Zijn rond 13 uur aangekomen in najera. Terug zeer heet. Elien stapt veel beter met de nieuwe schoenen. Hebben de slaapzakken teruggestuurd. Te warm. Morgen naar santo domingo. Nu reeds 191 km gedaan.
Hier geen geluk. In de albergue waar we de rugzak afgezet hebben waren alle bedden al bezet. Vonden dat niet correct. Hadden siesta tot 13uur. Waren daar terug om 13uur10 en alles was al weg.
Deze ochtend is de telefoon van Sabine vanaf het hoogste bed op de vloer gevallen. De telefoon was dus "stuk". Gelukkig heeft Elien ook haar toestel mee. Via die weg bleek dat Sabine niet de aan/uit knop gebruikte om de GSM aan te zetten En dan was er nog een probleem met de pin-code, die bleek niet die te zijn die Sabine dacht. Uiteindelijk heb ik haar de puk-code doorgebeld.
Sabine en Elien zijn deze ochtend rond 5h30 vertrokken en ze zijn nu in Logroño, rond 11h30 aangekomen. Daar is blijkbaar een feest op handen want men is er aan het repeteren voor iets. Sabine is daar opnieuw op zoek gegaan naar een postkantoor om nog een pakje te versturen. Deze keer zijn het de slaapzakken. Die zijn veel te warm. Hopelijk hebben ze die later niet opnieuw nodig ! Wat ze "gewonnen" hebben aan gewicht zijn ze weer een stuk kwijt : ze hebben extra kleren gekocht ! Wel, het zijn wel een topje en een shortje, om 's nachts in te slapen. wat ze nu hebben is blijkbaar te warm.
Wat later dan anders. Ik had gisteren geen tijd om te schrijven.
Sabine heeft geen bericht gestuurd maar wel gebeld. Ze zijn gisteren heel vroeg vertrokken, als ik me goed herinner zei ze dat ze om 6 uur al onderweg waren. Elien heeft nog altijd problemen met haar voeten/tenen. Gelukkig zijn er de gesprekken met mede-pelgrims die haar motiveren om verder te gaan . In Los Arcos wilden ze wat eten en rusten maar toen ze weer verder wilden speelden de voeten van Elien weer op . Ze hebben dan beslist om andere schoenen te kopen. Jammer genoeg is er in Los Arcos geen schoenenwinkel. Gelukkig is er op dinsdag een markt en er bleek uiteindelijk ook een schoenenkraam te zijn. Ik ben nu in blijde verwachting van een pakje . De "oude" schoenen van Elien zijn met de post naar huis gestuurd.
Rond één uur waren ze in Torres, vóór de grote hitte. In de refugio zijn het kamers van vier bedden. Na het eten bleek dat de andere bedden ingenomen waren door een jong koppel uit Oostenrijk, mensen die ze al verschillende keren gesproken hadden de laatste dagen, Elien was blij. Ik moet Elien eens vragen of ze haar Duits oefent met deze mensen .
Reeds in villamayor . Elien zij hier slapen. Heeft enorme pijn aan de voeten. Spijtig want ik ben in vorm om te stappen. Zullen morgen om 5 uur vertrekken om in te halen en de hitte te vermijden. Loopt hier op tot 32graden.
Ik heb een schrijf-fout gecorrigeerd in een ouder bericht (Lorca) en daardoor staat dat bericht niet meer op chronologische volgorde . Dat moet dus voor Vilatuerta komen.
Ik heb net een telefoontje gehad van Sabine. Alles gaat goed, ze hebben wel wat last van de spieren. Morgen gaan ze naar Pamplona. Er is daar een probleem : de refugio daar is gesloten omdat er een feest is. Omdat ze vrezen dat de refugio's net voor en net na Pamplona vol zullen zitten zullen ze nog verder gaan, wel zijn ze van plan om vanuit Pamplona openbaar vervoer te nemen. Dan kunnen ze hun eerste dag die ze gesplitst hebben min of meer inhalen. Omdat ze de voorbije dagen niet zo goed hebben geslapen hebben ze nu een kamer in een hotelletje genomen. Sabine is zelf een keer uit haar bed gevallen. Het zijn zeer smalle bedden.
Blaren zijn ok. Ze zaten op de tenen. Zitten nu in zuribi. Morgen naar pamplona. Vandaag was het snikheet. Bij mij zijn het vooral de schouders die pijn doen.
We hebben net een lekkere pelgrimsmaaltijd gegeten; We hebben al heel
wat nationaliteiten ontmoet; Vooral Canadezen, ook Fransen, Ieren,
Amerikanen, Australiërs en niet te vergeten een Koreaan; We hebben
vandaag een hele etappe gedaan; We waren "kapot", vooral van de
afdaling, er kwam maar geen einde aan; Morgen doen we toch de volgende
etappe naar Zuribi; Elien heeft al drie blaren en ik 1. Het weer is hier
maar zo zo. Het is hier koud. Het is wel leuk dat we steeds hetzelfde
groepje tegenkomen. 's Avonds eten we dan tesamen. Gelukkig heb ik Elien
voor het Engels, het Frans neem ik voor mijn rekening. Nu logeren we in
een abdij in Roncesvalles. Die is omgebouwd tot een pelgrimsherberg. We
slapen in couchettes, alles is wel heel proper, ook de douches en de
toiletten. Naast ons slaapt er een Oosterijkse jong koppeltje, die
dezelfde etappe gaan dan als wij. Morgen staan we terug om 6uur30 op, en
vertrekken rond 7u30 of 8uur. Hier kunnen we niet ontbijten we zullen
dus onderweg iets moeten kopen. Van Zuribi gaat het dan naar Pamplona.
We hebben eindelijk de Pyrenëen overgestoken maar hebben er niets van
gezien. We hebben de hele dag in de regen en de
mist gewandeld. Deze aubergue wordt opengehouden door Vlamingen en
Nederlanders, is wel eens leuk om jouw taal te kunnen spreken. Elien
wou morgen de bus nemen, maar nu is ze akkoord om toch de tocht te doen.
Zeker nu we ook met een Frans koppeltje gegeten hebben en die
doen morgen dezelfde etappe als wij. Hoe gaat het bij jullie, en met
Julie. We zullen nog wel eens een sms verzenden.
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
