Niks is frustrerender voor een lezer dan overvallen worden door het einde van een verhaal dat gespeend is van alle logica en waarbij God de reddende engel is. Of een of andere superkracht, of superman, of superwapen.

Wij zeggen dan: vooral de reddende engel voor de schrijver zelf. Schrijvers die moedeloos vastlopen (en dat zijn er gelukkig weinig) kiezen weleens voor Deus ex Machina als einde voor hun verhaal. Een echte afrader, zoals Aristoteles al beschreef in “Poetica”.

Plompverloren bovennatuurlijke krachten, superwapens, of God introduceren in je verhaal om je hoofdpersonen uit de problemen te helpen wordt zelden of nooit gewaardeerd. Niet door lezers (en dus niet door uitgevers), niet door schrijfexperts en niet door schrijfcoaches.

Deus ex Machina vermijden

Maak een boekplan en een schrijfplan voor je begint te schrijven. Zorg dat je het eind al weet (of in ieder geval voor ogen hebt) voor je gaat schrijven. Dat is de beste manier om te voorkomen dat je vastloopt.

Zoals we ook aangeven in de schrijfmodule over Vertellen & Vertonen, moet je als schrijver waardering hebben voor de intelligentie van de lezer. Een goed voorbereide schrijver weet waar hij het over heeft en kan dingen weglaten. Die schrijver heeft geen flauwe trucjes zoals een Deus ex Machina nodig om zijn verhaal of boek tot een spetterend eind te brengen.

Een Deus ex Machina gebruiken is eigenlijk een brevet van onvermogen. Er is er maar één die het goed doet in de moderne literatuur. Wil je weten wie? Word dan lid van Schrijven.Community. Dan leggen we je uit wat dit schrijfvehikel is en wat het niet is en hoe je een verhaal of boek wel tot een knetterend einde kunt brengen.