Im Walde von Bramstedt, da gibts was zu schaun, da hüpfen die Eichhörnchen von Baum zu Baum, jagen wie toll sich - aus Rand und Band - plötzlich sitzen sie dir auf der Hand, knabbern behaglich Nüsse und Eicheln und lassen behutsam sich von dir streicheln.
Zijn prent toont twee rechtop zittende rode eekhoorns (Sciurus vulgaris); de eekhoorn vooraan in de karakteristieke eethouding, hazelnootje tussen de voorpootjes, pluimstaart op de rug (onderlinks).
In zijn boek Mijn muzikale leven schrijft Rimsky-Korsakov dat hij in de winter van 1898-99 met de schrijver Byelsky aan Tsaar Saltan begon en de orkestratie een jaar later voltooide. De première in Moskou was volgens hem op 21 oktober (volgens OZ op 3 november) 1900. Het libretto is net als zijn operas Mozart en Salieri en De gouden haan gebaseerd op een verhaal van Poesjkin. Het lyrisch-epische sprookje gaat over tsaar Saltan, die door de misleidende leugens van zijn jaloerse schoonzussen en moeder, zijn vrouw en pasgeboren zoon in zee laat gooien. Hierdoor is Saltan bij Rimsky-Korsakov minder sympathiek, omdat het bevel bij Poesjkin van de schoonfamilie komt en niet van de Tsaar zelf. Het verhaal zit vol kleuren en beelden met een zwanenprinses, een dansende eekhoorn en een stad in de zee en natuurlijk een happy end waarin allen verenigd worden.
Tsaar Slatan is niet de meest dramatische opera van Rimsky-Korsakov. Het ontbreekt aan diepere psychologie en emoties worden vermeden. Het is meer een serie scènes met pracht en praal dan een daadwerkelijk drama, maar daardoor is het wel één van zijn meest weelderige and kleurrijke operas.