|
Grüzi Haasrode!
Wat een avond was dat gisteravond? De sneeuw viel uit de hemel toen we vertrokken richting St.-Luc voor onze sneeuwklassen. De bus vertrok sneller dan verwacht en weg waren we!
We hadden rond middernacht een plaspauze in Luxemburg. Net op tijd om Jasper zijn verjaardag te vieren (zie foto). Wel een beetje een vreemde plaats om je verjaardag te vieren, maar nood breekt wet  . Daarna gingen de zetels plat en probeerden we de slaap te pakken te krijgen. Maar we weten nu dat dat in een rijdende bus bepaald niet gemakkelijk is.
Toen we wakker werden, waren we in Martigny, Zwitserland, voor een laatste stop! Verderop sloegen we in Sierre rechtsaf en reed de bus de vallei Val d'Anniviers binnen. Het laatste stukje van Vissoie naar St.-Luc was wel bangelijk: met haarspeldbochten en diepe ravijnen, links en rechts. De plastic zakjes werden in gereedheid gebracht en af en toe kwam een sneeuwklasser een zetel zoeken aan de vooruit van de bus. Uiteindelijk was het vanmorgen half negen toen we, goed en wel, in St.-Luc aankwamen, zonder dat de plastic zakjes nodig geweest waren. Leve Touristil! De laatste 500 meter naar het Grand Hôtel du Cervin legden we nog te voet af.
We vonden onze kamers op de derde verdieping van dit lieflijk hotelletje dat uitzicht geeft op de vallei van St.-Luc en de Matterhorn in de verte. De andere verdiepingen werden ingenomen door de scholen van Beersel, Lommel en Heverlee. Nadat we de koffers hadden uitgepakt, gingen we een frisse neus halen in het dorp. De weergoden waren ons goed gezind: het zonnetje straalde in een staalblauwe hemel en weerkaatste op de besneeuwde bergflanken. Op onze verkenningstocht zagen we al het bergtreintje "Funiculaire", dat ons morgen naar het skigebied zal brengen.
Na het middagmaal haalden we de lepeltjes boven en wandelden we richting Prilett. Tot onze vreugde was de sleepiste open. In het begin lukte het nog niet zo goed, maar uiteindelijk slaagden we erin om de piste spiegelglad te maken. De kinderen gingen supersnel en vlogen in het rond.
Terug in het hotel kregen we een vieruurtje (sinaasappelthee (?) met een cakeje). "Hmmm", zeiden enkelen. Anderen wisten het niet zo goed.
Daarna was het hoog tijd om nader kennis te maken met ons skimateriaal en onze monitoren. Eerst kregen we een deskundige uitleg van de skichef Noël in de knusse bar van het hotel. We probeerden dan eerst onze skilaarzen. Met wat trek- en sleurwerk vond iedereen toch een geschikt paar. Nog wat regelwerk aan de ski's en klaar was kees: we zijn klaar om morgen de skipistes onveilig te maken.
Na het avondmaal, nog een verfrissende douche en, hop, onder de dekens. Want morgen moeten we in topvorm zijn!
Tot morgen voor nieuwe avonturen.
Jullie kinderen, de juf en de meesters
06-03-2012 om 21:52
geschreven door Meester 
|
.
