Mijn sluit staat vast. Zo vast als een muur in de grond staat. Ik heb besloten het op te geven.
In het begin van mijn verhaal heb ik altijd gezegd nooit op te geven, ik spreek mijn eigen dus helemaal tegen op dit moment. In het begin ging alles nog een soort van goed maar nu? Mijn schoolresultaten leiden hieronder, ik slaap bijna nooit nog, ik ben gewoon een levende zombie. Het ergste van al is dat ik blijf eten... Ik weet niet meer hoe ik moet stoppen! Ik krijg niks nog voor school gedaan omdat ik mezelf elke dag moet overtuigen om geen zelfmoord te plegen of ik begin gewoon uit het niets te wenen. Mijn leven is gewoon een puinhoop, niemand die me nog kan helpen, niemand die mij nog kan redden. Het verdrinken en toch blijven ademen zal eindelijk kunnen stoppen. Eindelijk zal ik rust vinden en eindelijk zal ik vrede vinden met mezelf.
Ik ga geen afscheid schrijven want waarom zou ik iets schrijven waar alleen maar leugens instaan over hoe hard ik deze wereld zal missen? Nee, ik hou het simpel en zeg gewoon vaarwel. Geen idioot gedoe of aanstellerij. Het eindigt hier en nu.
Het is nu op dit moment zeven minuten over half één 's nachts. Mijn hoofd zit vol moet gedachten die er eigenlijk niet horen te zitten, maar ach ze willen nu eenmaal niet weggaan. Ik heb het gevoel dat ik vrienden ben geworden met het monster onder mijn bed, of nee die zitten daar niet meer, dat monster zit ondertussen in mijn hoofd. Stemmen die mij achtervolgen alsof ze me ieder moment zouden kunnen ontvoeren. Ontvoer naar een plaats waar ik misschien eindelijk rust ken? wie weet? Ik sta klaar op die stoel met een touw rond mijn nek, klaar om toe te geven aan die verschrikkelijke marteling. Wanneer ik het laatste deel van mijn liedje hoor, "How long will I love? As long are stars are above you, and longer if I may." Schuiven mijn voeten van de stoel en is alles gedaan. Ik heb het me vaak genoeg voorgesteld, hoe ik zou doodgaan, hoe ik me mijn leven zou ontnemen, hoe ik eindelijk die rust zou vind waar ik al zo lag op wacht, op hoop ze ooit te vinden.
