Tijdens het ontbijt stond Manlafi daar met de andere toubabs, het is de tweede groep lerarenstudenten. Ze waren de zondag toegekomen, we hebben heel wat gebabbeld zodat we hen wat konden vertellen over het warme gambia en onze ervaringen. We zijn het dorpje ingetrokken zodat we nog wat inkopen konden doen op het marktje en hen ondertussen wat konden rondleiden, hierna hebben we hun gastgezin bezocht. Het was er heel gezellig en rustg en ze verblijven helemaal niet ver van ons, wat wel leuk is zodat we nog eens kunnen afspreken. We zijn tegen 17u naar de kleermaker geweest om de rest van de kledij op te halen, maar weer niet in orde. Ze zouden beter eens notities nemen.
20 u onze nacht start. Er is een primipara binnen en staat op 5 cm. Op het partogram zagen we dat ze al een tijdje niet voorruit gegaan was en ze stond al gedurende 2u voorbij de actionlijn. We wouden actie ondernemen en synto opstarten, maar volgens de vroedvrouw van dienst was dit helemaal niet nodig omdat we in Afrika zitten en het een primi is. Na 2u wouden we opnieuw onderzoeken of er enige vooruitgang was, maar ook dit werd niet toegelaten. We mochten pas na 4u teruh onderzoeken. Ok dan maar op de Afrikaanse manier... Hopelijk komt alles goed!
Ondertussen was eer een 2de parturiënte binnen, gravida 5 en ze stond al op volledig! Op een kwartier tijd was het kind geboren, het was een meisje van 2kg350. We zijn hierna gaan eten en om 24u wouden we de primi gaan heronderzoeken.erwijl we genoten van ons avondmaal kwam Awa ons plotesling roepen dat ze op volledig stond. Hoe kan dat nu... we vroegen ons allemaal af wat ze er mee heeft gedaan want haar benen hingen vol bloed (dit was nog geen uur later). We onderzochten haar en ze stond eig nog maar op 8 cm, maar omdat ze steeds meeperste tijdens haar contracties stond ze vlug op 10cm. Er werd een jongetje geboren met een apgarscore van 2. We stimuleerden de baby maar geen reactie, Awa nam het op en liet het ondersteboven bengelen terwijl ze op het poepje sloeg! Zien we dit normaal niet enkel in de films? Ook dit hielp niet! Na 15 min reanimeren kwam het kind er eindelijk door met een apgar van 10. De vrouw had een scheurtje dit werd de eerste keer hechten voor Arna. Alles verliep vlot, het resultaat mocht er zijn en nog recht ook Om 1u was alles opgeruimd en konden we ons bedje in kruipen.
Rond 5u werd er geklopt. Ons warme bedje verlaten viel niet mee n maar we hebben toch een paar uurtjes kunnen slapen. Er was een vrouw binnen gekomen met zee veel bloedverlies, een 8ste kind. Deze vrouw moet onmiddellijk getransfereerd worden naar Brikama, de vrouw was zeer slap en er waren geen foetale harttonen meer hoorbaar. De ambulancier werd opgebeld en wij maakten alles klaar voor de rit. Snel nog een infuus prikken en een bevallingsset meenemen, je weet maar nooit dat ze onderweg bevalt! Allen de ambulance in en GOGOGO naar Brikama. Rond 6u30 waren we terug in het health center, er was net een vrouw bevallen, wat spijtig dat we deze gemist hebben! Maar we kunnen niet alles Rond 7u konden we terug ons bedje inkruipen en terug indommelen.
Sorry voor het lange wachten op meer nieuws ...We kunnen weer aan een nieuwe week beginnen nog 4 te gaan, deze week werken we terug snachts. Dus vandaag wat rusten, een boek lezen, lekkere Afrikaanse koekjes eten, genieten van het zonnetje! Om 20u was er een vrouw binnen, met maaglast en een vermoeden van een urineweginfectie... ze kreeg medicatie en ze mocht naar huis. We konden weer vroeg ons bedje in! En we hebben de hele nacht door kunnen slapen. Om 6u zijn we eventjes wakker geworden, omdat de nachtwaker op de deur naast ons kwam kloppen. Daar verblijven de mensen met nachtdienst, maar geen paniek het was voor de verpleegpost.
Het is dus een zeer kalme week geweest voor ons. Zaterdag naar het strand geweest ons wekelijks uitstapje . Wat zonnen, slapen, wandelen, zwemmmen, schelpjes rapen,... We moesten wel op tijd terug zijn zodat we nog langs de kleermaker konden, hopelijk hebben ze alles goed aangepast! Tijdens het passen thuis was het opeens OEPS! En daar ging Arna haar rits van haar bloesje, dus terug naar die kleermaker. In 1,2,3 was het gemaakt en stak er een nieuwe stevige rits in!
Zondag: eerst even uitslapen en dan onze dag al hangend e liggend verder zetten. S' avonds moesten we naar een naamceremonie, het was familie van Malaffi. In de dag zijn we nog wat inkopen gaan doen, in elk winkeltje vind je wel iets maar nooit alles te samen. Dus het is steeds sloffen van shop naar shop! Tegen 16u30 maken we ons klaar als echte Afrikaanse ladies! Iedereen zag er prachtig uit! Het was wel even wennen maar dit lukte wel . Er was heeeeel veeeel volk op de naamceremonie! Iedereen is hier familie van iedereen! Het leek wel een dorpsfeest. We kregen een drankje en wat afrikaanse pannekoeken (deze lijken op smoutebollen), hierna nog een schoteltje met kip en couscous. Als traditie wordt er geld gegeven aan de moeder. Ondertussen was er een bandje dat wat muziek speelde, dit zorgde voor een gezellige sfeer. Tegen 22u waren we terug thuis.
We zitten al in de helft! Maar we hebben er toch maar een dubbel gevoel bij. We willen heel graag naar huis, maar ondertussen beseffen we stilletjes aan dat we iedereen hier erg gaan missen
Onze laatste werkdag van de week, leuk! Het is terug weekend Dit wil zeggen: weer een weekje voorbij en zalig niets doen Vandaag was het terug werken met Lamin wat we leuk vonden, want dan is het altijd lachen geblazen! We hebben de hele dag meegedraaid op de verpleegpost. Vandaag hebben we wat vanalles gedaan! Niet enkel vroedvrouw gespeeld, maar ook verpleegster, apotheker en secretaresse! Hier in Afrika is alles mogelijk ! Na het werk gingen we langs de kleermaker om onze afrikaanse kledij op te halen en ondrtussen weer eens een tussenstopje maken bij Kala Kala. Thuis, vlug onze afrikaanse kleren eens aantrekken. Oei hier en daar wat te breed en hele rare vormen! We zijn nu eenmaal geen afrikaanse madammen Dus terug naar de kleermaker voor wat aanpassingen, maar ze maken er geen probleem van en morgen kunnen we er weer achter. Hierna weer genieten van ons avondmaal en nog een kopje thee...
Lamin had ons gisteren gevraagd of we vandaag konden werken van 12u tot 20u. Hij moest naar een bijscholing en anders was er niemnd aanwezig voor de bevallingskamer. We vonden dit zeker en vast niet erg, zo konden we lekker uitslapen! Toen we om 10u wakker werden zagen we dat we een bericht van Lamin hadden. De plannen waren gewijzigd, we moesten toch van 8u tot 16u werken.Tjah, snel aankleden en van ons bedje recht naar de verloskamer. Al een geluk dat er niemand was. Hier staan we dan helemaal alleen, met al die verantwoordelijkheid, wat spannend! Nu maar hopen dat er geen spoedgevallen binnen komen! Heel de dag waren er vrouwen met klachten, maar voor alles hadden we een oplossing! Het was snel 16u maar we hebben deze dag goed doorstaan!
De derde werkdag van de week, weer geen vrouw binnen op verlos, dus weer helpen op de prenatale. Het was heel druk de vrouwen bleven maar toestromen om 12u was iedereen onderzocht. De rest van de dag was heel kalm en dus hebben we wat geluierd in de zon, hard werken dat wij hier doen ! Rond 17u30 vertrokken we naar het schooltje van Aaron en Juna voor de voorstelling (Zimba) die vorige week niet door gegaan was. Toen we aankwamen, werd ons meegedeeld dat de muzikanten nog van het vliegveld moesten opgepikt worden. Het kon dus nog zeker een uur duren. We besloten snel terug te gaan naar het Health center achter water en een pulleke en natuurlijk onze deet! Tegen 18u30 is de voorstelling eindelijk begonnen, we zijn de afrikaanse regelingen al helemaal gewoon! Tegen 20 u waren we thuis, we aten, babbelden en dan ons bedje in.
Vandaag weer niemand binnen op het verloskwartier. Er ag een vrouw in de postnatale ruimte met hoge koorts en abdominale pijn gedurende 2 dagen, de medicatie sloeg niet aan. Dus werd de vrouw doorverwezen naar Brikama. De ambulance klaarmaken, Lamin zei dat we alleen moesten gaan omdat hij te veel werk had op het domein. Maar gelukkig stuurde hij een afrikaanse studente mee om te vertalen voor ons. Allen de ambulance en GOGOGO! Onderweg werd de vrouw misselijk en gaf ze verschillende keren over (je zou voor minder met al dat gehoebel op de weg) een gezellige tocht was het dus niet ! Voor de eerste keer zagen we de verloskamer en de materniteit in Brikama, wat een verschil! De verloskamer is gewoon een grote zaal met hier een daar een muurtje tussen en wat bedden. De vrouwen lagen er open en bloot. Heel hectisch!Na dit gezien te hebben waren we opgelucht dat we daar geen maand stage moesten lopen! We zitten hier knus en gezellig in het Health Center. Eens terug thuis zijn we nog wat gaan helpen op de prenatale raadpleging want het was ontzettend druk.
Vandaag begonnen we weer aan onze week met dagshiften. Zoals elke maandagmorgen krijgen we uitleg over een bepaald onderwerp. Er was niemand binnen in de verloskamer dus onze eerste werk was de blog aanvullen de afwas doen en opruimen! Rond 3u30 kwamen ze ons halen er was een vrouw binnen, ze stond al op volledig! Dus vlug steriel aankleden was de boodschap en deze vrouw is vlot bevallen van een jongetje 2kg850. Ondertussen was er een tweede vrouw binnen (primipara), 4cm maar ondertussen was het 16u en zat onze shift erop! Na het werk zijn we met onze afrikaanse stoffen naar de kleermaker geweest. Wat een opdracht! om uit te leggen hoe we alles wouden en dan de maten nemen van boven tot onder. Ze schreven niets op buiten de maten, hopelijk komt dit goed. Hierna vlug even lngs Kala Kala langs gaan (plaatselijk caféétje) voor een doos cornflakes en een fris drankje. Het was een warme dag. Ineens kwam Moussa ons halen omdat de andere studenten (van lerarenopleiding) waren aangekomen. Het was eens leuk om weer met andere blanken te kunnen babbelen. Voor hun waren het de eerste indrukken dus snel even het belangrijkste vertellen
Rond 7u stonden we op, want we hadden een daguitstapje naar Banjul gepland. We hebben onze stoffen gekocht voor onze Afrikaanse kledij ! Wat een opdracht zoveel keus! Van afbieden was er vandaag geen sprake, ze smeten ons zelfs na een tijdje gewoon de winkel uit . Banjul is een leuke stad, veel minder druk dan Brikama. Na gepakt en gezakt te zijn, hebben we eventjes een tussenstopje gemaakt aan een plaatselijke supermarkt! Hier hebben we genoten van ons eerste ijsje! Mmh dit deed deugd ! Dan terug de bustaxi op richting het Health Center.
Zondag: Rond 10 uur vertrokken we weer richting het strand! We moeten toch terugkomen als echte Afrikaantjes hé! We genoten van de zee, zon, het zalige zeebriesje, prachtige schelpjes! Onze dag sluiten we dan af met een lekkere koude frisdrank en ja hoor Cola, Sprite en Fanta hebben ze hier ook!
Oooh wat een zalig nachtje, we werden niet meer opgeroepen! We hebben lekker uitgeslapen en wat geluierd in de zon. Een mens wort hier echt lui! Hihihi (dus mama en papa bereidt jullie er al maar op voor! Afrikastyle ) Hierna ons even verfrissen want om 18u hadden we met Saikou afgesproken, we gingen zijn huis en tuin eens bezoeken. Bij een kampvuurtje wat djembé spelen, praten, dansen en Uno spelen! Dit was best gezellig. Tony zorgde voor ons eten, hij maakte zelf gerookte vis klaar met een heerlijk sausje ! Tegen 23u zijn we naar huis teruggekeerd, daar hebben we nog wat na gebabbeld, aan een praatje maken krijgen we echt nood! We hebben ons al goed aangepast aan de afrikaanse cultuur, maar we beginnen onze goede thuis toch wel al te missen: eten aan een tafel, even voor tv in de zetel ploffen, lekkere Belgische kost en non-stop elektriciteit,
Rond 9 uur stonden we fit op want we hadden een kalme nacht achter de rug, het was hier heel kalm vandaag want het is een feestdag! The Independant day! Iedereen ging hiervoor naar Banjul, we hielden ons dan maar bezig met de was, wat een werk! Leve de wasmachine !!
De vrouw van de eventuele tweeling of stuit was nog steeds niet voorruit gegaan maar had ook amper contracties, ze werd doorgestuurd naar Brikama ter bevesteging! Dan nog even rusten voor we aan onze laatste nacht beginnen, er was net iemand bevallen dus mochten we gaan eten. Rond 23u zijn we ons bedje ingekropen, het was van korte duur want om 24u was er weer een vrouw binnen. Het was een primipara (1e kindje), ze stond op volledig, Binta heeft ons komen helpen want het was een moeilijke bevalling. Er was een meisje geboren van 2kg 750! Na de vrouw volledig verzorgt te hebben en naar de postnatale ruimte gebracht te hebben konden we om 2u in ons bedje kruipen.
We hebben uitgeslapen tot 15u! Dit hadden we echt wel nodig! Rond 16u gingen we naar het schooltje van Aaron en Juna (de kinderen van Alix, medestudente). Daar ging er een voorstelling door en ondertussen steunen we mee het schooltje, we kwamen tegen 16 uur aan maar geen kat te bespeuren, het ging niet door omdat het morgen een feestdag is! Typisch Afrika ! Dan maar terug naar huis, alles klaar maken zodat we er weer tegen aan kunnen deze nacht! Vlug eens douche maar weer geen water! Dan maar in de tobbe en ons water wassen onder de kraan, moeilijk gaat ook! Ondertussen was het alweer 20 uur, tijd om aan onze nachtshift te beginnen, er was niemand binnen en we mochten door. Binta zou ons komen halen wanneer er iemand binnen komt, eindelijk konden we nog eens gezamenlijk gezellig eten. Rond 22u stond Binta er al, een vrouw stond op 5cm, 5e kind. Ze ging goed voorruit, rond 24u was ze bevallen van een dochtertje, 2kg 300, het was de vrouw van Bintas broer en kreeg dus een VIP-behandeling . Ondertussen was er alweer een tweede vrouw binnen, na het palperen van de buik stonden we voor een dilemma! Is het een stuit? Tweeling? Ze stond op 3cm, en na 2u hebben we ze dan maar nog eens onderzocht maar is niet voorruit gegaan. We mochten van Binta gaan slapen en ze zou ons komen halen wanneer de vrouw meer last kreeg. Maar we hebben we kunnen doorslapen tot 9u, wat een luxe, dit hadden we niet verwacht na onze 2 vorige nachten!
Na uitgeslapen te hebben van onze eerste drukke nacht was het al 12uur. We besloten met 4 een babbeltje te gaan doen bij Lamin over Binta, want zo kunnen wij niet verder werken, hier staan we niet voor 100 procent achter. Lamin begreep ons en ging het verder bespreken met Binta. Dan nog wat verder rusten, zodat we sterk staan voor onze 2de nacht.
Rond 20 uur trokken we naar de verloskamer, met de hoop dat er niemand was en we een rustig nachtje zouden hebben. Maar dit kan natuurlijk niet, er was al iemand binnen en het duurde niet lang vooraleer er een tweede vrouw binnen kwam Leuk we zullen elk terug een bevalling hebben. Sabke haar vrouw was een primipara die goed vooruit ging. Arna haar vrouw stond op 5-6cm en het was een 5de kind. Ondertussen stond Sabke haar vrouw op volledig, maar ze wou maar niet persen, ze zei dat ze dat niet kon. Ze deed altijd teken dat we op haar buik moesten duwen. Ineens riep Binta mij (Arna), mijn vrouw was volledig en de schedel stond al op het perineum, vliezen waren nog intact. Ik heb me vlug steriel aangekleed en het kind werd met de helm geboren = een gelukskindje!
Toen kwam Sab aangesneld met een amniotoom zodat ik de vliezen kon breken zodat niet alles in het rond vliegt. Dit was niet zo simpel hier in Afrika, die vrouwen hier hebben toch wel sterke vliezen !De placenta kwam niet meteen, maar na een halfuurtje kwam deze. Hierna ben ik terug Sab gaan helpen want haar vrouw was nog steeds niet bevallen. Ze wou maar steeds niet goed meepersen dus besloot we fundus druk te geven. Toen werd het kindje meteen geboren, het was een jongetje van 3kg! Ondertussen was er een 3e vrouw binnen gekomen, 4e kind, 1 vingertop ontsluiting. We besloten haar naar huis te laten gaan, omdat ze niet in arbeid was. Tegen 12u lagen we in ons bedje maar rond 2u was het weer KLOP KLOP KLOP! Ohnee weer eruit Er was een vrouw binnen die al op 7 cm stond, en ging gedurende 3uur maar niet voorruit. We hebben de vliezen gebroken en haar blaas geledigt. Hopen dat de arbeid nu maar snel vordert. Het gaat heel langzaam, het is 7u30 enze staat op 8 9 cm, spijtig ze zal niet meer bij ons bevallen! Maar ineens roept Binta dat de baby komt! Dit werd weer speedy en dit op het laatste halfuurtje! Het kind was geboren om 7u50 Dit was niet goed voor ons hartje!Je mag afrikaanse vrouwen in de bevallingskamer echt niet vertrouwen want ze persen wanneer ze het beu zijn! Na de vrouw verder verzorgt te hebben, snel een klein ontbijtje nemen en ons bedje inkruipen!
Vanavond beginnen we aan onze eerste nacht . In de dag doen we het dan maar kalmpjes aan zodat we nog genoeg energie hebben voor snachts. Om 20u begonnen we aan onze nachtshift, het duurde niet lang vooraleer er een vrouw binnen kwam, nog geen 5 min later stond er al een tweede aan de deur . De ene had gewoon wat pijn in de onderbuik, geen contracties en geen ontsluiting. Ze had pijn bij het plassen en we hebben haar dan pijnstillers en antibiotica meegegeven tegen de infectie. Zij mocht naar huis De parturiënte van Arna stond al op 4 cm, een negende kindje en het was een stuitligging! SPANNEND! Er was nog een vrouw van gisterenavond binnen die op 2-3cm stond, een eerste kind. Toen sab haar nog eens onderzocht stond ze op 8 cm. Binta brak de vliezen en 2uur later was het spruitje geboren, het was een meisje van 1kg700! We schatten dat ze maar 32 weken was. Bij deze vrouw dachten we eerst dat het en tweeling was of een stuit, want haar buik zag er echt heel bizar uit ! Maar uiteindelijk bleek ze gewoon een overvolle blaas te hebben .
Ondertussen stond Arna haar vrouw ook op volledig, ze maakte haar steriel klaar. Maar al heel de dag voelde ze zich niet zo goed. Sab vroeg aan Arna: Gaat het wel? Maar geen reactie! Plots zei Arna: Sab ik ga flauwvallen! Ik heb haar dan maar vlug naar de stoel geholpen want de bedden hingen nog vol met bloed. Daar gaat haar eerste stuitbevalling. Achteraf zei Sab dat Arna blij mocht zijn dat ze er niet bij was! Binta had uiteindelijk de bevalling gedaan maar was veel te vroeg aan het kindje gekomen met als resultaat dat het kindje zijn armpjes had opgeslagen en de bevalling dus maar niet vorderde! Na wat trekken en sleuren werd het kindje eindelijk geboren, het kindje zag blauw en was heel slap en moest beademd worden Hierna (rond 1u) mochten we ons bedje in kruipen! Mmmh zalig ! Maar dit was slechts van korte duur want rond 4uur was het al weer KLOP KLOP KLOP op de deur! Terug aankleden en we gingen weer op weg. Er was een vrouw binnen gekomen, eerste kind en ze stond al op 10 cm! We hebben een tijdje moeten wachten omdat het kindje nog moest in dalen. Na 2 uurkes besloten we toch de vrouw te laten meepersen, maar dat deed ze niet. Het was een geen makkelijke bevalling, we hebben zelfs fundusdruk moeten geven.
Rond 8u zat onze nacht erop en konden we terug ons bedje inkruipen.
De samenwerking met Binta verliep wat moeizaam, omdat ze natuurlijk zelf Afrikaanse gewoontes heeft.
We dachten eerst een uitstapje te maken richting Banjul om daar onze stoffen voor onze afrikaanse kledij te kopen. Toen we hoorden dat dit een rit van 1uur en 30 min was met verschillende bustaxis, hebben we dit dan maar uitgesteld naar volgend weekend, want iedereen was moe. Wat gaan we dan doen? Pff, niets! Luieren, luieren en nog eens luieren ! Om 17u besloten we toch om op ons gemakje een douchke te nemen. We waren juist klaar met douchen toen er iemand van het health center naar ons kwam toegestormd, er moest een dringend geval getransfereerd worden naar Brikama. Het was en vrouw die leed aan sikkelcelanemie. Ze wouden dat wou meegingen omdat ze zich niet zeker voelden in het geval er iets mis zou lopen. Dus wij ons vlug warm aankleden, handschoenen en schorten me en de ziekenwagen in. De rit duurde in ons ogen enorm lang en we stelden ons voor hoe het moest zijn om een zwangere vrouw in nood hierin te vervoeren. De ambulance is maar pover ingericht, enkel een matras op de grond en niets van materiaal aanwezig. Toen we terug waren stond het eten ons al op te wachten. Rond 22u vertrokken we met zijn allen naar de club, Fireman was in the house! Al een geluk dat er Tony en nog twee andere van het Health Center mee waren om ons te beschermen tegen de cowboys ! Wat een hilarische momenten
Eenmaal terug in ons domein lagen Alix en de kindjes onder te sterrenhemel afgebakend met kaarsjes te slapen. Zo gezellig ! We besloten ook onze spullen te gaan halen en hebben er ons dan maar bijgelegd. Rond 7u trokken we toch maar ons kamertje in omdat we het veel te koud hadden .
Na het uitslapen trokken we naar het strand om wat verder te rusten en te genieten van het zonnetje. We zijn nog iets gaan drinken in één van de plaatselijke strandcafétjes. Hier hebben we voor het eerst Belgische frietjes geproefd MMMH! Zo lekker. Eenmaal terug thuis was het vlug eten en ons bedje in. Iedereen was nog moe van het uitgaan.
Buitenlandse stage Gambia 2010
n maar we hebben toch een paar uurtjes kunnen slapen. Er was een vrouw binnen gekomen met zee veel bloedverlies, een 8ste kind. Deze vrouw moet onmiddellijk getransfereerd worden naar Brikama, de vrouw was zeer slap en er waren geen foetale harttonen meer hoorbaar. De ambulancier werd opgebeld en wij maakten alles klaar voor de rit. Snel nog een infuus prikken en een bevallingsset meenemen, je weet maar nooit dat ze onderweg bevalt! Allen de ambulance in en GOGOGO naar Brikama. Rond 6u30 waren we terug in het health center, er was net een vrouw bevallen, wat spijtig dat we deze gemist hebben! Maar we kunnen niet alles
...We kunnen weer aan een nieuwe week beginnen nog 4 te gaan, deze week werken we terug snachts. Dus vandaag wat rusten, een boek lezen, lekkere Afrikaanse koekjes eten, genieten van het zonnetje! 
En we hebben de hele nacht door kunnen slapen. Om 6u zijn we eventjes wakker geworden, omdat de nachtwaker op de deur naast ons kwam kloppen. Daar verblijven de mensen met nachtdienst, maar geen paniek het was voor de verpleegpost.
! Tegen 23u zijn we naar huis teruggekeerd, daar hebben we nog wat na gebabbeld, aan een praatje maken krijgen we echt nood! We hebben ons al goed aangepast aan de afrikaanse cultuur, maar we beginnen onze goede thuis toch wel al te missen: eten aan een tafel, even voor tv in de zetel ploffen, lekkere Belgische kost en non-stop elektriciteit,
!!
. Ondertussen was er alweer een tweede vrouw binnen, na het palperen van de buik stonden we voor een dilemma! Is het een stuit? Tweeling?
Ze stond op 3cm, en na 2u hebben we ze dan maar nog eens onderzocht maar is niet voorruit gegaan. We mochten van Binta gaan slapen en ze zou ons komen halen wanneer de vrouw meer last kreeg. Maar we hebben we kunnen doorslapen tot 9u, wat een luxe, dit hadden we niet verwacht na onze 2 vorige nachten! 
!De placenta kwam niet meteen, maar na een halfuurtje kwam deze. Hierna ben ik terug Sab gaan helpen want haar vrouw was nog steeds niet bevallen. Ze wou maar steeds niet goed meepersen dus besloot we fundus druk te geven. Toen werd het kindje meteen geboren, het was een jongetje van 3kg! Ondertussen was er een 3e vrouw binnen gekomen, 4e kind, 1 vingertop ontsluiting. We besloten haar naar huis te laten gaan, omdat ze niet in arbeid was. Tegen 12u lagen we in ons bedje maar rond 2u was het weer KLOP KLOP KLOP! Ohnee weer eruit
Er was een vrouw binnen die al op 7 cm stond, en ging gedurende 3uur maar niet voorruit. We hebben de vliezen gebroken en haar blaas geledigt. Hopen dat de arbeid nu maar snel vordert. Het gaat heel langzaam, het is 7u30 en
. In de dag doen we het dan maar kalmpjes aan zodat we nog genoeg energie hebben voor snachts. Om 20u begonnen we aan onze nachtshift, het duurde niet lang vooraleer er een vrouw binnen kwam, nog geen 5 min later stond er al een tweede aan de deur
