Schrappen is heilig. De trend bij uitgevers, en ook bij lezers, anno 2020 is korte, hapklare brokken. Dat betekent korte manuscripten, gevuld met korte hoofdstukken. Dan kun je denken aan zon 60.000 70.000 woorden voor een manuscript en gemiddeld 1500 woorden voor een hoofdstuk.
Dat heeft met productiekosten en met de concentratiecurve van de lezer te maken.
Uitzonderingen zijn er altijd natuurlijk, want je kunt slechts het aantal woorden gebruiken dat je nodig hebt om je verhaal te vertellen. Als dat alleen lukt in meer dan 100.000 woorden, dan is dat zo.
Lezers blijven boeien door te schrappen
Toch moet je als schrijver continu kritisch blijven op je werk. Het is jouw taak als schrijver om je lezer(s) te blijven boeien. Dat betekent dat je steeds aan het balanceren bent tussen actie, beschrijving, personages, dialoog, conflict en positie.
Kritische schrijvers stellen regelmatig vast dat ze teveel woorden gebruiken. Schrap bijvoorbeeld alles in je dialogen wat echt overbodig is voor het gesprek. Het kan bijna altijd korter zonder dat je je werk geweld aandoet. Vandaar de volgende tips over de Kunst van het Schrappen. Doe er je voordeel mee. Je verhaal wordt er sterker van.
