Vanavond beginnen we aan onze eerste nacht . In de dag doen we het dan maar kalmpjes aan zodat we nog genoeg energie hebben voor snachts. Om 20u begonnen we aan onze nachtshift, het duurde niet lang vooraleer er een vrouw binnen kwam, nog geen 5 min later stond er al een tweede aan de deur . De ene had gewoon wat pijn in de onderbuik, geen contracties en geen ontsluiting. Ze had pijn bij het plassen en we hebben haar dan pijnstillers en antibiotica meegegeven tegen de infectie. Zij mocht naar huis De parturiënte van Arna stond al op 4 cm, een negende kindje en het was een stuitligging! SPANNEND! Er was nog een vrouw van gisterenavond binnen die op 2-3cm stond, een eerste kind. Toen sab haar nog eens onderzocht stond ze op 8 cm. Binta brak de vliezen en 2uur later was het spruitje geboren, het was een meisje van 1kg700! We schatten dat ze maar 32 weken was. Bij deze vrouw dachten we eerst dat het en tweeling was of een stuit, want haar buik zag er echt heel bizar uit ! Maar uiteindelijk bleek ze gewoon een overvolle blaas te hebben .
Ondertussen stond Arna haar vrouw ook op volledig, ze maakte haar steriel klaar. Maar al heel de dag voelde ze zich niet zo goed. Sab vroeg aan Arna: Gaat het wel? Maar geen reactie! Plots zei Arna: Sab ik ga flauwvallen! Ik heb haar dan maar vlug naar de stoel geholpen want de bedden hingen nog vol met bloed. Daar gaat haar eerste stuitbevalling. Achteraf zei Sab dat Arna blij mocht zijn dat ze er niet bij was! Binta had uiteindelijk de bevalling gedaan maar was veel te vroeg aan het kindje gekomen met als resultaat dat het kindje zijn armpjes had opgeslagen en de bevalling dus maar niet vorderde! Na wat trekken en sleuren werd het kindje eindelijk geboren, het kindje zag blauw en was heel slap en moest beademd worden Hierna (rond 1u) mochten we ons bedje in kruipen! Mmmh zalig ! Maar dit was slechts van korte duur want rond 4uur was het al weer KLOP KLOP KLOP op de deur! Terug aankleden en we gingen weer op weg. Er was een vrouw binnen gekomen, eerste kind en ze stond al op 10 cm! We hebben een tijdje moeten wachten omdat het kindje nog moest in dalen. Na 2 uurkes besloten we toch de vrouw te laten meepersen, maar dat deed ze niet. Het was een geen makkelijke bevalling, we hebben zelfs fundusdruk moeten geven.
Rond 8u zat onze nacht erop en konden we terug ons bedje inkruipen.
De samenwerking met Binta verliep wat moeizaam, omdat ze natuurlijk zelf Afrikaanse gewoontes heeft.
We dachten eerst een uitstapje te maken richting Banjul om daar onze stoffen voor onze afrikaanse kledij te kopen. Toen we hoorden dat dit een rit van 1uur en 30 min was met verschillende bustaxis, hebben we dit dan maar uitgesteld naar volgend weekend, want iedereen was moe. Wat gaan we dan doen? Pff, niets! Luieren, luieren en nog eens luieren ! Om 17u besloten we toch om op ons gemakje een douchke te nemen. We waren juist klaar met douchen toen er iemand van het health center naar ons kwam toegestormd, er moest een dringend geval getransfereerd worden naar Brikama. Het was en vrouw die leed aan sikkelcelanemie. Ze wouden dat wou meegingen omdat ze zich niet zeker voelden in het geval er iets mis zou lopen. Dus wij ons vlug warm aankleden, handschoenen en schorten me en de ziekenwagen in. De rit duurde in ons ogen enorm lang en we stelden ons voor hoe het moest zijn om een zwangere vrouw in nood hierin te vervoeren. De ambulance is maar pover ingericht, enkel een matras op de grond en niets van materiaal aanwezig. Toen we terug waren stond het eten ons al op te wachten. Rond 22u vertrokken we met zijn allen naar de club, Fireman was in the house! Al een geluk dat er Tony en nog twee andere van het Health Center mee waren om ons te beschermen tegen de cowboys ! Wat een hilarische momenten
Eenmaal terug in ons domein lagen Alix en de kindjes onder te sterrenhemel afgebakend met kaarsjes te slapen. Zo gezellig ! We besloten ook onze spullen te gaan halen en hebben er ons dan maar bijgelegd. Rond 7u trokken we toch maar ons kamertje in omdat we het veel te koud hadden .
Na het uitslapen trokken we naar het strand om wat verder te rusten en te genieten van het zonnetje. We zijn nog iets gaan drinken in één van de plaatselijke strandcafétjes. Hier hebben we voor het eerst Belgische frietjes geproefd MMMH! Zo lekker. Eenmaal terug thuis was het vlug eten en ons bedje in. Iedereen was nog moe van het uitgaan.
Onze laatste werkdag van deze week JOEPIE ! Eindelijk weekdend! Om 8u was iedereen volop aan het kuisen, is het poetsdag? Of was het omdat wij verleden week zo gekuist hadden ? Er kwam een vrouw binnen van 30 weken met buikpijn, wat bleek dat dit contracties waren. Na twee keer een inwendig onderzoek met een interval van 2uur was ze niet voorruit gegaan en mocht ze dus naar huis, zonder enige uitleg van rust Voor de rest hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan wat ook wel eens mag! In de namiddag hebben we geluierd in de zon en op het internet gezeten tot onze werkuren erop zaten. Na het werken hebben we onze was gedaan dit was wrijven, wrijven en nog eens wrijven! Gelukkig kregen we wat hulp wat dit zijn we echt niet gewoon .
Onze nacht was weer veel te kort maar we denken positief, morgen onze laatste werkdag en dan is het weekend. Stipt om 8u stonden we weer paraat er was niemand binnen in de verloskamer, maar dit duurde niet lang. Rond 9u kwam er een vrouw binnen op 3 cm met intacte vliezen, haar 5de zwangerschap maar derde kindje. Dit werd Sab haar eerste bevalling in Afrika ! De vrouw ging vlot voorruit, opeens had ze zon puilende vliezen, dat de vliezen gevuld met vruchtwater uitwendig zichtbaar werden. Dit hadden we nog nooit meegemaakt. We hebben de vliezen dan maar gebroken, tegen die tijd stond ze al op 8 cm. Ze vroeg aan Lamin of ze geen pijnstiller kreeg tegen de pijn maar hij zei dat bevallen de enige oplossing was om de pijn weg te nemen met als resultaat dat de vrouw veel te vroeg begon te persen.
Ondertussen kwam er een tweede vrouw binnen op 6 cm, vierde kindje. Arna was deze vrouw aan het onderzoeken toen Sab plotseling riep: Arna deze vrouw gaat bevallen! Dus heeft ze alles laten vallen om mij eventjes te komen helpen met de verzoging van het kindje, het was een gezond jongetje van 3kg615. Ook de placentaverlossing verliep vlot maar jawadde zon gigantische placenta! Toen ikverder mijn vrouw verzorgde, ging Arna haar vrouw nog eens onderzoeken. Stilletjes aan begon de vrouw meer en meer last te krijgen een halfuurtje later stond ze op 9 cm metpuilende vliezen. Ze besloot om de vliezen te breken en een kwartier later was het kind gezond en wel geboren. Ook hier was het een jongetje, van 3kg500. Verder verliep alles vlot. Onze eerste bevalling is voor beiden goed verlopen !
Na onze werkdag gingen we pannenkoeken maken. Bloem, suiker, melk, eieren, maar hoe afwegen Tja op het gevoel hé! Een pan kregen we van Binta en de boter vonden we op het marktje. Ze waren overheerlijk, zelfs de Afrikaanse bevolking genoot ervan.
Hier gaat onze wekker voor de zoveelste keer af om 7uur, we dachten ohnee nu al! wat zouden we graag nog een dutje doen. We zijn terug begonnen met te helpen op prenatale raadpleging, toen plots Lamin vertelde dat er eentje op komst was! Jeeeej daar komt onze eerste bevalling! Na een tijdje kwam de ziekenwagen toe en wij stonden steriel paraat, heel nieuwsgierig naar wat er ons te wachten stond . Daar gaat de deur van de ambulance open en daar ligt een vrouw met haar kindje al geboren tussen de benen. Lamin kwam op zijn gemakske af met het materiaal en om eens te kijken hoe het zat. Vlug afnavelen was de boodschap zodat we het kindje zo rap mogelijk warm konden inwikkelen en meegeven aan Lamin voor verdere verzorging. Nadien hebben we de placenta verlost en dit allemaal in de ziekenwagen wat niet gemakkelijk was, maar wij echte vroedvrouwen kunnen natuurlijk alles . Dit hebben we dan ook al eens meegemaakt, wat een avontuur! Hierna zijn we naar Lamin zijn kantoor getrokken en daar lag hij half in slaap dit komt ervan als je tot 2u s nachts op het internet zit. Maar dit vonden wij natuurlijk helemaal niet erg zo konden wij op ons gemak onze blog aanvullen .
Binta had voor ons weer lekker gekookt zodat we ons buikje weer goed konden vullen. Tony maakte voor ons chineese thee wat zorgt hij toch goed voor ons hé. Na het genieten van deze lekkere thee kropen we maar weer ons bedje in.
Vandaag prenatale raadpleging gedaan, wat een drukte!We kregen een soort rijstpap (van de familie van een vrouw die snachts bevallen was) als dank voor de goede zorgen. Dit was wel speciaal maar smaakte wel. Lamin had problemen met zijn internet samen zorgde we ervoor dat iedereen weer op internet kan, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden vanuit het verre Gambia !
Vandaag prenatale raadpleging gedaan, wat een drukte!We kregen een soort rijstpap (van de familie van een vrouw die snachts bevallen was) als dank voor de goede zorgen. Dit was wel speciaal maar smaakte wel. Lamin had problemen met zijn internet samen zorgde we ervoor dat iedereen weer op internet kan, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden vanuit het verre Gambia !
Om 8u beginnen we met onze eerste werkdag er waren er juist 2 bevallen ze hebben hier precies een natuurlijk mechanisme om snachts te bevallen . Eentje hiervan had zeer veel bloed verloren, een had danook een zeer laag hemoglobinegehalte. De grenswaarde ligt hier veel lager dan in Belgie, de afrikaantjes kunnen er wat beter tegen dan de bleekscheetjes ! In de postnatale ruimte lag een vrouw die snachts bevallen was, ze had een kindje met malformaties aan de handjes en de voetjes en woog slechts 1kg700. De vrouw nam het kind gewoon mee naar huis en dat was het voor vandaag.
Rond 16u hadden ze gedaan met werken, ons Sabke was wat ziekjes en is een dutje gaan doen. Ik (Arna) verwen haar met wat Nicnacjes en wat suiker zodat ze weer een beetje op krachten komt.Ohja de muis zit nog steeds in de kast dus gaan Arna en Annemie verder op muizenjacht. Heel de kast leegmaken en daar was ze meteen. Annemie had het sublieme idee om deze te vangen met een potje maar natuurlijk was dit beestje haar te snel af! Gelukkig was de buurvrouw daar en heeft de muis gekilled ... Eindelijk kunnen we eens goed slapen maar we blijven toch alert en onze deur houden we steeds goed dicht.
Rond 10u vertrokken we met de bustaxirichting de krokodil farm. Tony wou onderweg ook even stoppen om zijn familie te tonen en zijn huis, het was wel gezellig. Het was weer warm, al slenterend en puffend kwamen we aan in de krokodil farm. Het was zeer mooi, er zitten ongeveer 1000 krokodillen. We hadden onze lunch meegenomen, zodat we verder konden genieten van het uitzicht. Hierna hebben we een busje genomen richting Brikama. We zijn naar een marktje geweest met houtbewerkingen, het was prachtig. Hier hebben we al heel wat souveniertjes gekocht. Wat een vermoeiende dag warm afbieden, afbieden en blijven afbieden. Dan namen we het busje terug naar huis. Na zo een warme dag wouden we genieten van een koud douchke. Ik (arna) stapte vol verwachtingen in de douche beetje water en oeps ineens niets meer oei wat nu. Ik nam een ander kraantje om een kom te vullen, maar ook hier was het op. Gelukkig zagen we ineens mousa, hij is voor ons de generator gaan opzetten en voila ons probleemke was opgelost. Binta had voor ons lekker Belgisch gerechtje klaar gemaakt, kip met sla en frietjes.
We gaan vroeg naar ons bedje, want van de warmte en die afrikanen word je echt moe.
7 februari 2010
Vol volle moed en uit nieuwsgierigheid vertrokken we rond 9u naar de kerk. Tiens, er is nog niemand de kerk is toe de priester moest van ver komen en kwam niet meer. Dus dan maar terug naar huis vroeg opgestaan voor niets! Hierna na;en we weer eens het busje naar het strand. Eerst zat schelpjes rapen en dan een gezelligplaatsje zoeken om te zonnen. Af en toe zochten we wat afkoeling in het water. Van de zon krijg je natuurlijk ook dorst dan maar in het beachhouse genieten van een lekkere frisdrank wat een heerlijk vakantiegevoel. Rond 16u moesten we weer terug wijn want Tony wou graag naar de voetbal gaan kijken
Na zo een warm dagje kan een koude douche echt goed doen we missen het warme water echt niet! morgen onze eerste echte werkdag, dus kruipen we maar op tijd in ons bedje. We doen de deur van onze kamer open Ohneeeeee! Een muis HELP
Onze muizenjacht, eerst en vooral Tony gaan halen, alle zakken doorheen schudden maar geen resultaat. Ok! Dan maar zak voor zak uit de kamer halen Ja daar is de muis (Sofieke he mama ) Achter ons bed dus ons bed verschuiven Oeps ze kruipt langs de gordijn omhoog hij valt terug naar beneden waar is ze nu? Ons bed dan maar uit elkaar halen en hops daar is ze, ze loopt de kamer van onze buurvrouw in. Zo kunnen we na alles terug te plaatsen rustig gaan slapen of dat denken we toch! We lagen rustig in ons bedje tot we opeens weer iets hoorden het is misschien buiten Ohnee hoor dus alles terug uit de kamer en halen we de zakken leeg maar dat levert niets op. We horen iets in de kast pff maar het is nu al veel te laat om dit ook nog eens leeg te halen dus deur toe en slaapwel krsscht krssccht maar daar slapen we door.
Vandaag starten we met onze 2e werkdag. Rond 8u moesten we paraat staan Belgium time no Africa time. Wanneer we allen goed bezig waren was het natuurlijk al 8u30 = Africa time.
Er was niemand binnen, dus onze eerste taak was kuisen in de postnatale ruimte, maar niet te veel he, juist de randen van het bed. Hierna moesten we een kleine poetsbeurt geven aan de verloskamer. Maar dit konden we niet aanzien... We zijn detol vot en spons gaan halen en hebben de kamer van boven tot onder gekuist! We kregen veel bezoek omdat ze waarschijnlijk wouden zien wat die zotte Belgen aan het doen zijn...
Iedereen was tevreden met het resultaat, Blink Blink, iedereen stond verstomd.
Lamin trakteerde ons op bananen en een typisch Afrikaans drankje op basis van planten (Soment Juice) dit heeft iedereen wel gesmaakt na zoveel zweten.
Rond 17u Afrikatime stond Malaffi ons op te wachten om ons voor te stellen aan het comite..
We kregen elk een zakje colanoten om te overhandigen aan de leden van het comite.
Deze bevat 5 belangrijke mensen
1 het hoofd van alle vrouwen
2 priester van de moslim
3 hoofd van het health center
4 de burgemeester
5 contactpersoon met ambassade
Na onze bezoeken genoten we van een douchke, deze wordt steeds viezer en viezer.
Als avondmaal had Binta op zijn afrikaans spaghetti gemaakt, echt lekker! Hierna nog eventjes genieten van afrikaanse muziek en dan bedje in.
Dikke zoewnen van ons beide!x
De rest van onze avonturen volgen zeker en vast nog...
Na een fantastische nacht stonden ze op rond 8 uur. Alix, Annemie en de kindjes waren al op weg naar school (het zas voor hun de eerste schooldag). Ook voor ons was het een speciale dag, namelijk de naamceremonie! We kregen elk een Gambiaanse naam. Sabrina = Binta marong Arna = Zainab Djambe => genoemd naar de vrouw van de president Na de ceremonie kregen we een rondleiding in het Health Center. Oei wat een shock... zo klein, weinig materiaal en medicatie en zo vuil. Maar we trekken onze plan wel zoals de Arikaanse bevolking doet
Rond 15u mochten we stoppen en genoten we van het zonnetje! Hierna zijn we nog even naar het plaatselijk marktje getrokken voor water, dan een douchke en nog wat afwassen. We kropen gezellig samen bij kaarslicht om in ons dagboek te schrijven, terwijl Tony lekkere appelsienen voor ons schilt.
Vandaag is Nadine richting Dakar vertrokken en we hebben allen een traantje weggepinkt...
1 februari 2010 We zijn goed geland, het was zeer warm bij aankomst (29 graden). We slapen niet in een gastgezin, maar in een huisje naast het health center. We hebben onze eigen kamer, knus maar gezellig...
2 februari 2010 De mensen zijn heel gastvrij en behulpzaam. We zijn in de voormiddag naar het marktje geweest... Nadine heeft ons op een drankje getrakteerd in Kalakala (mmm lekkere cola ;) ). De kinderen roepen ons toe met toubab (blanke). Ze komen steeds spontaan aangelopen en willen ons verwelkomen door steeds met ons mee te lopen en ons handen vast te nemen. Ons middagmaal werd bereid door Binta en was zeer lekker. Dan snel verder ons kamertje nog verder inrichten. Dan hebben we de bustaxi naar het strand genomen. Daar was het heel rustig... mooi strand en hier kwamen we eventjes tot rust. Onze bodyguard heet Tony een zorgt heel goed voor ons...beschermt ons voor de Cowboys (mannelijke opdringerige bevolking)... en staat steeds paraat voor ons (kookt warm water). Eenmaal terug in ons dorpje Gunjur kregen we van Malaffi een toespraak van wat wel en niet mag. Hierna volgde ons avondeten bij kaarslicht wat wel gezellig was maar toch aanpassing vroeg (we hebben enkel elektriciteit van 21 - 24u).
3 februari 2010 ring ring... onze wekker gaat af rond 8u30...we gaan snel even douchen voor het ontbijt...maar hoe? de douche was vies en koud en er was niet veel water. We zagen geen steek, dan ons lampje maar vastmaken een het deurslot. Voor alles is er een oplossing in Afrika. Wat een organisatie. Na het ontbijt namen we weer het busje tot Brikama onder begeleiding van Tony...snel doorheen de drukke markt wandelen tot aan het internetcafe waar we nu zijn :p.
Hopelijk tot snel
Dikke zoenen aan iedereen en we missen jullie erg -xxx-
We genieten nog van de laatste dagen thuis bij onze familie. Het wordt spannend !
Maandag 1 februari is het zover! Vanuit Zaventem vertrekken we om 11u35 en komen aan in Banjul (het warme Gambia) om 18u30 (Belgische tijd). Het afscheid nemen van familie en vrienden wordt een emotioneel moment. We hopen jullie iedere week een verslag en foto's te kunnen sturen. Wees niet ongerust als er niet meteen iets opstaat.
Examens voorbij... vertrek in zicht. Op deze blog kunnen jullie onze avonturen mee volgen, en ook wat nieuws vertellen uit België. We gaan proberen zoveel mogelijk berichtjes en foto's met jullie te delen. Nog 2 weken en we stappen het vliegtuig op!
Buitenlandse stage Gambia 2010
. In de dag doen we het dan maar kalmpjes aan zodat we nog genoeg energie hebben voor snachts. Om 20u begonnen we aan onze nachtshift, het duurde niet lang vooraleer er een vrouw binnen kwam, nog geen 5 min later stond er al een tweede aan de deur
. De ene had gewoon wat pijn in de onderbuik, geen contracties en geen ontsluiting. Ze had pijn bij het plassen en we hebben haar dan pijnstillers en antibiotica meegegeven tegen de infectie. Zij mocht naar huis
De parturiënte van Arna stond al op 4 cm, een negende kindje en het was een stuitligging! SPANNEND! 
Er was nog een vrouw van gisterenavond binnen die op 2-3cm stond, een eerste kind. Toen sab haar nog eens onderzocht stond ze op 8 cm. Binta brak de vliezen en 2uur later was het spruitje geboren, het was een meisje van 1kg700! We schatten dat ze maar 32 weken was. Bij deze vrouw dachten we eerst dat het en tweeling was of een stuit, want haar buik zag er echt heel bizar uit
! Maar uiteindelijk bleek ze gewoon een overvolle blaas te hebben
. 
! Wat een hilarische momenten
.
... Eindelijk kunnen we eens goed slapen maar we blijven toch alert en onze deur houden we steeds goed dicht.
