Zo'n 40 mijl voor onze bestemming, vallen de 1ste regendruppels en we moeten de weerman gelijk geven. We zullen Pitlochry niet droog bereiken. Hoewel we ongelooflijk veel geluk hebben want het gaat nooit echt doorregenen en tegen de tijd dat we aankomen, zijn we alweer droog gewaaid. Pitlochry is een charmant en pittoresk plaatsje op enkele kilometer van de Noordzee.

Maar wat ons bij blijft, is vooral ons hotel, Pinetress. Aan de aankomst rijden we onder een statige witte boog door en ik hoor Tony al door de intercom roepen : wat gaat dat hier kosten.

We naderen een prachtig kasteeltje en bij de receptie is het allang duidelijk : we gaan onze vakantie in stijl afsluiten.

De dame in kwestie laat ons de klassieke administratie afhandelen en duwt dan op een belletje. Een butler komt aangeschoven en wijst ons de weg naar onze kamer. Hij wou ook nog onze bagage dragen maar ik durfde hem echt die tanktas en helm niet te geven 

We hebben meteen ook gereserveerd voor het avondmaal want veel zin om in de regen er nog op uit te trekken hebben we niet. Omdat er enkel beneden internet is, pakken we onze spullen en gaan wat foto's kijken in de lounge bij een frisse pint. Wanneer onze 2de pint halfweg is, stapt een knappe ober op ons af : of we de mneu al willen inkijken. Tuurlijk willen we dat. Lang en uitgebreid gekeken en uiteindelijk ook beslist. Maar voor we onze spullen bij mekaar komen pakken, staat die ober weer naast ons : of we maar willen meekomen want onze tafel staat klaar.

We hadden toch gedacht nog even langs de kamer te lopen maar dat ging dus niet door. Een stoel wordt voor me weggeschoven en ik zink weg in een heuse Louis IX stoel. Nog voor ik van de landing ben bekomen, pakt de ober onze servetten, schudt die met een zwoel gebaar open en legt die op onze dijen. Met 5 man staan ze te staren hoe we onze bestelling doorgeven. Ik hoef niet uit te wijden over onze kledij. We waren proper, maar veel heb je niet meer beschikbaar als motard op het einde van 10 dagen rondreis.

Tony begon ons te vergelijken met Onslow en Daisy en de situatie werd steeds hilarischer. Alle koppels die verder in het restaurant binnen kwamen, waren helemaal opgetut. We pasten echt totaal niet in het kader. Maar of het eten lekker was en de wijn heeft gesmaakt.

Je mag ook niet vergeten dat de gemiddelde leeftijd van alle andere aanwezigen in het hotel ergens tussen 75 en 80 ligt.

Alles bij mekaar een avond om nooit meer te vergeten.