Het is dus een zeer kalme week geweest voor ons. Zaterdag naar het strand geweest ons wekelijks uitstapje . Wat zonnen, slapen, wandelen, zwemmmen, schelpjes rapen,... We moesten wel op tijd terug zijn zodat we nog langs de kleermaker konden, hopelijk hebben ze alles goed aangepast! Tijdens het passen thuis was het opeens OEPS! En daar ging Arna haar rits van haar bloesje, dus terug naar die kleermaker. In 1,2,3 was het gemaakt en stak er een nieuwe stevige rits in!
Zondag: eerst even uitslapen en dan onze dag al hangend e liggend verder zetten. S' avonds moesten we naar een naamceremonie, het was familie van Malaffi. In de dag zijn we nog wat inkopen gaan doen, in elk winkeltje vind je wel iets maar nooit alles te samen. Dus het is steeds sloffen van shop naar shop! Tegen 16u30 maken we ons klaar als echte Afrikaanse ladies! Iedereen zag er prachtig uit! Het was wel even wennen maar dit lukte wel . Er was heeeeel veeeel volk op de naamceremonie! Iedereen is hier familie van iedereen! Het leek wel een dorpsfeest. We kregen een drankje en wat afrikaanse pannekoeken (deze lijken op smoutebollen), hierna nog een schoteltje met kip en couscous. Als traditie wordt er geld gegeven aan de moeder. Ondertussen was er een bandje dat wat muziek speelde, dit zorgde voor een gezellige sfeer. Tegen 22u waren we terug thuis.
We zitten al in de helft! Maar we hebben er toch maar een dubbel gevoel bij. We willen heel graag naar huis, maar ondertussen beseffen we stilletjes aan dat we iedereen hier erg gaan missen
Onze laatste werkdag van de week, leuk! Het is terug weekend Dit wil zeggen: weer een weekje voorbij en zalig niets doen Vandaag was het terug werken met Lamin wat we leuk vonden, want dan is het altijd lachen geblazen! We hebben de hele dag meegedraaid op de verpleegpost. Vandaag hebben we wat vanalles gedaan! Niet enkel vroedvrouw gespeeld, maar ook verpleegster, apotheker en secretaresse! Hier in Afrika is alles mogelijk ! Na het werk gingen we langs de kleermaker om onze afrikaanse kledij op te halen en ondrtussen weer eens een tussenstopje maken bij Kala Kala. Thuis, vlug onze afrikaanse kleren eens aantrekken. Oei hier en daar wat te breed en hele rare vormen! We zijn nu eenmaal geen afrikaanse madammen Dus terug naar de kleermaker voor wat aanpassingen, maar ze maken er geen probleem van en morgen kunnen we er weer achter. Hierna weer genieten van ons avondmaal en nog een kopje thee...
Lamin had ons gisteren gevraagd of we vandaag konden werken van 12u tot 20u. Hij moest naar een bijscholing en anders was er niemnd aanwezig voor de bevallingskamer. We vonden dit zeker en vast niet erg, zo konden we lekker uitslapen! Toen we om 10u wakker werden zagen we dat we een bericht van Lamin hadden. De plannen waren gewijzigd, we moesten toch van 8u tot 16u werken.Tjah, snel aankleden en van ons bedje recht naar de verloskamer. Al een geluk dat er niemand was. Hier staan we dan helemaal alleen, met al die verantwoordelijkheid, wat spannend! Nu maar hopen dat er geen spoedgevallen binnen komen! Heel de dag waren er vrouwen met klachten, maar voor alles hadden we een oplossing! Het was snel 16u maar we hebben deze dag goed doorstaan!
De derde werkdag van de week, weer geen vrouw binnen op verlos, dus weer helpen op de prenatale. Het was heel druk de vrouwen bleven maar toestromen om 12u was iedereen onderzocht. De rest van de dag was heel kalm en dus hebben we wat geluierd in de zon, hard werken dat wij hier doen ! Rond 17u30 vertrokken we naar het schooltje van Aaron en Juna voor de voorstelling (Zimba) die vorige week niet door gegaan was. Toen we aankwamen, werd ons meegedeeld dat de muzikanten nog van het vliegveld moesten opgepikt worden. Het kon dus nog zeker een uur duren. We besloten snel terug te gaan naar het Health center achter water en een pulleke en natuurlijk onze deet! Tegen 18u30 is de voorstelling eindelijk begonnen, we zijn de afrikaanse regelingen al helemaal gewoon! Tegen 20 u waren we thuis, we aten, babbelden en dan ons bedje in.
Vandaag weer niemand binnen op het verloskwartier. Er ag een vrouw in de postnatale ruimte met hoge koorts en abdominale pijn gedurende 2 dagen, de medicatie sloeg niet aan. Dus werd de vrouw doorverwezen naar Brikama. De ambulance klaarmaken, Lamin zei dat we alleen moesten gaan omdat hij te veel werk had op het domein. Maar gelukkig stuurde hij een afrikaanse studente mee om te vertalen voor ons. Allen de ambulance en GOGOGO! Onderweg werd de vrouw misselijk en gaf ze verschillende keren over (je zou voor minder met al dat gehoebel op de weg) een gezellige tocht was het dus niet ! Voor de eerste keer zagen we de verloskamer en de materniteit in Brikama, wat een verschil! De verloskamer is gewoon een grote zaal met hier een daar een muurtje tussen en wat bedden. De vrouwen lagen er open en bloot. Heel hectisch!Na dit gezien te hebben waren we opgelucht dat we daar geen maand stage moesten lopen! We zitten hier knus en gezellig in het Health Center. Eens terug thuis zijn we nog wat gaan helpen op de prenatale raadpleging want het was ontzettend druk.
Vandaag begonnen we weer aan onze week met dagshiften. Zoals elke maandagmorgen krijgen we uitleg over een bepaald onderwerp. Er was niemand binnen in de verloskamer dus onze eerste werk was de blog aanvullen de afwas doen en opruimen! Rond 3u30 kwamen ze ons halen er was een vrouw binnen, ze stond al op volledig! Dus vlug steriel aankleden was de boodschap en deze vrouw is vlot bevallen van een jongetje 2kg850. Ondertussen was er een tweede vrouw binnen (primipara), 4cm maar ondertussen was het 16u en zat onze shift erop! Na het werk zijn we met onze afrikaanse stoffen naar de kleermaker geweest. Wat een opdracht! om uit te leggen hoe we alles wouden en dan de maten nemen van boven tot onder. Ze schreven niets op buiten de maten, hopelijk komt dit goed. Hierna vlug even lngs Kala Kala langs gaan (plaatselijk caféétje) voor een doos cornflakes en een fris drankje. Het was een warme dag. Ineens kwam Moussa ons halen omdat de andere studenten (van lerarenopleiding) waren aangekomen. Het was eens leuk om weer met andere blanken te kunnen babbelen. Voor hun waren het de eerste indrukken dus snel even het belangrijkste vertellen
Buitenlandse stage Gambia 2010
. Wat zonnen, slapen, wandelen, zwemmmen, schelpjes rapen,... We moesten wel op tijd terug zijn zodat we nog langs de kleermaker konden, hopelijk hebben ze alles goed aangepast! Tijdens het passen thuis was het opeens OEPS! En daar ging Arna haar rits van haar bloesje, dus terug naar die kleermaker. In 1,2,3 was het gemaakt en stak er een nieuwe stevige rits in!
Maar we hebben er toch maar een dubbel gevoel bij. We willen heel graag naar huis, maar ondertussen beseffen we stilletjes aan dat we iedereen hier erg gaan missen
Vandaag was het terug werken met Lamin wat we leuk vonden, want dan is het altijd lachen geblazen! We hebben de hele dag meegedraaid op de verpleegpost. Vandaag hebben we wat vanalles gedaan! Niet enkel vroedvrouw gespeeld, maar ook verpleegster, apotheker en secretaresse! Hier in Afrika is alles mogelijk
