Gisteren en eergisteren bezoek gehad van 2 van mijn beste vrienden. Door een verhuis komt er dikwijls slijtage op de vriendschappen die in het
verleden zijn opgebouwd. En dat is ook zo bij mij. Ik woon hier nu bijna 2 jaar en er zijn 'vrienden' die ik bijna niet meer zie. Is dat erg? Ja en neen.
Maar uiteindelijk blijven de echte vriendschappen toch bestaan en dat is de vorige dagen nog maar eens duidelijk geworden.
Het was een aangenaam weerzien met mijn ex-collega, maar beste vriend Bruno. Enkele keren per jaar ontmoeten we elkaar ofwel hier ofwel in Niel.
En jaarlijks zijn we steevast te samen tijdens Na Fir Bolg,  het familiefestival in Vorselaar. We bellen ook af en toe, al ben ik diegene die het hier al
eens laat afweten. het is en blijft tussen ons een stevige vriendschap.
Gisteren was mijn ex-loopmakker  Paul op bezoek. Wij zien elkaar niet zo veel maar de vriendschapsbanden zijn sterk genoeg om te overleven.
En dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat ikzelf niet meer loop.
Echte vriendschappen overleven mekaar altijd. Ook indertijd met mijn ziekte heb ik mijn echte vrienden leren kennen. En die banden zullen als het van mij
afhangt nooit doorbroken worden.
En ja vrienden voor het leven zijn soms belangrijker dan familie.
Beste lezers geniet van je vrienden want soms heb je ze nodig en zij hebben u soms nodig.
|