De wekelijkse vismijn op de Vismarkt in Lier is niet meer. De visverkoop, door de stad georganiseerd, ging donderdag voor de allerlaatste keer door. Het schepencollege nam die beslissing omdat er steeds minder kopers opdaagden. Zij die er wel waren, vonden het jammer dat het nu afgelopen is.
Omstreeks 8.15u arriveert Goemmer Verstockt, de rattenvanger van de stad, op de Vismarkt. Hij draagt de vis in een piepschuimen doos met zich mee. Hulp heeft hij daarbij niet nodig, want het gaat om amper dertien pakjes vis. Ooit ging het om tientallen kilos vis en tot wel tweehonderd kilogram mosselen.
Het aantal kopers durfde toen, zon tien jaar geleden, tot een honderdtal oplopen. Die tijd is allang voorbij. Dat de vismijn overdag georganiseerd wordtis wellicht een van de voornaamste redenen. Dat en natuurlijk ook de veranderende maatschappij en mentaliteit.
Tegen 8.45u heeft Goemmer alle attributen op zijn plaats gezet: de schragen waarop de doos met vis komt, het zwarte bord waarop in krijt staat aangegeven welke vis er verkocht wordt en een tafel met stoel voor de marktmeester. Die arriveert om 9u op de Vismarkt, de verkoop kan beginnen. Voor de allerlaatste keer roept marktmeester Marc Vekemans om welke vis het gaat en hoeveel die moet kosten. De vis gaat zo vlug van de hand dat de verkoop minder dan tien minuten in beslag neemt. En dan wordt de vismijn definitief opgedoekt. Ik zou zeggen dag beste vriend ooit kom je nog wel terug hoor en dan lachen en kopen we opnieuw vis omdat het niet meer betaalbaar geworden is , en weet je dan vertellen we aan onze kleinkinderen dat men deze ooit zo populaire markt had afgeschaft , maar tot dan zal je even tot de folklore van deze prachtige stad moeten behoren.
Voelt u zich vandaag niet zo lekker in uw vel? Perfect mogelijk, want volgens de wiskundige formule van de Britse psycholoog Cliff Arnall is deze 21ste januari een broeihaard van miserie. Zes factoren maken van deze maandag de zwaarste depressiedag van het jaar: het weer, de financiële kater en de verveling die toeslaan na Kerstmis, de goedbedoelde nieuwjaarsbeloften die alweer een jaartje de ijskast invliegen, weinig fut in je lichaam en het onprettige besef dat je dringend iets van je leven moet maken.
Slechte nachtrust Tel daarbij nog de traditionele slechte nachtrust op een zondagnacht (dat verdomde werk, weet u wel) en u beseft dat deze 'zwarte maandag' brokken maakt. De remedie tegen deze winterdepressie ligt volgens Arnall nochtans voor het grijpen. "Stop met klagen. Als je een arm of been mist, denk aan de ledematen die je nog wel hebt." Of nog: "Vermijd diegenen die je niet graag hebt; zeg 'nee' tegen onredelijke vragen; en help de anderen door vrijwilligerswerk te doen." (svm)
