Na het schitterende artikel (over mezelf, hahaha ijdeltuit) in het december 2006 nummer van Runners World (voor de leken, het meest gelezen atletiekblad ter wereld) wordt er in het maart 2007 nummer alweer melding gemaakt van mijn bescheiden persoontje (bescheiden, bescheiden ik hoef helemaal niet bescheiden te zijn, als je veel doet mag dat vermeld worden over wie of wat het ook gaat). Ditmaal gaat het over onze "Natuurlopen", waar ik uiteindelijk de geestelijke vader van ben. Reporter Wim De Jonge doet zich voor als inspecteur Chapeau en deelt (of deelt niet) kwistig met hoedjes (voor het parkoers, veiligheid, sfeer en het concept). Hij geeft in zijn eigen journalistieke stijl weer hoe hij alles beleefd, hoe goed (of misschien hoe slecht) hij loopt, wat commentaar van medelopers en hij wisselt wat woordjes met de organisator (ik dus). Alles voorzien van de nodige beelden, waar ik mezelf opgeofferd heb om onze fotograaf te begeleiden naar enkele plaatsen van waar hij deze prachtige plaatjes kon schieten. Ik hoef hier niet meer aan te halen dat deze "Natuurlopen" een schot in de roos zijn geweest en hopelijk op hetzelfde elan en stramien kunnen voortgaan. Zij het in de toekomst zonder mijn (en mijn vrouwtje) medewerking. Misschien dat ik volgend jaar zelf eens als deelnemer de start kan nemen. Doch dan zal er nog veel water door de Netevallei moeten stromen want het lopen staat bij mij op een zeer, zeer laag pitje. Het is geleden van 6 februari dat ik mijn loopsloefjes nog aan mijn voeten heb gehad. Ik heb amper 8 dagen dit jaar een kleine, sportieve prestatie geleverd (die zich dan nog beperkte tot 1 rondje stadsvesten, 4,2km). Terug naar Runners World editie maart 2007. Twee opmerkingen zou ik toch nog kwijt willen. Ten eerst mijn naam is met één N (Rony) en daar ben ik eigenlijk vrij streng op. Een tweede opmerking behelst het "rapport van inspecteur Chapeau". Voor sfeer krijgen we maar één hoedje, wij hebben altijd gedacht dat de sfeer één van onze sterkste punten was. Onder het motto "niets moet alles mag" en het sociale contact voor, tijdens en vooral na het lopen lijken ons bepalende eigenschappen om zoveel volk te lokken. Dat we geen tombola doen en geen prijzengeld geven is een doelbewuste keuze en ik denk niet dat hier iets mis mee is, nogmaals de mensen blijven in grote getale deelnemen. Ja de toppers en de prijzenlopers blijven weg, maar dat was niet onze doelgroep. Tenslotte voor het concept krijgen we ook maar één hoedje, misschien terecht omdat we steeds hetzelfde parkoers volgen. Maar staat er niet bovenaan pag. 80 : "Waarom zouden we iets dat goed draait, veranderen." Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit negatieve commentaar heb gekregen over het parkoers dat steed hetzelfde is. Sommigen vinden dit juist interessant omdat ze hun tijden kunnen vergelijken. Iemand in opbouw voor welke wedstrijd ook kan perfect nagaan of zijn tijden verbeteren of stagneren. Desalniettemin (wie kent dat woord nog) een schitterend artikel en een erkenning voor gans Vlaanderen van Lyra's Natuurlopen.
De laatste uit de 4de reeks. Voor het 4de jaar op rij zullen onze "natuurlopen" het rekord van het aantal deelnemers verbeteren. En dit jaar niet zo'n klein beetje (van 700, 1450 over 1700), naar meer dan 2000. Ondanks het sneeuwtapijt van deze week, was het vandaag een stralende dag om alles klaar te maken om het onze atleten naar hun zin te maken. Een tripje van 25km, op de fiets, stond ons te wachten. 46 fluogele (25km), 19 fluorode (10km) en 3 blauwe (5km)bordjes moesten op alle strategische punten opgehangen worden, zodat de lopers niet "echt" verloren (er zijn er natuurlijk altijd die er in slagen) kunnen lopen. Voor mezelf was het een dag met een dubbel gevoel, ok hier zijn we weer en hella dit is mijn laatste keer. Daar heb ik natuurlijk (en zonder spijt) zelf voor gekozen, maar het is voldoende geweest. Ik heb hier iets uit de grond gestampt (natuurlijk met de volle medewerking van AC Lyra) dat mag gezien worden, maar het is en blijft mijn geesteskind. Wat gestart is met vooral atleten (alle lopers en loopsters zijn atleten) die ik persoonlijk kende en mensen uit AC Lyra, is uitgegroeid tot een meer dan regionaal gebeuren (lopers uit beide Vlaanderen, Limburg en Brabant zijn nu schering en inslag, zelfs Nederlanders en een Engelsman maakten deel uit van het deelnemersveld). Ik ben er dan ook ongelooflijk trots op dat ik onze stad op de loperslandkaart (wat betreft stratenlopen natuurlijk) heb helpen zetten. Maar er is een tijd van komen en gaan en wat is er mooier dan te stoppen op een hoogtepunt. Ik benadruk wel "een", want ik hoop dat er bij de volgende organisatie nog meer deelnemers zullen komen en misschien (ja misschien) ben ik er dan zelf eentje van. Ik wens de mensen van AC Lyra veel succes in hun verdere organisaties en voor mezelf nog eentje te gaan, de marathon. Vanaf dan behoort mijn atletiekoptreden defintief tot het verleden en aan nieuwe (of oude) uitdagingen heb ik geen gebrek, dus dat loopt wel los. Hopelijk is zaterdag 10 februari 2007 toch nog een dag die voor lange tijd in mijn (niet al te groot) geheugen zal blijven ronddwalen.
22/11/2003 : Onze allereerste natuurloop ging van start met 113 deelnemers. Iedereen was dolblij want we hadden ingeschat per loop 100 deelnemers en we hadden onze doelstelling van 500 lopers bereikt. Uiteindelijk werden het er meer dan 700. 13/01/2007 : 512 deelnemers, het vooropgestelde doel van 3 jaar geleden op een gans seizoen werd nu in één natuurloop bereikt. Er lijkt maar geen einde te komen aan de stijging van het deelnemersaantal. Zonder veel reclame, zonder sponsoring (enkel Vedette Sport zorgt voor de t-shirts) en met een minimum aan inschrijvingsgeld en toch spreekt het de mensen aan. Organisatorisch heeft AC Lyra zijn talenten ondertussen wel bewezen (Beker van Vlaanderen, jeugdwedstrijden enz...), maar vooral, bij ons is iedereen welkom. Zowel de winnaar (zijn we dat allemaal niet een beetje) als de "laatste" (eigenlijk een vies woord) worden luidruchtig door de toeschouwers aangemoedigd. Er zijn geen prijzen voorzien (enkel t-shirt voor abonnementen die 5 x deelnemen), er wacht enkel een verkwikkende douche (al lieten deze ons al eens in de steek) en daarna een opwekkende trappist of een heerlijke kom soep. Het sociale contact achteraf is de bevrediging van het lopen. Ieder van hen heeft zijn eigen verhaal, vandaag ging het niet goed..., zeg veel wind op de dijken he..., tot km zoveel kon ik mee en dan moest ik er af... . Lopers zijn ook een dankbaar publiek, terwijl de organisatoren bezig zijn met opruimen klinkt het steeds : het was weer plezant vandaag, goeie organisatie tot volgende keer. Meer moet dat niet zijn. Volgens de slogan van een bepaald warenhuis : 512 loper dat moet je verdienen.
Om de 60ste verjaardag van de club te vieren, organiseert AC Lyra een marathon. "We wilden die, zoals in andere steden, deels door het centrum doen", zegtvoorzitter Dany Martin. Na onderhandelingen blijkt er teveel weerstand. De hele club is ontgoocheld.
De club bestaat zestig jaar en wil dat met stijl vieren. ,,We wilden iets uniek neerzetten en kozen daarom voor een marathon. Toen we met dit idee naar de stad stapten, gingen de beleidsmensen en de veiligheidsdiensten akkoord over het parcours met vertrek voor het stadhuis'', aldus Danny Martin.
,,Rony Van Oosterwyck stippelde een parcours uit waarbij een passage langs de Zimmertoren, het stadhuis en de Sint-Gummaruskerk voorzien was. Ons doel was de middenstand te promoten als winkelstad en de toeristische trekpleisters in de kijker te stellen.''
Er volgde een bespreking met de marktkramers en de vertrekplaats werd, omwille van de zaterdagmarkt, naar de Vismarkt verlegd. Nadien volgde het advies van de horeca en de middenstand. ,,Die stonden voor een dilemma door de hinder van het afsluiten van enkele straten en het mogelijke inkomensverlies. Wij waren blijkbaar naïef want we dachten dat zo'n organisatie alleen maar mensen naar de binnenstad zou lokken. Na een laatste onderhandelingspoging met de politici, besliste het schepencollege dat de marathon met een minimum aan overlast op het Zimmerplein mocht vertrekken. Dat was echter moeilijk'', zegt Martin.
,,Heel wat mensen binnen ons bestuur stelden zich vragen waarom een en ander niet kan. Is het misschien de drukkingsgroep horeca-middenstand die de beslissingen neemt? We speelden even met de idee naar Berlaar uit te wijken maar die enkele horeca- en middenstandsmensen die ons wel steunen, kunnen we dit niet aandoen.''
,,Uiteindelijk beslisten we de marathon van zaterdag 24 maart te laten starten aan de Zaat met het tien kilometer lange parcours van de Natuurlopen en met aankomst op de atletiekpiste'', besluit Danny Martin.
Vandaag heb ik me nog eens gewaagd aan een loopje (de stadsvest in Lier, 4,1km). Voor de zoveelste keer een nieuwe start (hopelijk een echte nieuwe start in een nieuw jaar), het jaar 2006 heb ik nog even lekker afgesloten in het ziekenhuis (van 19 tot 26 december) dit als kers op de taart van een fu... kl...jaar. Toch is er hoop (... in bange dagen?) want sinds 2 januari ben ik terug halftijds aan het werk. En dat heeft voor mij (na 14 maanden thuis) een positieve weerklank. Het lukt wel niet echt, de namiddagen breng ik meestal slapend door, maar het kan alleen maar beteren. Het was ongelooflijk druk op de vesten in Lier, het was een zonnige morgen, dat had ik nog niet dikwijls meegemaakt. Zelfs in betere tijden, toen ikzelf nog putten liep in de vest (door het vele trainen), was het nooit zo druk. Ik moet eerlijk toegeven het werd niet echt een trainingsloopje want ik heb meer stilgestaan dan gelopen (ik heb een looptijd van 24 min., maar ben 45 min onderweg geweest). Het handjesschudden en het uitdelen van kussen (aan de loopsters) nam enorm veel tijd in beslag. Dat zijn de nadelen (echt nadelig vond ik het wel niet) als je elk lopend wezen in Lier kent en als iedereen mij kent. In deze nieuwjaarstijden wenst iedereen iedereen het beste, waarom kan dit niet eens gans jaar? Het zou voor mezelf een schitterende motivatie zijn om alle dagen te gaan joggen (neen, handjesschudden en kussen), wat wil een mens nog meer. Ik denk dat ik in de loop van de week nog eens een poging waag.
De 3de natuurloop in de 4de reeks (dat betekent de 18de in totaal) zal in de analen ingeschreven worden als de natste en misschien is dat nog een understatement. Voor mij persoonlijk kwam er nog bij dat het de eerste loop is waar ik mijn aanwezigheid niet kon waarborgen. Met mijn vriend Luk heb ik vrijdag wel de bewegwijzering verzorgd, onder een zonnige hemel, maar met ongelooflijk veel wind. Gisteren bleek totaal het omgekeerde, weinig wind, maar constant regen. Ondanks deze abominabele omstandigheden boden zich nog 412 vrouwelijke en mannelijke atleten aan. Kortom weeral een succes over de ganse lijn (buiten het weer natuurlijk). Met bijna 200 halve marathonners, 130 10km- en 80 5km-lopers was het op de atletiekpiste een drukte van jewelste. De deelnemers blijven dit nieuwe seizoen niet beperkt tot onze provincie, maar ook van daarbuiten, van Brugge over Gent tot Lommel, tot zelfs uit Nederland komen ze naar Lier. Een atleet uit Vilvoorde (Bart Hellemond) won de 5km, met op plaatsen 3 en 4, 2 jonge Lyra atleten (Mats Lunder, 15j en Nackaerts Kristof, 14j). Bij de dames was Caroline Geeraerts (Reet) de snelste. De jongste deelnemer Lukas Bats uit (Lier) is amper 6j (geboren in 2000). De 10km werd overtuigend gewonnen door Peter Robijns (Merchtem) met meer dan 2 min. voorsprong. Eerste dame werd hier Cynthia Yskout (Wiekevorst) die zelfs 16de werd tussen de macho-mannen. Uit deze reeks kwam de oudste deelnemer nl. Louis Heylen (69j) uit Herenthout. Het deed me ongelooflijk veel deugd dat het in de marathon een zuivere Lierse aangelegenheid werd. Bij de heren zegevierde oppermachtig Kurt Jurgens, hij vestigde met 1u 12min 26sec een overduidelijk parcoursrecord. Bij de dames won Hilde Geerts (AC Lyra), pas terug van een fietsvakantie in Zuid-Amerika, voor Patricia De Proost (AC Lyra). Iedereen kan nu rustig kerstmis en nieuwjaar gaan vieren en zich dan tenvolle voorbereidden op de volgende editie op 13 januari.
Zowel positieve als negatieve commentaar is hier te lezen, terecht of niet terecht dat zal de toekomst uitwijzen. Het is onze eerste marathonorganisatie. En wie beter kan mag altijd komen helpen. Er zijn al niet veel organisaties in de buurt.
+ Naturaprijzen voor deelnemers aflossingsmarathon en marathon (bij loting)
+ Trofeeën voor eerste drie in elke categorie (marathon); voor eerste drie dames- en herenploegen aflossing. (Gemengde ploegen geklasseerd bij mannenploegen)
+ Medailles voor Provinciale Kampioenen marathon (Enkel voor leden VAL met borstnummer).
+ MP-3 speler voor 1° Lierenaar (Groot Lier) bij dames én heren.
+ Geldprijzen: (niet-cumuleerbaar) - Eerste drie dames / heren 150 - 100 - 75
- Eerste drie dames / heren tussen 35 en 40 jaar60 - 50 - 40
- Eerste drie dames / heren tussen40 en 50 jaar 60 - 50 - 40
- Eerste drie dames / heren + 50 jaar60 - 50 - 40
Bevoorrading
+ 2 bevoorradingsposten met water en sportdrank (per ronde)
+ Sportdrank en fruit aan aankomst
Horeca
+ Restaurant met diverse snacks en warme gerechten in feesttent middenterrein vanaf 12.00 uur.
+ Ter plaatse:Marathon : 20 (VAL-leden: 18) / Aflossingsmarathon : 25 (ploeg van 4)
+ Voorinschrijving tot 17 maart 2007 via website : www.aclyra.com of strookje hieronder opsturen naar AC LYRA-marathon Boekweitlaan 5, 2500 Koningshooikt.
m neem deel aan de Lyra-marathon en stort13 (VAL-lid) / 15* op rekeningnummer 733-2228931-95 met vermelding Lyra-marathon 2007 naam/voornaam deelnemer- Maat T-shirt : S / M / L / XL / XXL*
m neem deel aan de Lyra-aflossingsmarathon en stort20 op rekeningnummer 733-2228931-95 met vermelding Lyra-aflossingsmarathon 2007- ploegnaam: .. ... Volgende personen maken ook deel uit van onze ploeg (in volgorde lopen) met als naam : .. .
Op 24 maart 2007 zal in onze stad (Lier) voor de eerste maal een officiële marathon worden georganiseerd. Dit om het 60-jarig bestaan van AC Lyra wat in de picture te zetten. Men heeft me gevraagd om hier aan mee te werken, wat ik dan ook met volle overtuiging beaamt heb. Over de perikelen met ons "sportminded" stadsbestuur gaan we het hier niet hebben, want dat zou ons te ver leidden. Maar ... Er moet voor een degelijk parcours gekozen worden. De oorspronkelijke bedoeling was om het natuurlooppad als basis te gebruiken met telkens een doortocht op de atletiekpiste. Dit zou zowel voor lopers als voor de toeschouwers het ideale scenario zijn. Mijn vriend Luc (Ceulemans), die in het bezit is van een pedometer met gps-systeem, en ik hebben samen dit parcours opgemeten en we kwamen tot de verbazende afstand van meer dan 45km. Snoeien was de boodschap. De piste links laten liggen (in onze positie rechts) was zowat de enige optie. Starten op de piste kon ook niet. Dan maar starten op de plaats waar al onze natuurlopen starten nl. de Zaat. Natuurlijk met de optie dat het ganse plein autovrij zou zijn. En in plaats van via de piste, wordt er nu op de dijk rechtdoor gelopen tot aan de Hoogveldweg en vandaar terug naar de Zaat. Het gedeelte dat we met de natuurlopen te voet afleggen, maakt dus deel uit van het marathonparcours. De laatste (4de ronde) verlaat men de dijk achter het Moevement en via de achterzijde van de "Mol" betreden we de piste, maar linksaf (de 3 buitenste banen) tot op het keerpunt, om langs de binnenbaan van de piste de aankomst te bereiken. Dit is in grote lijnen het ganse parcours. Vorige zondag is de verantwoordelijke van de VAL (Vlaamse atletiekliga) het parcours officieel komen opmeten. Dit was niet zomaar wat met een metertje staan zwaaien en het pad eventjes affietsen. Dit had heel wat voeten in de aarde, maar het was interessant om eens mee te maken. Met een rol van 50m werd er een stuk afgemeten van ongeveer 500m, maar dit werd gedaan onder een druk van 5 Newton en ook de temperatuur was belangrijk (het was 11gr. en men moet dit overzetten naar een temperatuur van 20gr.). Dit meten geschiedde ook in de omgekeerde richting (we hadden een verschil van 3cm, op ongeveer 500m).Vervolgens reed men die afstand per fiets op en af en werd het aantal impulsen (ik veronderstel dat dit wielomtrekken zijn) gemeten. Tenslotte hebben we het ganse parcours afgereden (per fiets uiteraard), zo goed mogelijk de kortste weg volgend. Eén keer zijn we moeten stoppen (de mensen gingen niet uit te weg) om na de nodige uitleg, onze weg te kunnen voortzetten. Met al deze gegevens kan de officiële opmeter nu de afstand juist berekenen. Hij dient dan nog een keertje terug te komen om het stuk vanaf de dijk tot de aankomst (op de atletiekpiste) te meten, om uiteindelijk tot 42,195km te komen. Nu zijn we gerust, alles is min of meer geregeld. Op naar 24 maart 2007. En voor de toevallige lezers, indien interesse om eens een marathon te lopen laat het ons weten.
Vanmorgen heb ik mijn loopschoenen nog maar eens aangetrokken, het was alweer 6 dagen geleden. Gisteren had ik nog een reden gevonden om niet te lopen, nl. het archislechte weer. Vandaag telde dit excuus niet meer. Na enkele miniuten werd het me duidelijk dat het weer niet liep zoals ik wou. Nochtans in het hoofd zit het goed, buiten het feit dat ik met mezelf langsom meer moeite heb om me te motiveren. Men zou, denk ik , voor minder met al die ups en downs en de downs beginnen langzaam maar zeker de bovenhand te nemen. Mijn ademhaling, het was alsof mijn longen geen lucht wilden innemen, liep stroef. De benen, na enkele minuten al helemaal verzuurd, weigerden hun dienst. Eén rondje stadsvesten (4,2km in 25 min.) heb ik met moeite volgemaakt. Ik kan er eindeloos blijven over "kanker"en maar feiten zijn feiten, mijn fysieke conditie gaat achteruit ipv vooruit. Misschien is het toch wel goed om eens contact met mijn artsen op te nemen. Maar ik heb de laatste 2 jaar al zoveel doktersbezoeken achter de rug dat het me stilaan de ... begint uit te hangen. Misschien waag ik in de loop van de week nog wel eens een poging, maar het zal mooi weer en windstil moeten zijn.
Woensdag weer geprobeerd om mezelf in beweging te zetten. Mijn vrouw moest training geven en ik ben meegegaan, misschien lukt in groep beter wat individueel niet goed lukt. Met veel motivatie ben ik vertrokken, maar na enkele minuten wist ik al hoe laat het was. Het "liep" van geen kanten (is dit niet te Liers uitgedrukt). Ik ben dan na enkele km. afgehaakt met een zeer onvoldaan gevoel. Uiteindelijk heb ik nog 40 min. gelopen. En ja anderen zouden er willen voor tekenen om 40 min. te lopen, maar voor mij is dit peanuts. Ook gaat alles heel traag (misschien nog geen 10km per uur). Ondertussen zijn we zaterdag en heb ik geen meter meer gelopen (wegens gebrek aan motivatie). Dit is na mijn laatste chemobehandeling (nu 4 maanden geleden) het fysieke resultaat. Een resultaat dat mij niet echt bevredigd (!!!). Volgens sommige mensen geen reden tot paniek, maar voor mij verloopt alles te veel met ups en downs. Al moest ik met mijn fysieke gesteldheid van (onder) nul beginnen, ik had gehoopt dat er een constante zou inzitten. Voor mij is mijn fysieke toestand de barometer van mijn ingesteldheid. Maar ... Volgende week proberen we opnieuw (al voor de zoveelste keer) en opnieuw.
Het gaat van kwaad naar erger met mijn fysieke toestand. 2 weken geleden liep ik terug 10km, het was een droom voor mij. Eindelijk alle miserie van mij afgeschud. Ook al had ik er bijna 4 maanden voor nodig gehad om van nul terug te beginnen en eindelijk op 10km uit te komen. Lange tijd was ik blijven hangen op 2 rondjes op de lierse stadsvesten (4,1km exact). Ook toen al zat er geen lijn in de vooruitgang, die ik stilletjes gehoopt had, de ene dag was de andere niet, de ene week was de andere niet. Toch had ik me, misschien mezelf wat wijsmakende, laten inschrijven voor de "Cross der Jongeren" in Westerlo. Vroeger liep ik steeds de langste afstand die de organisatoren aanboden, hier 12km, maar wijselijk had ik me beperkt tot 8km. Ik moet eerlijk toegeven, het ging beter dan mijn stoutste verwachtingen. Ik legde de 8km af in 40 min en enkele seconden, dat betekende dat ik gelopen had tegen ongeveer 12km per uur. Dat was ronduit schitterend. Het besluit was dan ook vlug genomen om mijn afstanden (of mijn grenzen) te verleggen. Met volle moed liep ik een paar maal 10, 11km aan één stuk. Eindelijk licht in de tunnel na maanden (24 ongeveer) van miserie. Tot vandaag ... . Bijna 2 weken had ik niet gelopen (ben met mijn vrouwtje gaan wandelen in de Ardennen) en met die frisse boslucht in mijn longen kon er niets meer foutgaan. Dat dacht ik tenminste, de realiteit ziet er gans anders uit. Vanmorgen heb ik al mijn energie moeten bij mekaar schrapen om een volle 5km af te leggen. Dit was wel het laatste wat ik verwacht had. Oorzaken?, ik breek er mijn hoofd niet meer over (je zou van minder migraine krijgen). Dit is niet de eerste keer dat ik dit meemaak, maar na 4 maanden zonder chemo en hopende op een positieve vooruitgang (dwz in stijgende lijn en niet met ups en downs zoals het nu bezig is)verlies ik er zowaar de moed bij. Nochtans was mijn morele, positieve ingesteldheid mijn houvast op beterschap. Na regen komt zonneschijn zegt men altijd, maar als de regen te vlug terugkomt en ik teveel nat moet worden ... Laten we hopen, zoals het tv-programma, morgen beter!
"Mogen wij u van harte bedanken omwille van het feit dat u de kustmarathon verplaatst naar begin april".
Als simpele atletiekclub, dat in 2007 zijn 60-jarig bestaan viert, zijn wij altijd van mening dat we in niemands vaarwater willen treden. Zeker niet in concurrentie met andere atletiekclubs. Maar blijkbaar hebben commerciële organisaties daar geen boodschap aan.
Sinds bijna 2 jaar zijn we bezig met de organisatie van een heuse marathon, dit om ons 60-jarig bestaan een extra dimensie te geven. Om, zoals hierboven vermeld, niemand tegen het hoofd te stoten, hebben wij beslist om onze marathon te organiseren op 24 maart 2007. Dit leek ons ook de perfecte aansluiting op onze natuurlopen, die plaatsvinden van oktober tot februari. Onze organisatie geldt ook als provinciaal kampioenschap (voor iedereen een primeur) en gaat ism de Vlaamse atletiekliga.
Wat merken wij, tot onze grote verbazing, de organisatie van de kustmarathon heeft volgend jaar plaats begin april.
Niemand kan natuurlijk niemand tegenhouden, maar er zijn al zo weinig marathonorganisaties in Vlaanderen. Maar ja wij beschikken natuurlijk niet over een grootse commerciële organisatie en een grote sponsor. Wij teren op het enthousiasme van onze "club"leden en enkele plaatselijke, atletiekminded sponsors.
Het is blijkbaar niet de eerste keer dat u de frustratie van een organisator op de nek haalt (zie Flanders Fields Marathon). Maar ja wie in godsnaam is Rony Van Oosterwyck en AC Lyra.
Mogen wij u veel "succes" toewensen.
Dit moest even van mijn sportieve lever.
Dit e-mail heb ik bezorgd aan de organisator van de "Kustmarathon". Een marathon onder de vleugels van de Vlaamse Gemeenschap die meer dan 600.000 euro sponsor(overheids)steun krijgt. Dit lokte zelfs reactie uit in het Vlaams parlement : "Deze gesubsidieerde marathon doorkruist de bestaande kalender en doet zo veel initiatieven concurrentie aan. Veel vrijwilligers ervaren dit initiatief als een kaakslag. Ze organiseren al jaren zonder overheidssteun ...". Zij (de organisatoren) hebben geen enkele clubrelatie (ik mag niet liegen jawel BRRC-AVT maar met een duidelijk eigen structuur) en hebben enkel een commercieel doel. Dit om zogezegd "een evenwichtig programma" voor de Belgische marathonloper tot stand te brengen (de kustmarathon, guldensporenmarathon en Brussels marathon staan onder de auspiciën van Octagon). De evenwichtige loper die alle drie deze marathons loopt zijn waarschijnlijk op de vingers van één hand te tellen. Het lijkt me eerder een poging om niet in het vaarwater van zijn eigen organisaties te komen. Zij tonen geen enkel respect voor organisaties van clubs, die er uiteindelijk wel moeten voor zorgen dat er aktieve marathonlopers zijn. Zonder atleten geen marathon. Waarschijnlijk stellen ze zich niet eens de vraag of er nog andere organisaties zijn.
Maar ons "enthousiasme" wordt hierdoor enkel maar versterkt.
Terug in de realiteit, back to my roots. Sport dat is mijn ding en het spreekwoord "schoenmaker blijf bij je leest" is misschien meer dan ooit van toepassing. Zaterdag 21 oktober hebben reeds voor het 4de jaar op rij de natuurlopen, in een organisatie van AC Lyra, plaats. Ondertussen hebben wij onze plaats op de kalender meer dan verdiend. Wij waren het zogenaamde, gat in de markt, om zowel de op prestatie beluste afstandsloper als de meer recreatieve jogger, de gelegenheid te geven om in de wintermaanden enkele stratenlopen mee te pikken. Ondertussen zijn al meerderen in onze voetsporen getreden, zij het in een éénmalige productie. Onze organisatie behelst 5 natuurlopen, vanaf oktober tot februari (vorige jaren van november tot maart). Er is voor elk wat wils. De omlopen van 5 en 10km zijn op een vaste omloop en komen maandelijks terug. Het door "Provant" (provinciale sportdienst Antwerpen) betaalde, door de gemeente aangelegde en door mezelf ontworpen "looppad" doet dienst als 10km. Wij zijn er fier op als pilootproject te hebben gediend om deze "looppaden" in de provincie te promoten (ondertussen zijn er paden in meer dan 30 gemeenten). Als men zich abonneert en 5 maal deelneemt, ontvangt men een origineel t-shirt, met de vermelding 25km of 50 km van Lier. De derde afstand is variabel, oktober en november 10 mijl, december en januari halve marathon en februari 25km. Dat geeft een totaal van 100km en de abonnementen ontvangen hun t-shirt met vermelding 100km van Lier. Ondanks de zeer beperkte reclamecampagne (een bewuste keuze) blijven onze lopen in stijgende lijn gaan (wat betreft deelnemers). Reeds de 1ste editie overtrof onze stoutste verwachtingen met 700 deelnemers voor de 5 lopen. Maar de mond aan mondreclame sloeg toe en vorig jaar tijdens de 3de editie mochten we rekenen op meer dan 1700 deelnemers. Dit jaar hebben we geen streefdoel gesteld, we laten het gewoon op ons afkomen. IEDEREEN is welkom, niets moet, alles mag. Het sociale aspect is hier gelijk aan het sportieve en de mensen willen van beide een beetje. Dat maakt voor een groot deel onze succesformule. Omwille van het 60-jarig bestaan van AC Lyra, hebben we dit jaar voor een extraatje gezorgd. Op zaterdag 24 maart 2007 zal de 1ste officiële Lyra-marathon plaatshebben. Na maandenlang overleg met het stadsbestuur (die niet bereid waren om op welke manier dan ook hulp te bieden, alhoewel zij het initiatief namen om door de binnenstad te trekken) (een uitzondering voor de sportdienst van Lier olv Michel De Herdt en de politiediensten, die wel hun medewerking geven) hebben we als club besloten om de dijken als decor voor onze marathon te gebruiken. Het parkoers zal 4 ronden omvatten, met start op de Zaat (een groot parkeerterrein) en aankomst op de atletiekpiste. Meer info volgt later.
Maar eerst wens ik lopend Vlaanderen uit te nodigen om eens naar Lier af te zakken en deel te nemen aan onze "natuurlopen" Tot 21 oktober.
Voor de eerste keer had ik er persoonlijk geen goed gevoel bij, de reklame was wat fout gelopen. Wist iedereen dat we nu een maand vroeger dan normaal begonnen (vorige edities telkens in november)? Ik had er mijn bedenkingen bij. Maar we waren er klaar voor, alles was in gereedheid gebracht om onze natuurloop (eigenlijk al de 16de) te laten doorgaan. Het enige wat we niet in handen hebben is het weer en daar hangt veel van af. Zaterdagmorgen om 9u was het ideaal weer om te lopen, so far so good. De laatste voorbereidingen werden nog volbracht, nu mochten de atleten komen. Vanaf 11u45 meldde men zich al op de piste alhoewel de inschrijvingstafel pas om 12u werd opengesteld. De eerste gezichten die ik opmerkte waren allemaal nieuw. Was dit een goed of een slecht voorteken? Maar stilaan melden zich ook de habituees (of hoe noemt men dat in proper Nederlands), de massa bleef maar toestromen. We werden langs alle kanten begroet, het is soms vervelend dat je niet iedereen persoonlijk goeiedag kan zeggen, maar ik denk dat men dat wel begrijpt. Om 13u, het normale uur van vertrek naar de officiële startplaats, stonden er nog steeds mensen aan de inschrijving. Met een iets trager tempo dan anders heb ik mij met de hele meute naar de start begeven. Onze startplaats bleek voor de eerste keer te klein, de mensen moesten tussen de geparkeerde auto's plaatsnemen. Nog enkele praktische opmerkingen werden gegeven en ondertussen was de secretaris met de laatste ingeschrevene gearriveerd. Na de start keerden wij terug naar de atletiekpiste en controleerden we of de stadswacht aanwezig was om de lopers ongehinderd de steenweg te laten oversteken. Niet minder dan 440 lopers hadden zich ingeschreven, een absoluut record, waar had ik mij zorgen over gemaakt. Na dik 16 minuten arriveerde de eerste loper aan de ingang van de atletiekpiste. Het was iemand uit onze eigen club, nl. Dries Radeur, hij wint de 5km in 17min 24 sec. Beetje bij beetje melden zich de anderen, soms alleen soms in groep, de eerste dame stevig binnen de 20 minuten (Sanne Dekkers uit Mol) . 50 vrouwen en 60 mannen finishten op de 5km. Vorige jaren hadden we hier een bezetting van ongeveer 70 deelnemers. De eerst aangekomene van de 10km (Sus Renders uit Noorderwijk) arriveerde nog net voor de aankomst van de laatste van de 5km. Na iets meer dan 56 minuten finishte de eerste van de 10 mijl (Nick Renders inderdaad zoon van ...). Voor de aankomstrechters was het nu goed uitkijken, want 10km en 10 mijl lopers arriveerden soms tegelijkertijd. Voor ons was het vrouwen boven ditmaal zowel voor de 10km als voor de 10 mijl, eindigde iemand van AC Lyra op de eerste plaats (Patricia De Proost wint de 10km, Hilde Geerts wint de 10 mijl). Maar eigenlijk is de uitslag maar bijkomstig, men moet met een tevreden gevoel huiswaarts keren, dat is belangrijk. De natuurlopen doen dienst als een sociaal gebeuren, het samen lopen, een verkwikkend douchke, een gezellige babbel met een stevig trappist (of iets anders natuurlijk). Daar doen we het voor, daar draait het om. Het mooiste compliment dat men ons kan maken, "het was plezant", "'t is weeral goed geslaagd", "schitterende organisatie" en "tot volgende keer". Meer hebben wij als organisatie niet nodig. Wij zijn nu al bezig met 25 november, de volgende natuurloop in een nieuwe reeks. En voortgaande op dit succes misschien op naar de 2000 deelnemers (vorig jaar meer dan 1700). Maar ... NIKS MOET, ALLES MAG
Tot u sprak (nee schreef) een tevreden organisator.
Het is me een waar genoege oem reklam te make veur de 2de Lierse (nei ni van de foetbal) sportbeurs. Na het sukses van de 1ste beurs (frijdags mier dan 1000 kindere en zaterdags was er oek veul vollek) was het vor de werkgroep "sportbeurs", lot ons zegge een onderafdieling van de sportraad, rap doadelak da we ier e vervolg moeste on breie. Me de medeweerking van de sportdienst (dank on Michel en Joke) en de Lierse sportraad (onder de kundege leiding van Jo) en enkele sportieve, maniakale vrijwilligers (Miriam, Mon en ikke) is de 2de sportbeurs tot stand gekome. Ze zal deurgon oep vrijdag 8 (veur de kindere) en oep zaterdag 9 september (van 1u in de nomiddag tot 5 ure) veur iederien.
Wa aawt da in? De vrijdag sta volledig in 'teken van de kindere. Miriam (verantwoordelek veur de schole) ei 't er veur gezeurgd da, via de Lierse schole, alle kinderen van 't 4de, 't 5de en 't 6 de leerjoar kunne deelneime. Veurige kier ware er mier dan 1000 kindere, ze hei gezei da 't er na zeker zo veul gon zein. De oemgeving van de atletiekpist weurd één groet sportcompleks. Oep de parking veur 't Moevement, in 't Moevement zolf, oep de grasvelden, in De Mol (zowel in de foje als in de zaal as oep 't podium) en oep de pist zulle alle aktiviteite pleutshemme. 35 Lierse sportclups zulle hun beste beentje veurzetten oem de kindere me hun sport te late kennismake. Bena alle sporte die in Lier bedreven weure (nei ni de liefde) zen oep post (van gevechtssporten over atletiek tot modelvliege). Oem het evenement nog wa greuter te make hemme we oek veur wa neveaktiviteite gezeurgd. De para's van Nijle kome me ne klimmuur. Bloso zeurgt veur ne speleoboks (oem speleologie te doen)en in de zaal zal a soort voedingsbeurs gepleutst weure (dor kunne de kindere lere oe gezond ze ete). Den NRG (worveur merci) stelt za zwembad ter beschikking om de doakclups de kindere mee onder water te neme. Oep de pist weure springkastele gepleutst en de kanoclup zeurgt erveur da 't er kan geveire weure oep de Neet. Zolfs de Lierse (deis is wel van de foetbal) zal onwezig zen me wa spelders en trainers oem een balleke te shotte en wa handtekeninge oat te dele. As ga ier ni ameseert dan weit ek et oek ni mier.Veurige kier was er zolfs ne miester (en da zen veronderstelt intelegente mense te zijn) of we da ni alle meunde konne doen. Deis mor oem aan te toene dat plezant was. De zaterdag mag iederien kome (allee ba manier van spreke). Vanaf 9 'n ure sta oep de parking veur De Mol den "beweigmobiel". Ier kunde terecht veur a condiese te teste (wel oep veurhand inschrijve ba de sportdienst en da kost wel 10 euro). Lot er ma wel on toevoege da de sportbeurs veur de rest ielemaal verniet is, waar kunde da nog vinne? Alle sportieve aktiviteite die de kleinmanne hemme kunne doen zen oepnieuw van de partij. De clups zulle me plezier de noedige informase geve, er zulle demonstrasies zijn en misschien kunne de mense zolf af en toe is iet meidoen. Veur de allerklenste (de kleuters) hemme we zolfs iet extra, namelek e kleuterparkoer in De Mol.
Onze PR-man, de Mon, (w'emme zolfs een persconferense gegeve) eit er veur gezeurgd da alees kleer en doadelak in de gazette en de reklambladjes (me dank on de Lierse pers) komt. Oep de Mert hangt ne groeten doek, er zijn afisjkes en fleiers oatgedielt. Dus komt achteraf ni klage da ge van niks en wist, want das ziever in pakskes. Oem af te slaote zei'k nog zegge, Liereneer (en oek de mense uit de oemgeving) komt oep zaterdag 9 september tussen 1u en 5ure (in de nomiddag) is uit ave luie zetel en komt is zien wat er in Lier oep sportief gebied allemol te beleve is.
De sportieve groete van de werkgroep "sportbeurs" en van mijn eige, tot 9 september
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik zou graag de ganse ploeg van AC Lyra willen feliciteren voor de prachtige organisatie van de eerste Lierse marathon !
Er waren ongelooflijk veel sporters, er was een gezellige sfeer en alles was tot in de puntjes georganiseerd.
Proficiat en ik hoop dat er nog een vervolg zal komen ...
Jo Docx
voorzitter sportraad Lier
Lyra organiseert allerlei manifestaties zoals in de winterperiode maandelijks een natuurloop, drijvende kracht en bezieler hierachter is Rony Van Oosterwijck. Maar zaterdag heeft de club toch wel menigeen verbaasd door tegelijkertijd een marathon en een aflossingsmarathon voor ploegen van vier personen te organiseren, dat getuigt van durf en lef, de Pallieters maakten een huzarenstuk waar.
De mensen van AC Lyra verdienen voor mijn part een dikke pluim en ik was zeker niet de enige die er zo over denkt, de loftuigingen waren niet uit de lucht.Bezieler Rony Van Oosterwijck en zijn vrouw werden achteraf dan ook terecht in de bloemetjes gezet.
(Peter De Vocht, aflosser Kenia1)
De pluimen zijn dik verdiend. Prima organisatie, heb me net als alle andere deelnemers goed geamuseerd. Zeg het maar door aan al jullie medewerkers… het waren er heel wat, half Lier zag oranje zaterdag.
Met sportieve groeten Michel De Herdt sportfunctionaris
Yow Rony,
In eerste instantie proficiat met jullie organisatie. Naar mijn aanvoelen was dat heel goed geregeld allemaal. Ge moet ze toch maar allemaal op de plek krijgen die vrijwilligers. Dus aan het loopgedeelte heb ik een fijn gevoel overgehouden.
Edwin Lenaerts (finisher)
Beste Rony Geen probleem, ik dank je voor je eerlijkheid. Zoals ik zondag aan de telefoon reeds zei: ik vond het een schitterende organisatie waar Lier best trots op mag zijn. Ik denk dat je hier nog van zal horen. Ik kan je toevertrouwen dat ik het een hele eer vond om mijn jongensdroom (een marathon te lopen) op ons eigen Lierse bodem te mogen waarmaken, alleen daarvoor ben ik jou en je ganse ploeg dankbaar voor dit initiatief. Zoveel mensen die deze dag mogelijk gemaakt hebben: en dan nog in de kou. Vriendelijk groeten, Öztürk (gemeenteraadslid en finisher)
en de maraton . . . 1 groot succes ! ! ! veel volk heb ik gezien op de Lierse dijken . . .