In het verhaal van de automatische loonindexering en het afschaffen ervan ben ik, denk ik, nog niet helemaal mee!

In België is het zo dat als het leven duurder wordt, we meer gaan verdienen. Ik maak het even concreet:

Stel de prijs van een brood slaat 5 eurocent op. We moeten dus meer betalen in de winkel als we een brood willen kopen. In ons land treedt dan het mechanisme in werking waarbij we een indexering krijgen. We gaan meer verdienen (zij het dan met een kleine vertraging van enkele maanden). Dus met het geld dat we extra verdienen zouden we zonder problemen de meerprijs van het brood moeten kunnen betalen.

Dus om het kort te zeggen: we verarmen niet door stijgende voedselprijzen want we gaan het verschil meer verdienen. Ok. Mooi!

(Je hoort dikwijls zeggen: vroeger ging ik winkelen en lag met € 50 mijn kar vol. Om eerlijk te zijn is dat bij mij tegenwoordig verre het geval, dus aan het principe van de automatische loonindexering schort toch iets.
Het overschrijden van de index gebeurt als in een korf (het mandje) van producten die we “dagdagelijks” gebruiken de prijs een bepaald plafond (de spilindex) overschrijdt => dan zal de index worden aangepast en krijgen we meer loon. Brandstofprijzen zijn echter uit het mandje gehaald waardoor stijgende brandstofprijzen geen invloed hebben op de index (we krijgen bij stijgende brandstofprijzen dus niet meer loon).)

In Duitsland werkt het anders:

De prijzen van voedsel stijgen, het leven wordt duurder. Pech! Met hetzelfde geld moeten de Duitsers de gestegen prijzen kunnen betalen. Met andere woorden: de Duitsers verarmen.

Pas een jaar later tijdens de volgende loonsonderhandelingen kunnen de vakbonden proberen (en ik zeg wel proberen) de gestegen levensduurte te compenseren door loonsopslag.

Dus een jaar lang is het leven duur(der) en dan (misschien) krijgen ze een hoger loon.

Dus in Duitsland is er eerst een verarming en daarna (misschien) een compensatie.

In België is er (theoretisch) geen verarming van de bevolking aangezien het loon mee stijgt met een gestegen levensduurte.

Welk systeem is nu het beste? Eerlijk gezegd mis ik de reden waarom ons (het Belgisch) systeem niet goed zou zijn en afgeschaft zou moeten worden. De politicus die pleit voor een afschaffing van dit (ons) systeem pleit dus voor een verarming van de bevolking!

Europa zegt dat dit systeem (het Belgisch automatisch loonindexeringsmodel) moet afgeschaft worden. Waarom?

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat we loonsopslag krijgen bij stijgende (voedsel)prijzen. De werkgevers moeten ons dus meer betalen. De kosten van de werknemers (lonen) stijgen dus. Deze kosten stijgen in de buurlanden (vb. Duitsland) een jaar later aangezien pas daarna de index (eventueel) wordt aangepast.

Vandaar de uitspraak dat België een te grote loonkost heeft tegenover de omliggende buurlanden.

Ligt de oplossing er nu in het Belgische model af te schaffen? (Neen want dan krijgt de Belgische bevolking een verarming.) De oplossing is het tegenovergestelde: het Belgische model van de automatische loonindexering moet in geheel Europa worden ingevoerd. De lonen stijgen dan overal evenveel en er zal geen verschil zijn in loonkost tegenover de omliggende buurlanden.

Pleiten de politiekers niet voor een ééngemaakt, sociaal Europa waar iedereen beter van wordt? Of houdt deze eenmaking een verarming voor ons (de Belgische bevolking) in?

Rutger Moons.