Vrijdag was de 4de editie van de Lierse "Nacht van de Sport", een organisatie in handen van de gelijknamige werkgroep in de sportraad en de Lierse sportdienst. Een organisatie die in de loop der jaren uitgegroeid is tot een vaste waarde in ons sportgebeuren. De kille receptie op het stadhuis en de uitreikingen in het Vredeberg behoren al lang tot het verleden. De Lierse sportmensen krijgen eindelijk waar ze recht op hebben, nl. de aandacht (en soms nog veel te weinig) en de appreciatie voor hun prestaties, die ze verdienen. Reeds in de vroege morgen waren de mensen van de sportdienst en de vrijwilligers van de werkgroep aanwezig in het cultureel centrum om alles klaar te zetten, de zaal feestelijk op te maken, de laatste details te regelen en het te volgen scenario nog eens door te nemen. Zonder deze mensen zou er natuurlijk geen "Nacht van de sport" zijn. Voor hen zou het een lange dag (en nacht) worden, sommigen wat zenuwachtig, anderen meer op hun gemak, het was tenslotte al de 4de editie. Toch moet men er zich voor behoeden om in routine te vervallen, routine wordt sleur en dat is niet goed voor gelijk welke organisatie. Vanaf 19u30 begon het volk traag maar zeker toe te stromen. Liefst 650 sportmensen (leden van alle Lierse sportclubs en Liernaars sportief bezig buiten de stad) hadden zich ingeschreven om aanwezig te zijn. Het voltallige schepencollege (nochtans meer culturisten dan sportminded) was, spijtig genoeg op de burgemeester na, voltallig aanwezig. Zij zouden de "zware" taak op zich nemen om de prijzen uit te reiken. Een simpele receptie was de voorbode van een uitbundig sportfeest, waar iedereen aan zijn trekken kwam. Niet alleen de sportmensen werden gevierd maar ook enkele vrijwilligers, zonder hen zou er geen sportclub overleven, werden in de bloemetjes gezet en dit oververdiend. Het sportgebeuren werd af en toe onderbroken door optredens van Lyra turnkring en dansclub Scratch en in goede banen geleid door onze stadsentertainer nummer één Walter Grootaers (nu ex-sportschepen) en sportraadvoorzitter Jo Docx (die zich prachtig van zijn moelijke taak kweet (of is het kwijtte). De apotheose was de verkiezing van de sportfiguur van het jaar, nadat Thomas Fierens (skiër) door de jeugd zelf was uitgeroepen tot "Jongere van het jaar". Voor de verkiezing van "recreatief laureaat" was dit jaar niemand voorgedragen. Drie sterke kandidaten stonden als genomineerde op het podium, jammer genoeg kan er maar eentje winnen. En zoals in de grote Oscaruitreikingen, en de w i n n a a r is : Pascal Somers (wereldkampioen slalomsurfen). Om het sportieve gebeuren af te ronden, werden alle bestuursleden van de Lierse sportraad, bedankt door de sportraadvoorzitter en de oude en nieuwe schepen van Sport. Op nu naar de volgense zes jaar (want er is en blijft op sportief gebied veel werk aan de winkel) wat betreft de sportraad en op naar de 5de (lustrum) editie van de "Nacht van de Sport". Het ganse gebeuren werd afgerond met een muzikaal optreden van Elke Taelman (inderdaad dochter van...) en Pino Baresi. De dansvloer werd bezet tot in de vroege uurtjes. Het Lierse sporthart heeft weerom laten zien dat het groter is dan sommigen denken en dat er meer is onder de Lierse sporthemel dan SK Lierse en Herakles (de enige professionele sportclubs die onze stad nog rijk is). Zegt dit iets over de clubs of zegt dit iets over onze stad, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Na het schitterende artikel (over mezelf, hahaha ijdeltuit) in het december 2006 nummer van Runners World (voor de leken, het meest gelezen atletiekblad ter wereld) wordt er in het maart 2007 nummer alweer melding gemaakt van mijn bescheiden persoontje (bescheiden, bescheiden ik hoef helemaal niet bescheiden te zijn, als je veel doet mag dat vermeld worden over wie of wat het ook gaat). Ditmaal gaat het over onze "Natuurlopen", waar ik uiteindelijk de geestelijke vader van ben. Reporter Wim De Jonge doet zich voor als inspecteur Chapeau en deelt (of deelt niet) kwistig met hoedjes (voor het parkoers, veiligheid, sfeer en het concept). Hij geeft in zijn eigen journalistieke stijl weer hoe hij alles beleefd, hoe goed (of misschien hoe slecht) hij loopt, wat commentaar van medelopers en hij wisselt wat woordjes met de organisator (ik dus). Alles voorzien van de nodige beelden, waar ik mezelf opgeofferd heb om onze fotograaf te begeleiden naar enkele plaatsen van waar hij deze prachtige plaatjes kon schieten. Ik hoef hier niet meer aan te halen dat deze "Natuurlopen" een schot in de roos zijn geweest en hopelijk op hetzelfde elan en stramien kunnen voortgaan. Zij het in de toekomst zonder mijn (en mijn vrouwtje) medewerking. Misschien dat ik volgend jaar zelf eens als deelnemer de start kan nemen. Doch dan zal er nog veel water door de Netevallei moeten stromen want het lopen staat bij mij op een zeer, zeer laag pitje. Het is geleden van 6 februari dat ik mijn loopsloefjes nog aan mijn voeten heb gehad. Ik heb amper 8 dagen dit jaar een kleine, sportieve prestatie geleverd (die zich dan nog beperkte tot 1 rondje stadsvesten, 4,2km). Terug naar Runners World editie maart 2007. Twee opmerkingen zou ik toch nog kwijt willen. Ten eerst mijn naam is met één N (Rony) en daar ben ik eigenlijk vrij streng op. Een tweede opmerking behelst het "rapport van inspecteur Chapeau". Voor sfeer krijgen we maar één hoedje, wij hebben altijd gedacht dat de sfeer één van onze sterkste punten was. Onder het motto "niets moet alles mag" en het sociale contact voor, tijdens en vooral na het lopen lijken ons bepalende eigenschappen om zoveel volk te lokken. Dat we geen tombola doen en geen prijzengeld geven is een doelbewuste keuze en ik denk niet dat hier iets mis mee is, nogmaals de mensen blijven in grote getale deelnemen. Ja de toppers en de prijzenlopers blijven weg, maar dat was niet onze doelgroep. Tenslotte voor het concept krijgen we ook maar één hoedje, misschien terecht omdat we steeds hetzelfde parkoers volgen. Maar staat er niet bovenaan pag. 80 : "Waarom zouden we iets dat goed draait, veranderen." Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit negatieve commentaar heb gekregen over het parkoers dat steed hetzelfde is. Sommigen vinden dit juist interessant omdat ze hun tijden kunnen vergelijken. Iemand in opbouw voor welke wedstrijd ook kan perfect nagaan of zijn tijden verbeteren of stagneren. Desalniettemin (wie kent dat woord nog) een schitterend artikel en een erkenning voor gans Vlaanderen van Lyra's Natuurlopen.
Ik zou graag de ganse ploeg van AC Lyra willen feliciteren voor de prachtige organisatie van de eerste Lierse marathon !
Er waren ongelooflijk veel sporters, er was een gezellige sfeer en alles was tot in de puntjes georganiseerd.
Proficiat en ik hoop dat er nog een vervolg zal komen ...
Jo Docx
voorzitter sportraad Lier
Lyra organiseert allerlei manifestaties zoals in de winterperiode maandelijks een natuurloop, drijvende kracht en bezieler hierachter is Rony Van Oosterwijck. Maar zaterdag heeft de club toch wel menigeen verbaasd door tegelijkertijd een marathon en een aflossingsmarathon voor ploegen van vier personen te organiseren, dat getuigt van durf en lef, de Pallieters maakten een huzarenstuk waar.
De mensen van AC Lyra verdienen voor mijn part een dikke pluim en ik was zeker niet de enige die er zo over denkt, de loftuigingen waren niet uit de lucht.Bezieler Rony Van Oosterwijck en zijn vrouw werden achteraf dan ook terecht in de bloemetjes gezet.
(Peter De Vocht, aflosser Kenia1)
De pluimen zijn dik verdiend. Prima organisatie, heb me net als alle andere deelnemers goed geamuseerd. Zeg het maar door aan al jullie medewerkers… het waren er heel wat, half Lier zag oranje zaterdag.
Met sportieve groeten Michel De Herdt sportfunctionaris
Yow Rony,
In eerste instantie proficiat met jullie organisatie. Naar mijn aanvoelen was dat heel goed geregeld allemaal. Ge moet ze toch maar allemaal op de plek krijgen die vrijwilligers. Dus aan het loopgedeelte heb ik een fijn gevoel overgehouden.
Edwin Lenaerts (finisher)
Beste Rony Geen probleem, ik dank je voor je eerlijkheid. Zoals ik zondag aan de telefoon reeds zei: ik vond het een schitterende organisatie waar Lier best trots op mag zijn. Ik denk dat je hier nog van zal horen. Ik kan je toevertrouwen dat ik het een hele eer vond om mijn jongensdroom (een marathon te lopen) op ons eigen Lierse bodem te mogen waarmaken, alleen daarvoor ben ik jou en je ganse ploeg dankbaar voor dit initiatief. Zoveel mensen die deze dag mogelijk gemaakt hebben: en dan nog in de kou. Vriendelijk groeten, Öztürk (gemeenteraadslid en finisher)
en de maraton . . . 1 groot succes ! ! ! veel volk heb ik gezien op de Lierse dijken . . .
