Deze morgen zijn de schoenen van Sabine afgeleverd door de post. Ze heeft gisteren nog nieuwe schoenen gekocht.

Rond één uur heb ik een bericht gekregen dat ze de volgende halte bereikt hebben : Villadangos del Paramo. Voor hun eerste dag toch een heel eind : ong. 23km. Misschien was de regen een voordeel zodat het niet te warm was. Er was sprake van geweest om geen regenkledij mee te nemen, dus gelukkig hebben ze die toch mee.

Sabine heeft gebeld. Ze zijn goed aangekomen, behalve ... de tweede rugzak (ingechecked) is niet aangekomen. Volgens Elien heeft de helft van het vliegtuig zijn bagage niet.

Ze hebben dat dus aangegeven bij het loket voor vermiste bagage. Maar de rugzak is niet te vinden in het systeem. En blijkbaar had Elien een deel van het label moeten houden als bewijsstuk dat de bagage afgegeven was. Extra problemen dus.

De vrouw aan het loket vroeg waar ze naartoe gingen en toen ze hoorde dat ze naar Leon gingen vroeg ze of ze naar Santiago de Compostella gingen. Toen gaf ze een "overlevings-pakket", om de eerste dagen door te kunnen.

Gisteren zijn Sabine en Elien vertrokken uit Zaventem. Dat ging niet van een leien dak.

Toen we aankwamen hebben we eerst de rugzak van Elien laten omwikkelen, die rugzak ging ingechecked worden. Het was dus beter om alle lintjes en lusjes weg te werken.

Daarna de wachtrij in. Ik denk niet dat ik het ooit al zo druk gezien heb. Sabine had via het Internet al de boarding papieren in orde gebracht dus we hoopten een stuk vlugger te kunnen gaan, maar iedereen moest dezelfde wachtrij gebruiken. Op het einde van de wachtrij, net voor de splitsing voor ingecheckten en niet-ingecheckten, zagen we op de schermen voor de "bagage-dropoff" driehoeken met uitroeptekens en "out of order" berichten verschijnen. Dan maar verder aangeschoven bij de niet-ingecheckten.

Toen het bijna onze beurt was verscheen op een scherm dat we onze bagage konden inchecken. Dat scherm hebben we dan gebruikt. Boarding pass gescanned en dan kwam het label met de barcode uit de machine. Elien heeft dat dan aan haar rugzak gehangen.

We hadden al gezien dat er blijkbaar een probleem was met de bagage-band, de mensen moesten hun bagage zelf naar een plek brengen waar al een hele hoop bagage stond (en dan hoor je regelmatig berichten om bagage niet zonder toezicht te laten ???). Dus de rugzak werd bij de hoop gezet.

Aangezien het al rond 10h30 was en we vreesden dat de douane ook zeer druk zou zijn zijn we onmiddellijk naar de vertrek-gate gegaan en hebben we afscheid genomen.

Sabine en Elien gaan een tweede poging doen om Compostella te bereiken. Ze vertrekken volgend weekend naar Burgos Bilbao, om op 9 juli naar Leon te vertrekken, hun nieuwe startpunt.