kzen weg

Terug n melbourn voor een aantal dagen maar ik kan ni wachten om te vertrekken samen met mijn 2 reisgenoten giada ( Italië) en Catherine ( Canada) . Van uit melbourne gaan we langs the great ocean road de twaalf apostelen en nog een paar schoon plekskes met prachtige stranden en kleurijke rots formaties . Kangroo eiland is een geweldig schoon eilandje waar ik mijn eerste slang heb gezien en zalige honing beertjes heb gegeten gemaakt door Italiaanse bijen. adilaide is niks speciaals

een klein maar gezellige stad waar weinig of gaan stress is. Op weg naar flinders ranges met veel eten en drinken. een paar hikes gedaan in wilpena vreet warm maar wel de moeite waard. onderweg naar coober pedy heb ik ne zalige cameel burger gegeten lekker ech lekker. Coober pedy een stadje onder grond ik dacht dat alles onder de grond was , da was toch wa ik verwachte van het geen ze mij vertelde. Maar eigenlijk zijn het juist de oude mijnen die zijn omgebouwd tot huizen en der is nog veel boven grond te vinden. 8 uur rijden richting uluru is lang, saai en ozo eentonig een lange rechte weg met soms is wa bochten veel struiken en weing tegen liggers op de weg . Uluru is ne gigantische berg recht omhoog en indrukwekkend maar de olgas liggen 80 km verder en ik vind ze veel beter en schooner om te zien. Onderweg naar Alice zijn we via kings canyon en the macdonnal ranges een kleine maar leuke omweg. nu ben ik in alice om mijn twee geweldige reisgenoten op de vlieger te zetten en op 28 mei richting cairns te gaan samen met voorloopig en normaal gezien 2 reisgenoten .

Meer nieuws volgt wel als ik ik cairns zen en tijd en goesting heb.

de meloene zal ik misse als tandpijn. Opweg om mijne ferry naar tazzy te nemen rijden we door de snowy mountains, een schoon stukske berglandschap maar zonder sneeuw tis er nog iets te warm voor denk ik. de kleine oversteek duurde 10 uur maar twas snachts en dus goe geslapen . Begonnen in devonport en dan vertrokken richting the east cost en bay of fires een schoon plekske met witte stranden. 2 dagen hiken rond wine glass bay witte stranden en een stralend zonneke wa wilde nog meer, awel geen wolken als ge op den top van nen berg staat. Port Arthur was een gevangenen kolonie ik had levenslang gekregen omdat ik iets ( kweet nimeer wa) gestolen had van een belangrijk iemand. Hobart is de hoofdstad van Tasmanië en met al zijn schoon oude gebouwen nog wel de moeite maar het beste was het scheepvaart museum de goesting om te gaan zeilen kwam weer helemaal naar boven. The frenchmans cap is een 4 daagse hike door moerassen, tropische bossen en langs veel schoon plekskes. tware 4 zware dagem maar als ge op den bergtop staat was het zeker de moeite de zee en het uitgestrekte berglandschap in 1 plaatje echt schitterend .the West coast schoon maar redelijk verlaten tis Ier nogal nat.

Vier dagen op en rond cradel mountain gewandeld dag 1 richting de top van cradel geklommen tot aan de wolken en dan verder naar de hut waar ik nachten zal slapen. De tweede dag opstaan met sneeuw het is duidelijk dat ze da nie echt gewoon zijn hier ondanks de sneeuw samen met shannon naar de top van de vallei gewandeld om het sneeuwlandschap te gaan bezien. dag 3 overal nog wa sneeuw en besloten om barn bluff te beklimmen kwas bijna tot de top geraak maar dan werd alles te glad en gevaarlijk dus wijselijk besloten om terug te keren kwas ni vanzin om een aantal meter te vallen en dan daar gezellig te blijven liggen. Dag 4 het eten was bekan op dus terug naar den oto door de sneeuw twas plezant maar ozo moelijk om het juiste pad te volgen. De dag daarna een tochtje van 10 uur om the walls of Jeruzalem te zien maar zonder plan met als gevolg dat ik the walls heb gezien maar de misse berg heb beklommen simpelweg omdat die het meest van al op een muur leken. dees is zowa het belangrijkste verder kan ik alleen maar zeggen dat Tasmanië een schoon stukske land is waar ik waarschijnlijk nog eens terug naar toe kom om die twee mountains te beklimmen als er gaan wolken zijn en omdat alle locals zeggen dat de zuid kust track eem echte uitdaging is en echt de moeite om te doen is.

Ik heb mijne ferry op 3 mei en 6 mei vertrek ik met drie andere richting adilaide Alice springs en cairns.

nieuw nieuws volgt wel

De groete ginder en tot de volgende

na tien weken tusse de meloene en pompoene hebben we weer wa geld bijeen gespaard om onze reis voort te zetten.

het waren 10 zware, warme maar geweldige weken met de colegas lachen en zeveren soms is een feesje als we de dag nadien ni moeste werken.

de meloene waren in het begin zwaar maar na een paar dagen zijn we het gewoon en is er niks meer een ma ik koop nooit van mijn leven nog een water meloen.

pompoene is een echte hel ni dat het er zoveel zijn als meloene maar de stèle van de pompoenplant staan vol met harde haartjes die uw armen en benen volledig open schuren en krassen en als ge dan in den douche kruipt voelt het aan alsof ge als een klein manneke in het graanveld of hooiveld zijd gaan ravotten, overal jeuk en een branderig gevoel.maar dan vergeet ik bijna nog te zeggen dat er veel redbacks op de pompoene zitte op 1 dag had we samen 23 redbacks gezien .

nu ga ik vertrekken via de snowy mountains naar melbourne om dan de ferry te pakken naar Tasmanië en daar dan een maand rond te trekken.

Met mij gaat alles schitterend ik hoop ginder het zelfde en tot de volgende

tis weer effe geleden voor de moment ben ik watermeloenen aant plukken in cowra. een toffe groep, goei pree, veel zon en goe weer maar veel te veel meloene. in het begin waren de meloene nog tof en lekker smullen maar na een tijdje heb ik genoeg meloene gezien en gegeten ik denk dat ik nooit nog een watermeloen zal kopen.

werken bij temperaturen van 40 graden in de schaduw is soms wel afzien

mijn water verbruik ligt rond de 8 liter water .

verder is hier int dorp niveel te doen dus kan ik gelukkig niveel geld uitgeven en veel sparen soms is iets gaan met de colegas en als we vrij hebben ergens naar toegaan om effe van het dorp weg te zijn.

Verder niks speciaals tot de volgende

dees zijn mijn laatste dagen in nieuw-Zeeland spijtig maar ja we moeten verder gaan he we kunnen hier spijtig genoeg niet eeuwig blijven rondtrekken. We hebben nog een paar dagen met de stray bus voort gereisd naar mount cook en nog een beetje verder. Mount cook en het meer erbij is best wel een streeling voor het oog het is ook als ik mij ni vergis het hoogste punt in nieuw-Zeeland. daar hebben we naar de gletsjers gaan zien van op een afstandje wel is waar maar tis wel plezant om stukken gletsjer te zien vallen. Dan zijn we verder gegaan naar rangitata want Liesbeth is daar nog is gaan raften het was de moeite blijkbaar. De dag er na heb ik even afscheid moeten nemen van Liesbeth voor een te lange tijd. want zij had haar vlieger in christchurch een week vroeger dan ik in queenstown. Van de bus gestapt liesbeth nog is goe vast gepakt en zo een 400 km voor de boeg beginnen we maar te liften naar lake tekapo. Een kiwi (ne niet de vogel of stuk fruit ik zen nog ni zot geworden) die mij had opgepikt vertelde mij dat dat een leuk plekske is om effe te blijven. En inderdaad het was de moeite. De dag erna verder gelift richting queenstow na 5 uur, 5 verschillende liften en iets meer den 300 km achter de rug zijn we in queenstown lifften gaat hier best wel vlot moek zeggen. Nu zijn we nog een paar dingen aant regelen voor een auto te kopen een bankrekening te openen en houden we ons nog op andere manieren bezig.

Na 2 maand in nieuw-Zeeland veel te veel schoone omgevingen te hebben gezien en meegemaakt te hebben vind ik dat 2 maand lang ni genoeg zijn en dat ze mij hier zeker nog een mogen terug verwachten er is hier zoveel te zien. Het is hier een stukje paradijs op aarde dat iedereen is zou moeten gezien hebben.

Kwas hier heel graag en kzal dees nooit vergeten .

Groet ginder en tot de volgende in Australië

En bungy jumpen is totaal ni slecht voor het lichaam want ik da zelf is getest en mijn lijf hangt toch nog aaneen dus da kan geen kwaad voor de schouders, knieën, enkels,nek en rug zelfs ni als ge springt van een plankske da 134 meter van de grond verwijderd is. Den Tom en witse zijde da da wel iets voor mij zou zijn en ze hebben gelijk das vies om naar beneden te springe ma vanaf da ge vertrokken zijt ist effe genieten blij dak da gedaan heb ze. verder wat een rustig dagske om wa te bekomen. morgen vertrekken we richting de 4 daagse kepler track een duure maar volgens velen een schoon wandelingske tzal de moeite zijn denk ik.

dees was het voor de moment ge zult nog van mij horen tot de volgende

the Queen Charlotte track 71 km berg op berg af in 3 dagen het was mooi leuk om te doen ma o zo zwaar, elken dag iets meer als 20 km onder de voeten laten passeren afzien ma de moeite waart om te doen. Schoon zicht schitterende natuur echt iets wa ge thuis niet hebt. En de mensen zelf super vriendelijk en behulpzaam nog iets wa ge thuis ni kunt verwachten van een wildvreemde das mischien iets waar wij jaloers op mogen zijn. Tijdens het wandelen viel het begin goed mee maar tegen het einde van de rit ging de fun er een beetje af en werd die vervangen door vermoeidheid en pijnlijke voeten maar altijd o zo gelukkig als de tent op stond en het lekkere eten de mond in vloog.

Na drie dagen wandelen hebben we een dag op diene stome bus gezeten ons rot verveerld ma goe tkan ni altijd feest zijn zeker.

5 dagen op zee van bay naar bay varen en eilandjes af schuimen het eene nog mooier dan het andere. soms een rustige en vlakke zee anders een ruwe en hobelige zee wat best wel plezant en kicken soms ook wa vies. Slapen deden we dicht bij het strand op idyllische plekjes echt ferm. Het weer was nogal wisselvallig soms zon soms veel regen. Na 5 dagen roeien op zee zijn de benen uitgerust maar de armkes kunnen wel eens protesteren nu en dan maar ja voor een ervaring als deze wil ik gerust wa afzien echt nen aanrader voor degeen die hier ooit is passeren.

verder in het verschiet gaan we nog een paar wandelingen doen en op en gletsjer gaan wandelen als het weer dit toelaat. verder niks speciaal ze anders zult ge het wel horen tot de nexte

alles gaat hier schitterend goed met ons we hebben eindelijk geweldig warm weer en geen stront regen nimeer echt zalig. De laatste dagen op het noord eiland zijn geteld we laten met spijt in het hart het noorden achter via welington en trekken verder zuidwaarts. Welington word windi City genoemd en ik weet goe waarom het kan daar waaien ni normaal er zijn al mensen omver geblazen door de rukwinden die door de straten vliegen. Ik heb gezien hoe mensen op een hoopje elkaar vast houden om te kunnen blijven staan tis een grappig zicht. Als ge is wilt kunt ge is you tube tis lache. Nu zitten we in picton en vertrekken morgen op een 3 daagse tocht langs het water en in de heuvels daar na gaan we proberen om de abel tasman route af te varen in 4 dagen met de kayak.

Gezellig varen langs de kust en als we geluk hebben kunnen we zeehonden, dolfijnen en heel mischien orkas zien mijn foto toestel ligt gereed ze. verder zijn er al lichte plannen maar die ziet ge later wel.

Zonnige groetjes van aan den andere kant van den bol en

Normaal ging ik vandaag vertrekken op mijn kano trip meer het slechte weer is de spelbreker van de week het is hier nu al non stop aant regenen van gisteren avond wij zitten droog en warm maar we willen gaan varen. Door de aanhoudende regen van vanacht is de rivier bij ons met een meter gestegen en verder stroom afwaarts met 3 a4 meter gestegen. De eigenaars mogen ons niet laten vertrekken voor onze eigen veiligheid er zijn blijkbaar al wat mensen verdronken in omstandigheden als deze dus blijven wij maar aan wal. Verder is hier niks te doen dan ons wa bezig te houden en ons te vervelen en hopen dat we morgen of overmorgen kunnen vertrekken. Zoniet reizen we verder naar Wellington en proberen we het zelfde tedoen op het zuid eiland daar is ook zoiets maar toch liever hier.

Groet en tot de volgende

alles gaat hier goed voor de moment maar de voorbije 3 dagen heb ik samen met Liesbeth een 3 daagse hike gedaan rond den berg die ze gebruikt hebben voor mount doom in lord of the rings .den eerste dag was alles goed een beetje bewolkt maar droog we zijn juist optijd in een hut aangekomen want het begon zacht te regenen en toe we binnen waren wast aant gieten. Samen met twee andere Belgen hebben we een hilarische avond gehad aan een gezellig kacheltje lekker warm en vanalles geleerd hoe ge veel eten kunt meenemen zonder dat het veel weegt. Opstaan in alst koud is is al ni leuk ma als ge ziet dat het dan ook nog is aant regenen is begint den dag rot slecht maar ja we moesten er door en zijn dan maar in de regen vertokken. Na 3 uur in rotte en kouwe regen komen we zeiknat aan bij een berghut je waar geen verwarming of vuur is om optedrogen. We hebben dan maar besloten om op ons tanden te bijten en over de rugkam van de berg tegaan de mensen die in die hut zatten verklaarde ons voor gek. Zij zijn er de dag voor ons over gegaan en zaten in de mist en waren elkaar even kwijt ma ja toch vertrokken. Een 3 uur lange wandeling door regen, smeltende sneeuw, mist, rukwinden en stijle smalle wegen maar het was echt wel de moeite de uitdaging waart. 1896 meter was het hoogste punt alle twee bekaf op den top , zo trots als een ijsblokje kan zijn hebben we onze afdaling ingezet naar het einde van de tocht nog is 2 uur wandelen in de kou. Eens beneden moesten we in liften naar en dorpje om slaap plaats te vinden dat ging vlot een gans hostel voor ons alleen en een gemaan kacheltje zalig stoken gelijk zot om warm te krijgen , een folmke zien en dan gaan slapen. De volgende 5 dagen zal ik niks van mij laten horen want ik doe een 5daagse kano trip over grote rivier alle tot de volgende.

alles gaat Ier heel goe vandaag zijn we gaan raften en echt raften met watervallen waarvan er eentje bij is van 6 meter blijkbaar de hoogste raft waterval terwereld echt de max fotos gaan ook op Facebook want er is iets met mijn instellingen van de fotos we zijn ni gekanteld maar 1 keer schol het ni veel we hadden geluk en dan nu zit ik de stad rotorau een wandeling in het park gedaan met wa grietjes die hete modder en water poelen stinke wel vreet ze.Voor de rest niks speciaals alleen goe weer en morgen gaan we een bezoek brengen en een pintje pakken aan hobbitston ofwel de shire ge weet wel van de film .

Allee ik ga een glas wijn drinke tot de volgende

Vandaag ben ik na lange tijd nog is vroeg moete opstaan om mijne bus richting ralagan te pakke dat is een surf dorpje aan de westkust met goei groote golven iets te groot ma da heeft ons ni tegen gehouden om het toch te doen tis ni gelukt om een deftige golf te pakke ma goe twas fun. Verder was het een toffe avond goe gelachen met wa duitsers,kaaskoppen en serieus waar 3 Vlaamse grietjes. Toen het donker was zijn we naar de glow worms gaan zien das juist alsof ge naar de sterren kijkt ma ge moet uw hoofd ni naar achter buigen echt schoon.

Zalig wakker worden in een rustige omgeving overal natuur in de verte het zeetje een beekje dat ligt te kabbelen en niks anders dan de muziek van moeder natuur zalig. Vandaag zijn we gaan cave diven of wel hagasing das niks anders dan in een gat in de grond kruipen u door spleten en smalle tunnels kruipen naar beneden rappelen via water vallen door half ondergelopen tunnels kruipen en leren dat het stuk van dat bij een glow worm dat licht geeft dat da eigelijk stront is tof e s'avonds zijn we bij een mouri stam gestopt om daar te blijven pitten. Het eten was daar wel de moeit kip pattat erwte en nog iets speciaal ma vraagt mij ni wa en een sauzeke. Van entertainment weten ze der ook wa van ze een traditionele in wijding , dans en zang van in den oude tijd we hebben zelf met alle manne een krijger dansje moeten opvoeren der is een filmke van binne kort op face book te zien . De blacks (de rugby ploeg) doen elke keer die dans voor het begin van de wedstrijd om te imponeren. Dan met echte mouri verhaaltjes in ons bed gekropen.

verder ga ik als het weer het toelaat een vulcaan beklimmen hij slaapt dus geen paniek geisers en hotsprings bezoeken een rivier afvaren met de kano .En zo verder met de hop on hopof bus naar beneden reizen.

Allee nu weten we ongeveer wat hoe mijn planning er uit ziet ma der zal nog wel teen en tander bij komen we zien wel wa op ons afkomt.

Veel zonnige en regenachtige groetjes en tot de volgende

Na gigantisch lang op de vlieger te zitten zijn we eindelijk van diene vlieger vanaf da was echt om zot van te worde.

en om u en idee te geven hoe lang ik ben op 25/9 om 19:20 vertrokken en 27/9 rond 14:00 aangekomen.

het hostelke is dik inorde schoon koereke grote keuken en ik zit met nen toffe Duits en nen Ier op de kamer. En die zen blijkbaar ook alleen op schok we gaan is zien of we niks samen kunnen af wandelen.

voor de rest zen ik wa moe dus gaan ik wa gaan hangen in de stad en niks nuttig doen behalve de plaatselijke horeca

beoordelen op hun pinte.

Merci voor het geweldig afscheid feestje we zullen da niet rap vergeten.

Alee t'amusement en tot 11 augustus op t'cafe e