet (ketchup en mayonaise wel Vooral de ketchup is een zéééér goede zaak)

14-07-2008 om 00:00 geschreven door Hanne